ข้าราชการถ้าได้ขยับตัวเมื่อไร ต้องมีเรื่องฮาเมื่อนั้นใช่ไหม?

ข้าราชการถ้าได้ขยับตัวเมื่อไร ต้องมีเรื่องฮาเมื่อนั้นใช่ไหม?

ผมจะเปรียบเปรย ตัวอย่างให้ฟัง

ผมอยู่ในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ที่เงียบสงบดี แม้ลูกบ้านอาจจะไม่ได้
ออกมาสมาคมพบปะอะไรกันคึกคัก แต่ก็ดูสงบแบบเงียบๆ ไม่มีอันตราย

ทุกอย่างดูโอเค ในความเงียบสงบ

แต่แน่นอนในความเงียบสงบ ย่อมมีปัญหาบางอย่างซ่อนอยู่บ้าง
1. กรรมการหมู่บ้าน ลาออกกัน จนเหลือไม่กี่คน แต่ไม่มีใครบอก
นั้น เริ่มแระเห็นไหม

2. หลังจากนั้น พอมารู้ทีหลัง ก็ทำทีมาบอก (เออ..ช่างมันผ่านมาแล้ว)
ลูกบ้านหลายคนก็เห็นตรงกันว่าควรช่วยกันมาเสนอทางแก้กันดีกว่า
สาเหตุอะไรกรรมการลาออก ปัญหาคาราคาซังอีกมากมาย ที่ดองไว้คืออะไร

เริ่มจะเข้าประเด็นล่ะนะ
พอขอความเห็นเท่านั้นละ .. จากที่เงียบๆ นี้ ถ้าลองให้เสนอ
เจอแต่ พิลึกๆ, เพี้ยนๆ, คิดล๊วกๆ, ตื้นๆ, เอาประโยชน์เข้าตัว .. มีสาระพัด คนแบบนี้เยอะนะ
เพียงแต่ถ้าให้เห็นเขาพูดเท่านั้น ถ้าไม่มาพูดนี้ไม่รู้นะว่ามีเยอะ

สรุป .. หมู่บ้านก็ไปต่อไม่ได้ เพราะเล่นพวกเอย ใครสนิทกับใครก็เชียร์คนนั้น
แม้คนนั้น จะไม่รู้เรื่องอะไรก็ตาม แต่ชนะใจเขา เขาชอบรู้จักด้วย เขาก็เลือก
เขาไม่รู้หรอกอะไรดีไม่ดี เขารู้แต่ว่าคนนี้ดีกับเขาแค่นั้น

เหนื่อยมาก .. อยู่กับคนไทย เหนื่อยนะ บอกตรงๆ

 

สงสัยใช่ไหมว่า เกี่ยวกับข้าราชการไทยยังงัย ?

พอตอนสงบ ก็ไม่มีอะไร เงียบ .. ดูสงบเรียบร้อย
แต่พอมีข่าวทำโน้นทำนี้ แม่งเหตุผลสำคัญคืออะไร ยังไม่รู้เลย
ทำตะบันหลับหูหลับตาทำ .. ก็พิลึกๆ เพี้ยนๆ ฮาดี

 

ลองให้เอาหน่วยงานข้าราชการสลับกันออกมาพูดทุกวันสิ .. ถ้ามีคนขอให้ผมวิจารณ์
รับรองว่า .. ได้มันส์แน่