ตักน้ำรดหัวตอ

ถ้าญาติโยมบวชเข้ามาจะเห็นว่า สถานการณ์พระพุทธศาสนาของเราง่อนแง่นมาก อันดับแรกก็คือ สนิมเกิดแต่ภายใน พุทธบริษัทไม่สามารถปฏิบัติธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจนบังเกิดผลได้ ก็เลยทำให้ไม่สามารถที่จะชี้แจงแถลงไข ตลอดจนกระทั่งแก้ข่าวร้ายที่ฝ่ายอื่นเขาโจมตีเราได้

ประการที่สองก็คือ กลายเป็นแนวร่วมของศาสนาอื่น ดึงเอาฮินดูก็ดี พุทธมหายานก็ดี เข้ามาในวัดของตนเองด้วยความเต็มใจ เพราะหวังแต่ผลประโยชน์

ประการต่อไปก็คือ ญาติโยมที่เป็นศาสนิกของศาสนาอื่น ตั้งใจที่จะเบียดเบียนศาสนาของเรา ซึ่งในส่วนนี้ไม่มีอะไรให้ต้องกังวลเลย ถ้าของเราเป็นของจริง เป็นของแท้ ทำแล้วได้ประโยชน์อย่างแท้จริง สามารถที่จะชี้แจงให้คนอื่นเห็นอย่างเป็นรูปธรรมได้

ประการสุดท้าย ศาสนิกของเราไหลตามกระแสโลกไปจนกู่ไม่กลับ เอาแค่ประเทศไทยของเราที่บอกว่ามีคนนับถือศาสนาพุทธถึง ๙๐ กว่าเปอร์เซ็นต์ ถามว่าเป็นพุทธแต่ปาก เป็นพุทธแต่ทะเบียนบ้านหรือเปล่า ? มีคนที่เข้าวัดเพื่อปฏิบัติธรรมแบบจริง ๆ จัง ๆ เท่าไร ?

หลายคนไม่เคยเข้าวัดเลย แล้วก็อ้างว่าพระสงฆ์ปฏิบัติตัวไม่ดีก็เลยไม่เข้าวัด หลายท่านใส่บาตรปีละครั้งเดียวตอนวันเกิดตัวเอง หลายท่านพอหมอดูทักว่าดวงตกให้ไปทำบุญแล้วค่อยเข้าวัด แล้วเราจะเอาความหวังอะไรมาให้พระพุทธศาสนาเจริญ ถ้าศาสนิกยังเป็นอย่างนี้กันอยู่

ถึงเวลาเดือดร้อนขึ้นมา แทนที่จะใช้หลักธรรมในพระพุทธศาสนาเข้ามาแก้ไขปัญหาชีวิต กลับวิ่งไปหาหมอดู วิ่งไปหาหมอผี วิ่งไปหาสำนักทรง อาตมาเห็นแล้วยังรู้สึกอนาถในชีวิต ต้องบอกว่าเป็นการหลงผิดที่ไปไกลมาก สิ่งที่เราทำค้านกับหลักธรรมในพระพุทธศาสนา ไม่สมกับที่เราบอกว่าเรานับถือศาสนาพุทธเลย

พอถึงเวลามีคนขุดตอตะเคียนได้ก็ไปโรยแป้ง ขัดถูกัน ไม่ว่าจะหมูสองขา หมาสามหัว ไปกราบไปไหว้กันหมด แต่พระข้างบ้านไม่เคยไปใส่บาตร ไม่เคยไปกราบไหว้ ไปปรึกษาหารือในเรื่องของการแก้ปัญหาชีวิตด้วยหลักธรรมเลย

อาตมาเองก็ถือว่ามีหน้าที่ตักน้ำรดหัวตอไปเรื่อย ๆ ถึงตอจะไม่งอก เอาแค่เปียก ๆ ก็ยังดี ถ้าทำเต็มกำลังแล้วยังไม่สามารถจะดีได้กว่านี้ก็ต้องยอมรับ ว่าเวรกรรมของท่านทั้งหลายหนักเกินกว่าที่จะแก้ไขได้จริง ๆ...!

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.
เดือนมีนาคม ๒๕๖๐ ณ บ้านเติมบุญ


***********************************************