ต้นไม้ กับ คน ต่างกันอย่างไร

ตรงไม่รู้ตัวเองว่ากำลังฝัน ตรงเนี่ยะถูก

ถูกยังไง

ถูกที่มันจะมีรส กำหนดรู้ทุกขภาวะบางประการ

พอกำหนกบ่อยๆ พอฝัน มันถึงจะมีแรง มีกำลัง
ยกจิตรู้ว่ากำลังฝัน จำได้ ไม่ได้จะไม่ใช่สาระ

ฝึกไปอีก ตื่นอยู่ กำลังทำอย่างอื่นอยู่ คิดเรื่อง
อื่นอยู่ จะเหน สภาวะฝัน ก้เกิดขึ้นได้ แม้ตื่นอยู่

จะเกิดความเข้าใจ โมหะมูลจิต กับ สภาพที่จิต
ถูกย้อมด้วยกระแสความคิด พอเหนแบบนี้
ความฝันจะเล่นงานหนักข้อขึ้น ฝันซ้อนฝัน

ฝันว่าตื่น แต่ก้ยังฝันอยู่ สองชั้น สามชั้น

ฝึกไปอีก จะเริ่มยุ่งแล้ว ความละเอียดละออ
ในการภาวนาจะพาไป รู้นั่นรู้นี่ ด้วยจิตมีกำลัง
ก้ได้ ด้วยจิตป้อแป้ๆ ก้ออกรู้ได้

ตรงนี้ ถ้าไม่ขึ้น วรรค กำหนดรู้ปล่อยวางจิต
ก้จะวุ่นวายกับการ หาสีล พรตอื่น มาไขว้แก้
เปนลิงแก้แหไปอีกพักกกกกกกหย่ายยยยยย
อาจจะเลยพุทธันดรไปเลย ถ้ามี ทิฏฐิเหนจิต
เที่ยงแทรกเข้ามานิดเดียว จะสงวนหวงแหน
จิตรักจิตหน้ามืดตามัวได้

ที่นี้ จะปล่อนจิตทำยังไง อินทรียดีก้ กำหนด
รู้จิตไม่เที่ยง ไม่ใช่เราไปตรงๆ จนกว่า จะรู้ถึงฐาน
จิตได้บ่อยๆ

แต่ตามพระสูตร ถ้าไม่รีบร้อนภาวนา ก้จะเปน
ไปตามลำดับ ความเลื่อมใส เหนคุณ เหนโทษ
ตามลำดับของการสำเนียก จัก..........

 

ปล.ลิง

อานาปานสติบุคคลบางจำพวก เวลาเหนโอภาส
นอกจากแสงสว่างแล้ว ยังเหนดวงมืดๆด้วย ซึ่ง
เวลามุดเข้าไป จะไม่เหนโน้นเหนนี่ มักจะเหน
เกลียวเหมือนดวงดาว หมุนๆๆๆๆ

พระท่านว่า ไปเหนวงปฏจิสมุปบาท ถ้าจิตมีกำลัง
จะหยิบจับแสงเล็กๆ ทีละดวง หรือ ขยุ้มขึ้นมา
มุดดู ถึงจะเหนเปนภาพ

แนะนำว่า ไม่ต้องฉวย หากเหนการฉวย ให้
รู้ไปตรงๆว่า มีมิจฉาทิฏฐิ หรือ จิตเกิดกามสวะ
ปฏิฆะ ซึ่งจะวางเกลียวนั้นลง ไม่ต้องไปยกมาดู
เพราะไม่เกิดมรรคผลอะไร

แต่จะรู้ อาการฝันซ้อนฝัน ว่ากำลังเกิดได้ชัดขึ้น

โดยประสบการณ์ หากจิตพลิกมาตรงนี้ แปลว่า
ตรงนั้น เวลานั้น มีบางอย่าง ไม่สัปปายะ ควร
เปลี่ยนที่ หรือปรับธาตุ อาหาร การกิน การงาน

พอปฏิรูปะเทสะนัง ได้เฉพาะ หนึ่งนาที จะเหนจิต
ไหลไปคิด จิตจมความฝัน ถี่ขึ้น

ถ้าเหนแค่ครั้งสองครั้ง จะ โหลยโถ้ย

ถ้านาทีนึงเหนจิตไหลไปคิด คลิ๊ก คลิ๊ก คลิ๊ก
จะค่อยๆ เกิดความเลื่อมใสใน จิตตั้งมั่น หนาแน่น
ขึ้น ตามลำดับลำดา ด้วยภูมิจิตมนุษย ปรกติ

