ที่ว่า จิตไม่เที่ยง คือจิต หรืออาการของจิต....

ก็แปลกดีนะ รู้ว่าผู้ทุกข์ไม่มีไครทุกข์ก็ไม่รู้ แต่ รู้จักทุกข์ แต่ ไม่รู้เหตุของทุกข์
บอกว่าความคิด อารมณ์คือทุก แต่ไม่รู้เหตุของความคิดและอารมณ์

---------------------------------
อะนี้ เริ่มจากรู้ผิดก่อนก็แบบนี้นะ

รู้ผิดก่อนว่านี่เรามี ขัน5คือเรา ผู้ทุกข์มี รู้จักผู้ทุกข์คือเรา เราคือขัน5

เวลามีทุกข์ก็จะรู้ผิดว่าเราทุกข์ อะไรทำไห้เราทุกข์ ก็จะเห็นว่า รัก โลภ โกรธ หลง ความอยาก ไม่อยากทั้งหลายทำไห้เราทุกข์ ละเอียดหรือหยาบก็ว่าไปแต่นี้ก็คือเห็นทุกข์ เห็นว่าเราทุกข์เพราะมัน ผู้ทุกข์ยังมี คือเรา

ก็จะดูว่าทำไมมีอารมณ์ทำไมจึงอยาก ไม่อยาก ก็เพราะว่าความไม่รู้ในรูปทั้งหลายว่าไม่เที่ยงก็จะหลงชื่นชมยินดีอยากได้มันบ้าง ไม่อยากได้มันบ้าง ยึดมั่นในรูปของเราบ้างของสิ่งอื่นๆบ้าง . . .นี้ก็คือเหตุของทุกข์ แต่ ผู้ทุกข์ก็ยังมี เราคือผู้ทุกข์อยู่
ทำอย่างไงต่อก็ทำตามตำรา พิจารณาตามตำราบ้าง นอกตำราบ้างเพื่อไห้เห็นความไม่จริง ความไม่เที่ยงของรูปธรรมทั้งหลาย ว่า ไม่น่ายึดอย่างไร ไม่น่ายินดีอย่างไร เมื่อรู้ว่ารูปธรรมไม่น่ายึด ก็รู้ต่อว่า นามธรรมที่เกิดจากรูปเป็นเหตุก็ไม่จริง ไม่น่ายึดเช่นกัน

จึงเกิดความเห็นว่า ขันนี้ มันใช่เราหรือถ้ามันไช่เราทำไมมันแสดงความจริงของโลกไห้เรารู้ไม่ได้ ตอนนี้ถึงจะเริ่มเห็นว่า ขันนี้ไม่ไช่เรา เริ่มเห็นว่าทุกข์ สุขที่แสดงโดยขันนี้ไม่จริง ถ้าเห็นมากขึ้นเรื่อยๆถึงขนาดผู้ทุกข์ไม่มีก็จบไช่ไหมละ

แต่เจ๊บอกใครทุกข์ก็ไม่รู้มัน ไม่รู้ไครทุกข์ แต่รู้จักทุกข์ รู้จักทุกข์แต่ไม่รู้เหตุ - - มึน
-------------------------------------------------------------------------------------

ทุกข์ สมุทัย นิโรจ มรรค ในกระทู้โน้นที่พูดไว้ว่ารู้ ทุกข์ สมุทัย นิโรจ รู้เองได้พูดผิดนะ ศึกษามาก่อนจึงรู้หนะ

อ่าว ไม่เห็นมีพูดไว้จะแก้ซะหน่อย สงสัยลบทิ้งก่อนโพสแล้ว โอย มึนจริงๆสิเนี่ย - -
มึนจริงๆนะ ไว้ต่อคราวหน้านะเจ๊- -"

 

รู้จักขันธ์รู้จักสังขาร ยึดสังขารขึ้นมาเพื่อพิจารณาเพื่อปล่อยวางจากขันธ์และสังขารทั้งหลาย ท่านว่าปฏิบัติธรรม

