นิทานตอนดึก:ทางเข้าเมืองพญานาค

ทางเข้าเมืองบาดาลเมืองพยานาคเห็นมีอยู่หลายที่ซึ่งหลายคนก็อยากไปเที่ยวกันเหลือเกินแต่ไม่ใช่จะได้ไปง่าย ๆ หรอกนะถ้าไม่เคยมีความเกี่ยวข้องมาก่อนและไม่ได้รับอนุญาติให้เข้าไป ทางเข้าล้วนแต่มีเจ้าหน้าที่บริวารเฝ้ารักษาอยู่ทั้งนั้นและถึงแม้เหล่ามนุษย์จะได้ไปยืนอยู่หน้าปากทางก็คงมองไม่เห็นอยู่ดีว่าตรงนี้เป็นทางเข้าสู่เมืองบาดาล..เพราะถ้าประตูไม่เปิดมนุษย์ก็มองไม่เห็นมนุษย์ก็คงมองเห็นเป็นเพียงก้อนหินเป็นฝาผนังเป็นต้นใม้รกทึบหรือบางสิ่งปิดกั้นเอาไว้..แต่ถ้าพญานาคท่านอนุญาติทางก็จะเปิดออกเองพร้อมทั้งมีคนนำทางพาเข้าไปด้วยไม่ต้องกลัวหลงทาง

ส่วนคนที่จะนำทางมนุษย์เข้าไปก็แล้วแต่โอกาศละกันนะว่าใครจะเห็นเป็นอะไรอาจจะเห็นเป็นร่างคนหรือเป็นงูใหญ่นำทางไปก็ได้..พอเห็นแล้วก็เดินตามไปเรื่อย ๆ ไม่ต้องกลัว..

แต่ระหว่างทางเดินไปขอเตือนผู้คนทั้งหลายไว้ก่อนว่าอย่าคิดจะเก็บอะไรติดตัวมาเด็ดขาด ! ของทุกอย่างถึงแม้จะดูสวยงามตกหล่นอยู่ตามพื้นซึ่งคนไม่รักษาศีลชอบคิดเองว่าไม่มีเจ้าของ ? แต่นั่นก็ไม่ใช่ของเราอยู่ดีถ้าหากโลภมากแอบเก็บไว้อาจจะไม่มีโอกาศกลับออกมาอีกเลย

พอเดินตามไปสักพักเมื่อจะเข้าสู่เมืองบาดาลจะเห็นแม่น้ำสายเล็ก ๆ ขวางไว้ ซึ่งเป็นแม่น้ำไม่ใหญ่มากนักคนที่นำทางพาเรามาตั้งแต่แรกท่านจะเดินข้ามน้ำไปก่อน หรือถ้าหากท่านไม่ได้มาในร่างมนุษย์แต่มาในร่างของงูใหญ่นำทางเรา งูใหญ่ที่เห็นก็จะลงน้ำข้ามไปก่อนเมื่องูใหญ่นั้นขึ้นจากน้ำอีกฝั่งนึงก็จะกลายร่างเป็นคนเพื่อนำทางเราต่อไป..พอเราเห็นแบบนั้นแล้วก็เดินข้ามแม่น้ำที่เห็นไปได้เลย น้ำไม่ลึกมากเดินข้ามไปได้เมื่อเราขึ้นฝั่งของอีกฝั่งนึงได้ก็เป็นอันว่าเข้าสู่เมืองบาดาล...ส่วนมนุษย์ที่เข้าไปได้เมื่อมาถึงตรงนี้แล้วก็ไม่ต้องกลัวว่าจะถูกทิ้งเอาไว้เดียวดายในเมืองบาดาลเพราะคนที่เป็นไกด์นำทางมาตั้งแต่ครั้งแรกท่านจะไม่ทิ้งเราไว้แต่จะยังคงนำทางต่อไปไม่ว่าอยากไปดูตรงใหนก็คอยบอกว่าตรงนั้นไปได้หรือไม่ได้ ตรงใหนจะมีอันตราย หรือจะได้เวลากลับหรือยัง...เรียกว่านำทางตั้งแต่เข้ามาจนกระทั่่งส่งกลับ..

มนุษย์ที่เข้ามาได้ถึงนี่แล้วเมื่อเดินขึ้นฝั่งแห่งเมืองนาคได้แล้วก็ลองสังเกตรอบข้างดูนะว่าเห็นอะไร แล้วก็แหงนหน้าดูข้างบนให้ดีแล้วจะรู้ว่าท้องฟ้าบนโลกมนุษย์กับท้องฟ้าในเมืองนาคต่างกันแค่ใหน...เอะ..ว่าไปแล้วจะเรียกว่าท้องฟ้าก็คงไม่ได้ ต้องเรียกท้องน้ำถึงจะถูกเนอะ

--------------------------------------

https://www.facebook.com/maha.athittan
https://www.facebook.com/pages/เบอร์โทรศัพท์มงคลตามหลักโหราศาสตร์/635584033223377?ref=ts&fref=ts

 

คนเคยไปกับคนไม่เคยไปน้อ...

