ตายก่อนหมดอายุขัย ไปไหนได้บ้าง

ตายก่อนหมดอายุขัย ไปไหนได้บ้าง อยู่กับที่ หรือ เคลื่อนไปไหนได้ ระหว่างนี้รอเปลี่ยนภพภูมิได้ไหมเช่น รอโมทนาบุญคนอื่นไปเรื่อย ถามเผื่อตาย

 

ถ้าหมดอายุขัยหมายถึง ร่างกายนี้เสื่อมโดยธรรมชาติ
ซึ่งจิตไม่สามารถอาศัยอยู่ต่อไปได้นั้น
เคยอ่านเจอในตำรา มีท่านหนึ่งไปเป็นพรหม
แต่ขณะที่เป็นมนุษย์ท่านเป็นพระอรหันต์แล้ว

แต่ปกติทั่วไป ถ้าเพราะอุบัติเหตุ ก็อยู่ระดับ
พื้นโลก ณ บริเวณที่เสียชีวิตกับสถานที่ๆคุ้นเคย
เช่น บ้าน หรือ ฯลฯ หรือ ถ้าถูกฆาตกรรม
ก็จะสถิตย์คล้ายๆกัน
ยกเว้นว่า มีการเชิญดวงจิต แล้วมีทำบุญอุทิศส่วนกุศล
แบบเจาะจงให้ไปเรื่อยๆ ก็จะขึ้นที่สูงได้อยู่ครับ
ส่วนการรอโทนาบุญขึ้นอยู่กับ
วิบากที่ทำให้ตายด้วยครับ
นอกจากจะโชคดีเจอระดับผู้โปรด
หรือเหล่าท่านมหาบารมีทั้งหลาย
ผ่านมาก็มีสิทธิ์ได้ไปดีครับ


อาจจะแต่งตัวคล้ายๆข้างบน
แต่ว่าชุดไม่เรียบร้อยเท่านั้นเองครับ

ยกเว้นกรณีว่าหนีมาเกิด ส่วนมากจะไปไม่ดีครับ
ปล.เล่าให้ฟังเฉยๆ

 

ก้ดู คติ ปัจจุบัน ให้ทัน

เช่น

ตอนนี้สงสัย แล้วถ้าตายลงตอนนี้
ก้ย่อมถูกความสงสัย จับ ไว้ ภูมิที่
มี สงสัยเปนปัจจัย ก้เปนพวก ภูมิ
ที่เต็มไปด้วยความ ลังเล หวาดหวั่น
ก้เปนพวก ป่าลั่น

พอฟังคนนั้นคนนี้ว่ากันไป ก้เกิด
การหมายมั่นว่าจะอย่างนั้น จะอย่าง
นี้แต่ก้นิ่งกว่า สงสัย แต่ทว่ามันก้
เปน สัญญาในอนาคตเลื่อนลอย
แต่ก้มีอาการ ตามๆกันไป ก้จะเปน
พวกภูมิ ที่ทำอะไรตามๆกันไปแบบ
มีเป้าหมาย ก้ มด นก หนู แมลง

ฯลฯ เยอะ มี62 อย่าง

แต่

ถ้าระลึกได้ถึงพระ พระบางท่านที่
สอนบ่อยๆ อะไรๆก้ไม่เอาทั้งที่เรา
ก้ทำปัจจัยให้ได้กุสลอย่างนั้นๆ โดย
ที่ไม่เอา ไม่ใช่โวหาร แต่เปนความ
รู้สึก รับรู้ได้ว่าไม่เที่ยง แปรปรวนไป
เปนธรรมดา ก้ สมสีสี

