ขอถามหน่อยนะครับ

1. ผมฝึกมาเป็นปีละครับ แต่ทำอย่างช้าๆ(ขี้เกียจ)คืออยากทำก็ทำ ม่ายอยากทำก็นอนกำหนดลมหายจายไปเรื่อยอย่างนี้จะมีโอกาศได้ชานมะครับ โทดทีนะครับหาชอเชอมะเจอ คือทำเรื่อยๆเรียงๆ ผมฝึกมาเป็นปีละครับแต่ม่ายได้ซะที

หมายเหตุ*** ผมเดี๋ยวเปลียนไปลองแบบโน้นแบบนี้ กสิณบ้าง ภาวนาบ้าง กสิณโน้นกสิณนี้ เฮ้อ ท้อละครับ อยากจะได้ก่อนสิ้นปี .......

2.ผมเคยทำได้สูงสุดเลยคือม่ายรำคานเสียงแต่รู้ม่ายทราบว่าถึงขั้นหนายครับ

ขอบคุณมากครับ ช่วยตอบทีครับพรุ้งนี้จามาดู (29 ธ.ค.50)

นิพพานัง ปะระมังสุขัง
พุทโธ......N

 

1. โอกาสได้ฌาน....มีได้เสมอทุกขณะครับ ถ้าเราสามารถเข้าถึง ไม่ว่าจะฝึกแบบไหน ยืน เดิน นั่ง นอน ...
และการบรรลุ มรรคผลก็เช่นเดียวกันครับ ถ้าจำไม่ผิดดั่ง พระอานนท์พอปล่อยวาง.......
ล้มตัวลงนอน ก็บรรลุพระอรหันต์ตอนนั้น (ลองหาอ่านดู....ก็พลอยได้ความรู้อย่างอื่นด้วย)
แต่สำคัญตรงที่อยากได้ อยากมี หรืออยากจะเป็น....มันเป็นกิเลส...ต้องทำเฉยๆ นิ่งๆ
ปล่อยวาง หยุด...สนใจอยู่แต่กรรมฐานที่เราฝึกเท่านั้น ถ้าจิตคิดหรือส่งออกนอก
ไปอยู่สิ่งนอกเหนือจากกรรมฐานที่ใช้ฝึก ก็ต้องคอยดึงกลับหรือประคับประคอง
ให้อยู่กับกรรมฐานที่เราใช้กำหนด........ส่วนการเปลี่ยนข้อกรรมฐานที่ใช้ฝึกปกติ...
ผู้ชำนาญ...หรือคล่อง...หรือเป็นวสี ใช้ได้ไม่ค่อยมีปัญหาครับ...........แต่...
ถ้าเรายังไม่คล่องหรือฝึกใหม่อยู่ ควรใช้กรรมฐานในข้อไหนก็ควรใช้อันนั้นครับ
เพราะจะเกิดนิวรณ์(กิเลส)แทรกได้ง่าย ความลังเล สงสัย และความไม่แน่นอน
จะแทรกเข้ามา ต้องตัดสินใจให้ดี แน่นอนว่าจะเอาอันไหน.....................................
การฝึกก็ต้องทำสม่ำเสมอ เหมือนดั่งเราเปิดก็อกน้ำใส่ถังเพื่อนำไปซักผ้าหรือใช้งาน
ถ้าเปิดแรงก็เต็มเร็ว เปิดค่อยๆก็เต็มเหมือนกัน ถ้าเปิดๆปิดๆหรือน้ำไม่ค่อยไหล
ก็ไม่เต็มโอ่งเต็มถังซักที ถ้าไม่เปิดเลยเราอยากจะใช้น้ำ เอาโอ่งหรือถังมารองรับ
เมื่อไรมันก็ไม่เต็ม...............ฉันใดฉันนั้น......การฝึกสมาธิก็เหมือนกัน
2. ไม่รำคาญในเสียงขณะฝึกสมาธิ ถ้าตอบตามตำราก็คงเข้าฌาน (ฌานมีองค์ ๕ คือ
วิตก วิจาร ปิติ สุข เอกคตารมณ์) ถ้าตอบ......นอกเหนือตำราก็มีหลายสาเหตุ
ตามแต่เหตุการณ์นั้นๆเช่น ขณะเราพูดคุยกันหน้าร้านค้าอยู่ริมถนน บางทีเราก็ไม่ได้ยิน
เสียงรถที่วิ่งแล่นไปมาเหมือนกัน เพราะเราจดจ่อหรือสนใจแต่เรื่องที่เราสำคัญใน
การพูด คุย สนทนา.......................เราต้องสนใจ สังเกต เอา ถึงจะรู้......ว่า...
การฝึกสมาธิของเรานั้น ฌานมีองค์ ๕ หรือมีอาการทีปรากฏเข้า ตามนั้นหรือเปล่า
(ตอนฝึกกรรมฐานไม่ต้องสนใจว่าอยู่ฌานไหน หรือฝึกได้ในระดับไหน......
เพราะอย่างนั้นมันจะไม่เป็นสมาธิ...ให้ปล่อยวาง...และทำสมาธิกรรมฐานของเราไปเรื่อยๆ
โดยให้พิจารณาตอนเลิกทำหรือต้องการพิจารณา)

"ขันติ ความอดทน อดกลั้น ทนทาน เป็นตบะของนักปฏิบัติอันจะได้บรรลุผล
คุณงามความดีที่เราต้องการให้เกิดให้มีขึ้นแก่ตนเอง"

"ขนฺติ ปรมํ ตโป ติติขา ติ"

 

ขอบคุณครับ ผมจะพยายามเร่งรัดตัวเองครับ