ขอเชิญร่วมอนุโมทนาในการแสดงความจงรักภักดีต่อในหลวง รัชกาลที่9 และรัชกาลที่10

สวัสดีครับพี่ๆน้องๆทุกๆท่าน วันนี้ ก็ขอเล่าลัดๆแล้วกันครับ วันแรกค้างคืนที่ สุขาภิบาล จ.ชัยนาท คืนที่ ๒ กะว่าจะไปค้าง วัดเขาใหญ่ แต่ไปไม่ถึง จึงต้องแวะ ค้างคืนที่ วัดเดิมบาง อ.เดิมบาง ใกล้ติดแม่น้ำท่าจีน คืนที่ ๓ กะว่าจะไปนอน วัดวังหว้า อ.สาวชุก แต่ไปไม่ถึง เพราะ มืดแล้ว จึงไปนอนค้าง วัดวังหิน หลวงพ่อแคล้ว ระหว่างที่ไปค้างคืน ที่วัด ส่วนใหญ่ จะไปจะเอ๋ กับ ตรงงานศพครับ ก็พอได้ บรรยากาศ ในการปรงครั้งนี้ด้วยครับ เน็ตหลุด ครับ ต้องขออภัยด้วย บางที ก็ค้างนาน หลาย สิบนาที ทำให้ขี้เกียรเข้ามา นี่ก็ต้องปิด แล้วเปิดใหม่

 

๔ ภาพนี่ ก็เพียงพึ่งเดินได้ ๒ วันเท่านั้น เท้าเริ่มพอง ปิน้ำใสๆอยู่ข้างใน ถ้า เอาเข็มหรือ หนาม แทงน้ำออก ก็จะทำให้อาการแสบ และอาจเดินไม่ได้ครับ จึงต้องปล่อย ให้พองลามเลื่อยๆไป จนลามกว้างไปเรื่อยๆ และเจ็บบ้างพอควรครับ

 

และก็เดินไปเรื่อยๆ ของวันที่ ๓ ตอนกลางวัน หยุดทานข้าว พอดี เจอ หมอ ผู้หญิงคนหนึ่ง เมื่อถามไถ่เหตุการณ์แล้ว เธอขออนุญาติ นวดให้ แต่ก็ไม่ได้ให้เธอ นวดฟรีหรอกครับ ให้เธอไป ๑๔๐-๑๕๐ บาท แต่คืนที่ ๔ ไปแวะที่ วัดไชยนาวาส กลางตัวเมือง สุพรรณบุรี งวดนี้กะว่า จะไปค้างคืนที่ วัดโพธิ์คอย อ.บางปลาม้า แต่มีคนบอกว่า ถ้าไปค้างวัดโพธิ คอย ไปถึง ใช้เวลา ถึง ๓ ทุ่ม วันนี้มันเพลียมาก และขาใต้เท้ายิ่งพองเป็นทวีคูณ ถึงจะท้อถอย ยังไง แต่ก้ไม่ละความเพียร ที่ตั้งใจไว้ครับ เรียกว่า วันนี้ แทบจะเดินไม่ถึง ร่างกายเพลียมากจริงๆ


ตั้งใจ กัดฟัน เดินไปเรื่อย จากทางสายเอเซีย ต้องเดินลัดเลาะ เข้าตามทางซอย เล้กๆ เพื่อไปค้างคืนที่ วัดไชยนาวาส เมื่อไปถึง พอดี เจอ หลวงพ่อเจ้าอาวาส ที่วัด มีงานศพ ผมขอพักค้างคืน ๑ คืน พอตี ๕ ก็ออกเดินทาง เมื่อท่านอนุญาติแล้ว ก็กลางเต๊น ใกล้เก้าอี้ หรือโต๊ะอาบน้ำ ซักเสื้อผ้า แล้วเข้านอน ตี ๕ ก็ออกเดินทาง กว่าจะไปถึง ทางข้างนอก ใช้เวลา และเสียเวลาไป เกือบชั่วโมง

 

