@@..คำครู ผู้ชี้-นำ-อุปถัมภ์ สู่พระโพธิญาณ & เรื่องเล่าจากกัลยาณมิตร.@@

ทำไมในยุคนี้ต้องสวดคาถามหาจักรพรรดิ. ?

พระคาถามหาจักรพรรดิ ก่อให้เกิดพุทธนิมิตครอบสถิตผู้ทรงคาถา พระคาถามหาจักรพรรดิที่หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ แต่งขึ้นมานั้น นอกจากท่านจะได้ทำการอธิษฐานบารมีให้ผู้สวดได้รับพลังจากพระรัตนตรัยอย่างมหาศาลแล้ว ยังก่อให้กิด "พุทธนิมิต" เป็นวิมานแก้วพระพุทธเจ้ามาครอบสถิตผู้สวดด้วย โดยมีลักษณะเป็นมณฑปแก้วจัตุรมุข ปรากฎฉัพพรรณรังสีหกประการสว่างไสวพร้อมด้วยโพธิสัตตราวุธ ทั้ง ๔ ประการ ประจำอยู่ทั้ง ๔ ทิศ ได้แก่ พระมหามงกุฎ ตรีศูล จักรแก้ว และ พระขรรค์เพชร ทั้งหมดล้วนเป็นของคู่บุญบารมีของพระศรีอารย์โพธิสัตว์ โดยมี "พระมหามงกุฎ" เป็นศิราภรณ์ที่ปี่ยมไปด้วยบุญญฤทธิ์ (หลวงปู่บุดดา ถาวโร พระอรหันต์ระดับจตุปฎิสัมภิทาญานได้เคยนำมาถวายหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ เป็นพุทธบูชาอีกองค์หนึงด้วย)

ส่วนอาวุธที่เหลือทั้ง ๓ ล้วนเป็นเทพศาสตราวุธชั้นสูงมีไว้เพื่อประดับบารมีแห่งพระโพธิสัตว์ และเปี่ยมไปด้วยอิทธิฤทธิ์อย่างยิ่ง
หากสวดเป็นประจำสามารถอธิษฐานให้เกิดเป็นองค์พระพุทธนิมิตปางมหาจักรพรรดิได้ ซึ่งเปี่ยมไปด้วยอิทธิฤทธิ์และบุญฤทธิ์มีความศักสิทธิ์อย่างมาก ประดับด้วยเครื่องทรงแห่งพระมหาจักรพรรดิอย่างวิจิตรอลังการเปล่งรัศมีหลากสีด้วยแสงแห่งรัตนอัญมณีเรียกว่า "พระมหาวิษิตาภรณ์" มาครอบสถิตผู้ภาวนา บารมีของหลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ ที่ท่านน้อมนำอธิษฐานจิตจึงมีความศักสิทธิ์ป็นอย่างมากเพราะท่านใช้บารมีทั้งหมดของท่านอัญชิญกระแสบารมีแห่งพระรัตนตรัย และตั้งองค์พระพุทธนิมิตปางมหาจักรพรรดิบรรจุลงไปในวัตถุมงคลที่บารมีท่านมาประจุอีกด้วย

คำแปล

นะโมพุทธายะ : ข้าพเจ้าขอนอบน้อมบูชา ต่อพระพุทธเจ้า ๕ พระองค์ คือ
นะ - พระกกุสันธะ
โม - พระโกนาคม
พุท - พระกัสสป
ธา - พระสมณโคดม
ยะ - พระศรีอริยเมตไตรย

พระพุทธไตรรัตนญาณ : พระพุทธเจ้าซึ่งมีพระญาณแก้วทั้งสาม อันหมายถึง ปุพเพนิวาสานุสติญาณ, จุตูปปาตญาณ, อาสวักขยญาณ

มณีนพรัตน์ : มีสมบัติคือแก้ว ๙ ประการ มีเพชร, ทับทิม เป็นต้น ซึ่งหมายถึงพระนวโลกุตรธรรม

สีสะหัสสะ สุธรรมา : มีมือถึงพันมือ หมายถึงการที่พระพุทธองค์ ทรงแจกแจงหลักธรรม คือ พระไตรปิฎก ถึง ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์

