ธรรมะจากเพจต่างๆ พระสายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

ที่มา ธรรมะพระป่ากรรมฐาน สายหลวงปู่มั่น

 

“…เมื่อเราเลื่อมใสผู้ใด จงเลื่อมใสในธรรม อย่าเลื่อมใสในตัวของท่าน

เดี๋ยวนี้เราติดกันเหลือเกิน บางคนก็ติดบุญ บางคนติดพระติดวัตถุมงคลเครื่องรางของขลัง ไกลแค่ไหนก็ขับรถขับราหลั่งไหลกันไป

ไปกราบท่าน เพียงแต่กราบ ไปปฏิบัติธรรมกับท่านไม่เอา

พอชวนปฏิบัติธรรมเหมือนจูงหมาลงน้ำ…”

โอวาทธรรมคำสอนขององค์หลวงปู่สมภพ โชติปัญโญ วัดป่าไตรสิกขาทลามลตาราม อ.คำตากล้า จ.สกลนคร

๖ กันยายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมคำสอนนี้ ทุกๆ ท่าน



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

“…เราเกิดมาเพื่อ จะมาทำตนให้พ้นจากการเกิด จากการตาย
เพื่อไม่ให้ตน ข้องอยู่ใน ทุกข์ อีกต่อไป…”

โอวาทธรรมองค์หลวงปู่จาม มหาปุญโญ ผู้มากมีบุญ วัดป่าวิเวกวัฒนาราม(วัดหนองน่อง) บ้านห้วยทราย ต.คำชะอี อ.คำชะอี จ.มุกดาหาร

๖ กันยายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมคำสอนนี้ ทุกๆ ท่าน



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ภาวนาหัวตอ

อาจารย์มั่นท่านเทศน์ว่า จิตตัวนี้เมื่อมันรวมลงให้มันรู้เกิดรู้ดับ ถ้าจิตมันรวมลงปึ๊บ ไม่รู้สึกอะไรเงียบ อันนั้นเป็นภาวนาไปทางฌาน

ท่านอาจารย์มั่นท่านว่าภาวนาหัวตอ คือมันไม่พุ่งขึ้นมา ไปติดอย่างนั้นมันก็ไปไม่ได้ ภาวนาไม่ได้ติดไม่ให้ค้างเหมือนกับว่าเราไปล่องน้ำ ถ้าไม่มีอะไรมันก็ไม่จม ถึงมหาสมุทร ถ้าปีศาจนับไว้ก็ไม่ถึงมหาสมุทร ถ้ามนุษย์จับไว้มันก็ไม่ถึงมหาสมุทร จิตของเราก็เหมือนกัน จะไม่ถึงหนทางอันยิ่งใหญ่คือพระนิพพาน มันติดอยู่ในรูป ในเสียง ติดข้องนั้นข้องนี้อยู่ก็เลยไม่ถึงมหาสมุทรอันใหญ่ ไม่ถึงคุณธรรมอันใหญ่ไปติดอยู่ในฌาน ติดอยู่ในฌาน รู้นั่น รู้นี่ นี่แหละสัตว์โลกจึงไปไม่ได้ ข้องอยู่ในตัวเอง หมู่ของตัวเอง เพราะห่วงของพญามาราธิราชเต็มโลกอันนี้อยู่ คล้องสัตว์ไว้ คือรูปหญิง รูปชาย เรือนชานบ้านช่อง

ทุกสิ่งทุกอย่างที่ไปเห็น ก็ไปติดอยู่ในรูปอันนั้น มันมีเสียงอันไพเราะ เสียงอันไม่ไพเราะเสียงทุกสิ่งทุกสิ่งทุกอย่าง หูก็ไปติดอยู่นั่น กลิ่นหอมกลิ่นเหม็น กลิ่นทุกสิ่งทุกอย่างไปติดอีก รสเปรี้ยว รสมัน รสเค็ม รสทุกสิ่งทุกอย่างติดอยู่รสนั่นแหละ

โผฏฐัพพะ คือ สิ่งที่มาถูกต้อง อย่างเรามีฟูกมีเบาะมีหมอน แล้วก็นอนสบาย เออเราเป็นสุขที่โผฏฐัพพะ

ธรรมารมณ์ คือ อารมณ์ที่เกิดกับจิต อันหูได้ยินแล้ว อันตาได้เห็นแล้ว ลิ้นได้กินแล้ว มันก็เป็นอารมณ์สุขสบาย จึงว่า รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ อารมณ์ทั้ง ๕ นี้ เป็นบ่วงของพญามาราธิราช

ที่มา ประวัติและธรรมเทศนาหลวงปู่ผ่าน ปัญญาปทีโป



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

” โรคเรื้อนคือกิเลสตัณหา
ใจเราท่านคือหมา
หาชม ดม จูบ ลูบคลำแต่ของเน่า
นอนเฝ้ากินแต่ของเน่าเหม็นเป็นอาหารท่านเอย.”

หลวงปู่จวน กุลเชฏโฐ
เทิดไว้เหนือเศียรเกล้า ด้วยเกล้า สาธุ.