ความยึดมั่นถือมั่นในสิ่งทั้งหลายท่านเรียกว่า ทุกข์มากก

ถ้าหลงแต่จมอยู่กับความคิดยึดติดกับความคิดเรียกว่ารู้ไม่เป็นและคิดไม่เป็น ท่านว่าเปนเหตุของทุกข์มากก

ยึดอย่าให้มั่นยึดมาใช้ประโยชน์ถึงเรียกว่ารู้จักรู้และรู้จักคิด เพื่อเห็นความเป็นจริงว่ามันไม่เที่ยงทนอยู่ไม่ได้จริง มันเที่ยงของมันอย่างนั้น ไม่ใช่สิ่งที่ควรยึดหมายว่าเป็นตัวตน ยึดเพื่อความปล่อยวาง ท่านว่าทางเดินเพื่อออกจากความยึดมากถือมาก

ปล่อยวางได้หมด ผู้วางแล้วจากการแบกของหนักมากกก ท่านว่า หมดภาระ



ผู้ใดเห็นความยึดมากกกทุกข์มากก ย่อมไม่พยายามแบกเพิ่ม ผู้นั้นย่อมหาทางวางมันลง วางได้ก็เบาลงๆวางได้หมดคงสบ๊ายยสบาย<!-- google_ad_section_end -->

 

อะ ขอบอกความจริงดังนี้ .. ทีแรกที่เขียนก็กะว่าพี่เล่านั่นหละ แต่พอมาคิดดู แปลกใจเอ ทำไมนึกยังไงพูดออกมาได้สัจจะไม่สำคัญ ก็เลยมาดูอีกที อ่าวไม่ได้พูดนี่หว่า รู้สึกว่าอ๋อ นี้จะเล่นปลางับเหยื่อหรือป่าว.. เออ งั้นเล่นก่อน

ก็เลยมาดูข้อความของตัวเอง ก็เห็นว่าไม่ได้เอ่ยชื่อไครนี่หว่า อย่างนี้ถ้าโดนว่า ก็แก้ตัวได้แล้วสิว่า ปรุงไปเอง ...
และดูข้อความต่อเห็นว่าถึงจะแรงแต่ก็พอเป็นเหยื่อได้ คิดว่าแบบพี่เล่านี้ถ้าไม่แรงไม่งับแหงๆ (ขนาดนี้ยังทำเฉยได้ตั้งนาน . .) ก็เลยไม่แก้ข้อความเลย
แต่ก็ นึกเหมือนกันว่าไอ้คำว่าพุทธภูมินี้ถ้าเขาถามจะแก้ไงวะ ก็คิดว่า คงไม่ถามหรอกก็เลยไม่แก้ข้อความ ที่ไหนได้ ดันถาม ..
ก็เลยต้องบอกความจริงไห้แบบนี้หละนะครับ ...ขออภัยที่เข้าใจผิดนะครับแล้วก็ที่เล่นแรงด้วยนะ หุหุ

ขี้เกียจกลายเป็นคนผิดไม่ได้โง่ไม่เป็น..

 

โอย โอ๊ย โอย มึนเหมือนกัน ต่างคนต่างภาวนาไปเหอะ นะ
เข้าใจในหลักการภาวนาของตัวเองให้แจ่มแจ้ง แล้วทำให้แจ้ง ก่อนละกันนะ
เจ๊ก็ไปตามทางเจ๊นี่แหละ แต่อธิบายให้คุณเข้าใจไม่ได้ ก็ไม่เป็นไรหรอก
เดี๋ยวจะพากันมึน จะพากันหลงทางกันไปใหญ่ เข้าใจอย่างไร ก็ทำไปตามนั้น
คนอื่นไม่เข้าใจ ก็ไม่เป็นไร เพราะ เจ๊ก็ยังไม่มีปัญญา

