ฝันเห็น ร. 5 มาโปรดหมายความว่าอย่างไรหมายความว่าอย่างไร

สวัสดีค่ะ...เพิ่งออกจากงานราชการมาได้ 1 เดือน ถูกกลั่นแกล้งใส่ร้ายขับไล่ให้ออกจากงานและบ้านเกิดของตัวเอง เพื่อนบ้าน คนในหมู่บ้าน เล่นคุณไสยใส่ ทั้งถูกข่มขู่ กลั่นแกล้ง สารพัด ด้วยความที่เป็นคนตงฉิน ถูกข่มขู่บังคับให้ยอมจำนนต่อแวดวงการทำงานนี้ ถูกสืบเรื่องราวในชีวิตทุกฝีก้าว ทิ้งการเรียนต่อป.โทที่มหาลัย อาจารย์หลายท่านก็ทัดทานไม่อยากให้กลับมา อาจารย์ได้ยินการพูดคุยผ่านโทรศัพท์กับแม่ท่านก็มองหน้ากันแปลกๆ พูดทำนองไม่อยากให้กลับบ้านเกิด ตั้งแต่จำความได้ไม่เคยชอบพ่อแม่ของตัวเองเลย พ่อแม่ไม่เคยทำตัวเป็นตัวอย่างที่ดี พ่อแม่ไม่ชอบคนรักการเรียน แม่ชอบดุด่า อาละวาด ใส่ประจำ แม่ข้าพเจ้าเคยเป็นโรคประสาท อะไรๆที่แย่ แม่ข้าพเจ้าก็จะเอามาลงใส่แต่ข้าพเจ้า ทั้งๆที่ข้าพเจ้าไม่ได้ทำอะไรผิดเลยไม่เคยสร้างความเดือดร้อนเสื่อมเสียให้ใคร มีแต่น้องชายข้าพเจ้าที่ทำตัวเหมือนโจรปล้นบ้าน อบายมุขทุกอย่างอยู่ในตัวสร้างความเดือดร้อนเสียหาย ก็ไม่มีใครดุด่า บอกกล่าว สั่งสอน ยังสนับสนุนให้ทำเลวเสียด้วยซ้ำ เพราะเป็นลูกชายคนเดียวในตระกูล ตระกูลพ่อข้าพเจ้ามีสมบัติมากแต่ขาดปัญญา มีชีวิตความเป็นอยู่เยี่ยงสัตว์เดรัชฉาน สนุกสนานกับการฆ่า แย่งชิง ทำลายล้าง ด่าว่า สาปแช่ง คน สัตว์ และสิ่งของ ชื่นชอบในอบายมุก ไม่สำนึกไม่เชื่อถึงบาปบุญคุณโทษ จดจำ แต่สิ่งที่ชั่ว และกระทำสิ่งนั้น ต้นตระกูลพ่อของข้าพเจ้า เป็นพรานป่า มีนิสัยนักเลง เป็นอันธพาลมาถึงชั่วลูกหลาน รวมถึงข้าพเจ้าด้วย เพียงแต่ข้าพเจ้าไม่เคยชอบคนในตระกูลพ่อของข้าพเจ้าเลยแม้ซักคน คนในตระกูลก็ไม่มีใครชอบข้าพเจ้าเช่นกัน เหมือนดังข้าพเจ้า ผ่าเหล่าผ่ากอ ข้าพเจ้าเติบโตในตระกูลของตาซึ่งเป็นบัณฑิตแต่ไร้ทรัพย์สมบัติ มีเพียงสติและปัญญาส่งมอบให้ลูกหลาน ข้าพเจ้ามีความสบายใจเมื่อได้อยู่ในตระกูลของตา แต่จำใจต้องมาอยู่กับพ่อแม่ของตนเอง เมื่อเรียนจบ ข้าพเจ้ามาทำงานราชการอยู่ 2 ปี ก็ออกเมื่อเดือนกันยายนที่ผ่านมานี้ เนื่องจากคนที่ทำงานกล่าวหาว่าข้าพเจ้าเป็นเจ้ากรรมนายเวรของพวกเขา ทำให้พวกเขาและคนของเขามีอันเจ็บป่วย ข้าพเจ้าสงสัยแล้วญาติของข้าพเจ้าก็ป่วยเหมือนกันแล้วก็ไม่ได้โทษใคร คนที่ทำงานแสดงฤทธิ์ให้เห็นและบอกเป็นในๆให้ข้าพเจ้ารู้ รวมถึงโชคชะตาฟ้าเห็นเป็นใจบีบให้ข้าพเจ้ายอมรับว่าข้าพเจ้าเป็นลูกหลานของนายกเทศมนตรีที่นี่ ข้าพเจ้ารู้แต่ไม่ยอมรับ ถูกทดสอบหลายอย่างแต่ข้าพเจ้าไม่ยอมรับเอง ถึงแม้จะทราบลึกๆอยู่แล้วก็ตาม ข้าพเจ้าเรียนจบวิทยาศาสตร์ จะให้เชื่อเรื่องจิตวิญญาณ ก็ยังค้านอยู่ในสมอง แต่ข้าพเจ้าเป็นคนชอบทำบุญปฏิบัติประพฤติดีสม่ำเสมอ มองเห็นได้ยินเสียง วิญญาณ เทวดา มาตั้งแต่เด็ก บอกใครก็ไม่มีใครเชื่อหาว่าเราบ้า จึงปกปิดไว้ หากมีเหตุจำเป็นต้องบอกกล่าวจึงเปิดเผย ตอนอายุ22เนื่องจากอยากเป็นคนปกติธรรมดาทั่วไปจึงไปขอปิดดวงตาที่สามที่สถานที่ศักดิ์สิทธิแห่งหนึ่ง จึงปิดได้ พอเจอมรสุมชีวิตตอนนี้เริ่มกลับมามองเห็นอีกแล้ว เริ่มพูดกับสัตว์รู้เรื่อง เริ่มกลับมารู้วาระจิตของคนและสัตว์ อยากเป็นครูแต่ถูกขัดขวาง ตัดกำลังจิต และกำลังใจ ไร้ที่เพิ่ง จนนึกท้อใจจะไปเอาดีด้านอื่น ช่วงที่สับสนวันพฤหัสนี้ตั้งใจจะไปบวชชีพราหมณ์สงบจิตสงบใจ ช่วงรุ่งสางฝันเห็น พ่อ รัชกาลที่ 5 มาโปรด ไม่ทรงกล่าวตรัสอะไรเพียงแสดงสีหน้าเหมือนดังมาเป็นกำลังใจ ทรงนั่งบนบัลลังก์ ฉลองพระองค์มาเต็มพระยศ ท่ามกลางเมฆหมอกท้องฟ้า ปกติเป็นคนหลับแล้วไม่ฝัน ไม่ทราบว่านิมิตเช่นนี้หมายความว่าอย่างไร ขอผู้รู้ช่วยชี้แนะเพื่อนมนุษย์ผู้โง่เขลาคนนี้ด้วยค่ะ ตอนนี้มืดแปดด้านจริงๆ