พุทโธ : ทรงเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน
ธัมโม : พระธรรมของพระพุทธเจ้า
สังโฆ : พระสาวกผู้ปฏิบัติตาม
ยะธาพุทโมนะ : ขอพระพุทธเจ้าปางมหาจักรพรรดิ ซึ่งมีชัยแก่พญาชมพูผู้มีฤทธิ์มาก พร้อมทั้งพระธรรมและพระสงฆ์ จงบังเกิดขึ้น ณ บัดนี้ด้วยเทอญ

พุทธบูชา : ข้าพเจ้าขอบูชาพระพุทธเจ้า
ธัมมะบูชา : ข้าพเจ้าขอบูชาพระธรรม
สังฆะบูชา : ข้าพเจ้าขอบูชาพระสงฆ์

อัคคีทานัง วะรังคันธัง : ด้วยสิ่งเหล่านี้ ได้แก่ ธูป เทียน ไฟ หรือแสงสว่าง และของหอมทั้งมวล มีดอกไม้และน้ำอบ เป็นต้น

สีวลี จะมหาเถรัง : ขอนมัสการพระสีวลีเถระเจ้า ผู้เป็นเลิศทางลาภสักการะ

อะหังวันทามิ ทูระโต : ขอนมัสการสถานศักดิ์สิทธิ์ทั่วไป มีสังเวชนียสถาน เป็นต้น

อะหังวันทามิ ธาตุโย : ขอนมัสการพระบรมสารีริกธาตุ
อะหังวันทามิ สัพพะโส พุทธะ ธัมมะ สังฆะ ปูเชมิ
และพระธาตุทั้งหลาย ทั่วทั้งแสนโกฏิจักรวาล
อะหังวันทามิ..."

หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ

กราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุกๆท่าน

Cr จิตตปัญโญ พรหมปัญโญ

 

https://www.facebook.com/ask.luangta/?ref=br_rs

 

ให้กระทำตนเป็นผู้มีประโยชน์ต่อผู้คนหมู่มาก สัตย์ และ วิญญาณทั้งหลาย โดยสิ่งแรกให้เริ่มจากตัวเราโดยการสวดมนต์ ภาวนา แผ่เมตตา อนุโมทนาสาธุบุญ ให้จิตมันเบาสบายให้ทุกลมหายใจของเราบันทึกบุญอยู่ตลอดจนเกิดความเคยชิน....แล้วค่อยทำประโยชน์ต่อผู้คนหมู่มากต่อไป

พระเดชพระคุณหลวงตาม้า (วรงคต วิริยธโร)
เครดิตภาพ @ วิหารหลวง วัดสวนดอก เชียงใหม่


*********************************************

 

วิธีขับสลายพลังหุ่นอาคมไสยะดำ ที่เบียดเบียนผู้อื่น
ประเภทเสนห์ ภูติ ทำร้ายให้รัญจวนเขลาบ้าปั่นป่วนใจ


หุ่นขี้ผึ้ง
ให้ใช้ไฟกสิณ

หุ่นไม้
ให้ใช้ไฟกสิณ

หุ่นดิน
ใช้น้ำมนต์รดที่ ใช้มีดหมอข่ม ฝังอาถรรพณ์แก้

หุ่นโลหะ
ต้องใช้ผู้มีกำลังจิตแก้ด้วยอำนาจบุญ ปลดปล่อยสู่สุคติ
หุ่นภูติพรายผงผี
ใช้ว่านยาปลูกแก้ดิน
เช่นพระตะบะ ขมิ้น ไพล มหาปราบ
ใช้น้ำมนต์รด ฝังคดแสงแก้วแก้ดิน


ไฟกสิณ คือ การบูชาไฟพระพุทธ พระเจดีย์ เติมน้ำมันตะเกียงพระหลักเมืองจุดเทียนแก้อาคมที่ผูกไว้
เพราะมีผู้ถามวิธีแก้การโดนรูปรอยอาถรรพณ์มามาก
จึงประมูลทางออกให้
จะได้ลดภาระการถูกคุกคาม
สายสงเคราะห์ก็ดี
สายเบียดเบียนหากินก็มาก
จึงลงไว้เป็นวิทยาทาน
เพื่อหาทางออกในภัยลึกลับนี้
มีสติอย่าประมาท
มั่นในทานศีลภาวนาดีที่สุด



****************************************

http://www.10000fah.com/content-วิธ...ยะดำที่เบียดเบียนผู้อื่น-4-2963-105249-1.html

 

