พระคาถาที่ทำให้อ่านหนังสือรู้เรื่องได้เร็ว

หยิบแล้วก็โยนนี่ยังไม่เคยเห็นครับ เคยได้ยินแต่ท่านอาจารย์ว่า
คนอ่านหนังสือรอบเดียว แล้วจำได้ว่าเรื่องนี้อยู่ บรรทัดใด หน้าไหน นี่ มันคบไม่ได้ครับ หุหุ;5

 

คาถานี้เป็นการผูกยันต์ด้วยค่ะ เพราะเป็นการท่องคาถาย้อนกลับ
อิติปิโส วิเสเสอิ อิเสเส
พุทธนาเมอิ อิเมนา
พุทธตังโสอิ อิโสตัง
พุทธปิติอิ

การผูกยันต์เช่น คาถาพญาเต่าเรือน
นา สัง สิ โม

สัง สิ โม นา
สิ โม นา สัง
โม นา สัง สิ

 

กุศลผลบุญใด ๆ ก็ตามที่ข้าพเจ้าได้ทำมาแล้ว ตั้งแต่ต้นจนถึงปัจจุบันนี้
ข้าพเจ้าขออุทิศให้
“สมาชิกเว็บพลังจิตทุกท่าน”
จงได้รับ หรืออนุโมทนากุศลผลบุญนี้ด้วย เทอญ.

บุญสำเร็จได้ด้วยการ อนุโมทนา สาธุ สาธุ สาธุ

ขอให้ทุกท่านมีความเจริญยิ่งขึ้นในพระพุทธศาสนา<!-- / message -->​

<!-- / message -->
<!-- / message -->

 

ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆท่านครับ ธรรมใดที่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงพบแล้ว ขอธรรมนั้น จงสำเร็จแก่ท่านทั้งหลายโดยเร็วด้วยเถิด สาธุ สาธุ สาธุ
อิทัง ปุญญะผะลัง ผลบุญใด ที่ข้าพเจ้า ได้บำเพ็ญแล้ว ตั้งแต่ต้นชาติ จนถึงปัจจุบันชาติ ข้าพเจ้าขออุทิศส่วนกุศลนี้ ให้แก่เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย ที่เคยล่วงเกินมาแล้ว แต่ชาติก่อนก็ดี ชาตินี้ก็ดี ขอเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย จงโมทนา ส่วนกุศลนี้ ขอจงอโหสิกรรมให้แก่ข้าพเจ้า ตั้งแต่บัดนี้ ตราบเท่าเข้าสู่พระนิพพาน และขออุทิศส่วนกุศลนี้ ให้แก่เทพเจ้าทั้งหลาย ที่ปกปักรักษาข้าพเจ้า และเทพเจ้าทั้งหลาย ทั่วสากลพิภพ และพระยายมราช ขอเทพเจ้าทั้งหลาย และพระยายมราช จงโมทนาส่วนกุศลนี้ ขอจงเป็นสักขีพยาน ในการบำเพ็ญกุศล ของข้าพเจ้าในครั้งนี้ด้วยเถิด และขออุทิศส่วนกุศลนี้ ให้แก่ท่านทั้งหลาย ที่ล่วงลับไปแล้ว ที่เสวยความสุขอยู่ก็ดี เสวยความทุกข์อยู่ก็ดี เป็นญาติก็ดี มิใช่ญาติก็ดี ขอท่านทั้งหลาย จงโมทนาส่วนกุศลนี้ พึงได้รับประโยชน์ ความสุข เช่นเดียวกับข้าพเจ้า จะพึงได้รับ ณ กาลบัดเดี๋ยวนี้เถิด หากท่านทั้งหลายยังไม่มีโอกาสได้อนุโมทนาเพียงใด ขอเทพเจ้าทั้งหลายและพระยายมราชจงเป็นสักขีพยานให้แก่ข้าพเจ้าด้วย เจอเธอเมื่อใด ขอให้เธอได้อนุโมทนาส่วนกุศลนี้ด้วยเถิด ผลบุญใด ที่ข้าพเจ้า ได้บำเพ็ญแล้ว ตั้งแต่ต้นชาติ จนถึงปัจจุบันชาตินี้ ขอผลบุญนี้ จงเป็นปัจจัย ให้ข้าพเจ้า ได้เข้าถึง ซึ่งพระนิพพานในชาติปัจจุบันนี้ด้วยเถิด หากแม้นยังไม่ถึงพระนิพพานเพียงใด ขอคำว่าไม่รู้ ไม่มี ในสิ่งที่ดี จงอย่าได้บังเกิดแก่ข้าพเจ้าเลย ขอผลบุญทั้งหลาย ที่ข้าพเจ้า ได้กระทำแล้ว ตั้งแต่ต้นชาติ จนถึงปัจจุบันชาติ จงบังเกิดผล ณ กาลบัดเดี๋ยวนี้เถิด