ซึ่งก้ต้อง รู้ลงปัจจุบัน ถึงจะ รู้ชัด


ปล. ตายก่อนหมดอายุไข ไม่มี
ทุกอย่างล้วนเกิดจากเหตุทั้งสิ้น
ไม่มีอะไรเกิดขึ้นลอยๆ ทั้งนี้ทั้งนั้น
ผู้มีสัมมาสมาธิ จะไม่ขัดแย้งโลก โลก
บอกว่ามี ผู้มีสัมมาสมาธิก้กล่าวว่ามี
หากกล่าวว่าไม่มี ผู้เปนนักภาวนาที่ดี
ก้กล่าวว่าไม่มี เพราะจิตหมดอุปาธิ ดิ้นรน

 

"ตายก่อนอายุไข" ถ้าตามสมมติก้มีหลายอย่าง

แบบคนไร้ศาสนา ก้จะเปนเรื่อง ตายอนาถา
ไปสิงนั่น เกิดโน้น ว่ากันไป

"ตายก่อนอายุไข" ในศาสนาพุทธ มีหลายมุขนัย
จากครู เช่น "ตายก่อนตาย" หรือ "ทรงอารมณ์โสดา"

หรือ "อุปสมนุสติ"

ซึ่งวิธีการก้คือ กำหนดรู้ไปเลยว่า กายเนื้อ
นี้เปนวัตุธาตุดิน น้ำ ลม ไฟ จิตย่อมไม่อาสัย
ในร่างนี้แล้ว เซ็นโอนลอยให้กับ พระศาสนา
ไป หรือ เรียกว่า สัททาในพระพุทธองค์ ถวาย
ร่างกายนี้ให้กับศาสนา ตบแต่งสรีระที่ถวาย
หน่อยนึงด้วยสีลเปนอาภรณ์ อย่าให้อุจจาด
มีทาน มีภาวนา จะได้ไม่มีศาสดาอื่นมายื้อ
แย่งแขนขา

อย่าขี้เกียจในสีล ทาน ภาวนา ไม่อย่างนั้น
"ตายก่อนอายุไข" จะไม่จริง ยังยื้อกลับมา
เปนตนของตน

เนี่ยะ แค่เนี้ยะ ตายก่อนอายุไข แล้วไม่
ต้องถามว่า ไปไหน จิตจะหมดที่หยั่งลง
แต่ถ้ายังมีอุปาธิ อดไม่ได้ ก้อาจจะไป
สุธทาวาสสูงสุด เพราะประมาทเหนวิญญาน
เปนตน ของตน

 

เคยอ่านคำสอนหลวงพ่อหลายท่านบอกไปในแนวทางเดียวกันว่า..
หากเป้นการตายก่อนอายุขัย ก้จะกลายเป็นสัมภเวสี(แปลว่า ผู้หาที่เกิด) เช่น อุปฆาตกรรม อุบัติเหตุ ..ส่วนใหญ่ก้ไปเป้นบริวาร ของพระภูมิเจ้าที่ของสถานที่นั้นๆ ที่บอกว่าเร่ร่อนไปเรื่อยไม่ใช่หรอก มีสังกัดอยุ่เหมือนลูกบ้าน มีผู้ใหญ่ กำนัน คอยดูอยู่แบบนั้น สามารถที่จะโมทนาบุญได้ ทำให้สบายได้ตามอัตภาพนั้นๆแต่ยังเปลี่ยนภพภูมิไม่ได้...จนกว่าจะถึงเวลาที่ได้อายุขัยตามโลกมนุษย์จริงๆ จึงไปรับบุญ-บาป ทีี่เคยทำมา..

 

เราตายเมื่อถึงเวลาตายครับ เมื่อตายหนึ่งก็จะเกิดอีกหนึ่งทันที แต่จะเกิดเป็นอะไรต่อไปนั้นก็แล้วแต่กำหนดของอัตตาตัวตนนั้น ๆ ครับ ไม่มีการตกค้างหรือวนเวียนแบบที่เรียกกันว่าผี

 

ตายแล้วจะไปไหนได้ ตายตรงไหนก็อยู่ตรงนั้น หลวงพ่ออะไรพูดไว้จำไม่ได้