พระราชประวัติ "สมเด็จพระ นเรศวร มหาราช"

...ครั้น ทัพไทยยกมาถึง ทัพ "หงสาวดี"..เมื่อวันขึ้น 8 ค่ำ..


...ทรงสั่งยิงปืนใหญ่...ระดมไปที่ค่ายหลวง ..ของ "พระเจ้าหงสาวดี".....ถูกช้างม้าผู้คน ล้มตายลงเป็นอันมาก...พระเจ้าหงสาวดี..ทนอยู่มิใด้..ต้องรีบถอยทัพหลวงกลับขึ้นไปตั้งอยู่ที่ป่าโมก...


....สมเด็จพระนเรศวร..ทรง สั่งให้กองทัพ ติดตามตีข้าศึกไปจนถึงที่ทะเลมหาราช 1 ทาง.....สมเด็จพระนเรศวร..เเละ สมเด็จพระเอกาทศรถ..เสด็จโดยกระบวนทัพเรือ..ตามตีกองทัพหลวงหงสาวดี..ไปจนถึงป่าโมก อีก 1 ทาง..

 

....ใน.." พงศาวดาร พม่า "..กล่าวว่า...ในการถอยทัพของหงสาวดี..คราวนี้ ...กองทัพ..เจ้าชายหนุ่ม เเห่งตองอู คือ.."พระสังกะทัด นัดจินหน่อง"..ผู้คุมทัพรั้งหลัง..เป็นผู้ต่อต้านกองทัพไทย..เอาไว้ใด้..


...หากไม่มี พระสังกะทัดเเล้ว...ทัพพระเจ้าหงสาวดีนันทะบุเรง..คง "เเตกฉาน..ย่อยยับ"..ถึงขั้น ..เเพ้ศึกเเก่ กองทัพไทย ก็เป็นใด้...

 

...คงจะเป็นด้วย



1. ข้าศึกมากกว่าไทย เป็นกำลังรบ..ประมาณ สัก 3 เท่าตัว

2. ฝ่ายไทย เตรียมตัว เพียงจะรบรับ...มิใด้รบอย่างรุก

3. จอมทัพไทย ทรงเห็นว่า ไทย พ้นภัยเเล้ว


ด้วยเหตุ 3 ประการนี้ "สมเด็จพระนเรศวร "..จึงทรงพระดำริให้ กองทัพไทย เลิกตามตี ข้าศึก..ทรงเรียกกองทัพกลับคืนมา

 

....สมเด็จ กรมพระยาดำรงค์ราชานุุภาพ..พระบิดาเเห่งประวัติศาสตร์ไทย..ทรงพระนิพนธ์ถึง สถานการณ์..ช่วงนั้นไว้ดังนี้


....." ตั้งเเต่ กรุงศรีอยุธยา รบเเพ้ ..พระเจ้าหงสาวดีบุเรงนอง...ใน รัชกาลสมเด็จพระมหินทร์...ต้องเสีย อิสรภาพ...ตกเป็น ประเทศราช..ขึ้นกรุง หงสาวดี มาเเต่ปี มะเส็ง พ.ศ. 2112 ...จน สมเด็จพระนเรศวร ทรง ประกาศอิสรภาพ ที่เมืองเเครง..เมื่อ ปีวอก..พ.ศ. 2127 นับเวลาที่เมืองไทย ต้องเป็น เมืิองขึ้นของชาติอื่นอยู่ 15 ปี เเต่อิสภาพของเมืองไทย ยังคงเสี่ยงภัย ( หลังจาก จากประกาศ อิสรภาพ..ผู้เขียน)..ต่อมาอีก 3 ปี จน สมเด็จพระนเรศวร...รบชนะ พระเจ้าหงสาวดี นันทบุเรงครั้งนี้ ...( เมืองไทย )..จึงเป็น อิสรภาพมั่นคง ตั้งเเต่ปีกุน..พ.ศ. 2130 สืบมา .."









...

 

ขอบคุณที่เพียรนำพระราชประวัติมาให้อ่านกันนะครับ

ตามอ่านเสมอครับ

แต่ส่วนใหญ่ไม่ค่อยแสดงความเห็นแทรกไปด้วยว่า จะเป็นการขัดจังหวะกัน

โมทนาด้วยครับ

 

........สวัสดี ...ท่านพี่ armarmy ....เเละเพื่อน ญาติธรรม ทุกท่าน..





.....พระราชประวัติเเห่งพระองค์ท่าน...นั้น ถ้าจะนับตาม เนื้อเรื่อง เเล้ว..ดำเนินมาใด้ ..2 ใน 3 ส่วน..( คงเหลือ 1 ใน 3 ส่วน)..ซึ่งในส่วนท้ายๆ ..มีเนื้อหา ใน ตอน ..

