ปรารถนาโพธิญาณเดินไม่หยุดยังไงก็ถึง

อนาคตังสญาณและการปรับสังคมตามกาลของโพธิสัตว์

 

เริ่มปรารถนาโพธิญาณต้องเริ่มจากจุดใด

 

ในโลก ไม่มีพ่อคนไหน บอกให้ลูกท้อถอย ยอมแพ้ต่ออุปสรรคและใจตนเอง
ไม่ต้องการให้ลูกด้อยกว่าตน

ในทางธรรม ก็เฉกเช่นเดียวกัน เมื่อเห็นลูกต้องการเจริญเติบโตเพื่อสิ่งมีค่าสูงสุด
ท่านบอกทุกอย่าง ให้กำลังใจ ต่อลมหายใจของการสร้างบารมีครับ

 

คนที่ทำด้วยใจรัก (ฉันทะ) และ ทำไม่หยุด ช้าหรือเร็ว ก็ต้องถึงจุดหมาย


แต่.........


คนที่ทำเร่ง ทำเร็ว โดยเอาความอยาก ความเร่าร้อน นำหน้าและบงการในดวงจิต
ก็หมดแรง หรือ เครื่องไหม้ ตายกลางทาง เสียก่อน



-------------------ฉันทะ วิริยะ จิตตะ วิมังสา-----------------

 

คำว่าพระโพธิสัตว์หรือ พุทธภูมิที่พากันใช้เกล่อไปนั้น เป็นความล่อแหลมอยู่ไม่น้อย เพราะอาจเป็นช่องให้กิเลสความหลงมาครอบงำได้ง่าย


ข้อเสียที่เห็นชัดเจนก็คือทำให้ไม่อุสาหะพากเพียรปฏิบัติขัดเกลากิเลสในภพ ชาติปัจจุบัน ด้วยคิดหวังจะสร้างนั่นสร้างนี่ไปเรื่อย ๆ เพื่อปูทางไปสู่ความเป็นพระพุทธเจ้าในอนาคต

ทั้งที่ได้ลาภอันประเสริฐที่เกิดมาพบพระพุทธศาสนา ได้มีโอกาสพบธรรมคำสอน พบครูบาอาจารย์ดี ๆ ก็มิได้ปฏิบัติให้เต็มที่ หากพ้นจากชาตินี้ไปแล้ว


จะมีอะไรเป็นหลักประกัน อย่าว่าแต่จะมาพบพระธรรมคำสอนอีกเลย แม้เพียงการได้เกิดเป็นมนุษย์อีกก็ยังยาก

 

<iframe width="560" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/6NJTaJ7xoTM?rel=0" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

 

เมื่อสัตว์โลกทั้งหลาย น้อมเอาความบริสุทธิ์
คือ “พระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ”
ตลอดทั้ง “พระจักรพรรดิ รัตนะ๗”

ซึ่งซ้อนอยู่ภายใน

เราจะเห็นก็ตาม ไม่เห็นก็ตาม ... มีอยู่


เข้ามาสู่ใจตนเช่นนั้น


มีผลให้แต่ละสัตว์โลก ... สะอาดบริสุทธิ์ยิ่งๆขึ้นไป
มีกำลังสูงขึ้น ในการที่จะบำเพ็ญบุญบารมีไปเพื่อ
"มรรค ผล นิพพาน"

เป็นบุญเป็นกุศล เเก่กล้าเป็น
“บารมี อุปบารมี ปรมัตถบารมี” ยิ่งๆขึ้นไปแก่ตนเองผู้ปฏิบัติ



ยิ่งเป็นเท่าไหร่ คือ บริสุทธิ์กาย วาจา ใจ
เป็นบุญ เป็นบารมี ที่เราบำเพ็ญส่วนภายนอกเท่าไหร่ ... ยิ่งมีผลไปถึงภายใน


ผลถึงภายในอย่างไร ?
“จักรพรรดิ” นั่นแหละเขาจะ “เก็บเหตุ”
ที่สัตว์โลกแต่ละสัตว์โลก บำเพ็ญคุณความดี
ถ่ายทอดส่งกลับไปยัง “ต้นธาตุต้นธรรม” หรือ “เครื่องธาตุเครื่องธรรม”