วันที่ ๕ ของการเดินทาง ดีว่า ทุกๆวัน ที่เดิน ขี้เมฆ บนท้องฟ้ามืดคลื้มทุกๆวัน สลับมีฝนตกบ้าง เป็นบางคราวไป เป็นระยะๆ ดีว่า บารมี ของพระบาท สมเด็จพระเจ้าอยู่หัว บารมีของพระเทวดา พรหม ท่านช่วยอนุเคราะ ไปตลอด ภาพ ๑-๒ เป็นภาพปั๊มน้ำมัน ตามทาง ที่ ซื้อของ ทานน่ะครับ

ภาพ ๓-๖-๗ เป็นภาพ วัด ทรงกระเทียม ที่ผมเอง ได้ไปขออนุญาติ ค้างคืนครัล วันนี้ มาถึวัดวัน ๕ โมงเย็นกว่าๆ พอมีเวลาซักเสื้อผ้า ที่เหม็น และเปื้อนง่าย ของผ้าสีขาว ท่านเจ้าอาวาส ท่านใจดีมากๆเลยครับ ท่านอนุเคราะ สงเคราะ เป็นกรณี เป็นพิเศษ และคุยกัน ถุกคอพอสมควร วัดทรงกระเทียม ต.สาลี อ.บางปลาม้า จ.สุพรรณบุรี ท่านเจ้าอาวาส บอกว่า และเป็น อำเภอ ที่บ้านเกิดหลวง พ่อ ฤาษีลิงดำ พระราชพรหมยานเถระ วัดท่าซุง และเป็น ตำบล บ้านเกิด ของหลวงพ่อด้วยครับ และศาลาทรงไทย ที่มองเห็นอยู่นั้น ท่านเจ้าอาวาส ให้ไปกลางเต๊นนอนได้ครับ ตามรูปเลยครับ

 

สวัสดีครับ พี่ๆน้องๆทุกๆท่าน วันนี้ ค้างคืนอยู่ที่ วัดทรงกระเทียม ต.สาลี อ.บางปลาม้า จ.สุพรรณบุรี ๑ คืน วัดทรงกระเทียม ติดกับ จำไม่ได้ ว่า ติดกับอำเภออะไร จ.อยุธยา อ.ลาดบัวหลวง จ.ปทุมธานี พอตี ๕ ก้ออกเดินทางทันที วันนี้ รู้สึกว่า เดินมากกว่าทุกๆวัน เพราะ ร้านค้า มี แต่ไม่ขายของ เขาหยุดขาย ช่วงปีใหม่ แต่ เจอร้านค้าเป็น ร้อยๆร้านทีเดียว แต่ไม่ขาย ต้องกินขนมปัง กับน้ำ แทนข้าวครับ พอ ไปเจอร้านค้า ที่ขายข้าว มันก้เลยเวลากินไปแล้ว ครับ

พอเดิน ไป ถึงใกล้ ทางแยก สุพรรณ - บางบัวทอง ไปเจอ รถเก๋ง ๓-๖ คันจอด เอาน้ำ ให้พระเห็น ที่เดิน ล่วงหน้าผมไป ๑๐๐ กว่าเมตร เขารอผมเดินไปถึง ต่างคน ต่างก็ยกแม่โป้งให้ ผมถามไถ่เหตุการณ์ เดินไปไหนผมอธิบาย และให้นม น้ำ มากมาย ผมบอก ขอบคุณมาก เอาอะไร ไปไม่ได้ หรอกครับ ขอนม ไป ๑ ขวดก็แล้วกัน และบางท่าน ให้ ปัจจัยไปซื้อของกิน ทำบุญด้วย คนละ ๑๐๐ -๒๐๐ บาทรวมแล้ว พันกว่าบาท แต่ก็ใช้ กิน หมด เหมือนกัน และเอาเงิน ใส่ตู้ที่เจอ บางวัด มีตู้ ถ้าเอาเงิน ทำบุญพระ ท่านจะไม่รับ ถ้าวัดไหน มีตู้ ผมจะเอาไปใส่ตู้ทำบุญครับ อ่านบันทัดต่อไปครับ

 