จากตำนานทางมหายาน เชื่อกันว่า
พระพุทธองค์ รับสั่งกับท้าวสักกะว่า "มนต์นี้มีชื่อว่า สรฺว ทุรฺคติ ปริโศธน อุษฺณีษวิชย ธารณี สามารถกำจัดบาปวิบากทั้งปวง สามารถทำลายทุกข์สกปรกทั้งปวงของทุรคติอบายมรรค " ดูก่อน เทวราช ก็มหาธารณีนี้ พระพุทธเจ้าทั้งหลายจำนวนเท่าเม็ดทรายในคงคา ๘๘ แสนโกฏิสายรวมกัน ล้วนได้ตรัสแสดงแล้วเหมือนกัน ล้วนอนุโมทนาและจำทรงไว้ อันเป็นชญานมุทรา(ที่ประทับสถิตย์ของความรู้แจ้ง) แห่งพระมหาไวโรจนตถาคต ด้วยเหตุที่จะทำลายทุกข์สกปรกทั้งปวงของทุรคติอบายมรรค ด้วยเหตุที่จะยังให้สรรพสัตว์ในนรก เดรัจฉาน ยมราชาโลก ได้บรรลุถึงความหลุดพ้น ด้วยเหตุที่จะยังให้สรรพสัตว์ที่ได้รับทุกขภัย คือ การตกสู่ห้วงมหาสมุทรแห่งสังสารวัฏ ได้บรรลุถึงความหลุดพ้น ด้วยเหตุที่จะยังให้สรรพสัตว์ผู้มีอายุขัยสั้นน้อยด้วยบุญวาสนา ไม่อาจปกป้องช่วยเหลือได้ ผู้ยินดีในการกระทำอกุศลกรรมที่แปดเปื้อน ให้ได้รับประโยชน์ อีกทั้งธารณีนี้ ทรงไว้ซึ่งอานุภาพในชมพูทวีป เป็นเหตุให้สรรพสัตว์ ในนรก ทุรคติ บรรดาผู้ที่เวียนว่ายในสังสารวัฏ สรรพสัตว์ผู้น้อยด้วยบุญวาสนา ผู้ไม่ศรัทธาในกรรมดีชั่ว สรรพสัตว์ผู้วิบัติต่อสัมมามรรคทั้งปวงเหล่านี้ ได้บรรลุถึงความหลุดพ้น"๙ล๙ ...,..แล้วมีพุทธบรรหารว่า "หากบุคคลผู้ประสบโรคร้ายแรง เมื่อได้ยินธารณีนี้ ก็จะไกลจากโรคาพาธตลอดไป ทั้งจะมลายสิ้น ผู้พึงตกทุรคติ ก็จะปหานสิ้นซึ่งทุรคติ แล้วไปกำเนิดยังโลกธาตุที่ศานติสุข นับแต่อัตภาพนี้แล้ว ภายหลังมิต้องกำเนิดจากครรภ์ ทุกสถานที่กำเนิดย่อมอุบัติจากดอกบัว ทุกสถานที่กำเนิดจะตามระลึกจดจำได้ไม่ลืมเลือน ย่อมเป็นผู้รู้อดีตชาติอยู่เป็นนิจ" ๙ล๙ ข้อความบางส่วนจาก "พุทฺธอุษฺณีษวิชยธารณีสูตฺร" (แปลไทยโดย พระวิศวภัทร เส็กก่วงโต่ว) วีดีโอนี้จัดทำเพื่อเผยแพร่ธรรมะดีๆต่อคุณภาพชีวิตของทุกๆชีวิตทุกดวงจิต มิได้จัดทำเพื่อผลประโยชน์อื่นๆใด หากมีสิ่งใดผิดพลาดกราบขอขมาขออโหสิกรรมมา ณ ที่นี้ และขอให้ทุกท่านทุกดวงจิตที่ได้สวดได้ยินบทสวดนี้จงพ้นจากทุกภัยทั้งปวงและบรรลุถึงความหลุดพ้นทุกดวงจิตเทอญ อนุโมทนาสาธุ

 

ทุกคร้้งที่ทำกุศลด้วยกาย วาจา ใจ ให้น้อมอธิษฐานเป็นไปเพื่อพระโพธิญาณ ทำบ่อยๆ กระแสจิตกระแสพลังงานความดีที่เราได้ทำ จะเชื่อมต่อกับกระแสพระโพธิสัตว์องค์อื่นๆอันนับจำนวนไม่ได้( ชีวิตที่ปรารถนาและบำเพ็ญเพื่อพระโพธิญาณมีมากมายนับจำนวนได้ยาก ) แล้วกระแสนั้น จะน้อมนำหนทางและพลังงานพระโพธิสัตว์ให้มาเกี่ยวข้องกับวิถีการดำรงชีวิตมากขึ้น ทั้งปัจจุบันและอนาคต ชาตินี้ และชาติหน้า