” โรคเรื้อนคือกิเลสตัณหา
ใจเราท่านคือหมา
หาชม ดม จูบ ลูบคลำแต่ของเน่า
นอนเฝ้ากินแต่ของเน่าเหม็นเป็นอาหารท่านเอย.”

หลวงปู่จวน กุลเชฏโฐ
เทิดไว้เหนือเศียรเกล้า ด้วยเกล้า สาธุ.

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

โอวาทธรรมองค์หลวงปู่จาม มหาปุญโญ ผู้มากมีบุญ วัดป่าวิเวกวัฒนาราม

(วัดหนองน่อง) บ้านห้วยทราย ต.คำชะอี อ.คำชะอี จ.มุกดาหาร

๘ กันยายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมคำสอนนี้ ทุกๆ ท่าน



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

“…เราไม่ประมาท เก็บเบ็ดเตล็ดเล็กน้อย สะสมเรื่อยไป

พากเพียรใส่ใจ พิจารณาในภพชาติของตนให้ได้…”

โอวาทธรรมองค์หลวงปู่จาม มหาปุญโญ ผู้มากมีบุญ วัดป่าวิเวกวัฒนาราม

(วัดหนองน่อง) บ้านห้วยทราย ต.คำชะอี อ.คำชะอี จ.มุกดาหาร

๘ กันยายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมคำสอนนี้ ทุกๆ ท่าน



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

” ผู้ปฏิบัติอย่างแท้จริงนั้น
ไม่จำเป็นต้องคำนึงถึงชาติหน้าชาติหลัง
หรือนรกสวรรค์อะไรๆ ก็ได้.

ให้ตั้งใจปฏิบัติให้ตรงศีลสมาธิปัญญาอย่างแน่วแน่ก็พอ

ถ้าสวรรค์มีจริงถึง ๑๖ ชั้นตามตำรา
ผู้ปฏิบัติดีแล้ว ก็ได้เลื่อนฐานะตนเองโดยลำดับ
หรือถ้าสวรรค์นรกไม่มีเลย
ผู้ปฏิบัติดีแล้วย่อมไม่ไร้ประโยชน์
ย่อมอยู่เป็นสุข เป็นมนุษย์ชั้นเลิศ

การฟังจากคนอื่น การค้นคว้าจากตำรานั้น
ไม่อาจแก้ข้อสงสัยได้
ต้องเพียรปฏิบัติทำวิปัสสนาญาณให้แจ้ง
ความสงสัยก็หมดไปเองโดยสิ้นเชิง.”

หลวงปู่ดุลย์ อตุโล
เทิดไว้เหนือเศียรเกล้า ด้วยเกล้า สาธุ.


” ผู้ปฏิบัติอย่างแท้จริงนั้น ไม่จำเป็นต้องคำนึงถึงชาติหน้าชาติหลัง หรือนรกสวรรค์อะไรๆ ก็ได้.
ให้ตั้งใจปฏิบัติให้ตรงศีลสมาธิปัญญาอย่างแน่วแน่ก็พอ
ถ้าสวรรค์มีจริงถึง ๑๖ ชั้นตามตำรา ผู้ปฏิบัติดีแล้ว ก็ได้เลื่อนฐานะตนเองโดยลำดับ
หรือถ้าสวรรค์นรกไม่มีเลย ผู้ปฏิบัติดีแล้วย่อมไม่ไร้ประโยชน์ ย่อมอยู่เป็นสุข เป็นมนุษย์ชั้นเลิศ
การฟังจากคนอื่น การค้นคว้าจากตำรานั้น ไม่อาจแก้ข้อสงสัยได้
ต้องเพียรปฏิบัติทำวิปัสสนาญาณให้แจ้ง ความสงสัยก็หมดไปเองโดยสิ้นเชิง.”

หลวงปู่ดุลย์ อตุโล
เทิดไว้เหนือเศียรเกล้า ด้วยเกล้า สาธุ.

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

หลวงปู่ใด ปัญญาธโร ละสังขารแล้วอย่างสงบ ในวันนี้ (๘ ก.ย.๖๐) เวลา ๑๓.๓๐ น. ณ วัดป่านิมิตธรรม อ.อุบลรัตน์ จ.ขอนแก่น

นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ

มหาเถเร ปะมาเทนะ ทวาระตะเยนะ กะตัง สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะเม ภันเต

มหาเถเร ปะมาเทนะ ทวาระตะเยนะ กะตัง สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะเม ภันเต

มหาเถเร ปะมาเทนะ ทวาระตะเยนะ กะตัง สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะเม ภันเต

สาธุ สาธุ สาธุ ขอน้อมจิตส่งองค์ท่านสู่แดนพระนิพพานเมืองแก้วอันเกษม

๘ กันยายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่ธรรมะคำสอนนี้ ทุกๆ ท่าน





ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

“…นอนภาวนาในโลงศพ…”

“…การนอนในโลงศพ ก็เคยทำ นอนพิจารณาความตาย กำหนดพิจารณาว่า “มรณํ เม ภวิสฺสามิ”