และเมื่อเดินถึง พระองค์นั้นที่สะพาน สุพรรณ - บางบัวทอง ได้หยุด สนธนา กับท่านๆบอก มาจาก จ.พิจิตร ไอ้เราก็นึก ทำไม ไม่เดิน เข้าป่า ทำไม ต้องเดิน เข้าตามเมือง ตามท้องทุ่งนา แอบแฝง อะไรหรือเปล่า ผมถาม ท่านว่า เดนธุดงค์เข้า ห้วย ขาแข้ง หรือยัง ท่านบอก ยังจะเดินกับวัด ที่พิจิตร เฮ่อ ...ผมถอนหายใจ ในใจ น่าสงสารสลดใจจัง ยังงี้ก้มีด้วย ท่านบอก ท่าน ทรงพระไตรปิฎก สวดปาฏิโมกข์ได้ สวดให้ฟังเลย ท่องอะไรๆอีกหลายบท ผมบอก ไม่สำคัญหรอกครับ ผมเอง ไม่รู้เรื่องหรอก ขอให้ใจเป็นพระพอ ใจสอาด ท่านพูดถึง สายปู่มั่น ผมก็ คุยบ้าง สลับกันไป


ท่านหันมาพูด ถึงหลวงพ่อ ฤาษี วัดท่าซุง หาว่า อวด อุตริ มนุสธรรม หาว่า จะเอา นางฟ้า ทำเมียบ้าง อะไร ประเภทนั้น ผมเลย ว่าไป หลายอย่าง จำไม่ได้แล้ว จน แก ทนไม่ไหว ไล่ผมให้เดิน ไป ผมก้เลย เดิน หนีไป นักบวชคนนี้ แก สู้คำพูดผมไม่ได้ ถึงกับออก อาการ ไล่ผมให้ไป ผมเอง ก็ยิ้ม แล้วเดินจากไป แค่คำพูดแค่นี้ ที่ผมโต้ตอบ แกๆ ไม่สามารถ ระงับอารมย์ได้ ถึงไล่ น่าอดสูใจนัก เจอ นักบวช ประเภท เถนใบลาน เปล่า และยังอาศัย หากิน ในผ้าเหลือง ทำให้ ศาสนา มัวหมอง คำสอน ของพระพุทธองค์ คนที่จะทำให้ศาสนา ของตถาคตเสื่อม ก้เพราะ ลูก ตถาคตเอง ซิ่ง มีภิกษุ ภิกษุณี มีอุบาสก อุบาสิกา เป็นต้น นี่ นักบวชองค์นี้ แกไม่ได้ สึกษา ให้กว้าง และถ่องแท้ ได้แต่อาศัย ผ้าเหลือง เท่านั้น ที่แกพุดมานั้น เท่ากับ ค้าน คำสอน ของพระพุทธเจ้า ปรามาส พระรัตนตรัย ทำให้ผมไม่ยกมือไหว้ ตอนจากไป ยกมือไหว้ แค่เจอเดินทันกัน เท่านั้น ไหว้เสียมือ ไหว้หมาดีกว่าครับ

 

เมื่อเจอนักบวช ประเภทนี้ ก็ได้แต่ปลงสังเวชใจมากเลยครับ เมื่อผมเดินจากไป ก้ผ่าน เดินไปถึง เจ้าหน้าที่ ส่วนต่างๆกับลังหมกมุ่น ทำงาน ก่อสร้างทาง สะพานต่างๆ ที่จะข้าม ระหว่าง สุพรรณบุรี - บางบัวทอง จ.นนทบุรี ซึ่งส่วน ใหญ่ ทั้ง ช่างและคนงาน ที่เจอผม จะถามไถ่ พูด เป็น ภาษาอิสานส่วนใหญ่ ผมก็โต้ตอบไป ด้วยดี คนงานส่วน ใหญ่จะชื่นชม เห็นดีด้วย และโมทนาสาธุด้วยน่ะครับ แต่ผมก็คิด ไอ้ที่ไม่เห็นด้วยก็มี แต่เขาไม่พูดเอง คงพูดลับหลัง เป็นธรรมดา ของ การนินทา และสรรเสริญ เป็นของคู่กันครับ ผมมีภาพ ให้ชมอยู ๔ ภาพ ลมมันแรงครับ ทำให้ ภาพ ออกมาไม่ดี

 

