ทุกข์ใจเรื่องน้องชายไม่โตเห็นแก่ตัว

กราบสวัสดีค่ะแม่ชีณัฐทิพย์
ลูกเคยพึ่งบารมีท่านมาแล้วคราหนึ่งซึ่งทำให้ชีวิตหลังจากนั้นรู้ซึ้งถึงหน้าที่ บุญคุณต่อพ่อแม่ และปฏิบัติมาโดตลอด ขอขอบพระคุณค่ะ
มาวันนี้ ลูกมีเรือ่งทุกข์ใจจากน้องชายค่ะ ซึ่งชอบเบียดเบียนเรื่องเงินทองมาตลอดทั้งๆที่เขามีลูกเมีย ก็เข้าใจนะค่ะ หาเลี้ยงคนเดียว เมียไม่ทำงาน ลูก 3 คน ค่าใช้จ่ายจำเป็นเช่นค่าน้ำ ไฟ ค่างวดรถ ค่าเทอมลูก ต้องมายืมกันเป็นประจำทุกเดือน ค่าบ้านแม่ก็จ่ายให้ทุกเดือน บางทีก็ยืมแล้วไม่ใช้ ซึ่งลูกเองก็มีภาระต้องรับผิดชอบตัวเองก็ไม่เพีบงพออยู่แล้วยังโดนเบียดเบียนอีก กลุ้มมากค่ะ แต่อย่างพวกค่ากับข้าว ค่าเชื้อเพลิง นิดหน่อยก็พอช่วยเหลือค่ะ แต่ไม่พอใจที่เงินออกมาแล้วคงไปกู้หนี้ยืมสิ้นดอกเบี้ยแพงๆ ไม่รู้จักประหยัด กินเหล้าเมายา ซื้อหวย ซึ้งค่าใช้จ่ายจำเป็นไม่เคยจ่ายเป็นประจำต้องรอให้เขามายึดมาตัดน้ำตัดไฟถึงจะจ่ายแล้วก็เดือนร้อนลูก น่าเบื่อมากค่ะ ทุกวันนี้ต้องหวาดระแวง และทุกข์ใจมากๆถ้าไม่เห็นแก่หลานก็คงไม่ช่วยเหลือ แต่นับวันลูกก็เครียดมากขึ้น บ้านไม่อยากกลับ (บ้านอยู่ตรงข้ามกัน) รบกวนอยากฟังคำสอนจากแม่ชี และ ท่านอื่น ที่นำมาให้กำลังใจคลายทุกข์และสั่งสอนลูกด้วยเถอะ

 

น่าเห็นใจครับ ที่ต้องถูกน้องเบียดเบียนเช่นนั้น ..

เพราัะไม่เคยสดับพระธรรมมาจึงได้เป็นผู้ไม่มีศีลขาดปัญญา สามารถเบียดเบียนตนและคนรอบข้างได้มากมาย เป็นปรกติ

บัดนี้ ท่านผู้ถามพึงทราบความที่ท่านเป็นผู้มี"ใจดี" คิดกรุณาแก่น้องชายผู้ไม่นิยมขวนขวายในการหาเลี้ยงตนเขัาถึงความประมาทบันเทิงในอบายมุขเป็นอาจิณ..ก็การเอื้อเฟื้อแก่ชนผู้มีความเกียจคร้านประมาทเช่นนี้ ย่อมไม่อาจหาจุดจบสำเร็จอะไรได้.......ทั้งยังกลายเป็นการส่งเสริมเขาให้เข้าถึงความหลงผิด เห็นว่า ในเมื่อมีคนคอยอุดหนุนค้ำจุนตลอดเช่นนี้ ประโยชน์อะไรกับการที่จะขวนขวายทำอาชีพการงานให้ยิ่งขึ้น อันเป็นความลำบากแก่ตน สู้ทำอะไรๆสบายๆไปวันๆดีกว่า ในเมื่อมีคนคอยช่วยตลอดกาลเช่นนี้ เขาย่อมเก็บสะสมหนี้กรรมที่ตนต้อง ไปชำระอีกนานในสังสารวัฏที่หาที่สุดมิได้ โดยเฉพาะ ยิ่งได้เงินจากแม่ด้วยแล้ว หนี้ใหญ่โตย่อมหวังได้ เกิดมาชาติใด ก็มีหนี้ให้ใช้ตั้งแต่อยู่ในครรภ์มารดานั่นแหละ โตก็มีหนี้ กระทั่งตายยังใช้หนี้ไม่หมด จะทุกข์สักปานใดกันหนอ.....

