"ผู้ปฏิบัติธรรม ต้องทำตัวดุจผ้าขี้ริ้ว" ท่านพ่อลี ธมฺมธโร

"ผู้ปฏิบัติธรรม ต้องทำตัวดุจผ้าขี้ริ้ว ซึ่งไม่มีราคา ใครจะเช็ดเท้าหรือเหยียบย่ำไปด้วยดินโคลน ของโสโครกหรือสะอาดอันใด ก็ไม่มีความรังเกียจ หรือยินดี ยินร้าย ดังเช่น สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเรา ซึ่งทรงลดพระทิฏฐิมานะของพระองค์ในการเป็นพระราชโอรสของกษัตริย์ขัตติยราชชาติสกุล ลงมาเป็นนักบวชอย่างคนธรรมดาสามัญ ถือบิณฑบาตเที่ยวเดินไปตามหมู่บ้านชนบทน้อยใหญ่ โดยมิได้ทรงคำนึงว่าอาหารที่ได้มานั้นจะเป็นของดีเลวหยาบหรือปราณีตประการใด พระองค์ก็ทรงรับไว้และบริโภคได้ทั้งสิ้น ฉันใดก็ดี ผู้ปฏิบัติธรรมทั้งหลายก็ควรจะต้องดำเนินตามรอยพระบาทของพระองค์ พยายามปลดปล่อยละวางทิฏฐิมานะความถือตัวถือตน ความโอ้อวดในคุณธรรมความรู้ความฉลาด และชาติสกุลของตนว่า เราเป็นพระ เราเป็นเณร เราเป็นอุบาสิกา เราเป็นคนดี คนวิเศษกว่าคนนั้นคนนี้ เราจะต้องทำตัวให้มีความรู้สึกประดุจผ้าขี้ริ้วหรือพรมเช็ดเท้า ยอมรับความดีความชั่วทั้งหลายได้โดยดุษณีภาพ หรือโดยชื่นตาชื่นใจ ถ้าหากเราไม่ยอดลดทิฏฐิมานะของตนเองลงต่อเหตุการณ์ของโลกเหล่านี้ได้แล้ว เราก็ไม่สามารถที่จะก้มหัวลงสู่ข้อปฏิบัติได้อย่างเต็มใจ"
....ท่านพ่อลี ธมฺมธโร