 

คาถานี้ สวดบูชา พระธาตุทุกวันเลยครับ แต่ไม่เคยเอามาเป็นคำภาวนา สงสัยของงี้ต้องลอง สักหน่อย

 

ใช้ครับ ชอบสวดคาถามงกุฏพระพุทธเจ้าเช่นกัน ว่างๆก็ท่องเป็นฌานไปเรื่อยซิครับ

สวด 3 จบ บูชาพระบรมธาตุ ,
9จบ อัญเชิญพระธาตุและคาถาเมตตาจิต
(ร.5 พระองค์ท่านเสกหญ้าให้สัตว์กินปราบพยศ)

สาธุๆ ๆ ยิ่งแล้ว

 

เคยเจอแบบนี้ก็อาจารย์สอนวิชาภาษาบาลีที่ มช. แค่นักศึกษาเอ่ยถึงประโยคใดประโยคหนึ่งขึ้นมา อาจารย์ก็บอกได้ว่า ประโยคนี้อยู่ในหนังสือวรรณกรรมเล่มใด หน้าไหน บรรทัดที่เท่าไร ตัวละครใดกล่าวประโยคนี้ ใครเป็นคนแต่งหนังสือเล่มนี้ พิมพ์ครั้งแรกเมื่อ พ.ศ.ใด จำได้หมดเกลี้ยง T_T
ดังนั้นเวลานักเรียนจะทำรายงานแบบมั่วๆไม่ละเอียดขึ้นมา จะทำไม่ได้ หลอกอาจารย์ไม่ได้เลย เพราะอาจารย์อ่านผ่านตามาหมดแล้ว

 

เคยใช้ท่องควบคู่กับคาถาของท่านปู่พระอินทร์ตอนที่หลวงพี่ท่านเกณฑ์ให้ไปสอบนักธรรมเหมือนกันครับ ได้ผลไม่ค่อยเป็นที่น่าพอใจเท่าไหร่ ปีนั้นสอบได้คะแนน 397 คะแนน(จากคะแนนเต็ม 400) ขาดไปตั้ง 3 คะแนน เห็นท่านบอกว่าเค้าหักเป็นค่าลายมือไม่สวยอ่ะ
เซงงง

 

เบื่อจริงจริ๊ง...พวกได้คะแนนเกือบเต็ม แล้วทำมาเป็นบ่น!!!

