การถวายเงินพระขัดกับพระวินัยหรือไม่ ?

พระที่รับเงิน มีเงิน หรือเรียกว่ารับปัจจัย ถือว่าผิดพระวินัย ครับ

พระบัญญัติ
๓๗. ๘. อนึ่ง ภิกษุใด รับก็ดี ให้รับก็ดี ซึ่งทอง เงิน หรือ
ยินดีทอง เงิน อันเขาเก็บไว้ให้ เป็นนิสสัคคิยปาจิตตีย์.
เรื่องพระอุปนันทศากยบุตร จบ

////////////////////////////////////////////////
พระภิกษุและสามเณร ที่รับเงิน รับทอง
บัญญัติของพระพุทธเจ้า จากพระไตรปิฎก
ชุด 91 เล่ม ของมหามกุฏราชวิทยาลัย เล่ม 3
(หน้า 940)

พระราชบัญญัติคณะสงฆ์ (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2535
ภูมิพลอดุลยเดช ป.ร. ให้ไว้ ณ วันที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2535
เป็นปีที่ 47 ในรัชกาลปัจจุบัน
พระราชบัญญัติให้ใช้ประมวลกฎหมายอาญา พ.ศ. 2499
เป็นผู้ทำผิดพระวินัยบัญญัติและกฎหมายอาญา


หมายเหตุ*
อาบัตินิสสัคคิยปาจิตตีย์ 1 ตัว
ต้องตกโรรุวนรก 1 ชั่วอายุ
คือ 4,000 ปีของนรกขุมนี้
เท่ากับ 840,960,000 ล้านปีของมนุษย์


คำตรัสของพระพุทธเจ้า ถือว่าเด็ดขาด มิ ควรที่ผู้ใดจะละเมิดหรือทดแทนด้วยคำพูดของผู้ใดได้ แม่แต่พระอรหันต์ เพราะพระอรหันต์ท่านก็มีทั้งรู้มาก และรู้น้อยไม่เท่ากัน จะหาตรัสรู้รอบด้าน เหมือนพระองค์ไม่มี

อย่ายึดถือตามบุคคล ถ้าเรามี พระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์ในใจแล้ว ควรศึกษาธรรมที่ท่านให้ไว้ เราก็จะไม่เดินหลงทาง ครับ

ขอบคุณครับ..

 

พระอรหันต์ ที่รับเงิน ไม่ไปนรก แต่โยมที่ถวาย ไปนรก

พระอรหันต์ จิตดับอะไรที่เป็นอาบัติ ถือว่าเป็น อโหสิกรรม

แต่ โยมที่ถวาย จิต ยังอยู่ ยังเวียนว่าย อยู่ ต้องไปนรก เพราะถวาย

เงิน ทอง แก่ท่าน แต่จะเบากว่า ครับ

 

สมัยนี้ เขาไม่ใช้เงินและทอง เขาใช้ธนาบัตร เพราะฉะนั้น ...

 

พวกนี้ยกอ้างพระไตรปิฎกเเบบสุดโต่ง จนเพี้ยน
***ขออภัยที่ต้องเเรงนะเพราะพวกท่านก็เเรงเหมือนกัน***

 

ในกรณีที่พระมีลาภบริวารมากท่านก็ทำได้...
เเต่ในกรณีที่พระผู้ขาดลาภบริวารไม่มีโยมคอยดูเเลจะทำอย่างไรครับ
จะขึ้นรถเดินทางที จะฉันน้ำที จะไปหาหมอที่ ชื้อยาที จะทำอย่างไรครับ
...ท่าไม่ให้ท่านจับเงิน

 

