ค่อนข้างเบื่อครับ

ดูถูกอริยสัจน่าดูเลย ขนาดบอกว่าโลกอัปรีย์ยังไม่เข้าใจ. แล้วบอกอริยสัจเด็กรู้กันหมด

 

ตอบสิว่าจริงไหมว่ามันมีในหลักสูตรที่เด็กประถมเด็กมัธยมต้องเรียน...อ่านดีดีสิว่าเรากำลังพูดถึงอะไร อ่านแบบไหนหนอถึงคิดว่าดูถูกพระอริยสัจธรรม

 

แล้วเด็กมันเข้าใจเหรอ. พอเข้าใจนะ. เมื่อไหร่คุณเห็นโลกอัปรีย์เมื่อไหร่นั้นแหล่ะ. เข้าใจอริยสัจแล้ว. ถ้าอารมณ์นี้ไม่เกิดก็อีกไกล

 

ไม่จริงหรอกถ้าเห็นแค่เพียงเพราะโลกอัปปรีย์จะเข้าใจอริยะสัจธรรม ทำไมนะเหรอ เพราะความอัปปรีย์ ถ้าเป็นของโลกแล้วเราเกี่ยวอะไรด้วย อริยสัจธรรมก็ไม่ได้หมายถึงโลกหมายถึงอะไรนั้น ต้องพิจารณาเอาเองครั้นสมมุติว่าอย่างนั้นสมมุติว่าอย่างนี้จะเห็นได้ยังไงละมันยากนะ

 

ห้าๆๆไม่อัปรีย์ จะหนีไปทำอะไร ก็อยู่ๆไปซิ.

 

ไหนลองบอกสิว่าการหนีคืออะไร ถ้าเอาตนเองเป็นที่ตั้ง ผมไม่เห็นว่าต้องหนีอะไรแต่ไม่แน่ใจว่าใครกันแน่กำลังหนี

 

เป็นการปรารภถึงการทำความเพียรเผากิเลส(นิวรณ์)
ตอนที่กิเลส(นิวรณ์)อ่อนกำลัง
อ่อนแอลง อ่อนแอลง ตามระดับกำลังของสมาธิ

จะอุปมาเหมือนคนค่อยๆขาดอาหาร กำลังวังชาก็อ่อนลง ทีละนิด ทีละน้อย

เมื่อกิเลส(นิวรณ์)อ่อนกำลังลงมาก(อ่อนแอลง พร้อมกันทั้ง 5 ข้อ)
ปัญญา(ญาณ)ก็จะเปิดเผยตัวออกมาชัดขึ้น ชัดขึ้น ตามระดับกำลัง(สมาธิ) ที่สามารถละกิเลส(นิวรณ์)
(ทั้งในขณะลืมตา และหลับตา)

พระพุทธองค์ จึงทรงสรรเสริญฌานที่ 4 เอาไว้มาก ว่ามีกำลังในการเผากิเลส
(มิได้มีเจตนาหมายว่าผู้เขียนเข้าถึงฌานที่ 4)

เมื่อปัญญา(ญาณ) มีขึ้นเอง
การเห็น การรับรู้ถึงอนัตตาธรรมจึงเกิดขึ้นเอง

 

ถ้าภาษาของพระไตรปิฏก
ใครเข้าใจอริยสัจ ท่านนั้นๆเป็นพระอรหันต์ นะ

 

คำว่าหนีของผมนะเหรอ คุณแสวงนิพพานเพื่ออะไรล่ะ

 

ตอนนี้ไม่