การให้พรผู้อื่นนั้น ถือเป็นบุญหรือไม่

<!-- Main -->

การให้พรถ้ามีเมตตาจิตเป็นพื้นฐาน คือปรารถนาให้ผู้อื่นรับผลดีตามพรจริงๆ ก็ถือว่าเป็นบุญชนิดหนึ่งอย่างไม่ต้องสงสัย ผู้เฒ่าผู้แก่บางคนให้ศีลให้พรลูกหลานบ่อยๆ ก็เหมือนฝึกแผ่เมตตาดีๆนี่เอง

ส่วนที่ว่าจะได้รับผลอย่างไร อันนี้ก็จำไว้ง่ายๆครับ ตามธรรมชาติแห่งกรรมวิบากนั้น คิด พูด ทำกับผู้อื่นอย่างไร ก็จะมีแรงสะท้อนกลับมาเข้าตัวเสมอ ให้พรผู้อื่นอย่างไร คุณก็มีแนวโน้มจะได้รับผลเช่นนั้น

ตัวอย่างที่เห็นได้ง่าย หากคุณตั้งใจโทร.ไปเพื่ออวยพรเพื่อนว่า ‘วันเกิดนี้ขอให้มีความสุขมากๆนะ’ หากคุณรักเพื่อนจริงๆ อยากให้เขามีความสุขจริงๆ ตั้งใจว่าถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรงจะช่วยให้เขาสมปรารถนาในวันเกิดจริงๆ เขาจะเป็นสุขหรือไม่เป็นสุขไม่รู้ แต่ใจคุณเองนั่นแหละจะเป็นสุขก่อนเขา

แต่ถ้าอวยพรส่งเดชแบบรู้ทั้งรู้อยู่เต็มอกว่าเป็นไปไม่ได้ เช่นขอให้เป็นเศรษฐีพันล้านในเร็ววัน ทั้งที่เขาขายส้มตำอยู่หน้าปั๊มแท้ๆ อันนี้ย่อมไม่ได้ชื่อว่ากลั่นพรออกมาจากเมตตาจิต ทว่าเป็นพรแบบเล่นๆ ออกมาจากความคิดเล่นๆ ถือว่าได้บุญปริมาณน้อย และไม่เป็นแนวโน้มให้เกิดผลเข้าตัวผู้ให้พรแต่อย่างใดครับ


ที่มา หนังสือเตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตัว
http://dungtrin.com/mag/?25.prepare<!-- End main-->

 

อนุโมทนาบุญด้วยครับ

แค่ใจคิดจะให้ผมว่าก็ได้บุญแล้วครับ