ตำนานบทสวดมนต์ ตอน ปโชตา พระคาถาคู่กับชินบัญชรสวดแล้วเจริญด้วยสมบัติ

ในห้อง 'บทสวดมนต์ - คาถา' ตั้งกระทู้โดย joni_buddhist, 19 กรกฎาคม 2017.

  1. joni_buddhist

    joni_buddhist Legal returns ทีมงาน ผู้ดูแลเว็บบอร์ด ผู้สนับสนุนเว็บพลังจิต

    วันที่สมัครสมาชิก:
    9 กันยายน 2005
    โพสต์:
    13,552
    กระทู้เรื่องเด่น:
    203
    ค่าพลัง:
    +63,438
    ตำนานบทสวดมนต์ ตอน ปโชตา พระคาถาคู่กับชินบัญชรสวดแล้วเจริญด้วยสมบัติ
    20106632_10213753562822986_5934447976587308671_n.jpg
    พระคาถา ๑๔ บทนี้เรียก จุททสมคาถา มีคำกล่าวว่าผู้ใดจำเริญ ระนึกยังพระคาถา จักเจริญ บริบูรณ์ด้วย เข้าของสมบัติ ยศ สิริเดช อายุ วัณณะ สุขะ พละ ทุกประการ

    คาถานี้เป็นคาถาที่ใช้สวดคู่กับชินบัญชร เพราะชินบัญชร คือ เกราะทองของพระพุทธเจ้า
    แต่ปโชตานี้ คือ สังวาลย์เพชรพระพุทธเจ้า โดยในสมัยโบราณพระเจ้าติโลกราช จักพรรดิล้านนาทรงใช้สวดทั้ง 14 บทปรากฏว่าชนะทุกทิศมีบุญบารมีไพศาล ทรงโปรดให้จารึกเป็นตั๋วอักษรล้านนา ต่อมาครูบาเตชะได้แปลเป็นตัวอักษรไทย จากศิลาจารึกวัดสวนดอก
    โดยบท ๑,๒ ทำให้คนอ่อนน้อมต่อเรา ศัตรูทำอันตรายไม่ได้ ครับ
    บท ๓, ๔ กันทุกข์ โศก โรค ภัย
    บท ๕ เทวดารักษา
    บท ๖ คนใดที่คิดร้ายจักมีอันเป็นไป
    บท ๗,๘ มีเชื่อเสียง โด่ด ดัง รวมทั้ว ยศ ฐา บรรดาศักดิ์
    บท ๙,๑o กันคุณไส
    บท ๑๑ เด่นด้านโชคลาภ
    บท ๑๒ อำนาจ รักษาทรัพย์
    บท ๑๓ มีคนนำลาภ และ เครื่องบรรนาการมาให้จักมิขาด
    บท ๑๔ ชนะ ศัตรู หมู่มาร ทั้ง สิบ ทิศ

    นี่คือ อุปเท่ ของพระคาถาปโชตา ทั้งสิบสี่บท ที่ผมพอได้ทราบมาครับ

    คือ ว่าไปเจอพอดีจากหนังสือเล่มหนึ่ง (ข้อมูลของผมเอง)เขาบอกว่า
    คาถานี้เกิดในเมืองลังกา แล้วพระมหาชัยมงคลเถรเจ้าไปไหว้พระทันตธาตุที่เมืองลังกา เลยขอนำมาถวายแกสมเด็จพระพรหมไตรโลกเจ้า ท่านก็ทรงสวดอยู่เป็นนิดทำให้พระยศพระเกียนติปรากฎไปทั่วต่างประเทศ

    โดยพระคาถาทั้ง ๑๔ บทนี้ชื่อ จุทัสสะคาถา และเมื่อถึงกาลดับขันธ์ก็จะได้ผ่านสวรรค์ ภพภูมิต่างใด หากได้กลับมาเกิดก็จะได้เป็นใหญ่กว่าบุคคลทั้งปวง