...."ทรง ชนะศึก พม่ารามัญ...รวมทั้งขยาย พระราชอาณาจักร"...






...ซึ่ง พระบุญาธิการ ..พระปรีชาสามารถ...เเห่งพระองค์ท่าน...ทำให้ พวกพม่า ..มอญ เเละ ชนเผ่าในเเถบนั้น...อาณาจักร ...เรียกใด้ว่าเเตกออกเป็นเสี่ยงๆ...






....ผมเอง รู้สึกเป็นการส่วนตัว..ว่า คนไทยส่วนมาก...มักจะจดจำ การเสียกรุง ..เเก่ หงสาวดี..






.....เเต่ ...จะมีสักกี่คนที่ ทราบว่า...หงสาวดี ...เเพ้ "สมเด็จพระนเรศวร"...จนถึงขนาด ..เผาบ้านเผาเมือง ..(..พวกพม่าเผา..เมืองหงสาวดี..กันเอง)




..เเล้วพากัน...หนี "กองทัพไทย ขึ้น ไป...ตั้งรับศึก ..ทางตอนเหนือที่ห่างไกล ..เช่น เเถบ "เมืองอังวะ"...






....เห็นจะมี เเต่ .."องค์ สมเด็จพระนเรศวร เจ้า"...เท่านั้น ที่...ทรงทำใด้อย่างนี้...






....ทำให้ ไม่เกิดศึก ไทยพม่ามาอีกหลายรัชสมัย...จนชั่วลูกชั่วหลาน ก็ว่าใด้..








... ซึ่ง ผมจะพยายาม อัญเชิญ "พระราชประวัติ "..มานำเสนอ ให้ต่อเนื่องต่อไป ครับ (รวมทั้ง จะพยายามนำ บทวิเคราะห์ ต่างๆ มานำเสนอ ด้วย)

 

ครับ แล้วพวกที่โดนตีสะบั้นหั่นแหลกไปนั่นล่ะ ผมว่าสงสัยมาเกิดอยู่แถว ๆ ไทยนี่ล่ะครับ

จะว่าบังเอิญก็ใช่ที่ . . เพราะ วิชชาในพระพุทธศาสนา ไม่มีคำว่า บังเอิญ

คล้าย ๆ กรรมประเภทนี้เข้ามาส่งผลในสมัยนี้พอดิบพอดี

คล้าย ๆ เหตุการณ์นั้นย้อนมาให้ระลึกถึง เพียงแต่เปลี่ยนฉากหน่อย แต่ลักษณะเดิม

นี่ตัวผมก็สงสัยเหมือนกันว่า เกี่ยวเนื่องกันมารึเปล่า

ทำเป็นไม่สนใจก็ดันมีเหตุให้จำเป็นต้องรู้อีก ไม่รู้ไม่ได้เพราะ อารมณ์ มันพุ่งเข้ามาเป็นระยะ ๆ

ไม่รู้จะต้องเกี่ยวเนื่องอะไรอีก แต่เข้าใจว่าคงเป็นเศษแล้ว

แต่จะอย่างไรก็ตาม ถ้าองค์ท่านไม่ทำแบบนั้น ลูกหลานคงไม่มีแผ่นดินอยู่

พอแค่นี้ล่ะครับ พูดไปพูดมาเดี๋ยวเลยตำราเขา จะกลายเป็นคนบ้าคนบอไปเท่านั้นเอง

คุณ พงศ์ภูพาน อย่าลืม ท่านพระสุพรรณกัลยา ยอดหญิงใจหาญยิ่งกว่าบุรุษอกสามศอก ขอไว้ก่อนล่วงหน้านะครับ

เจริญในธรรมครับ

 

... สวัสดี พี่ๆ น้องๆ ในบอร์ด ทุกๆท่าน ..ครับ ผมเองมีความตั้งใจ ว่าจะเขียน ..พระราชประวัติ พระองค์ท่านให้ ..สมบูรณ์ ใน "ภาคสุดท้าย".....

..คือ " การชนะศึก พม่ารามัญ อย่างเด็ดขาด เเละเเผ่ ขยาย พระราชอาณาเขต "...ซึ่งยัง ผลให้ ...พม่า ไม่กล้า ทำศึกกับไทยในเวลาต่อมา (เกือบ 200 ปี )


...อีกทั้ง ผมเอง ใด้ พาครอบครัว ไปดู "หนัง สมเด็จ พระนเรศวร ภาค 5 "...มา จึงอยาก นำเสนอเรื่อง ราวเเห่ง พระองค์ท่าน ..ให้ เสร็จ สมบูรณ์ ครับ


รวมทั้งตั้งใจ ว่าจะ พยายามค้นคว้า ข้อมูล การ ล่มสลาย ..ของ ราชอาณาจักร... "หงสาวดี"...เพิ่มเติมด้วย

 