เพื่อ “ปรุงเป็นผล” เป็นวิบาก ส่งผ่านกลับเข้ามายัง ธาตุธรรมที่สุดละเอียดของกายหยาบ ตรงกลางกำเนิดธาตุธรรมเดิม
ให้มีผลเจริญงอกงามไพบูลย์ ในบวรพระพุทธศาสนา
สุข สมบูรณ์ บริบูรณ์
ด้วย มนุษย์สมบัติ สวรรค์สมบัติ นิพพานสมบัติ ในส่วนของกายเนื้อหรือกายหยาบ มีการส่งไปส่งมาอย่างนี้
และในขณะเดียวกัน “กำลัง” หรือ “ความแก่กล้าของธาตุธรรม” ที่สัตว์โลกทั้งหลายกระทำ กาย วาจา ใจ ให้สะอาดบริสุทธิ์

ไปถึงธาตุธรรม "เห็น จำ คิด รู้" สุดหยาบไปจนสุดละเอียด
ก็ไปมีผลถึง “ต้นในต้น” ... ให้แก่กล้ายิ่งขึ้นด้วย
เมื่อแก่กล้ายิ่งขึ้น ด้วยการสื่อเชื่อมต่อ “บุญกุศล” จากกายเนื้อซึ่งเป็นฐานของพระ ถ้าทำคุณความดี
ผ่านเข้าไปจากกายแต่ละกาย ที่มีอยู่สุดกายหยาบกายละเอียด
ผ่านไปทางภาคผู้เลี้ยง คือ “จักรพรรดิ” ฯลฯ
ไปจนถึง “ต้นธาตุต้นธรรม”


แล้วก็ทับทวีกลับเป็นวิบากกรรมมา ยิ่งใกล้ชิดเข้าไปมากเท่าไหร่ บุญบารมีในธาตุในธรรม สุดหยาบสุดละเอียดของท่าน ... ก็แก่กล้าไปตาม
จนถึง”ต้นธาตุต้นธรรม” เพียงนั้น
และเมื่อถึงที่สุดของความแก่กล้า คือ “ปรมัตถบารมี” นั้นแล้ว
ท่านก็มีพลังที่จะบรรลุ "มรรค ผล นิพพาน" ตามส่วน
พร้อมจะเรียกว่า “พระโพธิสัตว์”
แปลว่า ผู้ที่ได้รับพยากรณ์แล้ว
พระผู้บำเพ็ญบารมี ซึ่งไม่ว่าจะเป็นพระโพธิสัตว์ หรือผู้ที่ยังไม่ได้รับพยากรณ์ก็แล้วแต่ ซึ่งมีอยู่จำนวนมากนั้น เมื่อองค์ใดได้มาบรรลุ พระอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณแล้ว ก็จะยิ่งมีพลังสูง ที่จะช่วยสัตว์โลกได้มากเพียงนั้น








นี่ในส่วนของการบุญการกุศล มันมีความละเอียดลึกซึ้งไปอย่างนี้
และโดยเฉพาะอย่างยิ่งในวันนี้ ได้เปิดเผยเรื่อง “จักรพรรดิ”


และ "จักรพรรดิ" นี่แหละ
เมื่อมีมากขึ้น สะอาดบริสุทธิ์มากขึ้น
ก็จะช่วยให้ผู้เข้าไปนมัสการกราบไหว้
ปฏิบัติบูชา ... “ถึงธรรมะ” กันได้มาก
เรียกว่า "กำลังต่อกำลัง" ทุนต่อทุนเลยทีเดียว
หรือ บารมีต่อบารมี


พระเทพญาณมงคล ( เจ้าอาวาสวัดหลวงพ่อสดธรรมกายาราม อ.ดำเนินสะดวก จ.ราชบุรี)

*****************************************************


คำอธิษฐาน


โดย


พระเทพญาณมงคล (เสริมชัย ชยมงฺคโล)