อันนี้ทำอยู่เมื่อคราวอยู่บ้านปากทางแม่แตง เจริญมรณานุสสติ นานเข้าฯ จิตใจอ่อนดี ได้กำลังดีมาก นับว่าได้ประโยชน์

เราก็หลบซ่อนทำอยู่โดยลำพัง กลัวย้านโยมมาเห็นแล้วเขาจะกลัวหรือหาว่าเป็นขึดเป็นขวงอย่างนั้นไป แต่ก็ไม่วายสุดท้าย ญาติโยมเขารู้จักจึงได้หยุด

วันนั้นอ้ายสุวรรณ เด็กน้อยหนุ่มวัยรุ่น เขาใช้ให้มาส่งข่าวให้ว่าท่านอาจารย์แหวนหกล้มตกหัวกระไดกุฏิอยู่บ้านป่ง ญาติโยมเขาก็จะไปทำบุญพรุ่งนี้เดินทางไปแต่เช้า มาบอกให้เราเตรียมตัวไม่ต้องออกบิณฑบาต เพราะจะให้ไปฉันกับท่านอาจารย์แหวน ช่วงนั้นอยู่คนเดียว ท่านอาจารย์ตื้อ (อจลธมฺโม) ยังไม่มาอยู่ด้วย

ผู้ข้าฯ ก็นอนกำหนดภาวนาอยู่ออกพรรษาใหม่ๆ อากาศมันหนาวเข้ามาเข้าไปนอนในโลงศพมันอุ่นดี เอาฝาโลงปิดแง้มไว้ให้ได้อากาศหายใจ อ้ายสุวรรณมันก็มาร้องหา “ตุ๊เจ้าๆ ๆ”

เราจะออกไปตอนที่มันอยู่ใกล้ๆ แถวนั้นก็กลัวมันย้านแล้ว วิ่งนี้คอยท่าให้มันเดินห่างแถวนั้นไปก่อน มันก็ร้องหาอยู่ “ตุ๊เจ้าๆ ๆ”

มันเดินไปไกลหน่อยหนึ่งแล้วเราก็ค่อยๆ จะออกมาที่นี้ ฝาโลงที่ปิดแง้มไว้อยู่ไหลตกลงไปข้างโลงศพ อ้ายสุวรรณหันหน้ามาเห็นฝาโลงศพเปิดเอง ก็วิ่งแน๊บออกไปเลย

อ้ายน้อยหนุ่มคนนี้มันกลัวผี ตกใจวันนั้นเป็นไข้อยู่หลายวัน ไปถึงบ้านไปเล่าให้พวกคนใหญ่เขาฟัง เขาจึงมากันหลายคน จึงได้ชี้แจงให้เขาฟังว่า…

“อาตมาเองหละ เข้าไปนอนพิจารณาอยู่ในโลงศพ ได้ยินเสียงเรียกจึงจะออกมาหา ออกมาก็เห็นแต่อ้ายสุวรรณมันวิ่งออกไปทางประตูวัดโน้นแล้ว เรียกมันอย่างใดก็ไม่ได้ยิน”

เมื่อรู้เรื่องกันแล้วก็ตกลงกันได้จึงไปหาท่านอาจารย์แหวน (สุจิณฺโณ) ท่านอาจารย์แหวนจะลงมาเดินจงกรมเลยพลัดตกหัวกะได หัวเข่ากระแทกกับลูกบันไดขั้นสุดท้าย ทำให้เจ็บบวมจนเดินไม่ได้ พ่อหนานสีทนใช้ลูกหลานให้มานิมนต์ให้ดูแลในการรักษาว่าจะเอาอย่างใด

เมื่อไปดูแล้วก็มีอาการเจ็บบวมเฉยๆ เอาน้ำมันงานวดทา อยู่ดูแล ๓ – ๔ วัน จนหายปกติเดินบิณฑบาตได้ จึงได้กลับบ้านปากทาง
ท่านอาจารย์แหวนแต่ก่อนเป็นอยู่ลำบากมากแต่เพิ่นก็อดทนอยู่ได้กับศรัทธาญาติโยมบ้างป่ง เพิ่นว่า…

“อยู่บ้านป่งนี้ภาวนาดีกว่าที่อื่น จิตใจเยือกเย็น พิจารณาอันใดก็คล่องตลอด”

ท่านอาจารย์แหวนอยู่องค์เดียว แก้ไขตัวเอง เดินสติปัฏฐานอยู่ตลอด เพิ่นเข้าใจแยกแยะให้ฟัง กายนอกกายใน ใจนอกใจใน เวทนานอกเวทนาใจ ธรรมนอกธรรมใน เพิ่นว่าเพิ่นแก้ตัวได้สงบสุขได้แล้ว จึงมาแก้ไขวิปัสสนาอยู่ภายใน

ผู้ข้าฯ ก็พอเข้าใจลำดับการแก้ไขอยู่บ้าง เพราะเคยได้รับอุบายธรรม เรื่องนี้มาแล้ว แต่เมื่อครั้งได้พบปะกันกับท่านอาจารย์ขาว (อนาลโย) คราวนั้น