 

<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=6 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD class=alt2 style="BORDER-RIGHT: 1px inset; BORDER-TOP: 1px inset; BORDER-LEFT: 1px inset; BORDER-BOTTOM: 1px inset">จิตแท้ไม่มีกิเลส กิเลสของจิตนั้นจิตไปดึงเอามาต่างหาก ท่านจึงเรียกว่า
กิเลสจรมาทำให้จิตเศร้าหมอง ตัวจิตแท้ผ่องใสสะอาดอยู่ตามเดิม

</TD></TR></TBODY></TABLE>
อ่านเต็มๆที่นี่

ถ้าเรายังไม่รู้จักจิตที่แท้จริง
ชีวิตจะมืดมนวนเวียนไม่รู้จักจบสิ้น

;aa24

 

หลับค่ะ พี่ขวัญ เมื่อวานกับวันนี้แตกต่างกันอ่ะ
บางทีหนูก็หัวแข็งไปหน่อย ค่อยๆ ทุบไปเนอะ

 

น้าชาติ ฮับ
ผู้ทุกข์คือไครก็ไม่รู้ เนี่ยครือว่ายังไม่รู้แจ้งว่าผู้ทุกข์มันคือใคร ตามจริง
รู้แต่ว่า พอเรายึดเรื่องอะไร เราก็ทุกข์เพราะเรื่องนั้น จะว่าเราเป็นผู้ทุกข์ก็ได้
เพราะเรายึดเมื่อไร เราก็เป็นผู้ทุกข์ พอเราไม่ยึด เราก็ไม่ทุกข์ เราก็ไม่เป็นผู้ทุกข์
แต่เราสั่งไม่ให้มันเกิดทุกข์อีกเลยก็ไม่ได้อีก สั่งตัวเองว่า เฮ้ย เอ็งห้ามเป็นผู้ทุกข์ นะ ก็ไม่ได้
เพราะพอเราเผลอสติ เราก็ยึดเรื่องใหม่มาเป็นทุกข์อีก ถ้าเราเป็นผู้ทุกข์เราก็ต้องสั่ง
ให้มันเลิกทุกข์ถาวรได้แล้วสิ เพราะเรารู้เรื่องหมดแล้ว สั่งปุ๊บหยุดทุกข์ปั๊บ มันก็ไม่ได้อีก
ผู้ทุกข์มันก็เลยอยู่นอกการควบคุมจากเราในบางครั้ง มันก็เลยอาจจะเป็นอะไรซักอย่าง
ที่เรายังไม่รู้ ก็เลยไม่กล้าฟันธง เพราะยังไม่รู้แจ้งผู้ทุกข์ เหตุแห่งทุกข์ ก็ยังไม่รู้ชัด
ก็เลยรู้ว่า ยังต้องภาวนา เจริญสติปัฏฐานต่อไปอีก ยังไม่จบ ยังไม่เกิดปัญญารู้ธรรม หนอ

จะพากันปวดหัวหนักขึ้นไหมเนี่ย
โอย โอ๊ย โอย

 

เฮ้อ คนบางคนเขาบอกว่า เขาปิดอบายได้แล้ว
แต่พอพูดถึงเรื่องศีลนะ เขาบอกว่า เขาไม่มีศีลให้รักษา
ศีลก็คือความปกติ แสดงว่า อกุศลกรรม 10 นี้ ยังละไม่ได้เลย
และเบจจศีลมันพร่องแล้ว ..กลุ้มใจแทน ..อ้าวเราเองทุกข์นี่หว่า--"

 

มาเป็นกำลังใจให้เธอ สู้เค้า น้องแมวเหมียว หัวแข็งโป๊ก อิอิ

 

ขอบคุณเพคะ เด็ดพี่

 

