ทำไม?คนอื่นมีความรู้สึกว่าคุ้นหน้าเรา

สวัสดีครับ ผมสงสัยมานานแล้วครับ
เวลาเข้าวัด เจอผู้หลักผู้ใหญ่ เขาก็จะแสดงความมีเมตตาด้วย
แล้วมักจะบอกว่า ทำไมเขาจึงรู้สึกคุ้นหน้าเรา
เหมือนเคยเห็นกันมาก่อน เขาจะถามเลยนะครับว่า
เราเคยเจอกันมาก่อนหรือปล่าว ทำไมรู้สึกเหมือนเคยเจอ

จึงอยากถามว่าเพราะเหตุใด จึงเป็นอย่างนั้นครับ
หรือว่าผมหน้าโหล ^^ ขอบพระคุณล่วงหน้าครับ

 

อยากทราบเหมือนกันครับ

 

ผมเคยแต่คุ้นหน้าเขา ทั้งที่ไม่เคยคุยรู้จักกันมาก่อน เหมือนเคยได้เคยพบปะกันมานาน และบางทีมีหลับฝันถึงสถานที่เคยไป และฝันติดๆกันหลายๆครั้ง ณ สถานที่เดิมๆ

 

มนุษย์นั้นเกิดมาหลายภพหลายชาติ

เป็นคนก็เป็นเป็นเทวดานางฟ้า พรหม และสัตว์ เราฆ่าสัตว์ชนิดใดเราก็เป็นสัตว์ชนิดนั้น กว่าจะมานั่งอยู่ในปัจจุบันเราต้องเคยเป็นคนที่มีศีล 5 ครบมาก่อนถึงมาเกิดเป็นคนได้ คนที่ผิดข้อปาณาฯมากเกิดมาชาตินี้ก็ป่วยมากน้อยแล้วแต่กรรม ข้ออทินนาฯหากผิดมากเกิดมาชาตินี้ก็ของหาย น้ำท่วม ไฟไหม้ ข้อกาเมฯหากผิดมากคนในปกครองจะดื้อด้าน ว่ายากสอนยาก ข้อมุสาฯ หากผิดมากชาตินี้พูดอะไรไม่มีใครเชื่อถือแม้แต่เราจะพูดความจริงก็ตาม ข้อสุราฯ หากผิดน้อยชาตินี้ก็แค่ปวดหัว หากผิดมากก็สติฟั่นเฟือน ถึงบ้า ไม่มีอะไรมากหรอกแค่ศีล 5 ข้อนี่แหละที่บงการชีวิตของเราอยู่ กรรมคือการกระทำของเราทั้งชาติก่อนและชาติปัจจุบัน กว่าจะมาเกิดได้ถึงชาตินี้กระดูกเท่าภูเขาเลากา ทุกคนวนเวียนมาด้วยกันทั้งนั้น ทั้งคน ทั้งสัตว์ ทั้งเทวดา นางฟ้า และพรหม เหลืออยู่อย่างเดียวที่ยังไม่ได้ไปคือ พระนิพพาน หากได้ไปก็ไม่ต้องกลับมาเกิดวนเวียนให้คุ้นหน้ากันอยู่หรอก อย่างสัตว์ที่แสนรู้ภาษาคนนั้นเพราะอาจจะหมดเวรที่ต้องเกิดเป็นสัตว์จึงมีคนเมตตามาก หรือรู้ภาษาคนมากหรืออาจจะเพิ่งตายจากคนมาเป็นสัตว์เลยก็ได้เลยยังไม่ลืมภพชาติเดิม การตั้งใจไปพระนิพพานไม่ยากหรอกนะ 1 พยายามรักษาศีล 5 ให้ครบ 2 จงรู้ว่ายังไงเราก็ต้องตายไม่มีใครพ้นจากความตายไปได้ไม่ว่าจะรวยล้นฟ้า หรือยากจนอย่างขอทาน ทุกชีวิตบนโลกใบนี้เกิดเท่าไหร่ตายเท่านั้น ตั้งใจว่าหากตายจากชาตินี้เราจะไม่เกิดเป็นคน เป็นเทวดา เป็นพรหม เพราะทั้งคน เทวดา พรหม เมื่อหมดบุญก็ต้องไปใช้กรรมที่ทำไว้ทั้งนั้นไม่มีใครหลีกหนีไปได้ หากจะพ้นมี่ที่เดียวคือพระนิพพาน ไม่ใช่สิ่งไกลเกินฝันหรอกนะใครเขาบอกว่า นรก สวรรค์ไม่มี่ อย่าไปเชื่อ เขาไม่เห็นเขาเลยบอกว่าไม่มี เริ่มแรกง่าย ๆ แค่เรารู้ลมหายใจ เข้า ออก ของเราก่อน รู้ไปเรื่อย ๆ ทำไปเรื่อย ๆ พอชิน ต่อมาก็มีคำภาวนา ชอบอะไร ก็ภาวนาแบบนั้น แค่นี้แหละเริ่มต้น ง่าย ๆ สบาย ๆ ชิว ๆ เดี๋ยวก็รู้เองว่าดีอย่างไร ปัจจตังต้องรู้ได้ด้วยตัวเอง

 

นั้นสิค่ะบางคนไม่เคยรู้จักกันไม่เคยเจอหน้ากัน
แต่พอได้เจอกันกลับรู้สึกคุ้นเคยเหมือนเคยได้รู้จักกันมานานแล้วอย่างนั้น

 

คุ้นๆ..เหมือนเคยเจอกันที่ใหนน๊า..นึกไม่ออก ผมชื่อต่อคับยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณชื่อ... มีเบอร์หรือป่าวคับ ^^

 

มีคนมาทักเคยเจอบ่อยเหมือนกันค่ะ

 

หน้าโหลรึเปล่าอ่ะคะ หน้าไปซ้ำกับคนนั้นคนนี้



.
.
.

 

นั่นสินะ เวลาลุงเ้ห็นหนูๆหน้าตาจิ้มลิ้มๆนี่ ลุงรู้สึกคุ๊น..คุ้น.

 

เกิดมาไม่รู้กี่ล้านๆๆๆๆๆชาติ คงจะเคยรู้จักกัน หน่ะครับ เป็นเรื่องปกตินะจ้ะ

 

ใช่ค่ะ คงอาจจะเคยเจอกันชาติไหนมาก็ได้ค่ะ คนเราเกิดมาหลายชาติมากๆเลย

 

อนุโมทนาให้เลย แต่ก็ยังหาอะไรมาพิสูทไม่ได้อยู่ดี นอกจากต้องนั่งสมาธิหรือเปล่าว

 

มีแต่คนบอกว่าหน้าคุ้นๆเหมือนกัน อ๋อ หน้าเหมือนดารา...ตลก

 

ค่ะ