ช่วงที่ได้มาพยาบาลท่านอาจารย์แหวนนั้น ก็ฟังเพิ่นเปิดเผยให้ฟังลำดับสติปัฏฐานให้ฟังแล้วรวบรวมเข้าสู่การปฏิบัตินั้น ก็ได้แนวธรรมแนวทางเดียวกันกับแนวของท่านอาจารย์ขาว (อนาลโย) และตรงกับแนวในใจของเราที่ดำเนินอยู่ แต่ก็รู้ตัวของตัวเองอยู่ว่า

ส่วนผู้ข้าฯ นั่นปฏิบัติไม่ไปไม่มาก็ได้แต่รักษาความสงบไว้ เพิ่นถามกลับ “ท่านจามล่ะ เป็นอย่างใด ? ตอนนี้”

“โอ…ยากแท้เน้อท่านอาจารย์ พยายามสุดกำลังของตัวเองอยู่ครับ…”

ธรรมะประวัติหลวงปู่จาม มหาปุญโญ ผู้มากมีบุญ วัดป่าวิเวกวัฒนาราม(วัดหนองน่อง) บ้านห้วยทราย ต.คำชะอี อ.คำชะอี จ.มุกดาหาร

๘ กันยายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมคำสอนนี้ ทุกๆ ท่าน



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

” เรื่องของกรรมที่เราทำด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี
ท่านถือว่าเป็นของๆ ตน
นักปราชฌ์ราชบัณฑิตท่านพูดถึงกรรมที่เราทำไป
จะเป็นกรรมชั่วก็ตาม กรรมดีก็ตาม เป็นของๆ ตน
มีกรรมเป็นผู้ให้ผล ละเว้นหลีกเลี่ยงไม่ได้
จะปล่อยปละละเลยไม่ได้
กรรมที่เราสร้างเอาไว้ ทำเอาไว้ ไม่ต้องการปรารถนา
กรรมนั้นก็จะให้ผลแก่ตนตลอดเวลา

กรรมมันก็มีกรรมดีกรรมชั่วอยู่ในโลก
เราทำด้วยความจงใจด้วยเจตนาก็ดี
ทำด้วยความประมาทเลินเล่อเผลอสติก็ดี
กรรมทั้งหมดทุกอย่างมันเป็นของๆ ตัว

กรรมชั่วที่เราไม่ปรารถนา แต่เราทำ
ถึงไม่ปรารถนา กรรมชั่วก็จะตามให้ผล
กรรมดีที่เราปรารถนาอยากได้ แต่เราไม่ลงมือทำ
กรรมดีก็ไม่ให้ผลแก่ตัวเรา

ฉะนั้น กรรมที่มีคือ กรรมดี กรรมชั่ว
เราต้องพินิจพิจารณาศึกษาก่อนจะทำลงไป

จะพูดออกไป จะคิดอะไร
ให้ศึกษาว่าสิ่งที่เราทำเราพูดเราคิดนี้ มันมีผลดีหรือผลชั่วอย่างไร
ถ้าเป็นทางชั่ว ทางต่ำ ทางเสีย
ถึงเราอยากจะทำสิ่งนั้นก็ห้ามกลั้นเอาไว้
เพราะเราทำไป กรรมส่วนนี้จะตามให้ผลแก่ตนของตน
ให้ประจักษ์ในจิตในใจ ให้ทราบในจิตในใจของตนอย่างนั้น…”

หลวงปู่สิงห์ทอง ธัมมวโร
เทิดไว้เหนือเศียรเกล้า ด้วยเกล้า สาธุ.


” เรื่องของกรรมที่เราทำด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี ท่านถือว่าเป็นของๆ ตน
นักปราชฌ์ราชบัณฑิตท่านพูดถึงกรรมที่เราทำไป
จะเป็นกรรมชั่วก็ตาม กรรมดีก็ตาม เป็นของๆ ตน
มีกรรมเป็นผู้ให้ผล ละเว้นหลีกเลี่ยงไม่ได้
จะปล่อยปละละเลยไม่ได้
กรรมที่เราสร้างเอาไว้ ทำเอาไว้ ไม่ต้องการปรารถนา กรรมนั้นก็จะให้ผลแก่ตนตลอดเวลา
กรรมมันก็มีกรรมดีกรรมชั่วอยู่ในโลก
เราทำด้วยความจงใจด้วยเจตนาก็ดี ทำด้วยความประมาทเลินเล่อเผลอสติก็ดี
กรรมทั้งหมดทุอย่างมันเป็นของๆ ตัว
กรรมชั่วที่เราไม่ปรารถนา แต่เราทำ ถึงไม่ปรารถนา กรรมชั่วก็จะตามให้ผล
กรรมดีที่เราปรารถนาอยากได้ แต่เราไม่ลงมือทำ
กรรมดีก็ไม่ให้ผลแก่ตัวเรา
ฉะนั้น กรรมที่มีคือ กรรมดี กรรมชั่ว เราต้องพินิจพิจารณาศึกษาก่อนจะทำลงไป
จะพูดออกไป จะคิดอะไร ให้ศึกษาว่าสิ่งที่เราทำเราพูดเราคิดนี้ มันมีผลดีหรือผลชั่วอย่างไร
ถ้าเป็นทางชั่ว ทางต่ำ ทางเสีย ถึงเราอยากจะทำสิ่งนั้นก็ห้ามกลั้นเอาไว้
เพราะเราทำไป กรรมส่วนนี้จะตามให้ผลแก่ตนของตน
ให้ประจักษ์ในจิตในใจ ให้ทราบในจิตในใจของตนอย่างนั้น…”

หลวงปู่สิงห์ทอง ธัมมวโร
เทิดไว้เหนือเศียรเกล้า ด้วยเกล้า สาธุ.

ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

การง่วงเหงาหาวนอน เป็นถึนมิทธนิวรณ์ ถ้าเช่นนั้นเวลาที่เราหาวนอน ก็เป็นนิวรณ์ทุกคราวไปหรือ?

“หาวนอนตามธรรมดาเป็นอาการของร่างกายที่จะต้องพักผ่อน ไม่เป็นถีนมิทธนิวรณ์ กามฉันทหรือพยาบาทที่เกิดขึ้นแล้วก็อ่อนกำลังลงไปหรือดับไป

ในสมัยนั้น มีอาการมัวซัวแลง่วงเหงาไม่สามารถระลึกถึงกุศลได้ จึงเป็นถีนมิทธนิวรณ์

ถ้าหาวนอนตามธรรมดาเรายังดำรงสติสัปชัญญะอยู่ได้จนกว่าจะหลับไป จึงไม่ใช่นิวรณ์ เพราะถีนมิทธนิวรณ์เป็นอกุศล ถ้าจะเอาหาวนอนตามธรรมดาเป็นถีนมิทธแล้ว เราก็คงจะพ้นจากถีนมิทธนิวรณ์ไม่ได้ เพราะต้องมีหาวนอนกันทุกวันด้วยกันทุกคน…”

• พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต •



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

“…ความไม่พอนั่นแหละชื่อว่าเป็นคนจน
ความจนนั่นแหละเป็นเจ้าของโทษ
เป็นผู้นำความทุกข์ความร้อนมาให้โดยรอบข้าง…”

โอวาทธรรมองค์หลวงปู่จาม มหาปุญโญ ผู้มากมีบุญ วัดป่าวิเวกวัฒนาราม(วัดหนองน่อง) บ้านห้วยทราย ต.คำชะอี อ.คำชะอี จ.มุกดาหาร

๑๒ กันยายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมคำสอนนี้ ทุกๆ ท่าน



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

“…หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ครูอาจารย์ใหญ่วงศ์พระกรรมฐาน…”

“…พระเณรก็ได้โคจรกันเข้าออก มีมากหมู่ทั้งคณะธรรมยุติและคณะมหานิกาย ทั้งพระปฏิบัติและพระศึกษาดำรงปริยัติ

ผู้คนที่เข้ามาศึกษาอยู่ด้วยฟังธรรมอยู่ตอนที่ไปอยู่ร่วมกันเพิ่นครูอาจารย์มั่น (ภูริทตฺโต) นั้น มีคนผู้ชาย ๒ คนจากสกลนครกับอีกคนจากอำเภอท่าบ่อ หนองคาย

แต่เพิ่นครูอาจารย์มั่น(ภูริทตฺโต) ไม่ให้นอนพักในเขตวัด พวกเขาพากันไปนอนอยู่เถียงนาของชาวบ้าน โยมหมู่นั้นคุ้นเคยกับท่านอาจารย์หลุย (จนฺทสาโร) มาก่อน จึงได้มีโอกาสเข้าฟังธรรมของเพิ่นครูอาจารย์มั่น (ภูริทตฺโต) ได้

แต่ให้นั่งอยู่ใต้ถุนกุฏิ หมู่พระเณรนั้นไม่แพ้ แต่เพิ่นครูอาจารย์มั่น(ภูริทตฺโต) ใช้อุบายไล่ให้ไปให้ขยับขยายระบายออกไปบ้าง ให้โอกาสแก่ผู้เข้ามาศึกษาใหม่บ้าง อีกอย่างก็เกินกำลังชาวบ้านที่จะใส่บาตรหยาดน้ำได้

เพิ่นครูอาจารย์มั่น(ภูริทตฺโต) ว่า “ มารุมมาตุ้มมาโฮมกันหยังอยู่นี่

จะได้ประโยชน์อิหยังกับซากควายเน่า มาเป็นหมู่แฮ้งหมู่กาอย่างนี้ มันได้ประโยชน์น้อย ไม่ควรมารวมกันอยู่เป็นหมู่เป็นคณะใหญ่โตให้เอิกเกริกไปมันไม่ได้วิเวก แม้การบำเพ็ญเพียรก็ไม่สะดวก

มาฟังมาศึกษาพอได้ความแล้วก็ออกไปเสาะหาที่เจริญภาวนาของตนให้ฮู้จักความพอดีของเจ้าของ ของใครของมันแน่

