"ขอตายตอนอายุ ๗๐ ปี" ทมยันตี

​

"คุณหญิงวิมล ศิริไพบูลย์" ชื่อนี้อาจจะทำให้คอนิยายจำนวนไม่น้อยอดสงสัยไม่ได้ว่า
เป็นชื่อและนามสกุลจริง ของใคร แต่ถ้าพูดถึงนามปากกา ทมยันตี โรสลาเรน กนกเรขา
รวมทั้ง ลักษณาวดี เชื่อว่าคอนิยายคงรู้จักกันดี ในตัวตนที่แท้จริงของเจ้าของนามปากกาดังกล่าว
นามปากกาทั้งสี่นี้คอนิยายจะรู้ดีว่าเนื้อหาของนิยายจะออกไปในแนวทางใด
กล่าวคือ "โรสลาเรน" ใช้สำหรับเขียนเรื่องรักพาฝันหรือจินตนิยาย เช่น ในฝัน โสมส่องแสง
รอยอินทร์ ตราบแผ่นดิน กลบหน้า และล่าสุดคือ เมฆขาว
นามปากกา "ลักษณาวดี" ใช้สำหรับเขียนนิยายรัก ส่วนใหญ่จะเป็นเนื้อหาของเจ้าหญิงเจ้าชาย อาทิ ดั่งดวงหฤทัย มหารานี เลือดขัตติยา ธุวตารา และเรื่องล่าสุด เจ้าแห่งรัตติกาล
นามปากกา "กนกเรขา" ใช้สำหรับแต่งเรื่องตลก เบาสมอง เพื่อผ่อนคลายความเครียดของตัวเอง เช่น อุบัติเหตุ แรงรัก พ่อปลาไหล เป็นต้น

ส่วนนามปากกาที่สร้างชื่อเสียงให้มากที่สุดคือ "ทมยันตี" ใช้แต่งเรื่องราวที่สะท้อนชีวิต และสังคมโดยเริ่มจาก เรื่อง รอยมลทิน เป็นเรื่องแรก
ผลงานที่โด่งดังต่อมาอีกมากมาย เช่น คู่กรรม คำมั่นสัญญา พิษสวาท ทวิภพ รวมทั้งเรื่องแนวจิตวิญญาณ อย่างเรื่อง ฌาน จิตา มายา และแนวประวัติศาสตร์ อาทิ ร่มฉัตร
สุริยวรมัน อธิราชา กษัตริยา
ยิ่งไปกว่านั้นนวนิยาย จากทุกนามปากกาของคุณหญิง ยังมีผู้นำไปสร้างเป็นภาพยนตร์ และละครโทรทัศน์ ซึ่งหลายเรื่องถูกนำมาสร้างซ้ำแล้วซ้ำอีกในหลายยุคหลายสมัย เช่น ในฝัน ค่าของคน ทวิภพ คู่กรรม พ่อปลาไหล คำมั่นสัญญา เป็นต้น

โดยส่วนตัวแล้วคุณหญิง เป็นคนเชื่อว่าสิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริง เนื่องจากครั้งหนึ่ง ได้สร้างองค์พระพิฆเนศ ๒ องค์ ขึ้นมาถวายเป็นพุทธบูชา

วันหนึ่งน้องชายของช่างที่หล่อองค์พระพิฆเนศ ได้เดินข้ามองค์พระพิฆเนศ ไปมาเหมือนไม่ให้ความเคารพ ในเวลาต่อมาน้องชายช่างคนนี้ก็เสียชีวิต

แล้วเป็นเรื่องแปลกอย่างยิ่ง เมื่อมีคนต้องการหล่อองค์พระพิฆเนศ แบบเดียวกันแต่ก็ไม่สำเร็จ เพราะทำกี่ครั้งๆ เบ้าหล่อขององค์พระพิฆเนศก็แตกทุกครั้ง

"ชีวิตวันนี้ถือศีลของฤๅษีผู้หญิง" นี่คือคำยืนยันของคุณหญิง พร้อมกับอธิบายให้ฟังว่า ฤๅษีมีมาก่อนพุทธกาล กว่า ๔,๐๐๐ ปี เหตุผลที่มาถือศีลฤๅษีผู้หญิงเพราะจะได้ไม่ต้องยุ่งยาก การถือศีลทางพุทธจะต้องถูกบังคับ ให้ถือศีลของแม่ชี
พอเราบอกว่านับถือศีลฤๅษี ทำให้ไม่มีใครถามต่อ ฝ่ายพระพุทธศาสนา ก็ไม่ต้องมาว่าว่าเป็นคนพิเรน