เดี๋ยวเอาคาถาไปใช้บ้าง

 

ไฟท์นั้นเป็นไฟท์บังคับน่ะจ้ะ อยู่ดีๆท่านก็ให้พระทั้งเกาะไปสอบนักธรรม(คงจะเห็นว่าพี่โง่เต็มที) เลยต้องใช้เครื่องมือหรือเครื่องทุ่นแรงของครูบาอาจารย์บ้าง สรุปผลออกมาหลังจากนั้นท่านสั่งให้ไปสอบกันทุกปี เห็นผลงานดีหลวงพี่ท่านเลยส่งให้ไปเรียนเป็นมหากันเป็นแถวๆ อิอิ

 

อิติปิโส วิเสเสอิ อิเสเส พุทธนาเมอิ อิเมนา พุทธตังโสอิ อิโสตัง พุทธปิติอิ
คาถานี้ผมท่องได้ขึ้นใจนานแล้วครับ แต่ไม่รู้เลยว่านำมาใช้ในเรื่องการอ่านหนังสือได้
ขอบคุณมากครับ อนุโมทนาครับ

 

ท่านผู้รู้ช่วยตีความส่วนนี้หน่อยครับ
ทำเหมือนอธิษฐานฤทธิ์กสิน แบบนั้นหรือปล่าว เข้าฌาน4 ถอยลงมาจับหนังสือ เข้าฌาน4 ถอยลงมา แล้วรู้เรื่อง
หรือแค่บริกรรมคาถาจนได้แค่ฌานใดฌานหนึ่ง ครับ

 

คาถาบทนี้ก็จะมีผลในการส่งเสริมทิพพจักขุญาณน่ะครับ ส่วนผลนั้นก็ขึ้นอยู่กับกำลังของสมาธิน่ะครับ ว่าสมาธิมีความตั้งมั่นในระดับใหน ความรู้สึกหรือการรับรู้ก็จะมีความชัดเจนไปตามกำลังของสมาธิน่ะครับ อย่างเช่น ในระดับของอุปจารสมาธิ หากอ่านแบบผ่านๆเมื่อก่อนเข้าใจแค่นี้ แต่ท่องคาถาบทนี้ด้วยอารมณ์แบบอุปจารสมาธิ หากอ่านแบบผ่านๆเหมือนเดิม แต่จะมีความเข้าใจในรายละเอียดได้มากและรวดเร็วยิ่งขึ้น หากจิตทรงฌาณในระดับที่ดีขึ้นมาอีกสักหน่อย ก็เพียงแต่อ่านหัวข้อก็จะเข้าใจเนื้อความทันที โดยที่แทบไม่ต้องไปดูคำอรรถถาธิบายเลยน่ะครับ ประมาณนี้ล่ะครับ ไม่ทราบว่าตรงคำถามหรือปล่าว แต่ที่เคยปฏิบัติมาส่วนตัวของผม ก็พอมีผลมาประมาณนี้ล่ะครับ

 

เคยใช้คาถาท่านปู่พระอินทร์บ่อยๆ ติดเสียแต่จิตชอบสงสัย เลยเสียงานซะบ่อยๆ

วิธีแก้ความสงสัยนี่ทำไงอ่ะครับ

 

ขอถามพี่ทิดฯ ครับ แล้วถ้าเราใช้ผสมกับคาถา อิติปิโสฯแก้วยอดฟ้า ละ่ครับ ผลจะเป็นไง

 

ผลของบทสวดคาถา"อิติปิโสแก้วยอดฟ้า"นั้น ก็จะเป็นไปในลักษณะของอ่านแล้วทำให้เกิดความเข้าใจในด้านของปัญญามากขึ้น คือ ภาวนาจนจิตทรงตัวดีแล้วอ่านไปแล้วรู้สึกเข้าใจได้ละเอียด และแจ่มแจ้งขึ้นในวิชานั้นๆ ส่วนบทพระคาถามงกุฏพระพุทธเจ้านั้น มีผลไปในลักษณะคล้ายๆกับกำลังของทิพจักขุญาณน่ะครับ คือเกิดความรู้สึกรับรู้ได้ในเนื้อความนั้นๆแม้ได้ศึกษาเพียงเล็กน้อย ทั้งนี้ทั้งสองบทจะใช้แยกหรือควบคู่กันไปก็ได้ขึ้นอยู่กับกำลังใจเป็นสำคัญครับ อุปมาเหมือนดั่งผู้มีดาบอยู่ 10 เล่ม เข้าต่อสู้ ไม่ได้หมายความว่าผู้มีดาบเพียงเล่มเดียวจะต้องแพ้หรือสู้ผู้มีดาบ 10 เล่มไม่ได้ สำคัญที่วิชาฝีมือ กำลังกาย กำลังใจ และการใช้งานเป็นสำคัญ ข้อนี้มีอุปมาฉันใด การที่เราจะใช้คำภาวนาหรือคาถาบทใดก็ตาม จะมาก จะน้อย จะสั้น จะยาว อยู่ที่ความเชื่อมั่นของเราก่อนเป็นอันดับแรก ต่อจากนั้นก็อยู่ที่กำลังคือความทรงตัวแห่งสมาธิของแต่ละบุคคลแล้วล่ะครับ

