จิตเดิมแท้ คือ จิตที่พร้อมจะบรรลุ แต่ยังไม่ได้บรรลุธรรม

จิตเดิมแท้ คือ ก็คือ ตอนที่เราอยู่ว่างๆ
ไม่ได้คิดอะไร จะเรียกว่า จิตเฉยๆ
แต่ก็ยังไม่ใช่ จิตที่บรรลุธรรม
เพียงแต่ว่า เป็น จิตที่พร้อมจะบรรลุธรรมแล้ว
เพราะเมฆหมอกที่บดบัง มีน้อยแล้ว
ย่อมจะบรรลุธรรมได้ง่ายกว่า

เพราะก่อนที่จะมี พระพุทธะ
ก็มีฤาษี ที่เข้าถึง จิตเดิมแท้ได้
แล้วประกาศตัวว่า เป็น พระอรหันต์
แต่เมื่อ พระพุทธะ มาแก้ให้
เค้าก็สามารถ บรรลุธรรมได้ทันที
เรียกว่า เคาะทีเดียว บรรลุไปเลย

เพราะฉะนั้น เมื่อใคร ทำจิตให้ถึง จิตเดิมแท้ ได้แล้ว
อย่าพึ่งคิดว่า ตนเอง บรรลุธรรมแล้ว
หากยัง ไม่พิจารณา สติปัฏฐานสี่ คือ
กายในกาย
เวทนาในเวทนา
จิตในจิต
หรือ ธรรมในธรรม
ก็แสดงว่า ยังไม่ได้ทำ มรรควิถี เลย
จะ บรรลุธรรม ได้อย่างไรเล่า

 

ปฎิบัติท่าไรหนอ ให้จิตมันว่าง ไม่เคยเห็นมันว่างสักทีนะ คิวเต็มตลอด จิตเดิมแท้เนี้ยมาจากสำนักเซนหรือ แสดงว่ายังไม่เคยเห็นคนบรรลุธรรมบนยอดตาล เลยต้องมีมรรควิธี
ใครไม่มีมรรควิธี จบ เห่

 

คำสอนสำนักไหนนิ ...

 

คำสอนสำนักไหนนิ ...

 

เห็นมาเยอะ ว่า
ฝ่ายมหายาน มักคิดว่า จิตเดิมแท้คือ จิตอรหันต์
แล้วก็สอนกันต่อไปว่า ตนเองบรรลุธรรมแล้ว
เพราะเข้าถึงจิตเดิมแท้

จึงอยากจะให้ข้อคิดว่า จิตใดไม่ผ่าน การฝึกทรงมรรคทั้งแปด
จิตนั้น ก็ไม่อาจจะบรรลุธรรมได้ ตามเหตุและผล
ฉะนั้น จิตเดิมแท้ ก็เป็น จิตนิ่งๆ ทั่วไป
แต่ยังไม่ใช่ จิตที่ปล่อยวาง ทุกสรรพสิ่ง
จิตที่ปล่อยวางได้ ล้วนเจือด้วย ความเบื่อ ข้างใน
เมื่อเบื่อทุกสรรพสิ่ง ก็ละทิ้งทุกสรรพสิ่งได้ง่าย

แต่ถ้าผู้ใด ได้เข้าถึง จิตเดิมแท้ ได้แล้ว
ก็ให้พิจารณา วงรอบปกิจจะสมุปปะบาท ต่อไป
พิจารณาให้เห็นว่า ภพชาติ เป็นเรื่องที่น่าเบื่อ
การเกิด เป็นสิ่งที่น่าเบื่อ จนไม่อยากที่จะเกิดอีก

เมื่อเกิดความเบื่อได้แล้ว ก็ให้ พิจารณา สติปัฏฐานสี่ ต่อไป
จะทำให้เกิด มรรค4 ผล4 นิพพาน1
อย่างนี้ จึงจะเรียกได้ว่า การบรรลุธรรม

 

มรรคทั้งหลาย ล้วนออกมาจากจิต การทวนกระแสเข้าไปเห็นจิต หรือ ฐานจิต ก็ได้ชื่อว่าทำมรรคให้เกิดขึ้นแล้วนี่ครับ ส่วนผลของการเข้าไปเห็น เป็นไปโดยอัตโนมัติ ผู้รู้ผู้เห็นก็อยู่ตรงนั้น
จิตที่ปล่อยวางได้ ทำไมจึงยังเจือด้วยความเบื่อละครับ ผู้ใดเห็นมรรคจิต ก็ย่อมเห็นผลจิตด้วย
นอกจากว่าไม่ได้เห็นตามจริง จึงต้องกลับไปคว้านหามรรคเพื่อบรรลุธรรม

 

ถามสั้นๆว่า กิริยาของจิตเป็นอย่างไรคับ
และเป็นไปอย่างไร.
ใบ้ให้นะคับ ถ้าใครพอเข้าถึงได้
จิตนั้นจะโปรซีรีย์ตามเนื้อหาเดิมแท้
ของจิตนั้นๆ แบบอัตโนมัต
เช่น ด้านปัญญา ด้านอิทธิวิธี ฯลฯ
แค่ไม่กี่วินาทีหรอกถ้าเข้าถึงจริงๆ
ปล พูดไว้เพื่อบางคนกำลังหลงตัวเองอยู่

