ท่านฝึกละสังโยชน์ ๓ เพื่อเตรียมตัวเป็นโสดาบันอย่างไร

คือผู้ที่แจ้งในอสังขตธรรม พระโสดาบันขึ้นไป ส่วนมากท่านจะปิดภูมิท่านเองเอาไว้มิดชิดนะครับ ไม่ค่อยมาประกาศกันให้ใครทราบเท่าไร บางคนเป็นพี่เป็นน้องกันยังไม่ทราบเลยว่าพี่น้องตัวเองเป็นโสดาบัน คำกล่าวนี้ผมเอามาจากตำราต่างๆ ล้วนๆเลยนะครับ จะทราบได้ก็ต่อเมื่อท่านแสดงธรรม หรือจริยาของท่าน แต่ยากครับที่คนทั่วไปจะดูออก เพราะภูมิไม่ได้เสมอท่าน

เหตุที่ท่านต้องปิดภูมิ มันก็เห็นกันอยู่นี่ไงครับ พระโสดาบันจะเห็นฝั่งได้ไง ต้องโน่น พระอรหันต์ไปโน้น สุดท้ายคนถามปิดนิพพานเสียเอง

 

ท่านลองอ่านเรื่องวิปัสนาาญาณ 9 หรือ 16 ดูนะครับ อรรถกถาที่ขยายความ หรือวิสุทธิมรรคก็ได้
เพราะ ที่ท่านกำลังกล่าว "กำลังฉีกตำราอย่างแรงเลยครับ"
เพราะสิ่งที่ท่านกล่าวอยู่ ไม่ตรงกับตำราเล่มไหนเลยครับผม
อนึ่งถ้าเถียงประเด็นเรื่องนี้ และท่านยืนยันความรู้ ความเห็นเดิมท่าน เห็นว่าจะเปล่าประโยชน์ที่จะสนทนากันนะครับ
เพราะความเห็นไม่ตรงกันแน่นอน!!

 

ส่วนประโยคที่ 2 ผมจะถามคุณบ้างนะ ตรงๆ คุณเข้าถึงอสังขตธรรมด้วยตัวคุณเองหรือยังอ่ะครับ ถ้ายังควรทำยังไงครับ หรือดมขี้ปากชาวบ้านเขาไปเรื่อยๆ นี่ต่อให้คุณเชื่อผม แล้วอมขี้ปากผมไปพูดนะ ผมก็ไม่ภูมิใจหรอกนะครับ เวลาเขาแย้งมาด่ามา คุณมะอืงจะเอาปัญญาที่ไหนไปตอบเขาแทนได้เหรอ นอกจากทำให้เขาเข้าใจคนที่คุณมะอึงอมขี้ปากเขาไปพูดอย่างผิดๆ ก่อบาปก่อกรรมไม่สิ้น

 

นี่ไงครับ คนที่เห็นอสังขตธรรม เริ่มมีคำว่า ดมขี้ปากชาวบ้าน และเริ่มมีมะอีง มาเกี่ยวข้อง
"และที่สำคัญ ขู่เรื่องกรรมด้วยแหะ"

เห็นไหมครับ ว่าผมพูดถูก^^ คริคริ

 

กลัวตำราฉีก กล่าวไม่ตรงตำรามาชี้แจงแถลงไขสิ พระสูตรก็เคยยกมาแสดงไว้แล้ว ถ้าเปล่าประโยชน์ก็อย่ายกตำรามาอ้างเลย เดี๋ยวก็พาไปลามปามศาสดา เดี๋ยวก็อ้างว่าฉีกตำรา บลาๆๆ

 

เริ่มไร้สาระแล้ว ไปอ่านเองสิ มีเต็มอินเตอรเน็ตไปหมด เง้อ จะมาให้หาให้ คนศึกษาธรรมที่เคยอ่านเขาเป็นพยานได้ ลองอ่านดูครับ
มุ๊งมิ๊ง ครุคริ อยู่แบบนี้ไม่ไหวจะเคลียร์นะท่าน - -"

 

กล่าวหา แล้ว ก็ชิ่งหนี ใครไร้สาระให้พิจนาอีกที ไม่มีธรรมมาโต้แย้ง มีแต่ขี้ฟันนะสิ

 

เถียงอะไรกันครับ ทั้ง 3 คน Tboon xtrem และ ศิษย์โง๋ เถียงเหมือนเด็กเพิ่มศึกษาธรรมะ
นั่งสมาธิ กันเป็นหรือยังไม่รู้ มาคุยฟุ้งเรื่องวิปัสสนา
ผมแนะนำให้ ไปฝึกจิตนั่งสมาธิกันให้ถึง ปฐมฌาณก่อน แล้วค่อยมาคุยกันนะครับ
ทั้ง 3 คนเลย