 

หลับสนิทจะไม่ฝัน ถ้าหลับแล้วฝันนั่นนี่โน่น แสดงว่าหลับไม่สนิท คือจิตมันยังทำงานอยู่ในวิถี (มโนทวารวิถี) ของมัน (ชาวบ้านเรียกว่า ครึ่งหลับครึ่งตื่น) นอนไม่เต็มอิ่มจะรู้สึกงัวเงีย
หลับสนิทเท่ากับนอนเต็มอิ่มตื่นมารู้สึกสดชื่น แม้นอนไม่กี่ชั่วโมงก็ตาม ดังนั้น ควรฝึกนอนหลับให้สนิท หลับเป็นหลับ ตื่นเป็นตื่น

 

ขอขอบคุณทุกๆท่านที่ช่วยชี้แนะนะครับ ผมเข้าใจในเส้นทางของผมละครับ "อยู่กับธรรมชาติ เป็นแบบธรรมชาติ ตายอย่างธรรมชาติ" ขอบคุณทุกๆท่านครับ

 

เมื่อกล่าวโดยภาษาสมมติ ที่เรียกกันว่า "คน เป็นต้น" เป็นธรรมชาติด้วย เมื่อพูดโดยภาษาทางธรรม คนก็เป็นธรรมชาติ

ดังนั้น เส้นทางของชาวพุทธ คือ ให้รู้จักเข้าใจตนเอง (ธรรมชาติ) แล้วอยู่กับตนเองอย่างรู้เท่าทัน โดยไม่เป็นทุกข์ไปกับธรรมชาติ

 

ต้นไม้ มันฆ่าคนฆ่าสัตว์ไม่เป็นไม่ได้

ต้นไม้ มันลักขโมยฉกชิงวิ่งราวทรัพย์สินของคนที่เขาไม่ได้ให้ไม่เป็นไม่ได้

ต้นไม้ มันผิดเมียผิดผัวแย่งคู่ครองกันและกันไม่เป็นไม่ได้

ต้นไม้ พูดโป้ปดมดเท็จเป็นพยานเท็จให้ร้ายกันตามโรงตามศาลไม่เป็นไม่ได้

ต้นไม้ ไม่ดื่มเหล้าเสพยากัญชาฝิ่นเฮโรอินยาไอซ์เพื่อทำลายตัวมันเองไม่เป็นไม่ได้ ขายค้าก็ไม่เป็นไม่ได้


ส่วนคนหรือมนุษย์ทำได้ทุกอย่างถ้าเขาจะทำ ทั้งดีเลวชั่วร้าย มนุษย์ทำได้ทั้งนั้น ต่างจากต้นไม้อย่างเทียบกันไม่ได้ทั้งแนวตั้งแนวนอน

ที่สังคมมนุษย์เองวุ่นวายเป็นลิงแก้แหอยู่ทุกเช้าค่ำนี้ เขาทำใส่กันและกันเอง ไม่ใช่ต้นไม้ทำให้ ต้นไม้ต่างหากที่ถูกมนุษย์ทำจนเลี่ยนเตียนโล่งไปทั้งปฐพีนี่นี้

 

เขียนในมุมการเกี่ยวข้องระหว่างสัตว์กับสิ่งแวดล้อมรองรับหมู่สัตว์
มันเกี่ยวพันกันอย่างแยกไม่ออก

ที่เรียว่าสัตว์เพราะมีจิตอวิชชาพาเข้าไปอาศัยในธาตุขันธ์
เป็นประเภทต่างๆ จุติในครรภ์ ในไข่ ในที่โสโครก เป็นขันธ์ละเอียด(พรหมเทวดาสัตว์นรก)

จิตที่มีอวิชชา(เชื้อเกิด)พาไปเกิด เกิดเป็นอะไร เป็นไปตามอำนาจแห่งกรรม
พอเกิดเป็นสัตว์แล้ว อำนาจของจิตอวิชชาคือความพอใจในขั้นธ์ที่ครอบครอง
สร้างคุกขังจิตเจ้าของ

เมื่อมี่ที่เกิด ต้องมีสิ่งแวดล้อมรองรับ ในการเกิด อำนาจแห่งบุญกับบาป
ไปควบคุม ธาติดิน น้ำ ลม ไพ ในโลกธาตุ ก่อตัวรองรับการเกิดของหมู่สัตว์
จำแนกเป็นสื่งแวดล้อมต่างๆ ต้นไม้ ภูเขา ท้องทะเล โลก ดวงดาว จักรวาล

