จดหมายถึงศิษย์ เรื่องความยิ่งใหญ่

ข้าพเจ้า เพ็ญนภา 5004101026 ได้อ่านธรรมะสอนใจจากหนังสือส่งเสริมจริยธรรมสำหรับเยาวชน ชื่อ มนุษย์ แต่งโดย ผศ.นภาจรี นำเบญจพล อาจารย์ของเรา หน้า 188 เรื่องที่ 21. ความยิ่งใหญ่ จากจดหมายของอาจารย์ถึงศิษย์ เห็นว่ามีเนื้อหาที่สอนใจเยาวชนจึงขอเผยแพร่สู่เยาวชน และชอบเพราะเตือนสติเราในปัจจุบันว่า สิ่งใดเล่าที่เราคิดว่าเราถือตนเป็นใหญ่ แต่ไซร้สุดท้ายแล้ว เรานั้นเล็กน้อยยิ่งกว่าผงธุลีในจักรวาล จงประมาณตนบนโลกนี้อย่าประมาท สิ่งใด ๆ ล้วนอยู่ดำรงต่อไป แต่นั้นมิใช่สิ่งที่เรียกว่า มนุษย์ ดังนั้น สิ่งใดที่ได้ชื่อว่า มนุษย์ เราจงประมาณตนบนโลกนี้ให้ดี เพราะสุดท้ายแล้วเราก็จะเป็นเพียงความว่างเปล่าสักวัน

โดยเนื้อหาเรื่องนี้มีดังนี้

21. ความยิ่งใหญ่

ศิษย์รักของอาจารย์
เมื่อศิษย์รู้สึกว่าตนเองยิ่งใหญ่
โปรดแหงนมองดวงดาวในคืนข้างแรม

ศิษย์จงตระหนักว่ามนุษย์เมื่อเปรียบกับดวงดาวบนท้องฟ้านั้น มนุษย์เป็นเพียงธุลีของจักรวาล

เมื่อใดถือว่า “ตนเป็นใหญ่” จึงเป็นการท้าทายที่ผิดธรรมชาติเมื่อผิดออกไปจากความเป็นจริง ความลุ่มหลงมัวเมาจึงบังเกิด

เมื่อศิษย์คิดว่า โลกมนุษย์นี้ยิ่งใหญ่ วัตถุที่ครอบครองสอดคล้องกับความยิ่งใหญ่ที่สังคมใฝ่หา โปรดจงศึกษาทางแห่งดวงดาวและกาแล๊กซี่หลากหลายอันไร้ขอบเขต จะประจักษ์แจ้งว่า ยิ่งแสวงหาความยิ่งใหญ่ ก็จะเล็กลง ๆ และต่ำต้อยน้อยค่า

แต่ถ้าศิษย์มีหัวใจแห่งธัมมาธิปไตย สัจจธรรม ย่อมเป็นคำตอบทั้งมวล อันจะนำศิษย์ไปพบกับความจริงว่า ท้ายที่สุดแห่งความยิ่งใหญ่ คือ ความว่างเปล่าอันเป็นอนัตตา เพราะอนัตตาคือ สามัญลักษณะอันแท้จริงของสากลโลก

อ.นภาจรี

แสดงกระทู้ - จดหมายถึงศิษย์ เรื่อง ความยิ่งใหญ่ • ลานธรรมจักร