 

พระพุทธองค์ทรงตรัสเหตุความฝันไว้ ๔ อย่าง
๑. ธาตุกำเริบ (กินมาก นอนมาก อวัยวะบางส่วนผิดปกติ)
๒. จิตอาวรณ์ (คิดมาก กังวลมาก)
๓. เทพสังหรณ์หรือเทพนิมิต (สิ่งศักดิ์สิทธิ์ดลจิตดลใจให้ฝันเพื่อบอกอะไรบางอย่าง)
๔. บุพกรรม (กรรมดี กรรมชั่ว จะส่งผล)
***การฝันในครั้งนี้ เป็นแบบบุพกรรม คือ กรรมดีจะส่งผล ให้ได้เจอคนที่ช่วยจากเรื่องคุณไสย***

โปรดใช้วิจารณญาณ (รู้สึกว่าคุณโดนคุณไสยจริง ๆ )
ลองเอาวิธีนี้ไปลองใช้ดู (เผืื่อได้ผล)
1. ระลึกถึงคุณพระรัตนตรัย และครูบาอาจารย์ที่เรานับถือ อาจเป็นพุทธภูมิ เช่น หลวงปู่ทวด หลวงปู่ดู่ หลวงตาม้า สมเด็จพุฒาจารย์โต หลวงปู่ปาน ฯลฯ และท่านอื่น ๆ
2. ในใจเบา เบา สมิง สมิง สมิง แล้วอธิฐานว่า ขอให้ข้าพเจ้าหายจากอาการ.....(ใด ๆ ตามนั้น ) ด้วยเถิดเจ้าค่ะ
3. ทำเช้า กลางวัน เย็น และตอนมีอาการ หรือทำบ่อย ๆ การน้อมพลังมารักษาตัวเองขึ้นอยู่กับกำลังจิต ถ้าปฏิบัติธรรม สร้างบารมีไปด้วยจะดีมาก และสามารถน้อมกำลังได้เยอะ ไม่มีผลกับคนที่เป็นมิจฉาทิฏฐิ (ลองนำไปใช้ดูครับเผื่อได้ผล)

...อนุโมทนาบุญ...

 

เหตุที่ทำให้มั่นใจ เพราะคนข้างบ้านเอามีดอิโต้ที่ใช้สับไม้ที่เอาไว้เคี้ยวหมากแล้วเพ่งจิตมาทางข้าพเจ้า เอามีดกระทบพื้นให้เกิดเสียง เอาเหล็กเคาะพื้น ตั้งแต่ข้าพเจ้าออกจากงาน ถ้าเสียงปกติข้าพเจ้าก็ไม่ได้รู้สึกอะไร แต่วาระจิตบอกว่าเค้าทำกับเราธาตุขันธ์ข้าพเจ้าเริ่มอ่อน ตั้งสมาธิไม่ได้ ตาแดงก่ำ เส้นเลือดแดงขึ้นตา เริ่มมีบางสิ่งเคลื่อนที่ผิวหนัง ศูนย์กลางกายแสบคันมีเสียงวิ้งๆของเหล็ก นับถือพระรัตนตรัย ข้าพเจ้าไม่มีครูอาจารย์ด้านศาสนา ไม่เคยยุ่งเกี่ยวของต่ำ ทำแต่เพียงสวดมนต์ นั่งสมาธิ ธรรมดา ไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ พอเจอก็เลยรู้ว่าผิดปกติ อดทนมาร่วมเดือนจนเมื่อวันอาทิตย์เมื่อกี้ข้าพเจ้าได้บทสวดสัมปจิตฉามิจากกูเกิ้ล เมื่อเขาทำใส่ข้าพเจ้าจึงสวดในใจดูปรากฏว่าเขาไอแค่กๆสับไม้ต่อไม่ได้ แล้วก็เรียกลูกสาวเขาไปคุย ข้าพเจ้าจึงมั่นใจว่าเขารวมหัวกันทำใส่ข้าพเจ้า ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะคะ ตอนนี้ทำอะไรก็ผิดพลาดพยามประคองจิตและสติให้ได้มากที่สุด ขออนุโมทนาบุญด้วยค่ะ

 

พอกดเอาข้อความขึ้นแล้ว เราเคาะลงมาสองเคาะ หรือ สามเคาะ แล้วพิมพ์ พอโพสต์ มันก็จะไม่ต่อกันครับ

โปรดใช้วิจารณญาณ
คุณไสยที่ทำ ตามที่ได้อ่านจากคำสอนของพ่อแม่ครูอาจารย์หลวงพ่อฤาษีลิงดำ ท่าน อาศัยกำลัง ๓ ส่วน
1. กำลังผี
2. กำลังของคาถา
3. วัตถุอาถรรพ์