แล้วมันหมุนไปด้วยกฎไตรลักษณ์ อันเป็นวัฏฏวน ไม่มีจุดสิ้นสุด เปลี่ยนแปลงตลอด
ทั้งธาตุขันธ์หมู่สัตว์ และสิ่งแวดล้อมต่างๆ

 

แสดงว่าไม่เคยดูสารคดี ต้นไม้กินคน ต้นไม้กินสัตว์...ต้นไม้มีพิษ ต้นไม้มีหนาม...ล่ะสิ ต้นไม้ทับลิงตาย ต้นไม้ทับคนตาย ...

 

อิอิ ต้นไม้ขาดเจตนา ไม่มีเหมือนคนมีเจตนาในการกระทำ

ดังนั้น ศีล ๕ บัญญัติใช้กับคน ไม่ใช้กับต้นไม้

 

คุณวรณ์นิ เอางี้สิ ต้นไม้ต้นไหนฆ่าคนฆ่าลิง กินคน พาไปวัดสมาทานศีล ๕ หรือศีล ๘ ต้นไม้ต้นนั้นอาจกลับใจเปลี่ยนใจ เป็นต้นไม้ดี มีศีลธรรมไม่ฆ่าคนอีก

 

คุณว่า ต้นไม้ มันฆ่าคน ฆ่าสัตว์ไม่เป็น....ผมบอกว่า ฆ่าได้ ฆ่าเป็น...ไม่เกี่ยวกับเจตนาหรือไม่เจตนา

คนที่ฆ่าคนด้วย โทสะ หรือไม่เจตนาก็มีครับ...ผิดมั้ย

 

เจตนาประกอบกับจิตได้ทั้งหมด ทั้งกุศล อกุศล
ไหนยกตัวอย่าง คนที่ฆ่าคนด้วยโทสะ แต่ไม่มีเจตนาสิครับ

 

ในงานแต่งงานยิงปืนขึ้นฟ้ามั่วๆ งานฉลองยิงปืนขึ้นฟ้า....ไปโดนคนตาย ..ไม่มีโทสะด้วยซ้ำ ..ไม่ได้เจตนาฆ่าใคร...ยังมีคนตายได้

นี่ ..ตกลง มีสมองคิด มั้ยครับ...เรื่องแบบนี้

 

แล้วมีเจตนายิงไหมล่ะ หือ

 

ปุถชนคนทั่วไป หนีไม่พ้นคุณสมบัติของจิตเหล่านี้หรอก

"ผัสสะ เจตนา เอกัคคตา ชีวิตินทรีย์ มนสิการ" เป็นสัพพจิตตสาธารณเจตสิก ซึ่งเกิดกับจิตทั้งที่กุศลจิต อกุศลจิต ได้ทั้งหมด

 

เจตนายิงปืนทิ้ง ไม่ได้เจตนาจะไปยิงให้โดนใคร...

เข้าใจมั้ย

 

หรือ ที่ เล่นปืน ล้างปืน แล้ว ปืนลั่น...เอง หรือ คิดว่า ไม่มีลูก...นี่ก็ไม่ได้เจตนายิงใคร..แต่ตัวเองตาย..เพื่อนตาย....เจตนามั้ยล่ะ

 

บุคคลจะชื่อว่าละเมิดศีล (เรียกกันง่ายๆว่า ศีลข้อนั้นข้อนั้นจะขาด) ต่อเมื่อกระทำการครบองค์ทั้งหมดของการละเมิด ตัวอย่าง เช่น


ศีลข้อ ๑ ปาณาติบาต มีองค์ ๕ คือ ๑. สัตว์มีชีวิต ๒. รู้ว่าสัตว์มีชีวิต ๓. จิตคิดจะฆ่า ๔. มีความพยายาม ๕. สัตว์ตายด้วยความพยายามนั้น


ตัวอย่างคนยิงปืน เขามีเจตนายิงปืน แต่องค์ประกอบในการฆ่าสัตว์ไม่ครบ ๕ จึงไม่เป็นปาณาติบาต (แต่ทางสังคมบัญญัติโทษไว้อย่างไรเขาก็มีโทษตามบัญญัตินั้น)

 

ก็บอกแล้วเจตนามีอยู่ทุกขณะจิต

 

ก็มีเจตนายิง