กลอนธรรมะ V.2

จะว่าบ้า ข้าก็บ้า ขอว่าธรรม
แม้ว่าตัว อาจะไม่ทำ ตามคำสอน
แต่ก็ขอ เป็นคนบ้า ฮาทุกตอน
ประยุกต์ เอาคำสอน เป็นกลอนธรรม.

 

ขอจงมี ความสุข ในยุคนี้
อะไรที่ ไม่บันเทิง ระเริงฝัน
จงคิดเพียง แค่เสต็ป วันบายวัน
มีชีวิต อยู่ปัจจุบัน ฝันธรรมเอย.

 

มีสตาร์ท ย่อมมีสต๊อป ทุกชีวิต
มีเกิดแล้ว ย่อมมีปิด สวิตช์ย้อน
ย้อนสู่อดีต ที่เคยมา เมื่อชาติสันดอน
แต่สันดาน นี้ต้องสอน ด้วยกลอนธรรม

 

ถึงไม่ฆ่า ก็ต้องตาย วายชีวาวอด
ถึงเป็นยอด ของมนุษย์ หาฉุดไม่
เมื่อถึงคราว พญามัจจุราช เห็นแต่ไกล
ถึงวิ่งหนี ก็ไม่ไหว ต้องใจใสเอย.

 

ถึงวันจันทร์ อีกแล้ว ให้แคล้วคลาด
มาทำบุญ แบบคนฉลาด องอาจผยอง
มาเว็บนี้ เรามีบุญ ให้จับจ้อง
แค่โพสป้อง ผองพระธรรม ให้ทำใจ.

 

ร่างกายนี้ มันไม่เที่ยง ต้องเดี้ยงแน่
เมื่อร่างกาย รู้สึกแย่ ต้องแลฝัน
เห็นเป้าหมาย ในนั้น เป็นชิ้นเป็นอัน
ส่วนร่างกาย นี้ทิ้งมัน ให้บรรลัย!

 

มิตรวันนี้ อาจเป็นศัตรู ในวันหน้า
อย่าเสียท่า ขัดเคือง แต่เบื้องหลัง
ศัตรูวันนี้ อาจกลายเป็นมิตร มีพลัง
ขอยับยั้ง ชั่งใจ ให้ได้ดี.

 

เราก็คือ..ดอกบัว..ที่ตมติด
แต่จะคิด..ติดตม..ให้จมดับ
แม้นตัวเรา..กางแขน..ก็วาวับ
จวนเจียนดับ...ก็พับแขน...ยืนแอ่นกาย

 

เพื่อบอกว่า คนเข้าวัด เฉพาะคนปัดทุกข์
แต่เราคิดว่า ถ้ามีสุข ก็ทุกข์แน่ๆ
อันความสุข ไม่มี ที่เที่ยงแท้
แม่เพียงแค่ทุกข์แย่ หรือไม่แย่ แค่นั้นเอง

 

ว่าจะพิมพ์ ภาษาอังกฤษ เป็นธรรมะ
เป็นกลอนพระ ละระทม ขื่นขมไหว
คิดอีกที ต้องหลีกลอนนี้ ให้พ้นใจ
ขืนโพสอังกฤษ ทันใด บรรลัยแน่ตู! ^-^

 

พอว่างงาน ก็มาว่า หาธรรมะ
โพสกลอนพระ ให้หายรมบม ขื่นขมไหน
อย่างน้อย ๆ ให้ใจนี้ ได้ดีใจ
ได้ระบาย ความในใจ ให้หายครืนนนนน!

 

จะความสุข หรือความทุกข์ ใครลึกรู้
เสียยิ่งกว่า เรื่องของคตรู รู้ไหนๆ
เรื่องความทุกข์ หรือความสุข ของใครๆ
ใครหนอใคร จะรู้ใจ เท่าตัวเรา

 

พระปรมิน ทรมหา ภูมิพล
ทรงเป็นต้น ดลใจคน พลทั้งชาติ
ทรงเป็นพระ มหาโพธิสัตว์ และจอมปราชญ์
ช่วยคนไทย ให้ฉลาด ไม่พลาดเอย.

 

ไม่ได้โพส หลายวัน ชักมันส์เขี้ยว
จึงขอเลี้ยว มาเคี่ยว เสียวสันหลัง
เพื่อว่าโพส ธรรมะนี้ จะเด่นดัง
มีพลัง เพิ่มพูน ไม่สูญธรรม.

 

สี่โมงครึ่ง ราชการตึง ถึงข้างหลัง
นาฬิกา เคาะเสียงดัง หันหลังรี่
เก็บกระเป๋า กลับบ้าน ไม่รอรี
นี่หรือที่ เขาปรี่ ชี้เช้าชามเย็นชาม

 

ก็ไม่ใช่ ทุกคน ทุกหนหนอ
มันก็อยู่ ที่คุณพ่อ จะล่อแบบไหน
แต่สุดท้าย มันต้องขึ้น อยู่กับใจ
ว่าคนไหน จะมีวินัย ใส่ใจจริง

 

วันพฤหัสฯ นัดเดท กับเพศพระ
พอตกเย็น เข้าวาระ สวดพระให้
เพื่อจะได้ ไม่ร้องไห้ และเสียใจ
เข้าที่พระ ทันใด ใจใสเอย

 

เป็นฆารวาส จงองอาจ ปราชญ์ดังพระ
ฆารวาสเคย เอาชนะ มาหลายหน
อันความดี ฆารวาสนี้ ไม่มีจน
จะจนเสีย ก็แต่คน ไม่ค้นหากำไร

 

แม้คนจะอ่าน กระทู้นี้ เพียงน้อยนิด
แต่อย่างน้อย ก็ช่วยพิชิต หัวใจได้
ให้คนอ่าน ได้กระษัย ไปจนตาย
เผื่อเบื่อหน่าย ร่ายมนต์ คนมาธรรม

 

ไม่เคยเจอ หน้ากัน พลันเห็นช่อง
คุณปฐมฌาณ แอบย่อง ส่องแล้วนี่
ส่วนคุณบ้อง- แบ้วนั้น ไม่รอรี
และอีกโซล ไครเบอร์ซี ไม่หนีธรรม

ปล. หมายถึงคุณที่ใช้นามแฝงว่า ปฐมฌาณ บ้องแบ้ว และ SoulScriber

ผู้หลงเข้ามาในกระทู้กลอนธรรมนี้ ^_^