 

แต่กับผู้ กำลังจิตทางธรรม ยังไม่มากพอ
ไม่อาจจะ ปฏิบัติ ทรงมรรคแปด ได้โดยตรง
จะต้องอาศัย ความเบื่อ เป็น ตัวผลักดัน
เป็นเบื้องต้นเสียก่อน คือ
เมื่อเกิดความเบื่อ ในเรื่องหนึ่งเรื่องใดขึ้นมา
ก็ให้เอาอาการของความเบื่อนั้น
มาพิจารณา ปกิจจะสมุปะบาท
ให้มันเกิด ความเบื่อ ในการเกิด
จนขยาดที่จะเกิดอีก จนขยาดที่จะก่อกรรมอีก
ทำให้ เกิดอาการกลัว กฏแห่งกรรม ขึ้นมา
ประมาณว่า พอคิดว่า จะต้องรับกรรมอีก
ก็กลัว ขึ้แตกเหยี่ยวแตก เลย อะไรประมาณนั้น
กลัวในผลแห่งกรรม เป็นที่สุด
อาการอย่างนี้ จะเรียกว่า เข้าใจในธรรมชาติได้ดี
เข้าใจในกฏแห่งกรรมได้ดี

 

จิตเดิมแท้ เอ มีจิตเทียมด้วยซิ งั้น เพราะหากมีจิตเดิมแม๊
วัฏสงสาร ต้องเดินทางเป็นเส้นตรง เป็นไปไม่ได้หรอกนะ
ทุกอย่าง ล้วนมีลักษณะเป็นวงกลม ทั้งนั้น เรียกว่าอจินไตย
คิดว่าจิต น่าจะเป็นลักษณะของกลางนะ เป็นพาหะนะ เฉยๆ
หากจะเห็นชัดๆ คงต้องไปฝึกเครื่องมือที่เรียกว่าจิต
ให้มันทำงานเต็มที่แล้วคืนเขาไป ยืมเขามาแล้วจิตเดิมแท้มาจากไหน

 

ทุกอย่างกลมทั้งนั้น แปลว่าลักษณะกลมของทุกอย่างนั่นเที่ยงนะ

 

มันไม่ได้กลมดิก มันกลมๆคล้ายๆ แบบนี้
แกล้งถามไหมนะ

 

จิตที่เราอยู่ๆ ไม่ได้คิดอะไร จิตมันคิดไม่ได้หรอก
มันมีแต่รู้ คือรู้ว่าไปคิด นั้นคือจิตมันเห็นแล้ว
ประมาณ รู้นะ คิดอะไรอยู่ ตรงนี้โปรดพิจารณา

 

ลวกเพ่ ฮับ

ความร้อน ความเย็น กลม หรือ แบน
ความแข็ง ความหย่อน กลม หรือ แบน
( ละ ลม กับ น้ำ )

ถามต่อ

จิต ซึ่งอาศัย มหาภูตรูป ตั้งขึ้นเป็น
จิต กลม หรือ แบน

เวทนา สัญญา อาศัย จิตปรากฏ
จึงปรากฏพร้อมกับ จิต
กลม หรือ แบน

ไม่ต้องตอบ ข้างบน นะฮับ

ปลาเด็น จะอยู่ตรงนี้

ถามว่า....สะดึง สะดึง สะดึง (จิงเกิ้น นิดนุง )

ที่สำคัญว่า กลม หรือ แบน อาศัย อะไรกล่าว !?

ก.รูปสัญญา
ข.สัญญาวิปลาส
ค.นานัตสัญญา
ง.ออกไปดูก่อน

 

ถาวรตลอดไปหรอ
วันนี้แปลก เจอคนพูดเรื่องกลมๆแบนๆ เรื่องโลก โชว์รูปGalaxy สองคนในเวลาไกล้ๆกัน

 

ตอบไม่ได้
ตอนนี้ในหัวมีแต่นิวรณ์

 

เคยดูจิต ของเรา ตอนที่เราเป็น เด็ก ไหม
นั่นแหละที่เรียกว่า จิตเดิมแท้
พร้อมที่จะบรรลุธรรม กว่าผู้ใหญ่เเสียอีก

 

จิต มันคิดอยู่ตลอด แต่เราดูไม่ทัน จึงคิดว่า
จิตไม่ได้คิดอะไร แต่ความจริงแล้ว
จิตมันคิดเร็วมากยิ่งกว่า แสง เสียอีก
หรือ บางครั้งก็คิด สามสี่เรื่องพร้อมกัน

พระอรหันต์ คิดได้ เป็นหมื่นเรื่องพร้อมกัน
แต่ของ พระพุทธเจ้า คิดได้ไม่รู้จบ พร้อมกัน
แต่ พระอริยะเจ้า ท่านคิดแล้ว ท่านก็ปล่อยไป
ไม่ไปคิดต่อ ให้มันเกิด ภพ ชาติ
ไม่เหมือนของเรา ปุถุชนทั่วไป คิดกันจนไม่มีที่สิั้นสุด