การทำสมาธิที่ตัวแข็งเสร็จก็ตัวหาย ถือว่าเข้าฌาณ 4 หรือยัง

55 จริงๆยังไม่ได้ทะเลาะกันเลยนะ..
อ่านไปอ่านมา ก็เจอการถกกันว่า อัตตา นี้สำหรับแต่ละคนมีความหมายอย่างไร...

อะไรที่เป็นประโยชน์เราก็รับไว้ ส่วนไหนไร้สาระ ก็อย่าไปสนใจมัน...

 

หึหึ ท่านหลวงตาถูกหลอกใช้งั้นเหรอ
ใครหลอกครับ
ไอ้๒ข้อที่ถามเรียกกวนเท้าครับ
อยากรู้จักของจริงมั้ยครับ
แล้วจะมาโอดครวญทีหลังไม่ได้นะครับ

ต้องขออภัยที่ทำให้ท่านที่ต้องการความเพลิดเพลินต้องขัดเคือง
ปัดกวาดมันก็ต้องฝุ่นคลุ้งเป็นธรรมดา

 

เห็นมีอัตตา ไม่ใช่ถืออัตตา ว่าไม่ใช่แล้วมันเป็นอะไรขอรับ

 

ของจริงมาอีกแระ ขอเบอร์โทรดิ คิกๆๆ

คือหลวงตาบัว หรือใครๆอื่นมรณภาพไปแล้ว ตายไปแล้ว ก็ปล่อยเขาไป อย่าไปขุดกระดูกเขามาเล่นเลย จะโดนสวนกลับ จะด่าจะว่าอะไรใครก็เอาเองเลย แมนกว่า ไม่ต้องไปอ้างใครอื่น

 

ไม่รู้ คุณเห็นว่ามีอัตตา แต่ผมไม่เห็นว่าใช่..
สงสัยจะมองคนละด้านล่ะมั้ง

 

วัดหลวงตามหาบัวที่มีคดีเสือ กับ หลวงตามหาบัว วัดบ้านตราด คนละวัดไม่มีส่วนเกี่ยวข้องทางปฎิบัติครับ

 

คุณผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ดูอะไรนี่

https://www.matichon.co.th/news/203122

 

ขอขอบพระคุณทุกท่านที่ร่วมเสวนาธรรมครับ

แม้ว่าบางท่านจะมีความเห็นต่าง มีอารมณ์ขึ้นบ้าง เป็นธรรมดาของปุถุชน
ขนาดพระโสดาบันยังสามารถเอาปืนไล่ยิงขโมยได้ แต่ไม่มีเจตนาฆ่า (ตามทฤษฎี)
เรายังไม่ใช่พระอริยเจ้า เพราะฉะนั้น เราอาจเจตนาฆ่าคนได้ เริ่มจากในเว็บนี้ก่อนเลย ^_^

พวกเราขัดแย้ง แต่อย่าขัดใจ อย่างไรพวกเราก็เป็นลูกพระพุทธเจ้า
เป้าหมายลัก ๆ ล้วนปรารถนาเพื่อปฏิบัติดีปฏิบัติชอบด้วยกันทั้งนั้น
ไม่อย่างนั้นคงไม่เข้ามาในเว็บนี้ดอก

สุดท้ายนี้ สิ่งที่กระผมได้เคยล่วงเกินท่านทั้งหลาย ด้วยกาย วาจา และใจก็ดี
กระผมขอให้อโหสิกรรมให้ด้วย ส่วนตัวกระผมเองก็เช่นกัน ก็จะไม่ถือโทษโกรธ
พวกเรายังไม่อยู่อีกหลายชาติ (ยกเว้นท่านที่ต้องการจะไปที่สุดในชาตินี้) ดังนั้นยังต้องเจอกระผมอีกหลาย ๆ ชาติ ทำดีด้วยกันไว้ ใจใสแน่

 

การประกอบ กรรม เพื่อ ตบแต่งจิต

เปน อาการของ คนจะไปเกิดที่

ปรนิมวัสวัตตีภพ

ภพของ พยามาร

 

วันหนึ่งพญามารก็จะได้เป็นพระพุทธเจ้า ^_^

 

การตั้ง ทิฏฐิว่า จิตเปนตน

แม้นจะประดับด้วยกุสล ฌาณทั้ง8

ก้ไม่อาจประกาสได้ว่า พ้นโทษะ โมหะ โลภะ

การประกาสกรรมดีที่ทำ ในขณะที่ ไม่เคย
ขัดเกลา หรือ รู้จักหน้าตากิเลส

มันก้ไม่ต่างจาก ขิ ทุ กุ ถัง


หลวงพ่อทวด จึงสอนว่า จนปฏิบัติแบบ "เสียโพธิสัตว์"

