ชีวิตที่เคย "ฆ่า"

//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

เรื่องนี้เกิดขึ้นมานานแล้ว สมัยที่ผมยังไม่อายุมากเท่าทุกวันนี้ ผมมีอาชีพรับราชการในจังหวัดที่ได้ชื่อว่ามีป่าไม้ อุดมที่สุด เมื่อก่อนนี้ผมไม่รู้สึกรู้สาอะไรเกี่ยวกับบาปบุญคุณโทษเท่าไหร่นัก มีชีวิตในวัยหนุ่มค่อนข้างคุ้มค่า ไม่ว่าจะเป็น เหล้า ผู้หญิง และการพนัน เพราะผมถือว่าชีวิตของคนเรานั้น ไม่ได้ยืนยาวนานอย่างที่เราคิด เมื่อเรามีโอกาสที่จะใช้ ชีวิตให้มีความสุข เราก็ควรตักตวงความสุขนั้นอย่างเต็มที่ โดยไม่ต้องคำนึงถึงว่า ใครจะเดือดร้อนอะไรบ้าง?

เล่าอย่างไม่อายเลยว่า ผมเคยแม้แต่กระทั่งย่องเข้าไปปล้ำลูกสาวชาวบ้าน ตอนที่ผมเข้าไปเที่ยวหาความสบายในป่า เพราะคิดว่าเธอ และพ่อแม่ของเด็กสาวคนนั้นเป็นคนบ้านนอกคอกนา ไม่รู้ประสีประสา อาศัยความเป็น "ข้าราชการ" แกมบังคับ สมัยนั้น (หรือสมัยนี้ก็ตาม) ถือว่า การได้ร่วมหลับนอนกับเด็กสาวบริสุทธิ์เป็นเหมือนเครื่องชูกำลังอย่างหนึ่ง

ผมไม่ได้รู้สึกสำนึกบาปเลยที่ได้ทำอย่างนั้น เพราะคิดว่า เมื่อมีปัญหาเดือดร้อนขึ้นมา ผมสามารถ "เคลียร์" ได้ทุกอย่าง เพราะผมเป็นข้าราชการ และมี "เงิน" พอที่จะฟาดหัวชาวบ้าน (ที่ผมคิดว่า..) โง่ ๆ ได้

แต่เรื่องนี้ยังไม่ใช่เรื่องที่ผมสาสมกับชีวิตตัวเอง!!!
สมัยนั้น ผมต้องทำหน้าที่คอยต้อนรับเจ้านายที่มาจากกรุงเทพ ด้วยการจัดหาทุกสิ่งทุกอย่างมาบำรุงบำเรอเจ้านาย เพื่อที่เจ้านายจะได้รัก และเมตตา ซึ่งทำให้ชีวิตผมพลอยได้รับความสะดวกสบายไปด้วย โดยเฉพาะเรื่องหน้าที่การงาน นายต้องการอะไร ผมต้องจัดหาให้ ไม่ว่าจะเป็นเด็กสาว หรือการรับรองที่พิเศษ และสิ่งที่พิเศษ ที่ว่านั้น ก็คือ การล่าสัตว์

เจ้านายจากกรุงเทพจะชอบล่าสัตว์มาก ชอบที่จะเห็นสัตว์ที่เรากำลังล่าวิ่งหนีหัวซุกหัวซุน หรือเลือดแดงฉานไปทั้งตัว ยิ่งตัวไหนยิ่งดิ้นทุรนทุราย เกลือกกลิ้งไปมา เจ้านายยิ่งชอบ ผมเองก็รู้สึกไม่ต่างไปจากพวกเจ้านายจากกรุงเทพเท่าไหร่นัก

อาจจะเป็นเพราะจิตใจตอนนั้นของผมกำลังสนุก เพราะเข้าสู่วัยกลางคน และมีอาวุธในมือ ที่สามารถจะพิพากษา ชีวิตของสัตว์ทุกชนิดที่ขวางหน้าได้

ถามว่าการล่าสัตว์ผิดไหม?

ผิดครับ แต่ด้วยความเป็นข้าราชการท้องที่ และเป็นคนที่ในท้องที่ที่อยู่มานาน ใคร ๆ ก็เกรงใจ
ผมเป็นข้าราชการที่ก้าวหน้าเร็วมาก เพียงแค่ไม่กี่ปี ผมก็ได้เป็นหัวหน้าแล้ว เพราะการส่ง "ส่วย" ทั้งชีวิตคน และชีวิตสัตว์ป่า อย่างที่บอกตอนแรก เป็นที่ที่มีสัตว์ป่าชุกชุมมาก เมื่อ 20 กว่าปีมาแล้ว มีทั้งเสือ เก้ง กวาง และสัตว์ป่าอีกมากมาย และมีอีกมากมายที่หายไป เพราะ

 

ชีวิตที่ถูก ฆ่า (ต่อ)

กระท่อมไม่มีประตู มีแต่หน้าต่าง ลูกสาวผมกับลูกสาวเจ้านายนอนอีกห้องหนึ่ง
เวลาที่สาว 2 คนไปอาบน้ำ ซึ่งเป็นลำห้วย สายตาของเพื่อนเจ้านายฉายแววหื่นออกมาอย่างเด่นชัด
ผมคาดว่า อาจจะมีการแลกชีวิตกันบ้าง ถ้ายังเป็นไปในรูปการณ์ที่ผมไม่อยากให้เกิดขึ้น
ยิ่งตอนนอนผมยิ่งระมัดระวัง นั่ง ๆ นอน ๆ คอยดูว่าในห้องของลูกสาวจะมีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า ทำเอาไม่ได้ หลับไม่ได้นอนไปเลย

แล้วสำนึกหนึ่งก็ผุดขึ้นมา นี่เราเป็นพ่อ เราหวงลูกสาว เราห่วงชีวิตของเด็กที่ได้ชื่อว่าเป็นลูก ที่เราเลี้ยงมาแต่เล็กแต่น้อย ความเป็นพ่อ ความรัก ความผูกพัน ไม่อยากให้ใครมารังแกลูกสาวของเรามันเป็นอย่างนี้เอง คงไม่ต่างจากลูกสาวของชาวบ้านคนนั้น ที่เราเคยเข้าไป "ทำร้ายพรหมจรรย์" เธอ
พ่อแม่เธอคงจะร้อนใจและเสียใจ นี่ขนาดเรายังไม่ได้เสียลูกสาวเราไป ยังขนาดนี้ แล้วตาเฒ่าคนนั้น สูญเสียลูกสาวที่บริสุทธิ์ไป จะเจ็บปวดขนาดไหน? แล้วผมก็เริ่มรู้สึกเสียใจ

 

สวัสดีค่ะ สมาชิกทุกท่าน เป็นสมาชิกใหม่ที่ไม่ใหม่เท่าไหร่ค่ะ ^ ^"
ได้ไปอ่านเรื่องกฎแห่งกรรมเรื่อง 'ชีวิตที่เคย ฆ่า' (รู้สึกว่าข้างบนจะใส่ชื่อผิดในตอนที่สอง)
จาก website นี้ค่ะ----->http://www.thai.to/anothai/
เห็นว่าน่าสนใจดี เป็นประโยชน์กับทุกท่าน เลยนำมาฝากให้อ่านกันค่ะ

ขอทุกท่านเจริญในธรรมนะคะ

 

.........................