ผมว่าอย่างนี้ ไม่ใช่ขับไล่หมู่เพื่อน แต่ชี้บอกแนะแนวกันไว้ อย่างว่าไว้มื้อนี้ก็จิตใจที่ฝึกหัดให้รู้จักของจริงก็เป็นเรื่องเฉพาะใครเฉพาะเรา ”

เพิ่นหยุดเทศน์แล้วถามว่า “ ฟังเทศน์ได้ความดีไหมท่านจาม(มหาปุญโญ) ? ” “ เข้าใจไหม จำไว้ให้ดีเน้อ ”

ได้ฟังเทศน์ของเพิ่นครูอาจารย์มั่น (ภูริทตฺโต) ใจเราก็สงบเย็นจำได้ดี ตกค้างอยู่กับสัญญาความจำโดยตลอด

เพราะอุบายเทศนาของเพิ่นดีมาก เหมาะกับใจเราขณะนั้นจริงแท้ เราผู้ฟังก็ได้สติ จดจ่อเฉพาะอยู่ต่อหน้า พระเณรด้วยกันมากอยู่กันเต็มกุฏิก็ไม่มีใครดิ้นขอกแขก เสียงเทศน์ของเพิ่นก็กังวาลชัดเจน พอเพิ่นหยุดพักระยะได้ยินแค่เสียงแมงไม้เท่านั้น การฟังด้วยดีพาให้เกิดปัญญา คือพาให้รู้จักตัวอยู่ภายใน

จิตของเรากับข้อธรรมที่เพิ่นชี้แจงแสดงให้ฟังนั้น ไม่คัดค้านต่อต้านกันเพราะตัดความสงสัยขาดจากใจเราเป็นบั้น ๆ ไป ตอกย้ำความมั่นใจของเราได้มั่นคงยิ่งขึ้น

ฟังแล้วกลับออกไปบ้านนาใน ส่วนตัวอยู่ลำพังเราก็มีใจอุตสาหะพยายามในการปฏิบัติ แม้จะอยู่ที่อื่นก็ระลึกถึงแล้วได้กำลังใจ

ช่วงอยู่ใกล้ชิดเพิ่นนั้น กลางคืนบางวันก็ถือเนสัชชิกไม่นอน ช่วงบ่ายก็ศึกษากับท่านอาจารย์หลุย (จนฺทสาโร) ใจมันวางความต้องการอยากสำเร็จมรรคผลลงได้

เพราะก่อนหน้านั้นเอาเป็นเอาตายเข้าแลก เพื่ออยากได้ของตน นั่นมันความคิดของคนหนุ่มกำลังเกลียดชังทุกข์ การอยู่กับพ่อแม่ครูบาอาจารย์ผู้ใหญ่นั้น ได้ประโยชน์อย่างมากเพราะเราไม่นอนใจ

เร่งความเพียรได้ตามกำลังใจอุบายธรรม เพิ่นก็จี้จุดจี้ใจสอนให้รู้มีสติระมัดระวังตัวอยู่ตลอด คือ ได้ผู้ทรมานช่วยเหลือเราไว้

ท่านอาจารย์หลุย จันทสาโร เล่าให้ฟัง เมื่อคราวอยู่บ้านนาในปี พ.ศ. ๒๔๘๖ ว่าเคยมาอยู่บ้านห้วยทราย วัดหนองน่อง เดินทางมาแต่เมืองอุบลฯ กับท่านเพิ่นครูอาจารย์เสาร์ (กนฺตสีโล) ปลายปี ๒๔๗๕ มาอยู่วัดหนองน่องได้เดือนปลาย

เพิ่นครูอาจารย์เสาร์ (กนฺตสีโล) มาเทศน์สอนหลวงปู่ลาดคนบ้านบาก แล้วก็ไปบัวขาว เข้าเขาวง ขึ้นไปกุดบาก

ปีนั้นท่านอาจารย์หลุย จันทสาโร บวชมาแล้ว ๑๐ ปี ท่านว่า…

“ ดีนะ จาม(มหาปุญโญ) นะที่เราได้นิสสัยอุปฐากมาแต่ท่านอาจารย์บุญ (ปญฺญาวุโธ) หากไม่ได้มาก่อนคงอยู่ลำบากกับครูบาอาจารย์ผู้ใหญ่ เพราะต้องมีนิสสัยอันละเอียดสุขุมนะ ”

พักอยู่วัดหนองน่อง พอควรแล้วก็พากันไปตามลำดับทาง ท่านอาจารย์หลุย จันทสาโร ว่า….

