กลอนกำสรวล

ค่ำแล้วหนอ น้องพะวง คิดถึงพี่
อยู่กันไกล ไม่มีข่าว ส่งมาซะที
ใจดวงนี้ จะแดดิ้น ลงทันที
หากไม่พบ ความเป็นอยู่ ยอดดวงใจ

 

ยามมีรัก กลิ่นใดเล่า จะหอมหวล
เท่ากลิ่นเทอ ที่รัญจวน ชวนถวิล
แม้ไม่พบ ประสบหน้า เจ้าชีวิน
ยังได้กลิ่น เทอหอมมา จากแดนไกล

 

ในความเงียบ ของคืนนี้ น้องเศร้าจิต
ไม่ยินเสียง ของคนรัก กระซิบสัน
มีเพียงเสียง หัวใจ ของน้องนั้น
เต้นแข่งกับ นาฬิกา ทุกนาที

 

20:02 เป็นตัวเลข ยังมีคู่
แต่น้องอยู่ โดดเดี่ยว ไม่เข้ากัน
จึงรำพัน กับกลอน อย่างอาสัญ
ว่าเป็นคน ใยหมอง ตรองทุกวัน
ขนาดเวลา ยังเย้ยหยัน มิลำเค็ญ

เข็มสั้นยาว บอกชั่วโมง คู่นาที
คนละหน้าที่ แต่ก้อพบ ประสบสรรค์
แล้วใยน้อง ไม่เคยพบ เจ้าชีวัน
ต้องนั่งฟัง เสียงนาฬิกา เยาะทุกที

 

อยากแต่งกลอน ให้ไพเราะ เสนาะโสต
แต่กลัวคนอ่าน จะหัวเราะเยาะ ไม่เข้าที
ซะ!แล้วกัน
อุตส่าห์หาคำ นึกแทบตาย ไม่ชอบใจ
ขออภัย มือใหม่ หัดแต่งกลอน

 

สเต็กแซลมอน เคี้ยวกรุบกริบ
เสิร์ฟพร้อมสลัด และมันฝรั่ง ยิ่งมันส์ลิ้น
ทานกับแม่ โอ้!มื้อนี้ มีคนจ่าย
199ถูกใจ กดไลค์ให้ ร้านฟาไฉเอย

 

อันตัวเจ้า เดียรดัด สรวลสนาน

เมื่อวันวาน คบพาล แลหาญกล้า

พัลวัน เยาะเย้ย จริตข้า

ถ่มรดฟ้า กลับสู่หน้า ด้วยเหตุใด

 

ไม้สีดำ สนิทเจ้า นั้นจริงหรือ

ตีกระบือ ฟาดหวด ด้วยเหตุใด

กระหน่ำเฆี่ยน เด็กน้อย บริสุทธิ์ไซร้

เดียงสาไร้ ข่มได้ หาใช่คน

 

จึงขอแจ้ง ตามความ ถ้อยแถลง

จงชี้แจง เด็กสาว ที่กำดัด

ผิดสิ่งใด จึงถูกใช้ แก้กำหนัด

ประดุจสัตว์ แสนทุรน ภิรมย์กำสรวล

 

ขนาดเริ่มแต่ง บ้องแบ้วยังเก่งเลยเนอะ

สู้ สู้

 

ฝากบอกแฟนผีด้วยนะ

ว่า จะลงแส้ ให้ลงแรงๆ

จนกว่าจะเข้าถึงพระเจ้า

พี่อัสดงเคยผ่านสภาวะนี้มาแล้ว เหมือนเรื่อง ดาวินชีโค้ด แต่ต้องคว่ำไม้กางเขนลง ก่อนจะเฆี่ยน

แล้วถ้าแฟนผีตีอีก ให้เขียนมาหาพี่อัสดง

 

เช้ามืดนี้ ข้าฝันร้าย จิตฟุ้งซ่าน
ฝันเห็นฝน กระหน่ำตก สายฟ้าผ่า
เป็นประกาย สีส้มสด น่าหวาดกลัว
ผ่าโดนคน กระเด็น มาถึงตัว
จึงสะดุ้งตื่น เหลียวหาคนปลอบ ไม่เห็นใคร
ดีนึกคำ บริกรรม ขึ้นมาได้
ไม่เอาอะไรอีกแล้ว ทำให้จิตสงบ คลายกังวล
แล้วหลับไป อีกนาน ฝันดีเอย

 

มื้อนี้กิน ผัดกะเพรา กุ้งตัวใหญ่
ช่างแสบปาก เพราะความเผ็ด นั้นได้ใจ
ดีมีน้ำ เย็นๆ ช่วยแก้กระหาย
ตบท้ายด้วย ลำใยลูกอวบๆ แสนหวานเอย