เจ้าอาวาสวัดหลวงพ่อสดธรรมกายาราม
อ.ดำเนินสะดวก จ.ราชบุรี




ขอกุศลผลบุญ ที่ข้าพเจ้าได้ประกอบบำเพ็ญไว้ด้วยดีแล้ว
มีทานกุศล ศีลกุศล ภาวนากุศล
และการอุทิศแผ่ส่วนกุศลนั้น แก่สรรพสัตว์โลกทั้งหลายเป็นต้นนี้
ตั้งแต่อดีต จนตราบเท่าถึงปัจจุบัน
จงเป็นตบะ เดชะ พลวปัจจัย
ให้ข้าพเจ้าเป็นผู้ปราศจากกิเลสนิวรณ์ และวิปัสสนูปกิเลสทั้งหลาย
ให้ข้าพเจ้าเป็นผู้มีปัญญาอันเห็นชอบในพระอริยสัจทั้ง ๔ และได้ดวงตาเห็นธรรม
ขอให้สิ้นอาสวกิเลส ตัณหา อุปาทาน
และได้บรรลุมรรคผลนิพพาน ฝ่ายสัมมาทิฏฐิแต่ส่วนเดียว
และขอจงเป็นพลวปัจจัยเกื้อหนุนข้าพเจ้า


๑.ให้แตกฉานในพระไตรปิฎก
มีพระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก และ พระอภิธรรมปิฎก


๒.ให้ถึงพร้อมด้วยจรณะ ๑๕ ธรรมเครื่องยังให้เกิดและเจริญ โพธิปักขิยธรรม
องค์ธรรมเครื่องตรัสรู้ ๓๗ ประการ อันประกอบด้วย
ทิพพจักขุ ทิพพโสต สมันตจักขุ ปัญญาจักขุ ธรรมจักขุ และพุทธจักขุ อันบริสุทธิ์
พร้อมด้วยวิชชา ๓ วิชชา ๘ อภิญญา ๖ และจตุปฏิสัมภิทาญาณ
(สำหรับผู้ปรารถนา พุทธภูมิ พึงอธิษฐานเพิ่มว่า .....
ให้เจริญด้วย อาสยานุสยญาณ และ อินทริยปโรปริยัตตญาณ ธรรมเครื่องช่วยในการโปรดสัตว์)


๓.ให้ได้เข้าถึง ได้รู้ เห็น และเป็นพระธรรมกายมรรค ผล และพระนิพพาน
คือ ธรรมกายที่บรรลุพระอรหัตตผลแล้ว
ทำให้แจ้งทั้งพระนิพพานถอดกาย และทั้งพระนิพพานเป็น โดยพลัน
ให้ได้ตรัสรู้ในธรรมที่ควรรู้ ทั้งสังขตธาตุสังขตธรรม
และอสังขตธาตุอสังขตธรรมทั้งหลาย ตามที่เป็นจริง
ให้สามารถละธรรมที่ควรละ ให้สามารถเจริญในธรรมที่ควรเจริญ
มุ่งตรงต่อมรรคผลนิพพาน ที่สิ้นสุดแห่งทุกข์ทั้งปวง


๔.ขอให้ได้บุญศักดิ์สิทธิ์ บารมี รัศมี กำลัง ฤทธิ์ อำนาจ สิทธิ เฉียบขาด เป็นทับทวี
ตามศักดิ์แห่งบารมี และหน้าที่ทนายแห่งพระพุทธศาสนา


๕.ขอให้ข้าพเจ้าได้ชนะศัตรู คือ กิเลสมาร ขันธมาร มัจจุมาร
และอุปาทานในอภิสังขารมาร ด้วยตัณหาและทิฏฐิ คือ ความหลงผิด
และขอให้พญามารทั้งหลายและบริวาร จงอย่าได้ช่อง
เข้าครอบงำ ขัดขวาง และทำลายการบำเพ็ญบารมีแห่งข้าพเจ้า
ตลอดทั้งเพื่อนผู้ร่วมบำเพ็ญบารมีทั้งหลายของข้าพเจ้าได้


๖.ให้ได้รู้ถูก เห็นถูก ในธรรมที่ควรรู้และควรเห็น
ให้เป็นผู้คิดถูก พูดถูก กระทำถูก นำผู้อื่นถูก
และทรงไว้ซึ่งพระพุทธศาสนาของพระบรมศาสดาตลอดไป ในกาลทุกเมื่อ


๗.ขอให้ข้าพเจ้าเป็นผู้ฉลาดในอุบาย แห่งความเจริญและความเสื่อม
เป็นผู้เฉียบแหลมในอรรถ และ ในธรรม