 

ไหนว่า ศิษย์หลวงพ่อฤาษี

พระมาลัย พยามาร นิยตโพธิสัตว์ ท่านลา เข้านิพพาน ไปแล้ว


ปล. ก่อนจะสงสัย วิ่งโพสถามอะไร ย้อนแย้ง
อะไร แนะว่า ทำการสึกษากิเลสสาม ก่อนดีไหม

 

งั้นก็เหลือผมคนเดียวสิที่ไม่ลา

 

ถ้าเข้าใจว่า เหลือตนคนเดียว

อันนี้ไม่ใช่ลาเข้านิพพาน

แต่เปนอาการ ลาจากศาสนาพุทธ

คนไม่ลา พระพุทธองค์ ฏีกาไว้ว่า มีเท่า
จำนวนเม็ดทรายในมหาสมุทร

เยอะจนไม่ต้องนับ

เม็ดทรายก้อนหนึ่งพึ่งออกจากปาก ปู

ร้องว่า เออแนะเออแนะ เหลือเราก้อนเดียว

 

แบบนี้มีคนเคยนั่งแล้วถึงกับมือแข็งตัวแข็งต้องช่วยแกะออก ทั้งนี้เพราะจิตมีกำลังแต่ขาดสติกำกับครับ สมัยบวชผมเคยนั่งสมาธิเข้าไปในระดับลึกมากลึกจนสติตามไม่ทันจนเกิดความกลัวพระอาจารย์ท่านบอกว่าน่าเสียดายน่าจะมาคุยกันก่อน กว่าจะแก้ไขให้จิตเป็นปกติได้ใช้เวลาถึงสี่ห้าปีเลยครับ. สติจึงต้องประกอบตลอดเวลาครับเพราะเราไม่ได้ปฏิบัติแนวของพระฤาษีครับ พระอาจารย์ที่บอกผมท่านจิตรวมใหญ่แล้วหลายรอบครับ

 

ท่านอัครไมตรีท่านอธิบายได้ชัดเจนแล้ว "เพราะจิตมีกำลังแต่ขาดสติกำกับ" แก้ยากอย่างที่ท่านว่า ท่านโชคดีมากที่มีครูบาอาจารย์เป็นผู้รู้แก้ไขให้ท่าน สาธุ

 

แค่นี้เรียกว่า ปฐมฌานแล้วเหรอครับ รบกวนเฮียนพ ช่วยอธิบาย ที่เรียกว่าปฐมฌานให้ทีครับ ไม่ไช่ผมลองภูมิ หรือ กวนบาทานะครับ ผมอยากรู้จริงๆครับ ขอบคุณครับ

 

จร้า.ถึงจะลองภูมิ หรือ จะกวนตรีนจริงๆ ก็ไม่มีปัญหาหรอก
ก็จะตอบตามเท่าที่มีประสบการณ์นั่นหละ ๕๕๕..
แต่ดีแล้วหละ เค้าเรียกว่า รู้จักถาม...
เพราะจะได้ เข้าใจคำว่า ''เข้าถึงได้'' กับ''ใช้งานได้''

ใช่ครับ เรียกว่า เข้าถึงระดับปฐมฌานครับ.....กรุณา ฟังที่่จะอธิบายต่อ
.
การเข้าถึง ปฐมฌานนะครับ(ย้ำว่าเข้าถึง)
แค่เราสนใจอย่างใดอย่างหนึ่ง ณ ขณะนั้น
โดยที่ไม่สนใจสภาพแวดล้อมใดๆเลย ก็คือปฐมฌานแล้วครับ
หรือมีสมาธิตั้งมั่นทำอะไรซักอย่างแบบใจจดใจจ่อกับสิ่งนั้น
โดยปกติแล้ว มันเป็นสมาธิระดับพื้นฐานที่มนุษย์ทั่วไปบนดาวโลกเข้าถึง
กันได้ทั้งนั้นนั่นหละครับ และก็ใช้สมาธิในระดับนี้เพื่อการทำงานอยู่
เรียกว่า การทรงอยู่ ย้ำว่า ''ทรงอยู่ในสมาธิ'' คือ ร่างกายยังทำงานในขณะ
ที่เข้าถึงสมาธิระดับนั้นๆอยู่..พอทำงานไปนานๆ ร่างกายจึงเหนื่อย
และถ้าถอนความสนใจในงานนั้นออกมา สมาธิก็จะตกลงมาได้
จนถึงระดับอุปจารสมาธิทำให้รู้สึกครึ่งหลับครึ่งตื่น หรือคล้ายๆสัปหงกได้
และถ้าต่ำว่านี้อีก ก็จะตกมาขนิกสมาธิคือมีสมาธิเพียงเล็กน้อย
และถอยมาเหลือไม่สนใจในงานนั้นๆเลยนั่นหละครับ.....