“ ท่านอาจารย์เสาร์(กนฺตสีโล) ไม่ค่อยเทศน์สอนแต่ทำให้ดู เอาการกระทำเป็นอุบายสอน เช่นว่า กางกลดภาวนาอยู่กลางแดด เดินจงกรมตากฝน หรือเอาจีวรชุบน้ำแล้วห่มตัวเดินจงกรมจนจีวรแห้งคาตัว

เราก็ได้อุบายทรมานตนจากครูอาจารย์เสาร์ (กนฺตสีโล) มาใช้ พอถึงกุดไหกุดบาก ก็พลัดหลงกันก็แยกตัวกันไป ได้อยู่ร่วมกันอีกที่วัดป่าสุทธาวาส สกลนคร ”

อยู่กับท่านอาจารย์หลุย จันทสาโร บ้านนาในได้เดือนปลาย

ได้คุย ได้ถามได้อ่านบันทึกคำสอนของเพิ่นครูอาจารย์มั่น (ภูริทัตโต) จากสมุดบันทึกของท่านอาจารย์หลุย (จนฺทสาโร) เล่มเล็กเล่มน้อยหลายเล่ม

ท่านอาจารย์หลุย จันทสาโร องค์นี้ ท่านเก่งในการเขียน เก่งการบันทึก แต่ไม่เก่งทางพูด พูดติดอะ ติดนะ นะ จาม(มหาปุญโญ)นะ

ท่านอาจารย์หลุย จันทสาโร บอกให้จดคัดลอกเอาไป แต่เราบอกท่านว่า..

“ ผมเขียนไม่ค่อยเป็น อ่านได้ จำได้ ก็พอแล้วครับ ”

ได้อ่านคำสอนของเพิ่นครูอาจารย์มั่น ภูริทัตโต ปี พ.ศ.๒๔๘๓ – ๒๔๘๔ – ๒๔๘๕ – ๒๔๘๖ ในบันทึกหลายเล่ม

บางเล่มท่านก็เขียนชวเลขอ่านยาก แต่ก็ได้รู้หลายอย่าง ได้เข้าใจหายสงสัยก็หลายอย่างหลายเรื่อง

ท่านอาจารย์หลุย จันทสาโร ไม่หวงบันทึกอยากให้อ่าน จึงนับว่าได้ประโยชน์หลายอย่าง

พอขึ้นไปถึงเมืองเหนือ ท่านอาจารย์ชอบ (ฐานสโม) ว่า….

“ ได้ไปสกลนคร พบปะท่านหลุย(จันทสาโร)ไหม ” ?

เราก็ตอบท่านว่า “ อยู่ด้วยเดือนปลายครับ ”

ท่านอาจารย์ชอบ (ฐานสโม) ว่า “ เออดี ”

“ ดียังไงท่านอาจารย์ ” (หลวงปู่จาม)

“ ได้คิดอ่านดี ได้ศึกษาด ี” (หลวงปู่ชอบ)

ท่านอาจารย์ชอบ ฐานสโม กับ ท่านอาจารย์ หลุยจันทสาโร เป็นพระกรรมฐานเมืองเลย ออกธุดงค์ด้วยกัน ศึกษาธรรมกับเพิ่นครูอาจารย์มั่น ภูริทัตโต ศิษย์สำนักเดียวกัน จริตนิสัยชอบคอกันมาก

ท่านอาจารย์หลุย จันทสาโร เกิดก่อนท่านอาจารย์ชอบ ฐานสโม ก่อนวันหนึ่ง (หลวงปู่หลุย จันทสาโร ท่านเกิดเมื่อวันที่ ๑๑ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๔๔๔ ก่อนหลวงปู่ชอบ ฐานสโม านเกิดเมื่อวันที่ ๑๒ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๔๔๔)

อยู่กับท่านอาจารย์หลุย จันทสาโร บ้านนาใน เพิ่นให้อ่านบันทึกสมุดเล่มน้อยของเพิ่น

“ อ่านให้หมดนะ จาม(มหาปุญโญ) นะ เขียนเอาไปจดเอาไปก็ได้ จะได้ประโยชน์มาก ”

เราก็ได้แต่อ่านท่องจำเอาไว้อันจำได้บ้างอันจำไม่ได้บ้าง ต้องทบทวนตอนภาวนาจึงจำได้ทบทวนได้

ท่านอาจารย์หลุย จันทสาโร เพิ่นไม่หวงธรรมะ พูดสอนก็หลายแง่หลายธรรม เป็นครูบาอาจารย์ผู้เก็บธรรมะของเพิ่นครูอาจารย์มั่น ภูริทัตโต ไว้ได้มากที่สุดในบรรดาศิษย์ของเพิ่น

เพราะเพิ่นเขียนบันทึกได้มาก จดจำได้มาก ได้อุบายมากอีกอย่างเพิ่นเคยอยู่กับเพิ่นครูอาจารย์มั่น ภูริทัตโต มาหลายพรรษาจึงได้ประโยชน์ได้มาก….”