 

ปัญญาคือดวงประทีปสว่างไสว

จะเริ่มเห็นคุณของศีลก็ด้วยปัญญา
จะเริ่มรู้จักคุณความดีในเขตพระศาสนาก็ด้วยปัญญา

พระอาจารย์สอนว่า ปัญญาสำคัญที่สุด

 

ตอนไปวัดท่าซุง ได้ไปกราบนายแพทย์ท่านหนึ่งซึ่งเป็นศิษย์เก่าแก่สมัยหลวงพ่อฯ
ได้รับคำสอนมาว่า ศีล สมาธิ ปัญญา สำคัญเสมอกัน จะขาดตัวใดตัวหนึ่งไป
ไม่ได้ ศีล เป็นอาหารของสมาธิ สมาธิ เป็นกำลังของปัญญา
และ ปัญญา เป็นตัวทำให้ ศีลตั้งมั่น
ศีล สมาธิ ปัญญา เกื้อหนุนกัน ไปเรื่อยๆ เมื่อศีลมีกำลังดีขึ้น ย่อมทำให้สมาธิ
ตั้งมั่นได้ดีขึ้น ก็จะทำให้ปัญญาละเอียดขึ้น พอปัญญาละเอียดขึ้น ก็ไปหนุนศีล
ให้บริสุทธิ์ ยิ่งๆขึ้นมั่นคงยิ่งขึ้น และจะเกื้อหนุนกันให้แต่ละตัวมีกำลังยิ่งขึ้น
จนสุดท้ายสามารถตัดกิเลสให้ขาดเป็นสมุทเฉทปหาน
ท่านยกตัวอย่าง พระโสดาบัน ท่านไม่ต้องมานั่งเข้าฌาณสมาบัติ
แต่ท่านสามารถรักษาศีลให้คงตัวทั้ง กาย วาจา ใจ ซึ่งเป็นผลให้สมาธิของท่าน
เกิดขึ้นมาเองโดยอัติโนมัติ และทรงอยู่เป็นปรกติแม้ไม่ได้ตั้งใจก็ตาม
พระโสดาบัน ท่านจึงมีการทรงไว้ที่ปฐมฌาณ เป็นปรกติ ตลอดทั้งวัน
ซึ่งผมเข้าใจว่าน่าจะเป็นเหตุให้พระโสดาบัน มีแต่ความเจริญขึ้นไปในธรรมเป็น
ปรกติไม่มีวันถอยหลัง จนสุดท้ายสามารถตัดกิเลสขาดเป็นสมุทเฉทปหาน
ในเวลาอย่างช้า 7 ชาติเป็นที่สุด
ใครสนใจ จะลองนำไปทำดูก็ได้นะ
ทรงศีลให้ได้ทั้งกาย วาจา ใจ ตลอดไปแล้วสุดท้่ายกิเลสก็จะขาดไปเอง

 

อนุโมธนาสาธุคับ
แล้ววิธีการใช้ละคับท่องตอนไหนท่องกี่จคับ