สอบถามผู้รู้ครับ ทำไมตอนหลับตานั้งสมาธิอยู่ใกล้แสงแดด จึงเห็นภาพเป็นวงกลมสีแดงครับ

ครับผม ขอบคุณครับ รู้แล้วครับ ขอถามอีกครับ ว่า อาการตอนฝึกวิปัสสนาในขั้นสูง เป็นอย่างไร แล้วมีวิธีฝึกอย่างไรครับผม

 

ตกลงรู้แล้วนะครับ เรามาปฎิบัติ เพื่อความพ้นทุกข์ กิจที่ต้องทำคือ ละกิเลสตัดอุปาทาน การจะละกิเลสได้นั้นควรทำอย่างไร กิจในสมุทัยคือควรละกิเลสและอุปาทาน ท่านควรลดกิเลสทั้งหมดลงมาอย่างน้อย ให้ได้ครึ่งหนึ่ง เช่น เคยเสพกามอะไรๆก็ให้ตั้งใจตรงๆไปเลย งดเว้น เลิกทำให้ได้ครึ่งหนึ่งเพื่อเป็นการไม่เติมอาหารให้กิเลส100%ตามใจมัน
นี่คือคนที่มองเห็นโทษของกิเลสที่แท้จริง ส่วนเรื่องการปฎิบัติสมถะวิปัสนานั้นคือการเข้าถึงความจริงด้านปัญญาและสภาวะของสมาธิแต่ละชั้นๆซึ่งสมาธินั้นเป็นสภาวะธรรมที่ละเอียดขึ้นตามกำลังของจิตที่ถูกพัฒนาขึ้น วิปัสนานั้นจบลงตรงรู้สามัญลักษณะคือ เห็นการเกิดดับ(อนิจัง) เห็นการเปลี่ยนแปลง(ทุกขัง) เห็นความไม่ใช่ตัวตนเราเขาบังคับบัญชาไม่ได้เป็นเพียง ขันธ์ ธาตุ อายตนะเป็นสภาวะตามธรรมชาติเท่านั้น(อนัตตา) ความรู้ทั้งหมดจบลงตรงสัพเพธรรมาอนัตตา การเห็นอนัตตานั้นเห็นตั้งแต่ภูมิจิตปกติในกามาวจร รูปาวจร อรูปาวจร การเห็นการเกิดดับของรูปและนามที่จะมีพลังที่จะดับกิเลสได้จริงๆอย่างน้อยต้องปฐมฌานขึ้นไป เราจึงต้องมีทั้งสมถะและวิปัสนาควบคู่กันไปตลอด ตรงนี้ให้เอาลมหายใจเป็นหลักเห็นการเกิดดับของลมเป็นหลักก่อน ลมหายใจดับไป จิตที่รู้ลมก็ดับไปตาม นี่เรียกว่าเห็นรูปนามเกิดดับได้เหมือนกัน ที่ถามผมว่าวิปัสนาชั้นสูงคืออะไร ก็มีเพียงการเข้าสมาธิอย่างน้อยปฐมฌานไปแล้วตามเห็นการเกิดดับในฐานะนั้นๆ เมื่อท่านตามเห็นการเกิดดับท่านจะเห็นการเปลี่ยนแปลงทุกสิ่งไม่สามารถคงในสภาพเดิมได้ เมื่อเห็นมันเปลี่ยนแปลงเราจะเห็นความไม่ใช่ตัวเราบังคับบัญชาอะไรไม่ได้เลย นี่คือเห็นตามความเป็นจริงของสัจธรรม เท่ากับเราได้เห็นความจริงแล้ว สัมมทิฎฐิเกิดตรงนี้ มรรคข้อที่2ก็จะเดินอย่างมีหลักการคือการดำริออกจาก กามนั้นคือต้นเหตุทั้งมวลของความทุกข์ เราก็ไปดูกิจ ก็คือควรละ สัมมาทิฎฐิเกิดขึ้นแล้วทุกอย่างก็ไม่ใช่ปัญหา รอเวลาเท่านั้น ท่านจะต้องถามว่านั้นอะไรนี่อะไรอีกมั้ย ในเมื่อทุกอย่างมันเป็นอนัตตา

 

และขั้นสุดท้ายที่จะต้องไปถึงคือการมีจิตหลุดพ้น จะด้วยปัญญาหรือเจโตก็แล้วแต่บุคคลไป

 

ขอบคุณครับผม เป็นประโยชน์ต่อผู้ฝึกปฏิบัติมากๆครับ

 

ผมขอยกคำพระศาสดามาเป็นที่ยืนยันในการปฎิบัติเพื่อสร้างความมั่นใจว่ามันจริงตามนั้นคือ "การตามเห็นการเกิดดับของรูปและนาม กิจอื่นให้ทำยิ่งขึ้นไปกว่านี้ไม่มี" ท่านพบเจออะไรที่แปลกเข้ามาในชีวิตในการปฎิบัติ ท่านเพียงดูมันเห็นการเกิดดับของมันเท่านั้นไม่ต้องสงสัยว่ามันคืออะไร ไม่ว่ามัจจะเป็นอะไรมันก็มีค่าเพียงเกิดขึ้นแล้วก็ดับไป ถ้าท่านตามไปสงสัยมันท่านจะถูกมันลากไปลวไปในวังวนของมัน ท่านอาจออกจากวังวนนั้นไม่ได้เลยหรืออาจจะต้องหลงไปอีกนานแสนนาน ดั่งตัวอย่างใครที่หลงในเรื่องราวเสกนั้นได้ แสดงปาฏิหารน์อะไรๆ ที่ไม่ม่สาระกับการพ้นทุกข์ เรามีชีวิตเกิดมาเป็นคนทางที่ดี่ที่สุดคือการปฎิบัติเพื่อความสิ้นกรรมหรือการพ้นทุกข์นั้นเอง

 

อาจเป็นได้ว่า คุณ เคยได้ฝึกเพ่งกสินสีต่างๆ
จากการ เพ่งสีของสายรุ้ง นั่นเอง
มาเกิดนี้ เค้าก็เลย กระตุ้นเตือนบอก
ซึ่งมาในรูป ของนิมิต สายรุ้ง
และในอดีต คุณเคย รวมกสินสีต่างๆ
เข้าด้วยกันมาแล้ว

 

อาจเป็นได้ว่า คุณ เคยได้ฝึกเพ่งกสินสีต่างๆ
จากการ เพ่งสีของสายรุ้ง นั่นเอง
มาเกิดนี้ เค้าก็เลย กระตุ้นเตือนบอก
ซึ่งมาในรูป ของนิมิต สายรุ้ง
และในอดีต คุณเคย รวมกสินสีต่างๆ
เข้าด้วยกันมาแล้ว

 

ธรรมดาครับ วัถตุมีการสะท้อนแสงได้
แม้เราหลับตา
อยากรู้ว่าจิตสร้างภาพได้จริงไหม
ให้ลองระลึกดูที่อื่นๆ
ว่ามีภาพแบบนั้นเกิดไหม
ภายในเวลาวินาที
จะได้ไม่เผลอเข้าใจผิดและหลงสภาวะได้ครับ
ปล ระดับนี้ภาพแม้เกิดได้ก็ถือว่าเป็นโทษได้
คือทำให้ออกนอกแนวไม่สนเรื่องปัญญาเรื่องสติได้ครับ