๘.ขอให้สุข สมบูรณ์ บริบูรณ์ ด้วยปัจจัย ๔ สิ่งอำนวยความสะดวกทั้งหลาย
มียวดยานพาหนะ และเครื่องใช้สอยต่างๆ เป็นต้น
ขึ้นชื่อว่าความขาดแคลนในสิ่งเหล่านี้ อย่าได้มี


๙.แม้ว่าข้าพเจ้าจะยังอาภัพอยู่ ยังจะต้องท่องเที่ยวไปในวัฏฏสงสาร
ก็ขอให้ได้เกิดในฤกษ์สร้างบารมี บริบูรณ์ด้วยสมบัติ ๖ ประการ คือ
กาลสมบัติ ชาติสมบัติ ตระกูลสมบัติ ประเทศสมบัติ ทิฏฐิสมบัติ และอุปธิสมบัติ
ให้ได้มีโอกาสศึกษาและปฏิบัติธรรมเพื่อความพ้นทุกข์ ตามแนวทางพระพุทธศาสนา
และขอให้ข้าพเจ้าเป็นเหมือนพระโพธิสัตว์ผู้เที่ยงแท้
ได้รับการพยากรณ์จากพระพุทธเจ้าแล้ว ไม่กระทำอกุศลกรรมอันจะนำไปสู่อบายภูมิอีก
และถ้าหากยังมีเศษกรรมเหลืออยู่ ก็ขออย่าได้ถึงฐานะแห่งความอาภัพต่างๆ


๑๐.เมื่อเกิดเป็นมนุษย์ ก็ขอให้ได้เพศบริสุทธิ์ เป็นชาย ให้ได้บรรพชาอุปสมบท
เป็นผู้มีอายุยืนกว่าอายุขัยของมนุษย์ในกาลนั้นตามปรารถนา
และแม้ว่าจะผ่านวัยกลางคน ก็ขอให้มีพลานามัยแข็งแรง
อายตนะภายในดีเลิศ และสุขภาพจิตใจดีเลิศ


๑๑.ขอให้ข้าพเจ้าไม่พึงคบมิตรชั่ว ให้พึงคบแต่บัณฑิตในกาลทุกเมื่อ
และขอให้ข้าพเจ้าเป็นบ่อเกิดแห่งคุณความดี คือ
เป็นผู้มีศรัทธา สติ หิริ โอตตัปปะ ประกอบด้วยความเพียรและขันติ
พึงเว้นจากเวรทั้ง ๕ ไม่เกาะเกี่ยวในกามคุณทั้ง ๕
พึงเว้นจากเปือกตม คือ กาม

พึงยินดีในการรักษาศีล เจริญสมาธิ ปัญญา
วิมุตติ วิมุตติญาณทัสสนะ โดยสัมมาทิฏฐิแต่ส่วนเดียว






************************************************





*************************************************

 

ใส่ลงไปในน้ำ น้ำก็เขียวไปตามสีแก้วนั้น ถ้าสีเหลือง น้ำก็เหลืองไปตาม ถ้าแดง น้ำก็แดงไปตามสีแก้ว ตกลงว่าแก้วสีอะไร น้ำก็เป็นไปตามสีแก้วนั้นๆ นี้เป็นรัตนะที่สูงในโลก

สูงยิ่งกว่านี้ขึ้นไป ก็ต้องเป็นแก้วของพระเจ้าจักรพรรดิ

พระเจ้าจักรพรรดิ มีแก้ว ๗ ประการ คือ

จักรแก้ว
ช้างแก้ว
ม้าแก้ว
แก้วมณี
นางแก้ว
คหบดีแก้ว
ปรินายกแก้ว

แก้ว ๗ ประการนี้ เกิดขึ้นในโลกกาลใด มนุษย์ในโลกได้รับความสุข ปราศจากการไถและหว่าน สำเร็จความเป็นอยู่ อาศัยแก้ว ๗ ประการ ของพระเจ้าจักรพรรดิ ให้เป็นอยู่ได้โดยตลอดชีวิต ไม่ต้องทำกิจการใดๆทั้งสิ้น พระเจ้าจักรพรรดิสอนให้ตั้งอยู่ในศีล ๕ กรรมบท ๑๐ ครั้นสิ้นชีพแล้ว ไปบังเกิดในสุคติโดยส่วนเดียว ไม่มีตกไปอยู่ในทุคติเลย