ท่านผู้ถามพึงยุติการวิ่งช่วยน้องในทุกกรณี ท่านไม่ควรทำตนให้เป็นหนี้ด้วยการไปกู้เงินมาเพื่อช่วยน้อง..ท่านพึงให้โอกาสน้อง"โตเป็น"ด้วยการยุติการตามจ่ายอะไรๆให้เขา ไปเสียทั้งหมด เพราะการทำเช่นนั้น เท่ากับทำลายเขา ทำลายสมรรถภาพทางความคิดที่จะ ช่วยตนเองของเขา เราและแม่ ไม่ได้มีชีวิตอยู่ตลอดไป หากเราและแม่ตายลงในบัดนี้ ซึ่งเราทั้งหลาย สามารถตายได้ตลอดเวลา ..เมื่อนั้นเขาย่อมหมดที่พึ่งเพราะไม่เคยคิดจะพึ่งตนเอง คอยแต่จะพึ่งผู้อื่น เขาจะลำบากสาหัสมากทีเดียว..

เมื่อท่านจะสงเคราะห์หลานก็ทำไปตามที่เห็นว่าเหมาะสมแก่ฐานะของตน หากเกินฐานะแล้ว ก็เท่ากับเบียดเบียนตนเอง บุญจะเกิดได้อย่างไร ..การรู้จักปล่อยวางเ็ป็นว่า ที่น้องเข้าถึงความขาดแคลนนี้ก็ด้วยความเกียจคร้าน ไม่กระตือรือร้นของเขา.......เหตุไม่ทำ ผลที่สมควรจะมีได้อย่างไร..คนใจดีเช่นท่านจึงมักถูกคนที่ไม่มีศีลธรรมเอาเปรียบเสมอ ท่านพึงสงเคราะห์น้องชายให้ถูกทาง ในบัดนี้เถิด ยุติการทำเขาให้เคยตัวชินกับการหวังความช่วยเหลือจากคนอื่นๆแต่ไม่เคยคิดช่วยตัวเองเสียนะครับ..

ขอให้พ้นทุกข์โดยไวครับ

 

ขออนุโมทนา ท่านddmanด้วย

ทุกวันนี้กระทำเท่าที่ฐานะช่วยได้ แต่ไม่อาจจะยุติได้เนื่องจากถ้าแม่ทราบว่าครอบครัวลำบากท่านก็ทุกข์ใจร้องไห้ให้ช่วย ความทุกข์ใจที่เกิดมันคิดว่าทำไมชอบแต่แก้ปัญหาด้วยวิธียืมหนี้ดอกเบี้ยแพงๆ ทำไมไม่ประหยัด และเสียใจกับการที่มีคนมาช่วยเหลือเขา(ยืมบัตรเงินสดน้องที่ทำงานสนิทกันมาก)แล้วกลับมาพูดว่าไม่ใช่ญาติโกโหติกา ทำไมจองหอง ทุกขืใจจริงๆค่ะ แต่ไม่อยากให้แม่ ให้น้องสาวต้องมาทุกข์ใจเพราะเขา ขอยุติที่เรา แต่อยากได้กำลังใจและขอคิดดีๆที่สบายใจ
ต้องขอบพระคุณท่าญผู้ใจบุญมากๆค่ะที่ชี้แนะ