    และพระเจ้าตากสินมหาราชได้เรียนและใช้สวดพระคาถาทั้งสิบสี่บทนี้ด้วย โดยพระองค์ท่านได้ทรงจารึกพระตำหรับนี้ไว้เป็นพระตำหรับข้างที่ประจำพระองค์ ด้วยลายพระราชหัตถ์ของพระองคท่านเอง ด้วยครับ
    จุททสมคาถา(ปโชตา) คาถาที่ใช้สวดคู่กับชินบัญชร

    จุททสมคาถา (ปโชตา) พับสาสัททาพินทุหลวง ของครูบาเตชะวัดหนองเงือก ตำบลแม่แรง อำเภอป่าซาง จังหวัดลำพูน

    ๑.ปถมคาถา
    ปะโชตา ธัมมะภา โหตุ โชติวะโร สะตาวะโห
    ตาวะริโย สุวะ ตาภา ธะโร โยโค จ สุ สัมมา

    ๒.ทุติยคาถา
    โภโนชิโย โยชิโนโภ โนปาตุโส โสตุปาโน
    ชิตุโนมะ มะโนตุชิ โยโสนะภิ ภิมะโสโย

    ๓.ตติยคาถา
    นะมามิตัง นะระวะรัง นะเยหิสะ นะรามะรัง
    เนตุวา มะตัง ปะระติรัง นิพพุตโต สัพภิ โย ปะรัง

    ๔.จตุตถคาถา
    โนธิโร มุนิโน มะโน โนมะโน ทะมะโน ธิโน
    โนธิ โนตุถังคาโน โนโตมาโร ธิโน อูโน

    ๕.ปัญจมาคาถา
    กะรุณาธิ กะจิตตัตโถ กะตาตโถ สะกะ ธัมมะโท
    กะตะนะเม กะพุทธัสสะ กะตัญชุลิง กะโรมิหัง

    ๖.ฉัฏฐมคาถา
    มะโนชิโต มะโตชิโน มะโนภิโต มะโตภิโน
    มะโนธิโร มะโรธิโน มะโรตตะโน มะโนตตะโร

    ๗.สัตตมคาถา
    นะมามิ นาถังวะระทังวะราทัง อะโนมะเกหา ภินะตังภะวัคคัง
    กุมาระนาสัง วะราทังนะรานัง อะกามะเทหาภินะตัง ภัชชะนันติ

    ๘.อัฏฐมคาถา
    โย โพธิปัตเต วะระโท นะรานัง เทวาติเทโวภิตะมาระนาโส
    โยคาธิมุตโต สะระโส มะรานัง โอวาทะเทตัง ภินะมามินาถัง

    ๙.นวมคาถา
    โย เทติเทวะเทโวคคัง มัคคังโนคคังผะลังตะโต
    นะมามิตัง ระหะมัคคัง โนโสปาเลตวาปายะโต

    ๑o.ทสมคาถา
    นะมามิพุธธัง ตะมะหังธิโย ธิโย นะมามิธัมมัง ตะมะหังชิโย ชิโย
    นะมามิสังฆัง ตะมะหังริโย ริโย นะมามิติคคัง ตะมะหัง ภิยโย ภิยโย

    ๑๑.เอกาทสมคาถา
    นะมามิตัง โย วินายัสสะ นายะเก นะรามะเรหิ ภินะโต วินายะโก
    ชิโนริเชยโย วิมะโล วิโมจะโก ปัชชามะพุเชติ พุทโธ ปะโพธะโก

    ๑๒.ทวาทสมคาถา
    มุนิโน วะทะนาภายะ ปะโพเธตุ ปัชชาปัชชัง
    มุนิโน วะทะนาภายะ ปะโพเธตุ ปัชชาปัชชัง

    ๑๓.เตรสมคาถา
    สิริกิระณะ กิระโฐ ภาสะปาทะทวะอัคคัง สิริกิระณะภิมานัง มาระมันตังวิธิสะตัง
    สิริกิระณะนิเกตัง เกตุเมกัญจะ ติโลเก สิริกิระณะกะรัคคังโลกะนาถัง นะมามิหัง

    ๑๔.จุททสมคาถา
    ติโลกะ มัคคา หะนะโก มะตัง นะเย สะวา สะนัง โยหะ มะลัง ปะธัง สะยิ ติโลกะ มัคคา หะนะโก มะตัง นะเย ปะเควะ นิพพานะ ปุรัง ปะเว สิเย

