ธรรม...ย้ำเตือน

ธรรม...ย้ำเตือน

วัดนี้ไม่มีอะไร งานข้างนอก ให้ทำความเพียรของเราให้มาก ๆ อย่าเห็นแก่กิน แก่นอน

การกิน ก็ให้พิจารณาเอาว่า กินน้อยทำความเพียรดีไหม กินมากเป็นยังไง ให้ดูเอาว่าอย่างไหนดี ให้กินแต่พอดี อย่าเห็นแก่การนอน นอนพอตื่นก็ตื่น

ทำความเพียร ไม่ต้องไปสนใจกับเรื่องอะไรภายนอก อย่าสนใจกับเรื่องอดีตอนาคต โทษของพระมันก็มีเรื่องการฆ่ากับเรื่องผู้หญิง

เวลาภาวนาอย่าไปคิดถึงมัน โดยเฉพาะเรื่องความรักใคร่ชอบพอ อย่าไปยินดีกับเรื่องอดีตอนาคต อนาคตนมันไม่เท่าไหร่ล่ะ อดีตมันสำคัญ จิตมันชอบไปปรุงไปแต่งว่าสวยว่างาม ว่าดีว่าชอบ ควรจะวางได้ก้ให้วาง ตัดได้ก็ให้ตัดซะ เราบวชเข้ามาแล้ว ภาวนาเอาแต่เรื่องของเรา มองให้มันเป็นอสุภะ การกินการอยู่ก็ดี ไม่มีอะไรมาก อย่าไปเห็นแก่กิน เรื่องการกิน เราเป็นพระ ไม่เหมือนกับฆราวาส อยากกินอะไรก็ไปหาซื้อเอามากิน กุ้ง หอย ปู ปลา หมู เนื้อ อาหารทะเล คาว หวาน กินไปสนุกไป เพราะมีเงินซื้อกิน

เราบวชแล้วซิมันดี คนมันเคยมีวาสนาได้บวช จึงได้บวข เห็นไหม คนข้างนอกเป็นแสนเป็นล้านไม่มีโอกาส เราบวชแล้วโอกาสดีแล้ว ให้รีบภาวนาเอาตัวเรา อย่าปล่อยเวลาให้ผ่านไปเปล่า ๆ

รีบทำเข้าความเพียร ตรงไหนว่ามันเหมาะก็ให้เอา สะดวกในศาลา เรือนน้ำ ในป่า หรือตรงไหน ๆ ว่าดีว่าเย็นเอาเลย อย่าฃ้า

หนทางมันมีอยู่ สวรรค์ นิพพานรออยู่ ขาดอยู่แต่ผู้เอาจริง ให้รีบภาวนา
ดูที่ใจอย่าส่งออกนอก ส่องดูที่ใจอย่างเดียว ดูอะไร ๆ ก็ไม่เหมือนดูที่ใจ
เราพอใจ ชอบไม่ชอบมันก็อยู่ที่ใจ กายไม่เกี่ยว กายมันก็เป็นของมันเช่นนั้นแหละ
เกิด แก่ เจ็บ ตาย แต่ใจมันไม่เจ็บไม่ตายด้วย ฉะนั้น ให้ดูที่ใจ ไม่ต้องไปดูที่อื่น...

สอนพระบวชใหม่ โดย..หลวงปูเพียร วิริโย
วัดป่าหนองกอง อ.บ้านผือ จ.อุดรธานี
๒๓ มิถุนายน ๒๕๔๖