ธรรมะคืออะไร ในพุทธศาสนา บทที่2 (พุทธศาสนา พัฒนามนุษย์) เขียนเองโดย telwada

ธรรมะคืออะไร ในพุทธศาสนา บทที่2 (พุทธศาสนา พัฒนามนุษย์) ตอนที่ 5 (จบบท)
สืบเนื่องจากตอนที่ 4 ข้าพเจ้าได้กล่าวถึงการพัฒนาศาสนาทุกศาสนา อันนี้ข้าพเจ้ามิใช่บังคับ หรือว่าอวดเก่ง หรือว่าหลงทะนงในความรู้แห่งตน ถึงกับสอนให้ทุกศาสนารู้จักวิธีการพัฒนาศาสนาแห่งสังคมนั้นๆ เพียงแต่ข้าพเจ้าไม่ต้องการสร้างความร้าวฉาน หรือความแตกแยกให้กับศาสนา เพราะสิ่งที่ข้าพเจ้าได้สร้างบรรทัดฐานเกี่ยวกับธรรมะอันเป็นธรรมะในพุทธศาสนาขึ้นนี้ แท้จริง ก็คือธรรมชาติของมนุษย์ (สัตว์ พืช และอื่นๆ) อยู่แล้ว เมื่อข้าพเจ้ายกขึ้นมา เป็นหลักธรรมะในศาสนาพุทธ ท่านทั้งหลายผู้ศรัทธาในศาสนาใดใดก็ตาม หากได้อ่าน แล้วเกิดความรู้ ความเข้าใจ ก็ย่อมเกิดผลดีต่อศาสนาแห่งตนมากขึ้น เพราะท่านทั้งหลายผู้ศรัทธาในศาสนาใดใด ล้วนย่อมนำเอาธรรมชาติที่มีอยู่ในตัวเอง และผู้อื่น อันได้แก่ การคิด(ดำริ) และการนึกถึง(ระลึก) นำไปพิจารณาหลักธรรม หรือข้อศีลข้อธรรมะแห่งศาสนานั้นๆ จนเกิดความเข้าใจและแตกฉานได้โดยง่าย สามารถหลุดพ้นจากทุกข์ได้ตั้งแต่ระดับพื้นฐานหรือระดับปุถุชนทั่วไป จนถึงระดับอริยะบุคคล ซึ่งในศาสนาต่างๆ ล้วนมีชื่อเรียกผู้บรรลุธรรมชั้นอริยะบุคคลตามแต่ศัพท์ภาษาแห่งศาสนานั้นๆ (เพียงแต่ผู้ศรัทธาในศาสนานั้นๆอาจไม่เข้าใจ อาจไม่รู้ คือมีความเข้าใจไปอีกรูปแบบหนึ่ง) อีกทั้งยังเป็นเครื่องช่วยหรือปัจจัยในการสร้างปัญญาความรู้ ความเข้าใจ ในหลักธรรมหลักศีล ที่องค์ศาสดาแห่งศาสนาใดใดได้บัญญัติไว้ว่าดีเยี่ยมตามยุคตามสมัย อย่างเยี่ยมยอด ดังที่ข้าพเจ้าได้กล่าวอรรถาธิบายไปเป็นทำนองว่า ศาสนาทุกศาสนานั้น ล้วนสอนเหมือนกัน มีรากฐานแบบเดียวกัน จะแตกต่างกันเพียงแต่ภาษาที่ใช้ และหรือแตกต่างกันตรงที่ความจำเป็นในการใช้ภาษาหรือใช้หลักธรรมคำสอน ตามยุค ตามสมัย ตามสมองสติ ปัญญา ตามสภาพภูมิประเทศ ตามสภาพภูมิอากาศ ตามความจำเป็นในการสังคมเป็นอยู่ร่วมกันของมนุษย์
ดังนั้นธรรมะในข้อ

 

อนึ่งข้าพเจ้าต้องบอกไว้อีกอย่างว่า ที่ยกตัวอย่าง ในหลัก"พรหมวิหาร4"ขึ้นมานั้น มิใช่เป็นการเปรียบเทียบให้เห็นถึงความแตกต่างของแต่ละศาสนา แต่ยกขึ้นมาเพื่อให้ได้รู้ และเกิดความเข้าใจ ในสภาพสภาวะจิตใจ หรืออารมณ์ หรือความรู้สึก ในรูปแบบต่างๆกัน ล้วนมีต้นตอหรือแหล่งที่เกิดจากฐานเดียวกัน ไม่ว่าจะเป็น มนุษย์ สัตว์ พืช หรืออื่นใด ที่มีชีวิต หากแต่ สิ่งมีชีวิตที่นอกเหนือจากมนุษย์ไปแล้ว ล้วนมีข้อด้อยในการ ระลึก ดำริ
หรือหากจะกล่าวในอีกรูปแบบหนึ่ง ก็คือ สิ่งมีชีวิตอื่นๆ มีการ ระลึก ดำริ ได้น้อยกว่า มนุษย์ ฉะนี้

 

เนื่องจากพิมพ์ตก ทำให้ข้อความขาดหายไปหลายประโยค จึงได้แก้ไขใหม่ เชิญท่านผู้สนใจศึกษาได้ใหม่ เพื่อจะได้เกิดความรู้ ความเข้าใจได้ดีขึ้นขอรับ

 

เชิญคลิ๊กเลยจ้า เดี๋ยวจะไม่ทัน ฮ่า ฮ่า ฮ่า
www.psychiatry.co.th