เมื่อเวลาผ่านไป พอดี มืด ค่ำก็ถาม คนแถวนั้นว่า วัดใกล้ๆ บริเวณนี้ มีวัดไหนบ้าง มีคนแนะนำให้ไปพัก ที่วัดแสงธรรม จำผิดขออภัยครับ จึงเดินทางเข้าไป ในทาง ซอยลาดยาง ประมาณ ๑ ก.ม. เมื่อเดินเข้าไปถึง พระท่านกำลัง ทำวัตรเย็น กันอยู่ เมื่อเสร็จแล้ว ผมเข้าไป กราบท่านเจ้าอาวาสและทำบุญกับท่าน และขอพักอาสับ สักคืนหนึ่ง ท่านอนุญาติ และ ยินดีด้วย วัดนี้ เป็นวัดป่า เห็นมีรูป หลวงพ่อ สังวาลย์ วัดทุ่ง สามัคคีธรรม และท่านจะสวด มนต์แปล คล้ายๆ วัดทุ่งสามัคคีธรรม อ.สามชุก ท่านให้เด็กหนุ่ม ไปปัดกวาด ที่นอนให้ เป็นห้องโถง โดยไม่ต้อง กลางเต๊นเลยครับ ผมทำกิจเสร็จ ก็ได้เจาะ น้ำใสๆ และมีเลือด ช้ำเลือด ช้ำหนองออกมา ซึ่ง ก้แสบพอสมควร วัด แสงธรรม ขึ้น อ.ไทรน้อย จ.นนทบุรี

 

และเมื่อ ตื่นตี ๔ ทำธุระกิจเสร็จ ก็ออกเดินทางทันที เดินผ่าน บางบัวทอง บางใหญ่ รถลาที่นี่ มันเยอะมากๆ อันตรายจริงๆพอเดินไป เรื่อยๆกว่าจะผ่านพ้น สะพาน บางใหญ่ สถานี รถไฟฟ้าจุดต่างๆ เหมือนมันจะเดินไม่ไหว เอาดื้อๆเจ็บท้องน้อย ก้าวขาไม่ค่อยออก พยายาม บอกพระเทวดา พรหม พระเจ้าอยู่หัว เดินมาถึง ขนาดนี้แล้ว จะทำให้ เดินต่อไป ไม่ได้แล้วหรือ จะแพ้ คราวนี้ เสียแล้ว นึกในใจ จะทำให้เสีย สัจจะ วิริยะความเพียร ถึงจะอดทนยังไง เราจะแพ้แล้วหรือ อยู่ๆร่างกาย มันรับไม่ไหวแล้วหรือ ใช้ ยาหอม น้ำมัน ยาหม่อง ทำทุกวิ๔ทาง ให้มันพอเดินไปได้ พอเดินได้ ครึ่ง กิโลเมตร มันก้ทำพิษอยู่เรื่อยๆ กัดฟัน ทน เดี๋ยวหยุ เดี๋ยวไป ทำแบบนี้ อยู่หลายเที่ยว พร้อม ตัดพ้อ ไปในตัว ไม่ย่อท้อ มันจะตาย คราวนี้นี้ ก็ให้รู้ไป