ตามประวัติ ฤๅษีผู้หญิงหรือฤๅษีผู้ชายก็มีอยู่จริง เช่น หลวงปู่ฤๅษีลิงดำ และศีลของฤๅษีผู้หญิง ที่ทุกคนทั่วโลก รู้จักกันเป็นอย่างดีคือ อหิงสา มีเมตตากรุณาโดยไม่ใช้ความรุนแรง

คุณหญิงวิมล ยังบอกด้วยว่า แท้จริงการนั่งสมาธิไม่จำเป็นต้องหลับตา ลืมตาแล้วนั่งสมาธิ พยายามทำจิต ให้สงบนิ่งได้เช่นกัน เพียงแค่อย่าคิดอะไรให้จิตใจขุ่นมัว ดีก็ไม่คิด เลวก็ไม่คิด นั่งสมาธิแบบนี้เพียง ๕ นาที เราจะรู้สึกว่าตัวเราเหมือนมีพลัง สมองก็จะดี

ยิ่งคนเป็นเอดส์ คนเป็นมะเร็ง หรือโรคภูมิแพ้ ถ้าทำแบบนี้เซลล์ในร่างกายจะนิ่ง ซึ่งจะทำให้เชื้อการต้านทาน ในร่างกายสูงมากขึ้น

ถ้าบางคนทุกข์ใจ ลองนั่งมองพระพุทธรูปแบบสบายๆ อย่าเพ่งเพราะจะทำให้ปวดศีรษะ
สิ่งที่เห็นได้ชัด คนที่นั่งสมาธิหน้าจะไม่ย่น ยิ่งเราทุกข์ ได้นั่งมององค์พระแล้วท่านตอบเรานั้น ตรงนี้เกิดจาก ภาวะพุทธปัญญา ของเราต่างหากที่ตอบให้ จึงได้เห็นว่า ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช ได้เขียนเรื่อง "ไผ่แดง" ขึ้นมา หากทุกคนเข้าใจก็ จะรู้ว่าธรรมะที่แท้จริงก็คือธรรมชาตินั่นเอง
สำหรับผลงานทางวรรณกรรมที่คุณหญิงวิมล อยากเขียนฝากไว้เป็นผลงานในแผ่นดิน คือ การเขียน วรรณกรรมกำลังภายใน โดยใช้นามปากกาว่า "โกล้งเล้ง" และ หนี้สรรพากร ในนามปากกา "ไม่เอี้ย"

นอกจากนี้แล้วในวาระสุดท้ายของชีวิต อยากจะเดินทางไปอินเดีย โกนหัวเป็นนักบวช ถือศีลให้สูงสุด แล้วจับปากกาเขียนเรื่อง "จอมศาสดา" เป็นพุทธคุณของพระพุทธเจ้าว่าธรรมะสูงสุด ของพระองค์ที่เราเข้าใจ นั้นเป็นอย่างไร ถือเป็นเรื่องสุดท้ายแล้วก็จะวางปากลง และขอลาผู้อ่านไปตลอดชีวิต

"ที่จริงกะว่าจะตายตอนอายุ ๖๐ ปี มาวันนี้อายุ ๖๘ ปี ถ้าอยู่ถึง ๗๐ ปี ก็เป็นกำไรแล้ว สมมติว่าให้ดิฉันอายุยืน ลูกๆ ก็ตาย ทุกๆ คนตายหมด เหลือดิฉันนั่งโด่อยู่คนเดียว คิดว่าเหงา วันนี้อยู่ก็มีคนที่เรารักและรักเรา ทางที่ดีขอตายก่อนดีกว่า ทุกคนจะได้คิดถึงดิฉัน เรื่องอะไร จะให้ดิฉันอยู่เป็นหมื่นปี คนที่รักเราเขาตายกันหมด ฉันขอตายก่อนดีกว่า ขนาดพ่อทองคำกับแม่ไข่มุก ยังเดินทางไปแล้วเลย เป็นสัจธรรมของชีวิต ที่ไม่มีใครหนีพ้น" คุณหญิงวิมล กล่าวทิ้งท้าย
"ในวาระสุดท้ายของชีวิต อยากจะเดินทางไปอินเดียโกนหัวเป็นนักบวช ถือศีลให้สูงสุด แล้วจับปากาเขียนเรื่อง "จอมศาสดา" เป็นพุทธคุณของพระพุทธเจ้า ว่า ธรรมะสูงสุดของพระองค์ ที่เราเข้าใจนั้นเป็นอย่างไร"



ที่มา : komchadluek.net