    จากตำราของพระครูใบฏีกาหล้า วัดพระสิงห์วรมหาวิหาร (มีวิธีใช้และชื่อพระสงฆ์ที่ถือคาถาแต่ละบท)

    คำแปล
    พระคาถาปโชตา(สังวาลย์เพชรพระพุทธเจ้า)
    ของพระเจ้าติโลกราช ล้านนา

    ๑.ชื่อ อทฺธราม ปถมคาถา
    ปโชตา ธมฺมภา โหตุ โชติวโร สตาวโห
    ตาวริ โย สุวตาภา ธโร โยโค จ สุ สมฺมา
    สังฆราชาพระสิงกุกาม มหานันทารามะชาวใต้ ทือ(ครอบครอง)
    ค้ำชู ยส สรี สัมปัตติข้าวของแล ฯ

    ๒.ชื่อ สพฺพโตภทฺร ทุติยคาถา
    โภโนชิโย โยชิโนโภ โนปาตุโส โสตุปาโน
    ชิตุโนม มโนตุชิ โยโสนภิ ภิมโสโย
    มหาพูกาม มหาสีเกียร ทือ
    ค้ำชู ยส สรี สัมปัตติข้าวของดั่งปฐมะคาถาแล ฯ

    ๓.ชื่อ อฏฺฐกฺขจกฺก ตติยคาถา
    นมามิตํ นรวรํ นเยหิส นรามรํ
    เนตฺวา มตํ ปรติรํ นิพฺพุตฺโต สพฺภิโย ปรํ
    มหาธัมมสาเจติยะทือแล
    ห้ามอุปัทวะอนตรายทั้งมวลแล ฯ

    ๔.ชื่อ ราสีจกฺก จตฺตุตฺถคาถา
    โนธิ โร มุนิโน มโน โนมโน ทมโน ธิโน
    โนธิ โนตฺถํ คมาโน โนโตมาโร ธิโน อูโน
    ห้ามอุปัทวะ ดั่งตติยคาถาแล ฯ

    ๕.ชื่อ ปทุมฏล ปญฺจมคาถา
    กรุณาธิ กจิตฺตตฺโถ กตาตฺโถ สกธมฺมโท
    กตนเม กพุทฺธสฺส กตญฺชุลึ(ลิง) กโรมิหํ
    มหาราชครูป่าแดงแปลงหื้อแสนขนานกอมทือ พระญาแก้วทือ
    เปนที่รักจำเริญใจแก่ฅนแลเทวตาทั้งหลาย แลจำเริญด้วยข้าวของสัมปัตติทั้งมวลแล ฯ

    ๖.ชื่อ จตุกฺก ฉฏฺฐมคาถา
    มโนชิโต มโตชิโน มโนภิโต มโตภิโน
    มโน ธิโร มโรธิโน มโรตฺตโน มโนตฺตโร
    ราชโมลีหมื่นทือ แล ท้าวมหาพรหมทือ ไว้ในเวียงกุมกามค็วุฑฒิด้วยเข้าของมากนัก
    ชนะข้าเสิ้กสัตรู ฅนอันมีใจคดเลี้ยวทั้งมวลแล ฯ

    ๗.ชื่อ โคมูตฺตวลี สตฺตมคาถา
    นมามิ นาถํ วรทํ วราทํ อโนมเกหาภินตํ ภวคฺคํ
    กุมารนาสํ วราทํ นรานํ อกามเทหาภินตํ ภชฺชนนฺติ
    มหาสัทธะโพธิแสนกัง มหาสิริมํคลเจติยะทือ แล มหาแสนตมกิวัดมหาเจติยะหลวง
    เพื่อประจญแพ้(ชนะ)แก่ฅนทั้งหลาย ผู้มีใจคดเลี้ยว มายาสาไถย บ่ซื่อแก่เราแล ฯ