คุณป้าขวัญ 2ปีที่ทำมานี้ ตั้งแต่แรกเริ่มโดนตั้งคำสั่งไว้แล้วไช่หรือป่าว
คือ ตั้งไห้เป็นผู้ดู ผู้รู้อารมณ์ ความคิด เกิดๆ ดับๆ

 

[FONT=&quot]ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม [/FONT][FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]ก็ให้มองว่า เป็นงานศิลปะนะ[/FONT][FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]ความทุกข์ความกังวลใจก็จะไม่เกิดขึ้นกับเรา<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]แม้แต่ภาพ [/FONT][FONT=&quot]nude ซึ่งสังคมทั่วไปไม่ยอมรับกัน<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]แต่เมื่อมองให้เป็น งานศิลปะ แล้ว[/FONT][FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]ก็สามารถเป็นที่ยอมรับ กันได้นะ[/FONT][FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]อยู่ที่เรามองนะ ต้องมองให้เป็น[/FONT][FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]อืม...เสาร์อาทิตย์นี้ผมไม่อยู่นะไปวัด[/FONT][FONT=&quot]<o></o>[/FONT]
[FONT=&quot]วันนี้ก็ไม่ค่อยมีเวลาล่ะ<o></o>[/FONT]

 

คุณน้องคนสวย ในฐานะที่มีเสียงเพราะ จะช่วยชี้แนะให้

พิจารณาให้ดี กับประโยค "ไม่มีศีลให้รักษา" หมายถึงอะไร

เพราะไม่รู้จักรักษาศีล หรือว่าศีลเป็นปกติจนไม่ต้องแบกไว้อีกแล้ว

มันต่างกันมากเลยนะ คุณน้อง...

 

เริ่มลองผิดลองถูก ในการปฏิบัติธรรม
เริ่มรักษาศีล5 ทำสมาธิ เจริญสติ หาจริตที่เหมาะสม
ตั้งอธิษฐานจิตเริ่มเมื่อ2ปีที่แล้ว ว่าจะตั้งใจปฏิบัติธรรม เพื่อการพ้นทุกข์
เริ่มศึกษาอ่านธรรม แล้วคิดว่าเข้าใจ ก็ปฏิบัติไปตามนั้น
ทำแล้วก็จะมีประสบการณ์ทั้งผิดและถูก ก็ทำไป ลองไป
แล้วก็รู้ว่ามันเป็นอย่างไร รู้ด้วยตัวเอง ว่ารสผิด รสถูก มันเป็นอย่างไร

ต่อมาเริ่มดูใจตัวเอง มาได้ หนึ่งปีแล้ว ก็ดูผิดมั่ง ดูถูกมั่ง ทำไปเรื่อยๆ
วันนี้ ก็เริ่มจะสงบเป็นมากขึ้น ทุกข์ก็น้อยลง ปล่อยวางพอได้บ้าง
รู้ตัวว่ายึด รู้ตัวว่าไม่ยึด ได้บ้าง

เมื่อก่อนจะตั้งเจตนาไว้แล้วทำเจตนานั้นเนืองๆ
มาวันนี้ ปล่อยตามธรรมชาติ แล้วไม่ตั้งเจตนาแล้ว
แต่ตามดูธรรมชาติของจิตนั้นแทน

เหมือนเราบริกรรมระยะหนึ่งแล้วจิตมันสงบอยู่ตัวดีแล้ว ก็ลองปล่อยไม่บริกรรม
ดูว่าจิตมันจะทำตัวยังไง ดูธรรมชาติของจิตมันทำงาน โดยที่เราไม่บังคับมัน
ถ้าจิตมันจะทำผิดศีล5 เราค่อยห้ามมัน กระตุกมันกลับมา ถ้ายังไม่ผิดศีล5
ก็ตามดูมันไป แบบส่องดูนกอยู่ห่างๆ ถ้าไม่ไหวหรือหมดแรงดู ก็กลับมาบริกรรม
ใหม่ซักพัก ฟังสวดมนต์ให้ใจมันสงบ พอมีแรงก็ปล่อยใหม่ สลับไปมา