จะบาปได้ยังไงกันครับ ก็เจตนาเราดีคือทำบุญสร้างพระ สร้างวัด เช่น ตั้งจิตว่าเงินนี้ถวายแด่สงฆ์ ก็เป็นสังฆทาน + วิหารทานแล้ว ส่วนเจตนาของพระท่านก็ดีคือ เอาไปสร้างถาวรวัตถุ เป็นวิหารทาน เราก็ได้บุญมากขึ้นไปอีก.... แต่ถ้าพระท่านเจตนาหลอกเอาเงิน อันนี้ก็เรื่องของท่านละครับ เราไม่เกี่ยว..เพราะบุญส่วนสังฆทานได้เกิดกับเราแล้ว

 

ถ้าไม่สะบายใจว่าถวายเงินสร้างนู้น นี่ นั่น คุณก็ขน เอา ปูน อิฐ หิน ทราย เครื่องมือ ฯลฯ
ไปถวายพระ คุณก็ได้บุญ พระไม่ต้องอาบัติ สะบายใจทั้งสองฝ่ายครับ...
ติดที่ว่าคุณจะว่างทำอย่างที่ผมบอกหรือเปล่า...
ศีลพระปาฏิโมกข์ ศีลนอกพระปาฏิโมกข์ ท่านบัญญัติเพื่อความสงบระงับของหมู่สงฆ์
เพื่อกันข้อครหาติฉินนินทา เพื่อความสะดวกแก่ญาติโยม และที่มาอีกสารพัดรูปแบบ
ลองศึกษาดูครับ แล้วจะพบทางออก
พระพุทธเจ้าสอนให้ทุกคนฉลาดครับ...ผมเชื่ออย่างนั้น...

 

อนุโมทนา สาธุ กับข้อมูลดี ๆ ที่ท่านทั้งหลายได้แสดงมา
ว่าแต่ผิด หรือป่่าว เจ้าคะ

 

