เรื่องเด่น ถ้าหากเข้าใจว่าความตายเป็นเรื่องปกติแล้ว เราจะหมดความกลัวทุกอย่างเลย

ถ้าหากเข้าใจว่าความตายเป็นเรื่องปกติแล้ว เราจะหมดความกลัวทุกอย่างเลย

(คุยกับพระ) ผมตามดูมาเป็นปี ๆ เรื่องกลัวตาย เช่น กลัวผี ผีหลอกแล้วจะทำอย่างไร ? ก็บีบคอเรา แล้วเราจะเป็นอย่างไร ? เราก็ตาย หรือเข้าป่ากลัวงูกัด กัดแล้วเป็นอย่างไร เดี๋ยวก็ตาย ท้ายสุดมาลงที่ตายหมดเลย เพราะฉะนั้น..ผมเลยมาสรุปว่าความกลัวทั้งหมด ไม่ว่ากลัวจากภายในหรือภายนอก เกิดจากกกลัวตายอย่างเดียว

กลัวแล้วก็ปรุงแต่ง ผมไปนั่งกรรมฐานในป่าช้า พอดึก ๆ เสียงอะไรดัง จะได้ยินชัดมาก เราก็ฟัง..เสียงดังอย่างนี้เหมือนเสียงงูเลื้อย ตัวน่าจะโตประมาณนิ้วมือ ก็ถือไฟฉายจะไปส่องดู ที่ไหนได้...ยังไม่ทันได้ส่องเลย เกิดคิดแวบขึ้นมาว่า “ตัวขนาดนั้น ถ้ามีพิษเราโดนกัดก็ตายนะ” คราวนี้คิดไปใหญ่เลย “อาจจะใหญ่กว่าขนาดที่เราคิดไว้อีก” คิดไปเรื่อย ปรุงไปเรื่อย ประมาณชั่วโมงเดียวงูตัวนั้นใหญ่เท่าเสาเลย ก็คือจิตคิดปรุงแต่งเพิ่มไปเรื่อย

ในสถานการณ์จริงนั้นสิ่งที่เราซ้อมมายังใช้ไม่ได้ ยังเป็นแค่เราจำได้ ยังไม่ใช่ทำได้ เพราะฉะนั้น..เราจะทำอย่างไร ? เราก็สมมติสถานการณ์แล้วก็ซ้อมบ่อย ๆ เขาถึงได้บอกว่าต้องออกธุดงค์ ต้องเข้าป่า ต้องนอนป่าช้า ซ้อมให้จิตเราเคยชินเอาไว้ พอมาเจอสภาพแบบนั้นจริง ๆ จะได้ไม่กลัว

ผมเองก็อยากรู้ที่โบราณเขาบอกว่า เข้าป่าเวลาธุดงค์อย่าไปปักกลดขวางทางสัตว์ ผมก็ปักเลย อยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น คราวนี้ขวางทางเดินประจำของเขา ก็เป็นเรื่องสิ เสือจะลงกินน้ำ เราอยู่เขาก็ไม่กล้า เสือก็กลัวเรานะ ไม่ใช่ไม่กลัว เขาก็เดินวน ๆ เดี๋ยวก็คำรามที เห็นว่าเราไม่ไปแน่ ก็ไปตะกุยต้นไม้แคว่ก ๆ รุ่งเช้าไปดู โอ้โห..ตะกุยแหกต้นไม้อย่างกับซอยมะละกอทำส้มตำ

ต้องหัดให้ได้อย่างนี้ก็คือ ไม่ว่าอยู่ในสถานการณ์ไหนให้สติอยู่ตรงหน้า รู้อยู่ว่าความตายเป็นของธรรมดา ร่างกายที่เรารักนักรักหนาไม่ใช่ของเราหรอก เหมือนกับรถยนต์คันหนึ่ง เราเหมือนกับคนขับรถ เวลารถพังถ้าเปิดประตูได้ก็ลงไปหารถคันใหม่ ถ้าเห็นเป็นธรรมดาก็จะไม่กลัวตาย แต่ถ้าเราไปเห็นว่าเราไม่ใช่คนขับรถ ตัวเราเป็นรถยนต์ ที่นี้จะกลัวเป็นบ้าเป็นหลังเลย ใครเข้าใกล้นี่ก็กลัว เดี๋ยวใครจะชนจะเฉี่ยวเอา

ทีนี้กว่าจะเห็นว่าไม่ใช่ของเรา ก็ต้องมานั่งแยกรูปแยกธาตุ กว่าจะเห็นว่าเป็นธาตุสี่ ดิน น้ำ ไฟ ลมได้ แยกแล้วรวมใหม่ รวมแล้วแยกใหม่ แยกแล้วแยกอีก แยกแล้วรวมเข้า จนยอมรับจริง ๆ ว่าไม่ใช่ของเรา ความกลัวตายจะลดลงจนหายไป

ก่อนหน้านี้ผมกลัวผี แล้วห้องน้ำไม่ได้อยู่ข้างในบ้าน ส้วมหลุมอยู่ข้างนอก เพราะกลิ่นแรงมาก ต้องเดินผ่านป่าไปด้วย มืดตื๋อเลย ต้องอั้นอยู่จนสว่าง แต่พอเข้าใจแล้วก็สามารถไปได้ เพราะว่าไม่กลัวแล้ว”

พระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ
เดือนมิถุนายน ๒๕๕๒ ณ บ้านอนุสาวรีย์

ที่มา วัดท่าขนุน