 

ดีแล้วก็ทำไปเถอะหาทางออกไม่เจอก็ย้อนกลับไปดูที่ทางเข้าและออกไปก่อนแล้วหาทางเข้าใหม่ให้ดีๆ

 

เมื่อก่อนจะตั้งเจตนาไว้แล้วทำเจตนานั้นเนืองๆ
--------------------------------------------
ตั้งเจตนาไว้ว่า เราคือผู้รู้ แล้วค่อยรู้เนืองๆ ไม่ไปยุ่งกับอารมณ์หรือความคิดที่รู้รู้แบบไม่ต้องกำหนดรู้ ว่าอะไรคืออะไร ไช่หรือไม่...

มาวันนี้ไม่ต้องตั้งเจตนาแล้วธรรมชาติแล้ว รู้สึกเป็นผู้รู้เป็นปรกติแล้วโดยไม่ต้องกำหนดเจตนาแล้วสินะ ....ไช่หรือไม่เจ๊

เพิ่มเติม เจ๊ไม่ต้องตอบก็ได้นะ เพราะผมรู้แล้วหละว่าทำไม เจ๊จึงบอกว่ารู้จักทุกข์คืออารมณ์ความคิด แต่ไม่รู้จักเหตุของทุกข์ที่เจ๊บอกว่าคือความคิด เพราะเจ๊ตั้งเจตนาไว้แต่แรกแล้วว่าเราคือผู้รู้ มีหน้าที่รู้เท่านั้น(รู้แบบไม่กำหนดอะไร)
เมื่อเจ๊ถูกตั้งโปรแกรมไห้มีหน้าทีรู้เท่านั้นเจ๊ก็เห็นความคิดคือทุกข์ แต่เจ๊ไม่รู้เหตุของความคิด ก็เพราะเจ๊ไม่รู้จักว่าไครทุกข์ เพราะแยกตัวผู้ทุกข์ออกมาตั้งแต่แรกแล้ว พอไม่รู้จักผู้ทุกข์ ก็เลยไม่รู้เหตุของทุกข์ที่เจ๊ว่าคือความคิดหรืออารมณ์

เหมือนคอมที่ถูกตั้งโปรแกรมไว้แล้วเลยแฮะ ไม่ก็เหมือนคอมที่ถูกแผงไวรัสไว้ตั้งแต่เริ่มลงโปรแกรมกำหนดไว้แล้วแต่แรกว่าจะต้องเห็นเราคือผู้รู้ ทีหน้าที่รู้อย่างเดียวไม่ต้องกำหนดอะไร จนไม่เห็นเราคือผู้ทุกข์แบบนี้ ก็เลยไม่รู้เหตุของทุกข์ จะเห็นขัน5ได้ไงหว่าแบบนี้ มึนตึบ

 

จ๋าจ๊ะ คุณชาย คืองี้นะคะ การรักษาศีล ศีลคือความปกติ
การใครบอกว่า ไม่ต้องรักษานั้นถือว่าผิดนะ เพราะจะรักษาความปกติไว้ไม่ได้
อันนี้ตีความไปเป็นแบบนี้นะคะคุณชาย เพราะหากตีความผิดไปบางทีนะเราอาจจะไปหลงว่าเราดีอยู่แล้ว ดังนั้นการแบกศีล ก็ดีกว่าแบกอวิชาไว้เนอะ นะจ๊ะ

 

ทารกเกิดไหม่นี้บาปหนักเลยสิ ไม่รู้จักศีลไม่รักษาศีล ไม่ถือศีล งง -*- ทำไห้แจ้งที

 

ไรว้า น้า -/\- ทารก ยังไม่มีสติอ่ะ ยกเว้นทารกพิเศษ baby buddha

 

โอเคจ้า....