มันทั้งเหนื่อย เมื่อยล้า ทั้งเจ็บปวด ลวดร้าว ไปทั่วสัพพางกาย และมันทำท่า จะไปไม่ได้เอาเลย ทั้งร่างกาย แต่ก็ฝืนไปเรื่อยๆ ถึงจะไป ได้ น้อยนิด ก็อดทน จนกว่า ร่างกายมันจะเดินไม่ได้ แล้ว ค่อยว่ากัน ก้แล้วกัน มาถึงขนาดนี้ จะไปไม่ได้แล้วหรือ ผมตัดพ้อ กับตัวเอง นี่ก็ วันที่ ๗ แล้ว นึกถึง บารมี ๑๐ พระเจ้าอยู่หัว พระ เทวดา พรหม หลวงปู่ หลวงพ่อ ให้ท่าน ช่วยสงเคราะ ให้พอ ร่างกาย เดินได้ ต่อไป ก็พยายาม แข็งใจ เดินหยุด ไปเรื่อยๆ แม้จะเดินได้ไม่ไกล ก็ตามทีก็ถามไปเรื่อยๆว่า วัด ที่ใกล้ ที่สุด วัดอะไร ก้ได้ จับใจความว่า วัดคงคา อยู่ไม่ไกล ผมกัดฟัน เดินแล้ว เดินอีก เมื่อไหร่ จะถึงหนอ ร่างกายจะไปไม่ไหว อยู่แล้ว พอดี เล่าลัดๆพออดทนเดินไปถึง คลอง ก้เดินข้ามสะพานเข้าไป ในวัดทันที เข้าก็ถามหา ท่านเจ้าอาวาส เข้าไป รอเจอแล้ว ก็กราบเรียน ขอท่านพัก / คืน ท่านให้พัก ใกล้ๆ งานศพ พอกลางเต๊น ใกล้เสร็จ พระลูกวัดมาไล่ ให้ไป พัก ใต้ถุน อุโบสถ ใหม่ ซึ่งใกล้ กับ งานศพ และมีขี้หมาขี้แมว เต็มไปหมด กลิ่นนี้ เหม็นคุ้งเลย ถึงจะไม่ชอบใจ ในเจตนาของท่าน ก็ขอให้มีที่พัก ซุกหัวนอนก่อนดีกว่า ติดตาม อ่านบันทัดต่อไป

 

บางสิ่งบางอย่าง ถึงจะไม่ชอบใจ ก็ต้องเก็บไว้ในใจ เฮ่อ ท่านเจ้าอาวาส ท่านก็แสนดี แต่พระลูกวัด สักเต็มตัว มาบอกหาว่า มีคนมาเห็นไม่เหมาะสม อะไร ประเภทนั้น มาไร่ ไอ้เรา ไม่ต้องการ มีปัญหา จึงไป ตามท่านบอก ดีกว่า ทั้งๆมีพระอีกองค์บอกว่า เขา มาตามคำสั่ง ท่านเจ้าอาวาสครับ ก็ตามใจเขาเถอะ พระที่สักเต็มตัวนี้ บอกไม่ได้ เมื่อไปตามคำ นักบวช ที่สักแล้ว ก้ไปกวาด ตรงที่ กลางเต็น พอให้สะอาด และไปไปจัดการ อาบน้ำซักเสื้อผ้าทันที เพราะว่า ใกล้จะมืดแล้วด้วยครับ และ ที่พักอยู่ใกล้หลัง ศาลาสวดศพคนตายมีการสวด พระอภิธรรมด้วย และศาลาเล็กๆ มีที่บรรจุกระดูกผู้ตายมากมาย ตามผนัง


ก่อนจะเข้านอน ก็ออกไปถ่ายรูปไว้ เป็นที่ระลึกทันทีครับ ที่วัด คงคานี้ มีรู้ปั้นหลวงปู่ทวด และ หลวงปู่โต ใหญ่ หน้าตัก จำไม่ได้ว่า กี่วา เชิญชมภาพครับ ภาพอุโบสถหลังใหม่ ที่เห็นภาพ สูงเด่นสง่า ตระหง่านนั้นนั่นแหละ ที่ผมนอนอยูริม หลังศาลาซึ่งติด อยู่หน้าอุยู่หน้าอุโบสถ ซึ่งมีศพคนตายอยู่ครับ

 

สวัสดีครับพี่ๆน้องทุกๆท่าน วันนี้ก็มาพบกันอีกเช่นเคย เมื่อคราวที่แล้ว มานอนค้างที่ วัดคงคา อ.บางใหญ่ นนทบุรี ตี ๔ ลุกขึ้นมา รูปหน้า ล้างตาเสร็จเรียบร้อย ก้ออกเดินทาง ตีเศษๆวันนี้รู้สึก กระปี้กระเป่า เป็นอย่างยิ่ง สิ่งที่คิดไว้ว่า จะเดินไม่ได้ ผิดถนัด ขาเจ็บนิดๆแสบหน่อยๆ เมื่อ ก้านขาเดิน มันก็ไปของมันได้ แบบสบายๆแต่ว่ารถ ลามากมาย ควักไกว่แย่ง ออกไปทำมาหากินกัน อย่าง เร่งรีบ ถึงปั๊มน้ำมัน ก็เข้าไปซื้อ ขนมปัง น้ำ ทานครับ และมีคน ให้ข้าวเหนียว กับหมูย่าง บอก ผมขนลุกเลยครับ เมื่อเห็นพี่ และถามไถ่ ผมไม่มีโอกาศแบบพี่ เอาข้าวเหนียว กับหมู ไปกิน ตามทางก็แล้วกันครับ พร้อมโทนาสาธุด้วยครับ