ขอแสดงความคิดเห็นนะครับ จากความเข้าใจ ผมว่าบุคคลที่จะเข้ามาบวชในพระพุทธศาสนา สิ่งที่ควรตระหนักไว้คือ ต้องการฝึกจิตใจ ละกิเลส ตัณหา ตั้งตนอยู่ในศีล ในธรรม ปฏิบัติตามคำสอนของพระธรรมอย่างเคร่งครัด ถึงแม้ว่าจะบวชแค่วันเดียว แต่ก้อควรที่จะปฎิบัติ คำสอนก้อน่าจะบอกอยู่แล้วว่า ให้ละกิเลส ไม่อย่างนั้น แม้กระทั่ง ผมบนศรีษะยังต้องโกน คิ้วต้องโกน นุ่งจีวรแทนเสื้อผ้าอาภรณ์ ฉัน มื้อเดียว ไม่งั้นจะทำไปทำไม แต่มนุษย์ขี้เหม็นอย่างเราๆท่านๆ ไม่กลัวบาปกลัวกรรม กลับบิดเบือน เพราะต้องการแสวงหาผลประโยชน์เข้าตัวเองทั้งนั้น บางคนยอมบวชเพื่อหวังต้องการปัจจัยที่ญาติโยมบริจาค บางคนตั้งเป็นกลุ่มเพื่อหลอกลวงประชาชน ทุกวันนี้มีใครจะรู้ได้อย่างไรว่า พระจริงที่รับปัจจัย ได้เอาปัจจัยไปทำอะไรบ้าง ปรนเปรอความสุขของตนเอง ว่างๆลองเดินดูแถวคลองถม ฯลฯ จะเห็นพระถือกล่อง DVD เครื่องเสียง ฯลฯ อยู่เป็นประจำ ไม่เว้นแต่ พาหุรัดที่ขายเสื้อผ้าที่มีสีกาเดินกันอยู่มากมาย แต่กลับเห็นพระประเภทนี้ยัง เสือ...เข้าไปเดินปะปนอยู่เป็นประจำ ดูแล้วมันน่าทุเรศ
ผมเห็นด้วยกับการที่ไม่ให้พระรับปัจจัย หรือ รณรงค์ไม่ให้ประชาชนถวายปัจจัย
เพราะ สังเกตุไหมว่า พระหลายคน(เพราะเขาเหล่านั้นไม่สมควรเป็นพระ เลยใช้คำว่าคน แทน องค์) ที่มีทรัพย์สินเงินทอง พอมารชั่ว (สีกานรก) รู้จะเข้าไปตีสนิทเพื่อหวังเงินทองเหล่านั้น จึงทำให้เกิดปัญหาตามมาทุกครั้ง ศาสนาจึงเสื่อมเพราะคนเหล่านี้ หรือ ประสกกับสีกา หลายคนเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องเงินๆทองๆของพระ จึงทำให้เกิดปัญหาเหมือนกัน
สำหรับคนที่คิดว่า แล้วพระจะทำอย่างไรกับค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน เช่น ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าเดินทาง ค่ารักษาพยาบาล เหล่านี้ เรื่องนี้ควรที่จะต้องคุยระดับรัฐบาลเพื่อแก้ไข เพราะเราๆท่านๆคงทำไม่ได้แน่นอน
ขอแสดงความคิดเห็นนะครับ
1. ค่าน้ำ ค่าไฟ หลวงควรจะออกให้ โดยขอความร่วมมือของการไฟฟ้า การประปา (2 หน่วยงานนี้รวยอยู่แล้ว แค่แบ่งค่าบำเหน็ด ของพนักงาน มาสักหน่อยน่าจะได้ ใครจะรู้บ้างว่า หลายหน่วยงานในประเทศเรา งานสบายๆ ใครเออรี่รีไทร์ออกไป หลายๆคนได้กันเป็นล้าน ระดับหัวหน้ายังได้กัน 7 ล้าน / คน แบบนี้จะว่าไม่รวยได้อย่างไร ใครมีญาติที่ทำรัฐวิสาหกิจคงน่าจะรู้ดี
2. ค่าโทรศัพท์ ดูตามความเหมาะสม ในวัดอาจมีสักเครื่องเดียว ไว้สำหรับติดต่อเรื่องกิจนิมนต์ หรือ เท่าที่จำเป็น โดนให้ องค์การโทรศัพท์ช่วยรับผิดชอบ
3. การเดินทาง ให้รัฐช่วยออกค่าเดินทางโดยรถโดยสารฟรี หรือถ้าจะออกต่างจังหวัด อาจจะต้องเบิกกับหน่วยงานของสงฆ์ (จะพูดในเรื่องต่อไป)
4. พระอาพาธ เข้าโรงพยาบาลสงฆ์ โดยรัฐออกค่าใช้จ่าย
5. ตั้งกองทุนสำหรับค่าใช้จ่ายอื่นๆที่อาจจะเกิดขึ้น เช่น การเดินทาง ฯลฯ โดยให้สำนักสงฆ์หรือหน่วยงานอื่นๆ ที่เกี่ยวข้องดูแลเรื่องเงินทั้งหมด ความหมายคือใครอยากจะทำนุบำรุงศาสนา โดยการให้ปัจจัยกับพระก้อให้บริจาคมาที่กองทุน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น ควรมีหน่วยงานที่เข้ามาตรวจสอบด้วยเพื่อป้องกันการทุจริต เพราะถ้าทำได้จริง ตรงนี้จะมีเงินเข้าเป็นพันล้านแน่นอน
6. สำหรับวัดแล้ว ควรเป็นที่ๆสงบ ไม่ควรให้จัดงานมโหรสพในวัดเพื่อหาเงิน และไม่ควรสร้างวัตถุอะไรให้ใหญ่โต ควรที่จะเรียบๆง่าย สมถะ แค่พอมีที่ทำวัตร หรือศาลาแบบง่ายๆก้อน่าจะพอ เพราะ ถ้ามีสิ่งที่สวยงาม (เข้าใจว่าเอาไว้ดึงดูดคนให้มาเข้าวัด ) มากเกินไป มันหมายถึง วัดแต่ละแห่งต้องแข่งกันสร้าง จะได้มีญาติโยมเข้ามาเยอะๆ แต่ถ้ามองมุมกลับ สมัยก่อน วัดในชนบทหลายๆที่ไม่มีอะไรเลย แต่ก้อยังมีญาติโยมเข้ามาใส่บาตรอยู่เสมอๆ และที่สำคัญ คือการที่ได้เข้ามาอยู่ในร่มกาสาวพักตร์แล้วยังต้องการอะไร ทีวี ตู้เย็น แอร์ เครื่องเสียง ปัจจัย เหรอ ถ้าต้องการอย่างนั้นทำไมไม่หางานทำ เพื่อซื้อสิ่งของเหล่านี้ล่ะ
นั่นเป็นเพราะเราๆท่านๆ คอยสนับสนุนเพื่อให้เกิดกิเลส กับพระ ถ้าเราไม่ให้ปัจจัย และสามารถทำตามอย่างที่กล่าวข้างต้นได้ ผมว่าปัญหาเหลือบพระคงค่อยๆหมดไป เพราะรู้ว่า บวชแล้วไม่ได้ปัจจัย คงไม่มาบวช แต่เราคงจะได้พระส่วนใหญ่ที่อยากศึกษาพระธรรมอย่างแท้จริง ทุกสิ่งทุกอย่างที่กล่าวมาข้างต้นอาจจะทำไม่ได้เลยถ้าพวกเราไม่เริ่มคิดที่จะทำ เพื่จรรโลงพระศาสนาเราให้สืบต่อไป ได้แต่หวังว่าผู้ใหญ่ในบ้านเมือง หรือ ชาวพุทธทั้งหลายคงเข้าใจในสิ่งที่กล่าวมาทั้งหมด
สุดท้ายขอคุณพระรัตนตรัยได้คุ้มครองประชาชนชาวพุทธทั้งหลาย ให้มีแต่ความสุขความเจริญด้วยเถิด สาธุ...