 

[ame]http://m.youtube.com/watch?v=CvcDtDit7Tc#[/ame]

 

เมืองพญานาคอยู่ใต้น้ำตกคอนพะเพ็ง ที่น้ำไหลเชี่ยวแรง ไหลบ่าถาโถมกระหน่ำลงมาจากชั้นหินราวกับจะถล่มทลายแก่งหินอย่างดุดันและเกรี้ยวกราด มองลงไปเป็นเหวลึก น้ำตกเหวเสียงดัง คนพลัดตกลงไปคงไม่เหลือชิ้นดี ด้านล่างใต้แม่น้ำลงไปสุดลึกมีเมืองอันสวยงาม สว่างวาววับ งดงามหาที่เปรียบไม่ได้ ถามพระท่านนั้นว่าที่นี้ที่ไหน ท่านบอกว่านี้เมืองพญานาค บอกว่าผู้มีบุญเท่านั้นจะได้เห็นและลงมาที่นี้ ด้านหน้าทางเข้าจะมีเทพบุตรหนุ่มรูปงามยืนสง่าเนื้อตัววาววับใบหน้ามีรอยยิ้มตลอดเวลา เพียงแต่ยืนยิ้มไม่พูดสิ่งใด พระท่านนั้นเชิญชมเมืองอันศิวืไล ความงามหาที่เปรียบไม่ได้ แล้วค่อยกลับ เทพบุตรรูปงามท่านนั้นเดินนำ พระท่านนั้นมองว่าสิ่งที่เป็นและเห็น สัมผัสไม่ได้ด้วยตาเนื้อ .....อย่างไรก้อดีถือเป็นนิมิตรที่เป็นกุศล สมาธิของเรายังไม่ตั้งมั่นพอจิตส่งออกนอกไป ลืมตาขึ้นด้วยสติที่ปิติเต็มอิ่ม ... สองปีต่อมาได้มีโอกาศไปเที่ยวเมืองปากเช ทัวร์แนะนำสถานที่เที่ยว ตามโปรแกรม ปกติจะไม่สนใจเพราะเพลียมาก ไปเที่ยวนี้จำใจไปค่ะ เพราะไปทำงานด้วย ทางเข้าคอนพะเพ็งทั้งร้อน ทั้งฝุ่น หลับตลอดทาง นั่งรถตุ๊กเข้าไป ต้องเดินไปอีสักหน่อย ร้อนมากค่ะ เพื่อนคณะทัวร์บางท่านชรามากก้อไม่เดินนั่งเล่นคุยกันไป ได้ยินแต่เสียงน้ำตกดังซู่ซ่า ในใจคิดว่ามันลึกเเรงขนาไหนถึงดังขนาดนี้ ถึงได้เดินไปชมภาพที่เห็น นึกไม่ออกว่าเคยเห็นที่ไหน เหวลึกน้ำใสไหลแรงขนาดนั้น สวยงาม และน่ากลัว นึกไม่ออกเคยเห็นที่ไหน.....กลับมาถึงกรุงเทพค่อยนึกออกว่าเคยเห็นเมื่องครั้งทำสมาธิคราวนั้นเอง

 

แต่ก้อเพียรปฏิบัติไม่ขาดนะ มากน้อยไปตามโอกาศ อยากไปอีกก้อไม่ได้ไปไปไม่ถึง จะไปถึงได้ต่อเมื่อเรานึกคิดจินตนาการเอาเองว่าไป..ว่าเห็น..ว่ามี สิ่งที่เห็นพญานาคนั้นเป็นงูมีงอน ตามวัด ตามนิทาน ตามยูทูปทัวร์ เราก้อจดจำเอาสิ่งนั้นไปปรุงแต่งต่อ

 

น่าสนใจดีครับ แล้วสภาวะความเป็นอยู่ในเมืองพญานาคเป็นอย่างไรบ้างครับ พอจะมีรายละเอียดเล่าได้ไหมครับ

 

มองเห็นเพียงน้ำ หิน เหวลึก และความสงสัยมึนงงของตัว ว่าใต้หินใต้น้ำนี้มีสถานที่สวยงาม เหมือนเมืองอัญมณีสวยสว่างวาววับขนาด มองเห็นเพียงแต่ท่านเทพบุตรรูปงาม เดินนำ และพระสงฆ์ท่านหนึ่งเดินตาม เราก้อเดินตามเข้าไป ท่ามกลางความสวยงามวาววับสว่าง และสว่าง แจ้งออก แจ้งออก
ลมหายใจก้อค่อยๆๆกลับมา เห็นลมหายใจที่เด่นชัดตัวเอง เห็นตัวเอง รู้สึกอิ่มจากสมาธินั้น ก้อท่องนโมสามจบ และแผ่เมตตาต่อ และก้อลืมตาจากสมาธินั้นนั้นค่ะ ...สำหรับตัวเองไม่ใช่คนงมงายไม่เชื่ออะไรง่ายๆ แต่เชื่อว่าภพ ภูมิ ที่ต่างออกไปจากโลกมนุษย์นั้นมีจริงค่ะ ไม่ใช่คนที่ฝึกปฏิบัติเก่ง และไม่ความรู้ทางธรรมอะไรเลย ทำๆไปไม่ต้องรู้ว่าคืออะไรทำเพราะอยากทำ ถือว่าเป็นบุญเก่าติดตัวมามั้ง ถึงรู้และสัมผัส รู้แต่รู้ เห็นได้แต่เห็น ผ่านไป ผ่านละผ่านไป เล่าไปใครจะหาเราบ้า^_^