การกระทำของอาตมาเเบบนี้ผิดหรือไม่

เรื่องมีอยู่ว่าในโครงการอุปสมบทหมู่เป็นร้อยรูปเมื่อวันจันทร์อาตมาตอนนั้นบรรพชาเป็นสามเณรเสร็จเเล้วรอคิวอุปสมบท(ได้ทีละสามรูป)จนสี่ทุ่มกว่าจึงไปนอนที่กุฏิรอด้วยการห่มดองพอประมานตีสองเณรมาเรียกเพราะใกล้จึงถึงคิวอุปสมบท อาตมาเดินตามไปด้วยความงัวเงียจึงทำผ้ารับประเคนตกหาย พอทำการห่มผ้าใหม่อีกรอบเนื่องจากตอนที่นอนรอผ้าที่ห่มค่อนข้างหลุดทรงจึงพบว่าผ้ารับประเคนหายไปจึงกลับมาดูที่กุฏิ(กุฏิอาตมามีพระบวชใหม่หลายรูป)พบว่าผ้ารับประเคนอยู่บนพื้นหน้ากุฏิเยื้องๆกันไป(มีพระบวชใหม่หลายรูปเช่นกัน) อาตมาจึงเดินกลับไปรอที่โบสถ์เพราะไม่รู้ว่าเป็นผ้าอาตมาหรือไม่จึงบอกผู้ดูแลการบวชตามที่เกิดขึ้น โยมที่ดูเเละการบวชก็บอกให้ไปหยิบมาเดี๋ยวต้องใช้รับประเคนจากเจ้าภาพ พอกลับมาอีกทีเห็นผ้าฯอยู่หน้ากุฏิอาตมา อาตมาในขณะนั้นยังเป็นเณรจึงหยิบผ้านั้นมาเพื่อใช้ในการทำการอุปสมบท ใจจริงไม่อยากหยิบมาเลยเพราะไม่มั่นใจ100%ว่าเป็นของตัวเองหร่อไม่ (แม้ค่อนข้างมั่นใจว่าเป็นของตน) คิดว่าจะเอามาเข้าพิธีเฉยๆไม่ได้อยากเก็บเป็นของตนจริงจังนะ พออุปสมบทเสร็จก็จำวัดเลยเนื่องจากเป็นเวลาตีสามนิดๆเเล้วเเละจะทิ้งผ้าไว้หน้าห้องก็ดูเเปลกๆเลยเอาเข้ามาในกุฏิด้วย เช้าๆสายๆบ่ายๆวันต่อมาก็ถามพระในกฏิอาตมาเเละกุฏิเยื้องๆก็ไม่มีใครบอกว่าหาย กรณีนี้ถ้าผ้ารับประเคนนั้นไม่ใช่ของอาตมาจะถึงป าราชิกหรือไม่หรือมีความผิดอะไรหรือไม่รบกวนผู้พอมีความรู้เเนะนำหน่อยมีความกังวลพอสมควร
ปล.ถ้าใช้คำไม่เหมาะสมขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย

 

อ่านแล้วไม่รู้สึกว่าผิดปาราชิกอะไรเลยครับ เพราะไม่ใช่ลักษณะโจรที่จะไปขโมยอะไร
และสิ่งของนั้นก็ตกอยู่ในบริเวณวัดและเป็นของที่ใช้สำหรับพระหรือเณรอยู่แล้ว

หากเป็นลักษณะโจร

1. ต้องรู้ก่อนอยู่แล้วว่าของนี้มีเจ้าของอยู่ หวงแหนอยู่หรือสิ่งของนั้นอยู่ในพื้นที่ๆห้ามนำ
ไปหยิบใช้โดยพลการอยู่แล้ว

2. เตรียมการที่จะหาวิธีเพื่อที่จะได้ในสิ่งๆนั้นมาเป็นของตัว พร้อมทั้งแผนเสริมเพื่อรองรับ
เหตุการณ์ต่างๆเพื่อหาทางหนีเอาตัวรอดจากความผิดได้ทัน อาจจะหาทางรอดคนเดียว
หรืออาจจะทำเป็นทีม และหาทางรอดกันทั้งทีม แต่หากสุดวิสัยจริงๆก็ต้องหาตัวที่จะมาเป็นแพะ
เพื่อรับผิดแทนทีม จากจะโดนโทษกันหมดก็จะได้เหลือคนได้รับโทษที่น้อยลง