แก้วทั้งหลายในโลก พิเศษถึงเพียงนี้แล้ว ยังไม่พิเศษเท่าแก้ว คือ

#พุทธรัตนะ
#ธรรมรัตนะ
#สังฆรัตนะ

นั้น ถ้าผู้ใดเข้าไปได้ เข้าไปถึงแล้ว ลืมแก้วสวรรค์ลิบๆ ในโลกหมดทั้งสิ้น

..............................
พระมงคลเทพมุนี
หลวงปู่สด จนฺทสโร

...............................
จากเทศนาธรรมเรื่อง

รตนัตยคมนปณามคาถา

๖ มีนาคม ๒๔๙๒

 

☆☆...จงภูมิใจจิตสงบแค่ไหนจงพอใจแค่นั้น..☆☆..

"...☆☆.ถ้าหากว่าท่านผู้ใดสามารถจะทำจิตให้สงบจากอารมณ์ของความชั่ว คือในด้านของอกุศล จิตน้อมไปในด้านของความดี มี กรรมฐาน ๔๐ หรือ มหาสติปัฏฐานสูตร ข้อใดข้อหนึ่ง ในขณะที่ปฏิบัติครั้งหนึ่ง ชั่ว ๑ นาที ๒ นาที ๓ นาที ๕ นาที ๑๐ นาที ก็ตาม
...ก็จงภูมิใจว่า เวลานี้เราได้มีโอกาสชนะความชั่ว คือ นิวรณ์ ๕ หรือกิเลสได้แล้ว แต่ถ้าว่าเราไม่ประมาทในชีวิต คิดว่าครั้งหนึ่งเราชนะได้ ๑ นาที ๒ นาที หรือ ๓ นาที เดือนหนึ่งมี ๓๐ วัน ปีหนึ่งมี ๓๖๕ วัน ถ้าเราปฏิบัติระงับจิตได้อย่างนั้น ครั้งละ ๒-๓ นาที ถ้า ๑๐ ครั้ง ก็ ๓๐ นาที เป็นต้น ...
....คิดว่าโอกาสของจิตเรายังน้อมเข้าไปด้านของกุศล ขณะใดที่จิตสงัดจากกิเลสคือ ความชั่วของจิต จิตน้อมเข้าไปในด้านของความดี มี พระกรรมฐาน ๔๐ หรือ มหาสติปัฏฐานสูตร ข้อใดข้อหนึ่ง ก็ควรจะภูมิใจว่า เรามีโอกาสชนะกิเลสได้บางตอน บางจุด ถ้าเราสามารถทำให้ชนะได้เรื่อย ๆ ไป ไม่ช้ากิเลสก็จะสลายตัวเหมือนกับเราขัดสนิม วัตถุที่มีสภาพใหญ่ เราขัดได้ครั้งละน้อย ๆ แต่ขัดบ่อย ๆ สนิมก็หมด..☆☆.."
.
.
จาก...หนังสือโอวาทหลวงพ่อวัดท่าซุง เล่ม ๑ หน้า ๓๓
โดย...หลวงพ่อพระราชพรหมยาน .วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี

 

จงอย่าเป็นผู้แพ้ต่ออารมณ์ของความชั่ว เราจงเป็น
ผู้ชนะ ถ้าวันหนึ่งเราชนะตลอดวันไม่ได้ ก็ชนะเป็น
พักๆ ไม่ช้านานเท่าไร จิตก็จะเกิดความเคยชิน


โดย หลวงพ่อพระราชพรหมยาน วัดท่าซุง

 

ก่อนลาลับ หลับไปในคืนนี้ กาย-จิตที่ เหนื่อยล้า จะพาหลับไหล
อาจไม่ตื่น ขึ้นมา ลาผู้ใด จงปล่อยวาง คืนไว้ให้ ในโลกา
สุดละเอียด ให้วางไว้ ในองค์พระ อมตะ ล้ำภพ จบหวั่นไหว
ถ้าลืมตา ยังไม่ตาย สู้ต่อไป มุ่งมั่นใน โพธิญานกล้า กว่าจะเต็ม

 

"ปัญหา" จะกลายเป็นเรื่องเล็ก เพราะสิ่งที่เรา "อธิษฐาน" มันใหญ่กว่า!!!"

(คำสอนครูบาโยธิน)