ดี-ชั่ว สำเร็จด้วยใจ

มะโนปุพพังคะ ธัมมา มะโนเสฏโฐ มะโนมะยา
ธรรมทั้งหลาย มีใจเป็นใหญ่ มีใจเป็นหัวหน้า มีใจเป็นประธาน มีใจประเสริฐสุด จะสำเร็จก็อยู่ที่ใจ

มะนะสา เจ ปะทุฏเฐนะ ภาสะติ วา กะโรติ วา
เมื่อใจของคนถูกโทษ คือ กิเลสประทุษร้าย เมื่อจะพูดหรือจะทำย่อมพูดชั่วกระทำชั่ว

**********************************************************

ผู้มีปัญญาใคร่ครวญก่อนจึงทำ จึงพูด มีสติ กำหนดรู้อยู่ทุกขณะว่า ขณะนี้จะคิดอะไร จะพูดอะไร
จะทำอะไร กำลังคิดอะไร กำลังพูดอะไร กำลังทำอะไร เป็นคุณหรือเป็นโทษ
ถ้าเป็นโทษแก่ตน แก่ผู้อื่น ก็ควรละเว้น ถ้าเป็นคุณ ก็ควรประกอบ
ประพฤติแต่สุจริต มีสุขเป็นกำไร มีสุขเป็นวิบาก
ส่วนทุจริต มีทุกข์เป็นกำไร มีทุกข์เป็นวิบาก



พระพุทธองค์ทรงแสดงอานิสงค์ของสุจริตธรรมแก่พระอานนท์ว่า
อานนท์ เรากล่าวกายสุจริต วจีสุจริต และมโนสุจริต ควรแก่การทำโดยแท้ทีเดียว แม้ทำสุจริต อยู่ก็ย่อมได้รับอานิสงค์
แม้ตนเองก็ติเตียนตนเองไม่ได้ วิญญูชนทั้งหลายก็สรรเสริญ ชื่อเสียงเกียรติคุณย่อมงดงามหอมฟุ้งขจรขจาย
ไม่หลงตายเมื่อกายแตกดับย่อมเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์





นรชาติวางวาย........มลายสิ้นทั้งอินทรีย์
สถิตทั่วแต่ชั่วดี........ประดับไว้ในโลกา
ความดีก็ปรากฎ.......เกียรติยศก็ลือชา
ความชั่วก็นินทา......ทุรยศยินขจร ฯ