***สิ่งที่คุณโดนอยู่ เป็นวิญญาณที่มากระทำ มารบกวนทำให้สติสตังไม่อยู่กับเนืื้อกับตัว เวลาเราเผลอ ๆ หรือเคลิ้ม ๆ จะนอน มักจะมีเสียงรบกวนทำให้สะดุ้ง จริง ๆ เสียงนั้นไม่มี เสียงมันจะเข้าไปถึงจิตเราเลยทีเดียว***
***เขาจะใช้กำลังของคาถาในการบังคับผีหรือวิญญาณนั้น ให้มากระทำเรา มาทำให้เราอยู่ไม่เป้นสุข เหมือนกับว่ามีคนจ้องมองเรา หรือ ติดตามดูเราตลอดเวลา ทำให้เหว่อ รู้สึกระแวง ความรู้สึกจะไม่อยู่กับปัจจุบัน เริ่มรู้สึกต่างไปจากความเป็นจริงๆ หลุดจากความเป็นจริงไป ให้ใช้สติปัญญาพิจารณาดีดี ว่า ที่เรารู้สึกอยู่นั้นมันใช่จริง จริง ไหม หรือว่าเราเพี้ยนไป เราต้องมนต์สะกดคาถาอะไรหรือเปล่าทำให้เป็นแบบนั้น ประคองสติให้ดี ให้รู้สึกอยู่กับปัจจุบัน***

...อนุโมทนาบุญ...

 

เป็นอย่างที่ว่าจริงๆค่ะ มักจะมีเสียงกระทบหลังคามาตอนก่อนข้าพเจ้าจะเข้านอนจริงๆจะมาเป็นเวลา รู้อยู่แล้วแต่ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร เช้านี้เค้าส่งคนที่ทำงานมากวาดถนนเพ่งจิตมาทางข้าพเจ้า ข้าพเจ้าสวดมนต์ก่อนนอนจึงไม่เป็นอะไรแล้วท่องสัมปจิตฉามิเขาจึงหยุด ตั้งแต่ออกจากงานก็มีคนมากวาดถนนหน้าบ้านตอนตีห้า ทุกครั้งที่มาเสียงกวาดจะดังแสบหูมากค่ะเหมือนกวาดความรู้ความจำในหัวออกไป สมองตื้อตึงไปหมด วันนี้เพิ่งทราบว่าแม่ของข้าพเจ้ามีส่วนร่วมกับคนข้างบ้านในการสาปแช่งข้าพเจ้า เหตุผลที่ได้ออกจากงานมาคงเป็นเพราะข้าพเจ้าไปทราบเรื่องความสัมพันธ์น่าสะอิดสะเอียดของแม่ข้าพเจ้า พ่อแม่ของข้าพเจ้าเป็นคนอกตัญญูต่อบิดามารดาของตนเอง มีเพียงตาที่ไม่ผูกโกรธ แต่ปู่ ย่า ยาย ผูกโกรธ ข้าพเจ้าเพิ่งเข้าใจเดี๋ยวนี้เองว่าเมื่อต้นปีข้าพเจ้าขอให้ยายมาอยู่เป็นเพื่อนเพราะข้าพเจ้าอยู่บ้านคนเดียว ยายมาพร้อมกับรถเข็นซึ่งยายก็ไม่ได้ใช้รถเข็นคันนั้นนานแล้ว ข้าพเจ้าก็ไม่ได้คิดอะไร แต่ยายกลับหาเรื่องข้าพเจ้าตลอด อยากได้อะไรข้าพเจ้าก็ซื้อให้ ยายคอยตามติดนั่งมองโกรธแค้นข้าพเจ้า เอาหวดมาตีหัวข้าพเจ้าแล้วหาว่าข้าพเจ้าแย่งบ้านหลังนี้จากแกมา อะไรๆก็มีแต่ของแกทั้งๆที่ข้าพเจ้าซื้อของและหามาด้วยน้ำพักน้ำแรงของข้าพเจ้า บ้านหลังนี้แม่ข้าพเจ้าซื้อต่อจากยายเพื่อนำเงินส่งน้าคนเล็กไปทำงานเมืองนอก ทำให้ตายายต้องออกจากบ้านไป แม่เราก็ไม่สนใจไม่ทักท้วงอะไรเลย แกคงคิดว่าเป็นความผิดของข้าพเจ้า เพราะแม่ของข้าพเจ้ามักจะใช้ข้าพเจ้าเป็นข้ออ้างกลบเกลื่อนความตระหนี่และความโลภของตัวเองเสมอ ก่อนยายจะกลับแกขอให้ข้าพเจ้าพาแกไปตลาด แกทำตัวเหมือนเด็กแล้วร้องอยากได้นั่นนี่ ทำให้ข้าพเจ้าขายหน้าเสียชื่อ แกทำแบบนี้กับข้าพเจ้าตลอดแต่ข้าพเจ้าไม่เคยถือโกรธแกเลย มาตอนนี้ข้าพเจ้าเพิ่งเข้าใจก่อนแกจะกลับ แกเอากระเป๋าสะพายข้างของข้าพเจ้าไปผูกกับรถเข็น ข้าพเจ้าก็เลยไปเอาออกเปิดดูพบยาดม ซองยาเปล่า ปากกา เหรียญบาท 1เหรียญ ข้าพเจ้าจึงเข้าใจว่ายายสาปข้าพเจ้า และยุแหย่ให้แม่และน้องของข้าพเจ้าเกลียดข้าพเจ้า แกตั้งใจมาทำอย่างนี้ตั้งแต่แรกแล้ว ตอนนี้ข้าพเจ้าก็เพิ่งเข้าใจ ส่วนพ่อข้าพเจ้าก็ไม่เคยสนใจใยดีปู่ย่า เอาแต่เที่ยวเล่นสนุกไปวันๆ คบแต่อันธพาลหาเรื่องชกต่อยอยู่เป็นประจำ สอนอบายมุกให้น้องชายข้าพเจ้า ชอบตบตีลูก เป็นมิจฉาทิฏิ จนปู่ล้มป่วย พ่อข้าพเจ้าไม่อยากไปดูแล มาบอกให้ข้าพเจ้าไปแทน พ่อข้าพเจ้าก็โดนปู่สาปแช่งน่ากลัวมากตอนอยู่โรงพยาบาลตอนนั้นพ่อก็อยู่ด้วย พ่อก็เอานิสัยนั้นมาใช้กับข้าพเจ้า ทั้งๆที่ข้าพเจ้าไม่ได้ทำอะไรผิด พฤติกรรม น่าสยดสยอง น่ารังเกียจ ดั่งสัตว์เดรัชฉาน น่าขยะแขยงรับไม่ได้จริงๆ ส่วนแม่ข้าพเจ้าไม่เคยสนใจใยดีข้าพเจ้าปล่อยปละละเลย มีแต่ด่าว่ารังแก เลี้ยงด้วยเงินซะเป็นส่วนใหญ่ แกเกลียดที่ข้าพเจ้าชอบเรียนหนังสือ ชอบซื้อหนังสือมาอ่าน ซื้อแก้ว ซื้อถ้วย จานมาสะสม ว่าข้าพเจ้าเป็นคนแปลกเด็กแปลกคน ข้าพเจ้าไม่ชอบไปงานศพงานบุญเพราะเห็นผีมากันเต็ม คนอื่นไม่เห็น เห็นแต่แกล้งไม่เห็นก็ไม่ทราบ ข้าพเจ้าพูดก็หาว่าข้าพเจ้าเป็นบ้า ข้าพเจ้าจึงไม่ชอบไป จะไปแต่ทำบุญตักบาตรที่วัดผีไม่แย่งกิน มาด้วยความสำรวมอันนี้ข้าพเจ้ารับได้ ข้าพเจ้าทราบอยู่ลึกๆว่าญาติพี่น้องข้าพเจ้าได้ตายจากไปหมดแล้ว งานบุญข้าวสากก็เสี่ยงได้แต่พระพุทธรูป แล้วเพิ่งแน่ใจก็ตอนที่ปู่นอนป่วยที่โรงพยาบาลแกก็บอกกับข้าพเจ้าอย่างนั้น ส่วนคู่บารมีก็ยังไม่มาเกิดให้รอชาติหน้ามีแต่คู่บุญกับคู่เวร ชาติหน้าขออธิฐานให้เกิดเป็นชายแต่วิญาณไม่อนุญาติเค้าโกรธ สวดมนต์ขอตัดกรรมจากเนื้อคู่ไม่เคยจบสักครั้งน้ำตาไหล ร้องไห้ สะอึก สะอื้น เสียอย่างนั้น จิตใจไม่เคยรักใคร ครองเพศพรหมจรรย์เป็นโสดมาจนอายุยี่สิบปลายๆ เกิดมาไม่เคยรับรู้เรื่องแบบนี้ ว่ามีจริง ไม่รู้จะปรึกษาใครไร้ที่เพิ่งจริงๆค่ะ ขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะ

 

โปรดใช้สติใช้ปัญญาอย่างมากมาก
1. ของที่คุณโดน มันทำให้เรามี อารมณ์ ความรู้สึก ความคิดที่ผิดแปลกไป ไม่อยู่กะร่องกะลอย และจะค่อยทำให้เราหลง เพี้ยน หลุดออกไปจากความเป็นจริง และเราเองจะมีความเชื่อขึ้นมากับตัวของเราเอง และก็เชื่ออย่างนั้นอย่างมาก ๆ ใครพูดใครขัด ใครห้ามใครแย้งก็ไม่ฟัง โปรดตั้งสติ ตั้งใจ ตั้งความคิดอย่างละเอียดรอบครอบ อาการที่เราเป็นอยู่ มันเป็นอาการหลง เพี้ยน ไปจากความเป็นจริง ขอให้ถอยความเชื่อออกมา ให้เป็นกลาง ๆ เฉยๆ ไม่มีใครเข้าไปแก้ให้คุณได้แน่นอน จงกว่าคุณจะรู้สึกตัวของคุณเอง
2. อาการที่เป็น พอทำอย่างหนึ่ง นึกว่ามันหาย มันไม่หาย มันหลอกเรา มันลวงเรา เหตุการณ์ที่อยู่รอบตัวเรา มันจะดึงเอาความรู้สึกเราเข้าไปหมด เช่น เหตุการณ์ คนกวาดถนน, หนังสือพิมพ์ถ้าได้อ่าน โทรทัศน์ถ้าได้ดู เหมือนเหตุการณ์ทุกอย่างมันจะมาเกี่ยวข้องกับเราไม่ด้านใด ก็ด้านหนึ่ง ซึ่งมันก็จะทำให้เราเพี้ยนเป็นบร้า หลุดออกไปจากความเป็นจริง เชื่อความรู้สึกในตัวของตัวคุณเองอย่างมาก ยากที่ใครจะแก้ได้ (อาการเสียงเข้ามาในจิต)
3. ให้ทำอย่างที่บอก ด้วย และ สัมปจิตฉามิ คิดว่ากำลังจิตของคุณจะยังไม่ถึงแน่นอน แต่ใช้ไปภาวนาไปก็ดี
4. มาปรับ ความรู้สึกกับผมทุกครั้ง ว่าสิ่งที่เรารู้สึกอยู่ เป็นอยู่ เชื่ออยู่ถูกต้องไหม

...อนุโมทนาบุญ...