เดินไปหลายกิโล ก็มีผู้หญิงคนหนึ่ง เห็นแล้ว ไม่รู้จะเอาอะไรให้ เอาขนมกับน้ำมาให้ พร้อมกับโมทนาสาธุด้วย เดินถึงเกือบ ๔ โมงเช้า เข้าไปแถบ นครปฐม พุทธมณฑล -ปิ่นเกล้าและเดินขึ้น สะพานพระปิ่นเกล้า แม่น้ำเจ้าพระยา ลมแรงเลยถ่ายรูป มาให้ชมกันครับ โล่งอก เสียที ถึงแล้ว ดูนาฬิกา อีกไม่กี่นาทีเที่ยง

 

เมื่อถ่ายภาพไม่กี่ภาพ ก้เดิน ลงไป ใต้สะพานพร้อม ถามเจ้าหน้าที่ ต้องเดินไปตรงไหน เข้าทางไหน เมื่อถามเสร็จ ก้เดินเข้า สู่ท้อง สนามหลวงทันที ก้เข้าไปที่ เจ้าหน้าที่ เขาจะเอา บัตร ประชาชน และแสกนย่ามเต๊นกระเป๋า เขาไม่มีที่รับฝาก ก็ตะพายใส่ไหล่ไปกับตัวตลอด ก็มีคนถามพอสมควรครับ ก็อธิบายไป และเจ้าหน้าที่ให้ไปรอนั่งเก้าอี้ คนหลายหมื่นคน ทยอยเข้าไปไม่ขาดสาย แต่ว่า ยังน้อยกว่า วันก่อนๆเขาว่าอย่างนั้นครับ ก็เลยถ่ายภาพที่ผู้คน ทั้งหลาย รอไปกราบพระบรมศพในพระโกฏิพ่อเจ้าอยู่หัว ร.๙ ตอนช่วงที่รอ พระเจ้าอยู่หัว ได้ให้ข้าราชบริพาร นำเฉาก๊วยชากังลาวมาให้ รับประทานกัน ค่าเวลา และมีหลายหน่วยงาน เอาอาหารมาเลี้ยง ตอนช่วงนี้ก็เลยถ่ายภาพ มาให้ชมกันครับ

 

มาต่อภาพให้ชมกันต่อครับ เพราะมีเวลาถ่ายภาพ ยืนถ่ายครับ แต่ว่ารูปผมคงไม่มี ลืมให้คนอื่นถ่ายให้ แต่ว่ามีคน มาขอถ่ายรูป เอาไปดูกันด้วยครับ แต่กล้อง ของเจ้าของไม่ได้ถ่ายไว้เลย มีแต่รูป คนอื่น ไม่เป็นไร เอารูป วันทื่ไปถึงแล้ว ว่าผู้คนเยอะขนาดไหนครับ นั่งรอ เกือบ ๒ ชั่วโมง ก็ได้ออกเดินทางเข้าวัง วัด พระแก้ว ระหว่างเดินไป ก้ถ่ายรูป มาให้ชมกัน หลายสิบภาพครับ

 

มาต่อภาพให้ชมกันต่อครับ เพราะมีเวลาถ่ายภาพ ยืนถ่ายครับ แต่ว่ารูปผมคงไม่มี ลืมให้คนอื่นถ่ายให้ แต่ว่ามีคน มาขอถ่ายรูป เอาไปดูกันด้วยครับ แต่กล้อง ของเจ้าของไม่ได้ถ่ายไว้เลย มีแต่รูป คนอื่น ไม่เป็นไร เอารูป วันทื่ไปถึงแล้ว ว่าผู้คนเยอะขนาดไหนครับ นั่งรอ เกือบ ๒ ชั่วโมง ก็ได้ออกเดินทางเข้าวัง วัด พระแก้ว ระหว่างเดินไป ก้ถ่ายรูป มาให้ชมกัน หลายสิบภาพครับ