3. ดำเนินตามแผนการที่วางเอาไว้ให้ลุล่วง ทั้งฉายเดี่ยว หรือ ทำงานกันเป็นทีม
เพื่อปิดบังอำพลางคดี ให้คนอื่นนั้นจับไม่ได้ไล่ไม่ทัน

ก็จะพอสังเกตลักษณะได้ คือ ทรยศความไว้วางใจผู้อื่น แว้งกัดกันได้ หักหลังกันเอง
ใครดีใครได้ มีการแย่งชิง

เกรงใจผู้อื่น โดยธรรมชาติ เวลาที่เรารู้สึกว่าต้องไปขอหยิบขอยืมอะไรจากใคร

หากเป็นในแง่ที่ดีจะกังวลว่าเราจะคืนเขาได้ใหม เราไปรบกวนเขามากไปรึเปล่า
สิ่งที่เราได้นำมาใช้อยู่นี้เป็นแต่เพียงสิ่งของชั่วคราวที่รอการส่งคืน
เป็นลักษณะมีความกตัญญู รอการชดเชยหรือตอบแทนคุณ

หากเป็นในแง่ที่ชั่วจะกังวลว่าเขาจะมาทวงเราเมื่อไหร่ อิดออดคอยเบี่ยงเบน
ที่จะทำการคืนในสิ่งที่เรานั้นได้ไปหยิบยืมมาทั้งที่สามารถที่จะคืนสิ่งต่างๆเหล่านั้นได้
หรืออยากจะได้สิ่งที่หยิบยืมมาเอามาเป็นของของตัวเองไปซะเลย
เป็นลักษณะมีความเนรคุณ พร้อมที่จะละทิ้งผู้ที่เคยช้วยเหลือ
เอาความดีความชอบหรือสิ่งต่างๆที่ได้รับมาเอามาเป็นของตัวตัดในส่วนผู้ที่เคยช้วยเหลือทิ้ง

โดยสรุป
ในเบื้องต้น ไม่ได้คิดจะเป็นเจ้าของอยู่แล้วแต่ไม่แน่ใจเต็ม 100 ว่าใช่ของตัวรึเปล่า
ในท่ามกลาง รู้สึกกังวลว่าอาจจะไม่ใช่ของตัว เป็นกังวลที่หากไม่ใช่ของตัวจะนำไปคืนผู้อื่น
ก็นับว่าเป็นความกังวลแบบมีความกตัญญู
ในบั้นปลาย มีการออกถามไถ่ผู้อื่นว่ามีของท่านใดหายไปรึเปล่า ก็นับว่าเป็นการไม่ละทิ้งที่มา
ก็เป็นความกตัญญูที่จะเข้าไปชดเชย

โดยรวมจึงไม่ถือว่ามีความผิดปาราชิกครับ

เสริมอีกแง่ หากพระสงฆ์ท่านเข้าไปธุดงค์ในป่าแล้วเกิดหิวน้ำก็เลยเอาที่กรองน้ำไปกรองน้ำดื่ม
เพื่อช้วยแก้กระหายน้ำจะถือว่าท่านขโมยน้ำจากลำธารเพราะไม่มีผู้ประเคนน้ำให้ท่านก็คง
จะไม่ได้ เพราะเป็นแต่เพียงการใช้แก้กระหายเพียงชั่วคราวก็เพียงแต่แค่นั้น

ในแง่ผลไม้หากพระท่านธุดงค์ไปในป่าแล้วมีความห่างไกลจาก หมู่ชุมชนที่พอจะใส่บาตร
เพราะท่านเข้าไปในป่าลึก สามารถเก็บผลไม้ที่ตกหล่นจากต้นมาฉันได้เพื่อมีแรง
ดำเนินการต่อไปในพื้นที่ๆพอจะไกล้ๆชุมชนง่ายต่อการบิณฑบาตโดยไม่ต้องมีผู้ประเคนก่อน

จะไม่ถือว่าเป็นการขโมยลักทรัพย์แต่อย่างใด มิเช่นนั้นแล้วสัตว์ในป่าคงจะติดหนี้อยู่ในวังวน
แบบไม่รู้จบเพราะน้ำและผลไม้ก็ไม่รู้ว่าของใคร แต่ก็กินประทังชีวิตอยู่ที่แห่งนั้น

หวังว่าคงจะช้วยคลายกังวลท่าน GoonS ได้นะครับ

 

ขอบคุณคุณโยมมากที่ช่วยคลายความสงสัยนะคับ