 

ธรรมดาน้ำย่อมแผ่ความเย็นไปให้คนดีและคนเลวโดยเสมอกัน ชะล้างมลทิน คือธุลีออกได้ แม้ฉันใด แม้ท่านก็ฉันนั้นเหมือนกัน จงเจริญเมตตาให้สม่ำเสมอในชนที่เกื้อกูล และไม่เกื้อกูล ท่านถึงความเมตตาบารมีแล้วจักบรรลุพระสัมโพธิญาณได้
ขุ.อป.(โพธิ) มก.๗๐/๕๗

 

++ ความกลัวทุกอย่าง สรุปได้ว่ากลัวตาย +++

พระอาจารย์กล่าวว่า "เรื่องความกลัวนี้ว่ากันไม่ได้ เพราะว่าถ้าเราพิจารณาไม่ตลอดก็จะกลัวอยู่นั่นแหละ กลัวไม่เลิก #อาตมาพิจารณาอยู่เป็นปี ๆ ว่าความกลัวมาจากไหน ตามดูอยู่เป็นปี ๆ #ในที่สุดก็สรุปได้ว่ากลัวตาย กลัวตายแล้วเราไปคิดล่วงหน้าก็ยิ่งกลัวเข้าไปใหญ่ #ถ้าหยุดคิดได้ก็จะเลิกกลัวไปเอง

ไปนั่งกรรมฐานในป่าช้า พอดึก ๆ หน่อย ๔-๕ ทุ่ม งูก็ออกหากิน เสียงเลื้อยมาตามใบไม้แกรก ๆ ฟังดูก็รู้ว่าตัวประมาณนิ้วชี้เท่านั้นแหละ ไม่ได้ใหญ่โตอะไรหรอก ก็นั่งภาวนาต่อไป แวบเดียวเท่านั้นเอง ใจบอกว่า "ถึงตัวเท่านิ้วชี้ แต่ถ้ามีพิษก็กัดเราตายเหมือนกันนะ" ความรู้สึกเริ่มหลอกตัวเอง รู้สึกว่างูตัวนั้นใหญ่ขึ้นอีกหน่อยหนึ่ง แล้วก็คิดแบบนี้ไปเรื่อย ๆ "จะใหญ่กว่าที่เราคิดอีกนิดหนึ่งกระมัง ?" จากที่ใหญ่เท่านิ้วชี้นิ้วโป้ง ตอนนี้ชักใหญ่เท่าถ่านไฟฉายแล้ว กลัวมากขึ้นไปเรื่อย ๆ

ท้ายสุดยังไม่ทันจะเห็นงูเลย รู้สึกว่าน่าจะโตสักเสาเรือน..! ท้ายสุดก็ให้รู้เรื่องกันไปเลยวะ เปิดกลดออกไปส่องไฟดู โธ่เอ๋ย...งูปล้องฉนวน ตัวขาว ๆ ดำ ๆ เป็นท่อน ๆ ตัวใหญ่กว่านิ้วก้อยนิดเดียว ยาวสักศอกกว่า ๆ เอง ก็เลยมาตามดูว่า #ตกลงว่าเรากลัวอะไร#สรุปได้ว่ากลัวตาย กลัวงู งูกัดเรา...ตาย

กลัวผี ผีมาบีบคอเรา...ตาย กลัวเสือ เสือกัดเรา...ตาย #สรุปแล้วก็ลงตรงตายหมด แม้กระทั่งกลัวจิ้งจกตุ๊กแกก็ลงตรงตายหมด น่าขยะแขยง...เดี๋ยวขาดใจตาย กูจะบ้า...หลอกกันได้ขนาดนั้น #ตามดูอยู่เป็นปี ๆ #กว่าที่จะหายกลัวได้

