นั้งสมาธิแล้วเห็นเงา เคลื่อนไปรอบๆตัว

ก่อนหน้าที่ผมจะเริ่มฝึก มีคนทักว่าผมมี องค์พญาภุชงนาคราช หลังจากนั้น
ผมก็ฝึก สวดมนต์ และ นั้งสมาธิ รักษาศีล 5ทุกวันมาประมาณ 2 เดือน
ผมนั้งสมาธิ ประมาณ 5 - 40 นาที แล้วแต่วันที่สะดวก
วันแรกๆก็สวดมนต์ นั้งสมาธิ และแผ่เมตตา รู้สึกสงบมาก ชอบมากครับ หลับสนิทตลอด

เดือนที่แล้ว ผมนั้งสมาธิแล้วมีหลายครั้งที่นั้งแล้วหัวหมุนไปมาเอง รู้สึกเหมื่อนในหัวมีลูกตุ้มเหวียงไปมา ผมก็อ่านในบอดมาว่า จิตเป็นปิติ
http://palungjit.org/threads/%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%AA%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%98%E0%B8%B4%E0%B8%AA%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%84%E0%B8%A3%E0%B8%B9%E0%B9%88%E0%B8%81%E0%B9%87%E0%B8%A3%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B8%AA%E0%B8%B6%E0%B8%81%E0%B9%80%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%99%E0%B8%AB%E0%B8%B1%E0%B8%A7%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B8%B8%E0%B8%99.48295/

ผมก็ทำต่อไป ไม่คิดอะไร วันหนึงผมอธิฐานขอให้ผมสัมผัสถึงท่านได้ (ท่านพญาภุชงนาคราช) ผมก็เห็นเงามาลอมตัวผม แรกๆก็กลัว เพราะไม่เคยสัมผัสได้มาก่อน แต่เดี๋ยวนี้สามารถทำจิตให้นิ่งได้ ไม่ตกใจแล้ว แต่ในใจพอนั้งไป ก็อยากรู้เห็น ทั้งที่ก็รู้ว่าความสงบ ทำใจให้ว่าง

อยากถามผู้ที่รู้ว่าผมควรปฏิบัติอะไรอื่นเพิ่มเพื่อให้ได้สมาธิที่สูงขึ้น หรือทำแบบนี้ทุกวันก็พอครับ

 

ยังรอผู้รู้มาบอกต่อนะครับ

 

ผี....:boo::boo:

 

ผีหรอครับ ที่ผมเห็นจะได้ทำความเข้าใจใหม่

 

ดิฉันเคยมีอาการเป็นแบบคุณนะคะ เวลาที่นั่งสมาธิ แล้วจะมีอาการหัวหมุนรวม

ทั้งลำตัวด้วย คือพอเริ่มนั่งปุ๊บ กำหนดจิตพองยุบจับไปที่สะดือ ได้พักนึง ก็จะมีอาการเลย

เหมือนงูเลื้อยอะค่ะ นั่งเป็น ชม.ก็เป็นอยู่อย่างนั้น แต่พอเรากำหนดจิตมาจับที่พองยุบใหม่

ก็นั่งตัวตรงได้ พอเผลอสติปุ๊บ ก็เป็นอีก ( แล้วทนเวทนาได้นะคะ ทนความเจ็บปวดได้ )




ดิฉันได้ไปปฏิบัติ ธรรมที่วัด อัมพวัน มา และมีอาการดังกล่าวเกิดขึ้นในขณะที่

กำลังปฏิบัติกรรมฐานอยู่ เลยเกิดความสงสัย จึงเรียนถามพระอาจารย์ ว่าเป็นเพราะเหตใด

พระอาจารย์ท่านจึงเมตตา ตอบดิฉันมาค่ะ " ว่าเป็นเพราะขาดสติ "



ซึ่งเป็นเรื่องจริงค่ะ เพราะคนที่ปฏิบัติพอได้ในระดับหนึ่งแล้ว ( แต่ยังไม่ดีมาก )

คงจะพอรับรู้ได้ เพราะเวลาที่เรานั่งนั้น ( ส่วนตัวนะคะ เพราะดิฉันเป็นอยู่ ) จะมีอาการฟุ้ง

ซ่านบ้างล่ะคือคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย จนต้องกำหนดคิดหนอ ๆ จึงกับมามีสติอีกครั้ง

หรือบางครั้งเหมือนจะมีเห็นเป็นดวงแก้วใสๆ อยู่ภายในตัวของเรา พอกำหนด เห็นหนอจึง

กลับมามีสติอีกครั้ง " มีครั้งนึงนะคะ ดิฉันเคยนั่งนานสุด 2 ชม. มีอาการเผลอสติ ตัวหมุน

บ้าง ฟุ้งซ่านบ้าง สงบบ้าง ภายในระยะเวลานั้น จนทนเวทนาไม่ไหว คือมันปวดสุดจะทน

ได้เหมือนขาจะแตกจะระเบิดให้ได้ ( ปวดมากกก จนอธิบายไม่ถูกว่าปวดยังไง ) วินาทีที่

ดิฉันกำลังจะขยับขานั้น ( มันเป็นเสี้ยว วินาที จริงๆค่ะ) พลันก็เกิดอาการขนลุกและเย็น

วาบไปทั่วทั้งตัว ขาที่ปวดจนจะระเบิดได้นั้น บัดนี้อาการปวดหายไปหมดสิ้น มีแต่อาการ

ปิติเกิดขึ้นแทน



ก็เลยเรียนถามพระอาจารย์อีกครั้งพระอาจารย์ ท่านก็บอกแค่เพียงว่าทำดีแล้ว

ท่านให้เรียนรู้ด้วยตนเอง ดูจิต ดูสติของตัวเอง ( แต่เราก็ยังไม่เข้าใจอะไรมาก ได้แต่แนว

ทางปฏิบัติมา ) พอกลับมาบ้านก็ยังปฏิบัติได้ไม่ดีเท่าไหร่ " ถ้ามีโอกาสจะกลับไป ปฏิบัติ

ที่วัดอีก เพราะรู้สึกว่าปฏิบัติได้ดีกว่าที่บ้านมาก และอีกอย่างคือ พระอาจารย์ท่านบอกว่า

เวลาที่เราปฏิบัติอยู่ให้ตัดความสงสัย ออกไปเพราะหากเราสงสัยอยู่จะทำให้ การปฏิบัติไม่

ก้าวหน้า อันนี้ก็คงจะจริง เพราะยังตัดความกังวลสงสัยออกไปไม่ได้ซักที "




ก็ถือว่าเป็นการแชร์ประสบการ์ณ ในการปฏิบัติ กันนะคะ



ขอให้ท่านเจ้าของกระทู้ จงเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไป ค่ะ สาธุ

 

จะลองนั้งไห้นานขึ้นและตัดสงใสออกให้ได้ อย่างที่แนะนำมานะครับ ขอบคุณครับ ขอให้งเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปเช่นกันครับ