 

คุณรโช นั่งถึงฌานไหนแล้วครับ ลองเล่าประสบการณ์หน่อย

 

ครับ ผมมันแค่ไอ้ขี้ฟัน และก็นั่งสมาธิไม่เป็นเลย มันน่าเศร้าครับ
ดีครับ ที่ด่าผมมา จะได้หมดเรื่องตรงนี้ซะที เพราะผมเป็นอย่างทีด่ามานั่นแหละ

ตัวเบาแล้ว ไปดูดอมยิ้มต่อดีฝ่าาาา^^

 

ดราม่าทำไมครับ ที่นี้ไม่แจกรางวัลตุ๊กตาทองคำหรอกนะ ดูดอมยิ้ม ต่อไปนะดีแล้ว

 

เพราะว่าดันไปตีความเหมารวมเอาเรื่องการเห็นอสังขตธรรม กับวิปัสสนาญาณมารวมกัน มันก็เลยเกิดปัญหาขึ้นมา ถ้าแยกกันซะก็สิ้นเรื่องไปแล้ว ซึ่งผมเองก็ไม่ได้ไปแตะต้องส่วนวิปัสสนาญาณหรอก (จริงๆ ตอนสมัยบวชก็เคยมีเรียนปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน วิปัสสนาญาณ ๑๖ พระวิปัสสนาจารย์อะไรมาเหมือนกัน วัดสุวรรณประสิทธิ์ คลองกุ่ม นี่เอง) ผมพูดถึงปรากฏการณ์ที่ปรากฏในเว็บนี้ เพราะเนื่องด้วยเดิมทีผมมีความเข้าใจผิดว่า นิพพานแล้วสูญ กล่าวไว้เยอะ หลงเข้าใจผิดมามาก ดังนั้นเมื่อมาเห็นแจ้งแบบนี้ จึงต้องมาแก้ไขตรงจุดนี้เลย เพื่อทำความเข้าใจเสียใหม่ และไม่ให้เกิดบาปเกิดกรรมต่อไป นั่นจึงเป็นที่มา ทีนี้พอมาพูดเรื่องแจ้งอสังขตธรรมอย่างนี้ มันก็หนีไม่พ้น คือยังไงก็โดนทั้งขึ้นทั้งล่อง พวกท่านก็ไม่ต้องเอาไปเทียบกับวิปัสสนาญาณหรอก พอเห็นจุดนี้แล้ว มุ่งที่เดียวแหละ อสังขตธรรมคือความสิ้นทุกข์ วิปัสสนาญาณอะไรคงไม่ได้มองหรอก แล้วแต่เหตุปัจจัยไป

 

พระวินัยท่านบัญญัติไว้ ไม่ให้กล่าวอวดอุตริมนุสธรรมว่าได้ฌาณครับ
ฆราวาส ก็ไม่ควรอวดเช่นกัน
แต่จะกล่าว พอให้ได้ความรู้เรื่องฌาณแล้วกันครับ

ฌาณ คือ ควบคุมจิตให้รู้อยู่อย่างเดียว
ก็ต้องเริ่มต้น จากการ รู้คำบริกรรม แต่ธรรมชาติของจิตมันเร็ว มันจะวิ่งไปคิดทางอื่น
ก็ต้องคอยดึงกลับมา จนกว่า จะรู้คำบริกรรมไปเหมือนเล่นชิงช้า คือ ไม่วิ่งไปทางอื่นนอกจากทางที่พาแกว่ง
แล้วปีติจะมา ปีติ ก็จะรู้สึกตัวเต็ม ขนลุก บ้างก็กายไหวเหมือนชิงช้าแกว่ง จะค่อยๆเริ่มสบายตัว และสุขจะมา จิตเป็นเอกคตา ไปพร้อมๆกันกับปีติ นี่คือ ปฐมฌาณ ครบองค์ 5


แต่หากฌาณไม่มั่นคงพอ สติไม่มั่นคงพอ ฌาณก็จะถอนได้ง่าย ท่านถึงให้ทำจนเป็นวสีครับ

 

นั่งร้องไห้อยู่ ขอร้องอย่ามาปลอบ ตอนนี้กำลังเศร้าแพ๊พ ฮือๆๆๆๆๆ

 

พี่ครับๆ อสังขต หลังจากข้ามโคตร คืออะไรครับ แล้วจะเรียกว่าไม่ต้องรวมกันได้ยังไงครับพี่
มันแยกจากวิปัสนาญาณตรงไหนครับ อสังขต แจ้งนิพพาน ถ้าไม่พึ่งวิปัสนาญาณ แล้วจะใช้มะเขืออะไรไปแจ้งนิพพานครับคุณพี่

อ้าว หายโกดเค้าแย้วเหรอ กิ๊ดๆๆๆๆๆ ดีจายยย

 