ถ้าหากว่าใครยังกลัวอยู่ #ให้พยามพิจารณาดูว่าตกลงว่าเรากลัวอะไรแน่ ? #ถ้ารู้สาเหตุที่แท้จริงว่าทำไมถึงกลัว แล้วกลัวอะไร ต่อไปก็จะไม่กลัว สาเหตุที่แท้จริงคือเราไปนึกคิดปรุงแต่ง #ถ้าหยุดความคิดได้ก็ไม่กลัว #สาเหตุของความกลัวที่แท้จริงก็คือกลัวตาย ถ้าเลิกกลัวตายได้ก็ไม่ต้องกลัวอะไร"

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.(หลวงพ่อเล็ก สุธัมมปัญโญ)
เก็บตกจากบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนธันวาคม ๒๕๕๙

 

โจรปล้นถ้ำ
Cr.เฟซบุ๊ค:Kuntana Satterrawut
ประมาณปี ๒๕๓๗-๒๕๓๘ ทางคณะอาจารย์ศุภรัตน์ ได้นำคณะขึ้นไปทอดกฐินสมัยนั้นถ้ำยังไม่เจริญเหมือนทุกวันนี้ ชาวบ้านยังไม่นับถือพระเหมือนทุกวันนี้ ก็มีชาวบ้านมาร่วมทอดกฐินบ้างบางส่วน เมื่อตกตอนเย็นคณะศิษย์ก็นำยอดกฐินมานับสมัยนั้นยังไม่มีไฟฟ้า จึงใช้วิธีจุดเทียนนับเงินยอดกฐินวันนั้นได้ราวสามหมื่นกว่าๆ พอตกเวลาสองทุ่มก็เริ่มนั่งสมาธิกัน หลานอาจารย์ไม่ได้นั่งสมาธิด้วยจึงลงมานั่งดูหนังในรถตู้กับคนขับรถ เวลาผ่านไปซักพักหนึ่งมีชายฉกรรจ์ 3คนอาวุธครบมือได้มาจี้คนขับรถตู้โดยบอกให้เด็กคนนั้นขึ้นมาเอาเงินลงไปให้ จากนั้นพวกโจรก็ปล่อยให้เด็กคนนั้นขึ้นมาเอาเงิน พอเด็กคนนั้นขึ้นมาก็บอกกับผู้ใหญ่ที่นั่งสมาธิอยู่ว่า น้าๆมีโจรมาปล้น น้าคนนั้นก็อย่ามาเล่นคนจะนั่งสมาธิ ซักพักโจรมันตะโกนขึ้นมาว่า เฮ้ยๆเอาเงินมาสามหมื่น แล้วก็ยิงปืนขึ้นฟ้า เท่านั้นแหละคนนั่งสมาธิแตกตื่นกันใหญ่ ผู้ชายก็หยิบไม้ ผู้หญิงก็นั่งร้องไห้ถอดสร้อย เก็บตังค์ยัดไว้ตามซอกหินในถ้ำกลัวโจรจะเอาเงินไปหมด โจรก็ไม่มีทีท่าจะขึ้นมาแต่มันกลับปล่อยคนขับรถขึ้นมาเอาเงินให้มันแทน หลวงตาก็บอกไม่ต้องกลัวมันไม่กล้าขึ้นมาหรอกแล้วก็อมยิ้ม อาจารย์ศุภรัตน์หยิบจานขึ้นมาท่องคาถาแล้วร่อนจานลงไปที่กลุ่มโจร พอร่อนไปเท่านั้นแหละกลุ่มโจรแตกวิ่งหนีคนละทิศละทาง พอสบโอกาสลูกศิษย์ก็ได้ไปตีระฆังซักพัก ต.ช.ด. ฝั่งตรงข้ามก็มาแล้วตามจับโจร หลังจากนั้น1ใน3โจรถูกจับได้ ต.ช.ด. แล้วไต่ถามเรื่องราววันนั้น และมาเล่าให้ลูกศิษย์ฟังว่า 2 คนที่ร่วมปล้นตกเขาตาย ส่วนอีกคนที่รอดเล่าว่าวันนั้นอาวุธคบมือก็จริงแต่ไม่กล้าขึ้นไปเอาเงินเองเพราะเห็นเหมือนมีงูตัวใหญ่มากพันอยู่รอบบริเวณปากถ้ำ จึงส่งให้เด็กและคนขับรถขึ้นไปเอาเงิน ส่วนที่หนีมาเพราะงูตัวนั้นกระโจมลงมาจากปากถ้ำทำให้เกิดความกลัวและหนี ส่วนเศษจานลูกศิษย์แย่งกันเก็บไปบูชากันหมด

Cr.เฟซบุ๊ค:Kuntana Satterrawut