 

อย่าคิดมากเลย ทุกสิ่งอยู่ที่ใจ อย่างเช่นพระองค์หนื่งว่ายน้ำไม่เป็นเกิดพลัดตกน้ำขณะข้ามสะพานไม้ ในช่วงนั้นมีแต่โยมผู้หญิงไม่มีผู้ชายเลยและพระองค์นั้นก็ว่ายน้ำไม่เป็นมือก็ไขว่คว้าลอยอยู่อย่างนั้น ส่วนโยมผู้หญิงก็ไม่มีใครกระโดดน้ำลงไปช่วยเพราะกลัวจะเป็นบาปได้แต่ยืนดูจนพระภิกษุรูปนั้นจมหายไปต่อหน้าต่อตา
แล้วทุกคนคงจะไม่มีบาปติดตัวเลยซิ่ท่าเพราะไม่ได้ไปถูกเนื้อต้องตัวพระภิกษุเลย!!!!!!

 

ขอบพระคุณอาจารย์ tamsak อ่านแล้วปัญญาเกิดแจ้งใจเลยค่ะ
คำตอบมันเกิดว่า...จิตดวงนี้เท่านั้นที่สำคัญที่สุด...
ไม่เคยคิดสงสัยเรื่องนี้เลยค่ะ ได้แต่ปลื้มอนุโมทนาบุญกับทุกคนที่ทำ
ใจเราก็ไม่มีอกุศลใดๆ มาจับให้หมองมัวแล้วค่ะ
พระพุทธเจ้าสอนให้เราเกิดปัญญาที่พ้นจากกิเลสทั้งมวล
สาธุ....