 

มาอ่าน และร่วมอนุโมทนาบุญกับพี่บุญทรงค่ะ

 

สวัสดีครับ อ.ติงติง หยุดเข้ามา ๓ วัน ไม่ได้เข้ามา มีธุระอ่ะครับ ขอบคุณและอนุโมทนาสาธุด้วยอย่างยิ่งครับ วันนี้ จะเอาภาพ ที่ถ่ายไว้ ลงให้ชมให้หมดครับ คงเหลือไม่กี่ภาพ เชิญดูภาพครับ

ภาพนี้ก็คงยังอยู่ในวัดพระแก้ว ในพระบรมมหาราชวัง จริงๆเจ้าหน้าที่เขาไม่ให้ถ่ายถาพครับ เขาบอกว่า จะไปทำลาย ภาพ ตามฝาผนัง จึง แอบๆถ่ายมาให้ชมน่ะครับ นอกจาก ที่ เจ้าหน้าที่ หรือ พระบรมวงศานุวงค์ ที่ไม่ได้ถ่าย ก็เป็นตาม ที่มานั่นแหละครับ

 

สวัสดีครับพี่ๆน้องๆทุกๆท่าน วันนี้ก็ได้นำภาพ ที่ถ่ายไว้ ตอนไปกราบพระบรมศพในพระโกฏิ พ่อหลวง ร.๙ เฃิญชมภาพครับ ที่แหละครับ คนต่างประเภท ชอบเข้ามาชม และกราบไหว้ พระแก้ว ในพระบรมมหาราชวัง หนึ่งเดียวในโลก ที่สถาปัฏกรรมสิ่งปลูกก่อสร้าง ที่สวยงาม เป็นเอกลักษ์ของชาติไทยเราครับ เชิญชมภาพครับ

 

และภาพ นี้อีก ๓ ภาพ หลังจากกราบพระบรมศพพ่อหลวง ร.๙ เสร็จ ได้ถ่าย เท้า ที่พองและแตก มาไว้ให้ชมกันอีกเช่นเคย เมื่อจะกลับบ้านที่ อุทัย ธานี ขึ้นแทกซี่ ใช้เวลา ตก ๒ ชั่วโมง มาที่ท่ารถ บ.ข.ส.หมอชิต รถติด จนเกิดอาการ คลื่นไส้ จะอาเจียน กะอักกะอ่วน ทำถ้า จะตายยังไงยังงั้น ทำถ้า จะเป็นลม เมื่อขึ้นรถ ตู้ ที่หมอชิด ขามันเริ่ม อาการแข็งตัว เฃิญดูภาพครับ เล็บก็เน่า แต่ตอนนี้ หลุดไปหมดแล้ว เล็บใหม่ขึ้นแล้วครับ

 

หลังจากนี้ ไปผมจะนำภาพเมื่อปีที่แล้ว ที่ไปหล่อพระ ตอน วันทอดกฐิน และภาพ ในตอน ผมไปสร้างบ้านๆกล้วย อ.ด่านช้าง จ.สุพรรณบุรี ก้เลย ทำฝายใต้สะพาน ที่ห้วยบ้านกล้าน เพื่อ เอาน้ำไว้ใช้ ในหน้าแล้ง ตั้งแต่เริ่ม ทำ ไปจนออกพรรษา ตอนฝนหมด จึงทำเสร็จ หมดเงินไป ตก ใกล้ๆ ๖๐,๐๐๐ บาท ทำถวาย พ่อหลวง ร.๙ และเทิดพระเกียรติ ในหลวง ร.๑๐ มหาวชิราลงกรณ และวันนี้ ขอขบแค่นี้ก่อนนะครับขอบคุณครับสวัสดีครับ

 

ชอบดูวัด เท้าก็ดูได้ค่ะ ดี่ที่ไม่เป็นตรงส้น อิอิ ล้อเล่นๆ ไม่ได้ยินคุณน้องหัวเราะมานานแล้วค่ะ