เห็นแจ้งแล้ว จะมากลัวธรรมของพุทธองค์ทำไมฮับ
ควรจะกล้าหาญในการพิสูจน์อรรถธรรม ขยายศรัทธา ปัญญาให้เพิ่มพูน
ยกเว้นเสียแต่ว่ามีอะไรในกอไผ่
กล้าๆเป็นอาชาพิสูจน์ธรรมให้พุทธองค์หน่อยฮับ

 

แล้วมะเขือคืออะไรอ่ะครับ

คือผมไม่ติดใจเรื่องวิปัสสนาญาณ ไม่ใช่ผมไม่รู้จักนะ ผมบวชพระอยู่ ๕ ปี อยู่ทั้งสำนักวิปัสสนาจารย์ ทั้งสายหลวงปู่ศุข หลวงปู่สีทัตต์ คือหลวงปูสุภา นัยว่า มีคนบอกว่า สืบๆ ต่อมาจากทางหลวงปู่ครูเทพโลกอุดร (อันนี้ก็รับฟังไว้อะครับ เพราะเราก็ไม่รู้) สึกออกมาก็มีโอกาสมาได้ศึกษาธรรมกับหลวงพ่อกล้วย มาลูกศิษย์หลวงปู่ทองใบ ที่บอกนี่ไม่ใช่แค่ไปเรียนประเดี๋ยวประด๋าวนะ เรื่องแบบนั้นทำไมจะไม่รู้ ปรากฏการณ์เขาเกิดเอง เราห้ามได้เหรอ เราก็ดูธรรมนั้นๆไป เมื่อผิดพลาดก็แก้ไข แล้วมันจะมีอะไร ทำไมจะต้องเอาไปเทียบ อันไหนมันทำให้พ้นทุกข์ได้ก็เอาสักทางเถอะ จะไปเดือดร้อนอะไรกับเรื่องชาวบ้านเขา เนอะ

 

ครับ ตามนี้ครับ นี่ก็ดึกแล้ว
ผมไม่ได้สนใจว่าท่านจะบวชกี่พรรษา มีครูบาอาจาย์กี่คนหรอกนะครับ ผมไม่สนตรงนั้น พระมิตซูโอะ ยังกิเลสแตกได้

ดังนั้น สิ่งที่ท่านควรพินา คือคำว่า อมขี้ปากชาวบ้าน มะอึง และขู่กรรม โปรดพินาในจุดนี้ด้วย
ผมไม่ได้โกดอะไรท่านหรอกครับ ไม่ต้องห่วง ผมก็แย๊ปไปเรื่อยๆตามประสา เพื่อหวังให้ท่านพบจุด
แต่ถ้าท่านไม่คิดพินา ก็ไม่เป็นไรครับ มันเรื่องของท่าน ไม่ใช่ผม

สำหรับผมคงจบเพียงเท่านี้นะครับ ถ้าท่านอื่นจะต่อก็เชิญครับ เพราะส่วนตัวไม่มีอะไรแย้งธรรมแล้ว
ชักเหนือ่ยแหะ ดูดอมยิ้ม เข้านอน ^^

 

ทุติฌาณ หรือ ฌาณ 2 นั้น หากสมาธิที่ประกอบด้วยสัมมาสติแล้ว
เจ้าของจะใช้สติดูที่นามธรรม ดังนั้นคำบริกรรมจะค่อยหยุดไป เพราะใจนั้นมาจรดจ่อที่ปิติ มากกว่า หากใช้อานาปานสติจะทำได้ง่าย เพราะใจหนึ่งดูปีติ แล้วหายใจเข้าปีติจะกระเพื่อมตามลมหายใจ พอหายใจออกปิติจะเบาลงตามลม ใช้อานาปานสติดูจุดนี้เพื่อเห็นปีติ ให้ชัด เมื่อชัดแล้วก็ฝึกค่อยๆผ่อนปิติและวางปิติ เมื่อปิติดับจะกลายเป็น ตติยฌาณ

แต่หากสมาธินั้นขาดสัมมาสติ ก็สามารถเข้าสู่ ฌาณ 2 ได้เช่นกัน บางท่านใช้วิธีการหายใจเข้าออกแรงๆ หรือเหนี่ยวนำปิติด้วยวิธีอื่นเช่น สะบัดข้อมือ จิตที่อยู่กับคำบริกรรมจะวิ่งมาที่กาย ทำให้จิตสลัดคำบริกรรมมาอยู่ที่ กายอันเกิดปิติได้ครับ

ตัว ปิตินี้จะเป็นตัวสร้างกำลัง สร้างฤทธิ์ และช่วยระงับโรคภัยไข้เจ็บครับ

ก็ลองเลือกดูว่าอยากจะเก่งทางด้านใด