 

เวลาทำบุญ ไม่ว่าจะนิกายไหน จับเงินได้ จับเงินไม่ได้ ไม่ได้ใส่ใจตรงนั้น ใส่ใจตรงอยากทำ และขอให้ได้ทำ เมื่อทำแล้ว ความสุขใจบังเกิด ความปีติในบุญได้รับแล้ว ก็บันทึกเก็บไว้ในความทรงจำ เพื่อเก็บไว้ให้ระลึกถึง ให้ใจมีความสุขเท่านั้น

มักจะตั้งความรู้สึกไว้ว่า เรากำลังทำบุญกับพระพุทธเจ้า โดยผ่านพระสงฆ์ผู้เจริญ ขอให้บุญที่กำลังจะทำนี้ ไปถึงพระพุทธองค์ด้วยเทอญ แค่นี้ก็ปีติสุขแล้วค่ะ

 

ถวายองค์หลวงตามหาบัวสมทบทุนผ้าป่าช่วยชาติครับ

 

ผู้ที่มาบวชในพระพุทธศาสนา เป็นเนื้อนาบุญอันเลิศ เป็นบุญเขต เป็นที่หว่านไปของทานได้

ผู้ที่มีญาณทัศนะ มีอภิญญา รู้แจ้งกลไกของระบบกฎแห่งกรรม รู้ในข่ายญาณได้ว่า การถวายปัจจัยนั้นเป็นทางมาแห่งทาน เป็นทางมาแห่งทานบารมีได้

เงินเป็นแก้วสารพัดนึก พึงถวาย ควรถวาย


ตัวอย่างครูบาอาจารย์ดังๆที่ผมรู้จักแล้วสนับสนุนให้ถวายเงินพระ

เช่น แม่ชีทศพร เทวาพิทักษ์ธรรม




แม่ชีกำลังรับปัจจัยจากสาธุชน แล้วก็จะถวายหลวงพ่อเจ้าอาวาสพระพรหมโมลี ทั้งถุงนั้นเลย









พระธรรมโกศาจารย์ อธิการบดีมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย





ที่วัดท่าซุงพระก็รับปัจจัย





พระมหาเถรานุเถระ ที่มาร่วมงานที่วัดท่าซุง รับการถวายปัจจัย




หลวงพ่อจรัญ ฐิตธัมโม แห่งวัดอัมพวัน อำเภอพรหมบุรี จังหวัดสิงห์บุรี









ปัญญาเกิดจากความรู้แจ้งแทงตลอด

มิได้เกิดจากการอ่าน จด จำ

 

ถ้าทุกอย่างสำหรับพระฟรีสิ รับรองคงไม่ต้องจับเงิน

 

ถ้าพระฟรีทุกอย่าง

แล้วเราจะสร้างบารมีกันยังไงล่ะเนี่ย (deejai)

 

พระอาจารย์ผมอยู่ ต่างอำเภอ ห่าง จ.ขอนแก่น 40 ก.ม. ทางไป จ.เลย
โบกรถประจำทางไม่ให้ขึ้น ต้องนั่งรถย้อนไปขึ้นขอนแก่น แล้วค่อยนั่งไป จ.เลย
ทั้งๆที่ถ้ารับก็ไม่เสียเวลา นี่ท่านต้องเสียเวลานั่งรถย้อน เพื่อ...

ท่านไปสอนธรรมะเด็กๆที่โรงเรียน ต่างอำเภอ ต่างจังหวัด
จะให้ขอขึ้นรถฟรี คงจะไม่ได้ ขนาดขึ้นระหว่างทางยังไม่ให้ขึ้นเลย
จะให้เดินไปธุดงค์ไปสอนก็กะไรอยู่ เงินสำคัญในสมัยปัจจุบัน

ท่านบอกท่านไม่ได้ติดกับเงิน มันต้องปรับเข้ายุคสมัยบ้าง ห้องท่านไม่มีโทรทัศน์ ไม่มีคอมพิวเตอร์ มีแต่มือถือเก่าๆ
ผมถวายผ้าไตรท่านไป 2 ผืนท่านไม่เคยใช้เลย ไว้ให้โยมโทรปรึกษาปัญหาธรรมโทรนัดไปเพื่อนั่งสอนธรรมะ
พระipad พระiphone ก็ไม่สมควร

แต่ถ้าพระ facebook ท่านคงเอาคันถธุระ เพราะเห็นบางรูป update มากกว่าโยมอีก
สาธุทุกท่าครับ