ธรรมะประวัติองค์หลวงปู่จาม มหาปุญโญ ผู้มากมีบุญ วัดป่าวิเวกวัฒนาราม (วัดหนองน่อง) บ้านห้วยทราย ต.คำชะอี อ.คำชะอี จ.มุกดาหาร

๑๓ กันยายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมคำสอนนี้ ทุกๆ ท่านครับ



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

“…ดี ก็อยู่ที่ปากเขา ชั่ว ก็อยู่ที่ปากเขา

เขาติฉินนินทา ก็อยู่ที่ปากเขาโน่น

เราไม่เอามาเป็นอารมณ์ ก็ไม่มีอะไร ๆล่ะ…”

โอวาทธรรมองค์หลวงปู่ลี กุสลธโร วัดป่าภูผาแดง อ.หนองบัวซอ จ.อุดรธานี

๑๕ กันยายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมคำสอนนี้ ทุกๆ ท่าน



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

“…จริตของแต่ละคนไม่เหมือนกัน มีมากบ้าง น้อยบ้างต่างกัน เป็นเรื่องของสัตว์โลกที่เกิดมา ได้สร้างความดีไว้ที่ต่างกัน ทุกคนจึงต้องเป็นตามกรรมนั้นๆ จริตของคนเราที่เกิดมาในโลก มี ๖ ประการ คือ ราคะจริต เป็นผู้ที่รักสวยรักงาม เป็นเจ้าเรือน โทสะจริต เป็นผู้มักโกรธง่าย ผูกโกรธไว้เป็นเจ้าเรือน โมหะจริต เป็นผู้หลงงมงาย มืดมน วิตกจริต เป็นผู้ไม่แน่นอน ตกลงใจไม่ได้ สัทธาจริต เป็นผู้มักเชื่อง่าย ถือมงคลตื่นข่าว และพุทธะจริต เป็นผู้ใช้ปัญญาตรึกตรองมาก จริตทั้ง ๖ ประการ เป็นสิ่งที่ทุกคนต้องรู้และหมั่นพิจารณาเนืองๆ ว่า ตนนั้นตกอยู่ในจริตข้อใด หรือจริตข้อใด เป็นเจ้าเรือน เมื่อรู้แล้ว จงกำหนดจิตของตน ให้แน่วแน่ละจริตนั้นๆ เสีย ทำบ่อยๆ จนจิตสงบ เยือกเย็น ได้ชื่อว่า เป็นผู้ละกิเลส ตัณหา อุปาทานที่เกิดขึ้นได้…”

โอวาทธรรมองค์หลวงปู่อ่ำ ธัมมกาโม

๑๕ กันยายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุก ๆ ท่าน



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

ความคมของใบมีดอาศัยใบมีด แต่มิใช่ใบมีดแต่เป็นความคม
ผู้จะตัดทุกข์ให้ขาดก็ต้องอาศัยความคม ศีลของตน
จิตของตน ปัญญาของตน คำว่าของตน
คือ ความแหลมคม เมื่อคมได้ที่แล้วก็ตัดให้ขาดได้ง่าย เข้าใจไหมล่ะ…
………………………………
หลวงปู่จาม มหาปุญฺโญ
_____________________________
หมื่นคำสอน
มิสู้หนึ่งทำตาม
………………………………
พระอาจารย์พวงพิด ธมฺมธโร ครูบาแจ๋ว

๑๕ กันยายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุก ๆ ท่าน



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

อยู่อย่างต่ำ ทำอย่างสูง
นำประโยชน์มาสู่ตนของตน
…………………………….
มหาปุญฺโญวาท หลวงปู่จาม มหาปุญฺโญ วัดป่าวิเวกวัฒนาราม อ.คำชะอี จ.มุกดาหาร

๑๕ กันยายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุก ๆ ท่าน



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

…ดูถูกตัวเอง…

“ โลกนี้ไม่ดีเลย ”
โอ…อย่าไปตำหนิโลก
โลกก็เป็นโลกอยู่อย่างนี้
สารพัดมันจะเป็นไป
เพราะมันเป็นโลก

เราเกิดมาในโลก
ก็เป็นไปอย่างโลก

ตำหนิโลกก็ดูถูกตัวเอง
ว่าให้โลกก็เหมือนกับว่าให้ตัวเอง
ว่าตัวเองดีแล้ว…
ทำไมตัวเอง เจ็บไข้ แก่ชราทรุดโทรม
แตกดับเป็นทุกข์เป็นร้อน
ประการใด

เอาให้ดีเน้อ !!
ตัวนั้นแหละเป็นโลก…

คติธรรม -:- หลวงปู่จาม มหาปุญฺโญ -:-
คัดจาก -:- คุรุธรรมล้ำเลิศวิศาล -:-

๑๕ กันยายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุก ๆ ท่าน



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต

 

“…คำสอนขององค์พระพุทธเจ้า ทุกถ้อยทุกคำ ล้วนแต่เป็นไปด้วยประโยชน์ อันจะให้ผลอย่างดี อย่างเลิศ แก่ตนเองผู้ตั้งใจปฏิบัติ ที่สุดก็พาให้พ้นทุกข์ได้…”

คติธรรม -:- หลวงปู่จาม มหาปุญฺโญ -:-
คัดจากหนังสือ -:- แปดรอบธรรม หน้า ๖ -:-

๑๕ กันยายน ๒๕๖๐

กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาบุญท่านเจ้าของผู้ถ่ายภาพนี้ พร้อมทั้งผู้ที่มีส่วนร่วมในการเผยแผ่โอวาทธรรมนี้ ทุก ๆ ท่าน



ที่มา ธรรมะพระอรหันต์ สายหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต