พระพุทธสนากับการบริจาคอวัยวะ

พระพุทธสนากับการบริจาคอวัยวะ

"บริจาคอวัยวะแก่เพื่อน มนุษย์ คือที่สุด แห่งการให้ "

ปุจฉา ๑. กลัวว่าการบริจาคอวัยวะเป็นการสาปแช่งตัวเอง

วิสัชนา
การบริจาคอวัยวะไม่นับว่าเป็นการสาปแช่งตัวเอง ตรงกันข้าม เป็นการสร้างให้ตัวเองตั่งหาก พระพุทธเจ้าเคยตรัสไว้ว่า การที่ทรงมีพระเนตรงามดั่งตาเนื้อทรายก็เพราะ พระองค์ได้ทรงควักพระเนตรเป็นการบริจาคเป็นทาน ผลจากการทำมหาทานครั่งนั่น
ทำให้พระองค์ทรงได้อานิสงส์เป็นดวงพระเนตรที่งามแจ่มจ่างดั่งตาเนื้อทราย นี่คือตัวอย่าง นี่คือตัวอย่างที่ยืนยันชัดเจน
การบริจาคอวัยวะ ไม่ใช่การแช่งตัวเองทำให้แย่ลง แต่ เป็นการทำให้ตัวเองได้พบสิ่งที่ประเสริฐเลิศล่ำค่าที่สุดต่างหาก

ปุจฉา ๒. ญาติอาวรณ์สงสาร ไม่ต้องการร่างกายต้องเจ็บอีก

วิสัชนา
ในทางพระพุทธศาสนา ท่านชี้ให้เห็นว่า การบริจาคอวัยวะนั่น
เป็นกิจอันเป็นมหากุศลอย่างยิ่ง ดังมีระบุไว้ว่า ผู้ที่จะได้ชื่อว่าเป็น พระโพธิสัตว์อย่างสมบรูณ์นั่น จะต้องบำเพ็ญบารมีทาน อย่างน้อย 3 ขั้น ขั่นแรก คือการบริจาควัตถุข้าวของ ขั่นที่สองคือ การบริจาคอวัยวะ และ ขั่นที่สามหรือขั้นสูงสุด การบริจาคได้แม้ กระทั่งชีวิต ของตนเพื่อช่วยผู้อื่น

ดังนั้น การบริจาค อวัยวะให้เป็นทานเพื่อเกื้อกูลแก่ชีวิตเพื่อน
มนุษย์ จึงเป็นการเพ็ญบารมี ขั่นสูง ที่ไม่เพียงแต่ผู้ปรานารถจะเป็น.พระโพธิสัตว์เท่านั่นที่ควรทำ .แต่เราทุกคน ในฐานะที่เป็นเพื่อนมนุษย์ชาตินี้แหละที่ควรทำเป็นอย่างยิ่ง เพราะสิ่งที่ได้รับไม่เพียงมหากุศลเท่านั่น หากแต่ยังหมายถึง โอกาสที่จะได้อยู่ในโลกนี้อย่างมีความสุขและมีชีวิตที่มีคุณค่าของผู้คนอีกมากมาย...สาธุปูเชมิ...อนุโมทสาธุกับทุกท่านทุกรูป-นามที่สร้างบุญบารมีในวันนี้ทั่งหมดทั่งมวลครับ...

Cr.. บทธรรม ท่านว.วชิรเมธี