*** การเข้าถึงสมาธิได้นั้น แม้คนไม่เคยฝึกอะไร นอนๆอยู่
ก็สามารถเข้าถึงได้ระดับอรูปฌานครับ คือ ที่เข้าไปแล้ว เหมือนอยู่ในอวกาศ
บนเห็นดาว เห็นท้องฟ้า อะไรนั้นๆหละครับ แต่ย้ำว่า เป็นการเข้าถึงได้''


จะไม่เหมือนกับ ''ผู้ทรงสมาธิ'' ระดับปฐมฌานนะครับ เพราะจะหมาย
ความสามารถที่จิตทำงานได้
ทางกิริยาจะหมายถึง ''คือสามารถใช้งาน
ทางจิตได้ ด้วยกำลังสมาธิที่มาหนุนการใช้งานระดับปฐมฌานครับ''
และใช้งานได้เข้าถึงได้ ภายในเวลาหลักวินาที


แยกให้ออกนะครับ เข้าถึงได้ระดับปฐมฌาน
กับ ใช้งานได้ในระดับปฐมฌาน
นี่คนละทวีปกันเลยนะครับ

สมมุติ นาย A เคยนั่งสมาธิได้ถึงระดับฌาน ๔ หรือเคยนอนๆแล้วฝลุ๊คๆ เข้าถึงอรูปฌานได้
ไม่ได้หมายความว่า นาย A จะมีความสามารถใช้งาน หรือ จิตมีความสามารถ
ที่จะทำงานได้นะครับ เผลอๆ ใช้งานจากผลสมาธิไม่ได้เลย
แม้กระทั่งในระดับอุปจารสมาธิ...
พอนึกออกไหม แต่ส่วนมากมักจะเป็น นาย A ที่ยึดเอาว่า ตัวเอง
เคยเข้าถึงระดับฌาน ๔ ได้ แล้วคิดว่า ตัวเอง เป็นผู้ได้ฌาน ๔
ทำให้กลายเป็น นาย A ที่หลงโลก หลงสภาวะ หลงตัวเอง
ซึ่งนักปฏิบัติส่วนมาก มักจะเป็นเหมือนนาย A ไม่รู้ทำไมนะ.....

การที่จะวัดว่า ใครเป็นผู้ทรงฌานระดับไหนนั้น
ให้ดูที่ ความสามารถที่จิตทำงานได้
ที่มีกำลังหนุนมาจากผลของสมาธิในระดับนั้นๆ
ภายในเวลาหลักวินาทีเป็นตัววัด.............

ไม่ใช่ไปเอา การที่เคยเข้าถึงได้มาก่อนมาเป็นตัววัด....
และอย่าไปสับสนว่า คนที่เข้าบอกว่า เข้าฌานโน้นนี่นั้นได้
จะเป็นคนที่ทรงฌานนั้นได้ด้วย....

ต้องดูว่า ทำอะไรได้บ้าง.....เช่น นาย C เคยนั่นได้ฌาน ๘๐ มาก่อน(เอาฮา)
แต่จิตมีความสามารถ ดึง ปรับเปลี่ยน
พลังงานภายในภายนอกได้ภายในหลักวินาที อย่างนี้
จะเรียกว่า นาย C เป็นผู้ทรงฌาน ระดับปฐมฌาน
พอมองภาพออกเนาะ.....
แต่ถ้า เคยนั่งได้ฌาน ๘๐ แต่จิตทำอะไรไม่ได้ซักอย่าง
นาย C ก็คือ มนุษย์ปกติธรรมดา ที่ไม่มีความสามารถ
ใช้งานทางจิตได้ ไม่ใช่ผู้ทรงฌานอะไร
ควรไปต่อทางด้านปัญญา หรือวิปัสสนาซะ...
พอกระจ่างขึ้นอีกไหม

 

ขอบคุณมากครับ จะได้เข้าใจระหว่าง เคยได้ กับใช้ได้ ตอบได้ตรงจุดมากเลยครับ

 

แบบนี้ต้องสอบถามครับ ว่าก่อนจะเกิดเหตุการนี้ขึ้น กำลังภาวนาอย่างไรมาก่อนครับ จึงจะทราบได้ว่าเป็นณานหรือไม่