42.คลองบางหลวง บ้านศิลปิน

..............
ถ้าอย่างนั้นคุณแม่คงจําได้ว่าตอนใกล้สงครามโลกครั้งที่สองจะจบตรงหน้ากรมทหารเรือจะมีตึกเล็กๆคล้ายกล่องไม้ขีดสูงราวๆ๘ฟุตตั้งอยู่ บรรจุคนได้ราวๆ๒๐-๓๐คน (ยืน)ตอนเล็กๆเคยถามคุณย่าว่าตึกอะไร เพราะปิดประตู คุณย่าเล่าให้ฟังว่าเป็นที่หลบภัย พอ"หวอออ"ขึ้น คนก็จะรีบวิ่งไปอยู่ในนั้น คราวหนึ่งพอ"หวอออ"ขึ้น คนอยู่ในนํ้าก็จะขึ้นบก บางคนอยู่บนบกก็จะกระโดดตูมลงนํ้า พวกที่อยู่ใกล้ๆก็วิ่งเข้าไป เสียง"วี้ดดด" ตามด้วย"ตูมม" อัดกันในนั้น ตาคนหนึ่งรอตรงประตูก็ปรากฏว่า มีผู้ชายคนนึงวิ่งมาเต็มที่แต่ไม่มีหัว ตาคนนั้นเลยปิดประตู พอสักประเดี๋ยวสัญญานปลอดภัย ก็เปิดประตู ผู้ชายคนนั้นนอนแหงแก๋ตรงประตูนั่นเอง เห็นไหม"พลังจิต" ตึกนั่นเขา รื้อทิ้งไปแล้วกลายเป็นที่จอดรถ (ความทรงจําๆ)

 

เรื่องนี้คุณแม่ไม่เคยเล่าให้ฟังอ่ะจ่ะ แต่ก็เล่าตอนระเบิดลงแถวๆ สถานีรถไฟบางกอกน้อย กับเรื่องผีคอขาดแถวๆ ต้นไทรหน้าสถานีดับเพลิงบางยี่เรืออ่ะจ่ะ....