    ๘.ชื่อ สกฺขบุพฺพ อฏฺฐมคาถา
    โย โพธิปตฺเต วรโท นรานํ เทวาติเทโวภิตมารนาโส
    โยคาธิมุตฺโต สรโส มรานํ โอวาทเทตํ ภินมามินาถํ
    มหาสังฆราชาวัดปราสาททือ มหาญาณกุฏีฅำทือ สวาด ธิยายมีเตชะมากนัก
    ปราบแพ้(ชนะ)แก่ฅนทั้งหลายผู้มีใจคดเลี้ยว มายาสาไถย บ่ซื่อแก่เราแล ฯ

    ๙.ชื่อ นวมคาถา สรีขคฺคเชยฺย
    โย เทติเทวเทโวคฺคํ มคฺคํ โนคฺคํผลํตโต
    นมามิตํ รหมคฺคํ โนโสปาเลตฺวาปายโต
    สังฆราชาหมื่นพล้าว สังฆราชาเชียงหมั้นทือ ลง ดาบสรีกัญไชย
    เพื่อประจญข้าเสิ้กสัตรูทังมวลแล ฯ

    ๑๐.ชื่อ อนฺตยมก ทสมคาถา
    นมามิพุธฺธํ ตมหํธิโย ธิโย นมามิธมฺมํ ตมหํชิโย ชิโย
    นมามิสงฺฆํ ตมหํริโย ริโย นมามิติคฺคํ ตมหํ ภิยฺโย ภิยฺโย
    สรีเชยฺยโตมมํคล สังฆราชาพระสิงหื้อขนานกอมทือแล
    มหาขนานอาดใต้สังฆราชาหื้อแก่ขนานกอมทือ มันธารุราชทือ ไว้
    ค้ำชูสรีเตชะหื้อรุ่งเรือง ไพสงครามค็จักชนะข้าเสิ้กสัตรูแล ฯ

    ๑๑.ชื่อ วํสฐานจกฺก เอกาทสมคาถา
    นมามิตํ โย วินายสฺส นายเก นรามเรหิ ภินโต วินายโก
    ชิโนริเชยฺโย วิมโล วิโมจโก ปชฺชามพุเชติ พุทฺโธ ปโพธโก
    มหาแสนทอง ปุพพารามทือ หื้อข้าเสิ้ก สัตรูมีใจหลิ่งน้อมแล ฯ

    ๑๒.ชื่อ นาคปาส ทวฺาทสมคาถา
    มุนิ โน วทนาภาย ปโพเธตุ ปชฺชาปชฺชํ
    มุนิโน วทนาภาย ปโพเธตุ ปชฺชาปชฺชํ
    มหาสัทธัมมทัสสีฝ่ายเรา(ป่าแดง)ทือแล รักษา
    เข้าของสัมปัตติบ่หื้อข้าเสิ้กสัตรูครุบชิงเอาได้ยแล ฯ

    ๑๓.ชื่อ สรีธชวิชวฑฺฒน เตรสมคาถา
    สิริกิรณ กิรโฐ ภาสปาททฺวอคฺคํ สิริกิรณภิมานํ มารมนฺตํ วิธิสตํ
    สิริกิรณนิเกตํ เกตุเมกญฺจ ติโลเก สิริกิรณกรคฺคํ โลกนาถํ นมามิหํ
    มหาปุสสเทพพหมื่นสารทือแล วุฒินัก พระญาหลวงแสนตะยาย(เมือง)หังสาทือ ดีนักแล
    เปนที่รักจำเริญใจ แก่ฅนทั้งหลาย แลชนะข้าเสิ้กสัตรู จำเริญด้วย เตชะ ยส ข้าวของสัมปัตติทังมวลแล ฯ

    ๑๔.ชื่อ สรีวิเชฺชยฺยอาวุทฺธ จุทฺทสมคาถา มหาปุสสเทพพฝ่ายเราทือแล
    ติโลกมคฺคาหนโก มตํ นเย สวาสนํ โย ห มลํ ปธํสยิ
    ติ โลกมคฺคา หนโกมตํ นเย ปเคว นิพฺพานปุรํ ปเวสิเย
    หื้อลงใส่ดาบ เถี่ยนอันเปนมังคละ คุณดั่งเตรสมคาถาแล/เปต ยมกวํสฐาคาถา
    บทนี้ มีคุณูปการมากนักแล
     

แชร์หน้านี้

Loading...