ไปต่อเรื่อยๆครับ

 

....ขอเกริ่น นำ เหตุการณ์ ที่ จะใด้นำเสนอ ...ข้างหน้า ดังนี้


หงสาวดี พ่ายเเพ้ ในศึก "นันทะบุเรง" ครั้งสุดท้าย ที่พระเจ้านันทบุเรง นำทัพมาเอง


2. สมเด็จ กรมพระยาดำรงค์ ราชานุภาพ ..ท่าน วิเคราะห์ ว่า เมืองไทยมั่นคง เเล้ว ..เเม้ จะมี ศึก ใหญ่ ระหว่าง ..ไทย พม่า อีก 4 ครั้ง ..ซึ่ง มี จำนวนที่รบกัน รวม สองฝ่าย เเต่ ละครั้ง 3 เเสน คน ขึ้นไป

.. ดังนี้

หนึ่ง. ......กองทัพพระมหาอุปราชา ยกทัพใหญ่ มาตีไทย ไพร่พล มากกว่า สองเเสน ..เเต่ เเพ้ ไทย ..พระมหาอุปราชา เกือบถูก จับใด้ พม่า เสียหายหนัก


สอง...ทัพพระอุปราชา ยกมา ตีไทยซ้ำ อีก...คราวนี้ "สมเด็จ พระนเรศวร ทรง ชนะศึก ยุทธหัตถี"..



สาม....สมเด็จ พระนเรศวร ยกทัพ ขึ้นไป จัดเเจงบ้านเมือง เเถบชายเเดน "พม่า เผาหงสาวดี หนีกองทัพไทย"..(ประกอบกับ การเเย่งอำนาจ ภายใน ของผู้นำพม่าเอง)



สี่...ภายหลังจากที่ "พม่าเผาเมืองหนี" สมเด็จ พระนเรศวร ทรง ยก ไปล้อมเมือง ตองอู ( เมืองตองอู ตั้งอยู่ ทางเหนือ ขึ้นไปของพม่า) เสบียงขาดเเคลน อดอยาก จึง ถอนทัพกลับไทย


ครั้ง สุดท้าย "สมเด็จพระนเรศวร สมเด็จ พระเอกาทศรถ "..ทรง กรีธาทัพ ใหญ่ ....ไปตี พม่า (เพื่อ จัดการบ้านเมือง มิให้ พม่ามิกล้ามารบไทยอีก ) ..ไพร่ พลในคราวนั้น ...กองทัพไทย มีไพร่พล ...ทั้งสิ้น ..240 000 (สองเเสนสี่มื่นคน...น่า จะเป็น จำนวนทหารไทย ที่ มากที่สุด ในประวัติสาสตร์ ไทย...) ยกไปทางเหนือ


....สมเด็จ พระนเรศวร ทรง ประชวร ..สวรรคต ที่เมืองหาง...


....ก่อน สวรรคต ให้ทหารทูลเชิญ ..สมเด็จ พระเอกาทศรถ มา ...คงจะทรงรับสั่ง ว่า.. " หากพระองค์ สวรรคต ให้ จัดการเรื่อง พระบรมศพเป็น ประการที่สอง ...ให้ นำทัพไป เมือง พม่า เป็น ประการหลัก "

 

... ครั้นเมื่อ ..."องค์ จอมทัพไทย ประชวร สวรรคต เเล้ว "..." สมเด็จพระเอกาทศรถ "..

โปรด ให้ "อัญเชิญ พระบรมศพ กลับ ...กรุงศรีอยุธยา ทันที "...



.....ด้วย ทรง พระดำริว่า ...เมื่อ สิ้น .."สมเด็จ พระนเรศวร"... เเล้ว ไพร่่ พล นายทัพ คงไม่มีใจ ทำศึก..



...... เเละ มี ใน พงศวดาร...ว่า....." งาน พระ บรมศพ ..สมเด็จ พระนเรศวร ใน ครั้งนั้น .."...เป็น พระ ราชพิธี ที่ ยิ่งใหญ่ ...ในประวัติศาสตร์ ไทย....

คือ ทั้ง อาณา ประชาราษฎร์ ไทย ทั้ง ในกรุง เเละ หัว เมือง .. หลั่งใหล กันมา...เคารพ พระบรมศพ....



.....ที่ สำคัญ คือ บรรดา เจ้า เมือง ประเทศราช ...ต่าง ยกขบวนมาร่วม ..พระราชพิธี ...เป็น จำนวนมาก ..อย่าง ไม่เคยมี ..ก่อน...



.....สม พระเกียรติยศ พระบุญญาบารมี ...เเห่ง ...." สมเด็จ พระนเรศวร มหาราช ผู้ยิ่งใหญ่ "...เเห่ง ราชอาณาจักรไทย

 

....ขอนำเสนอรายละเอียด เรื่องราว....จากที่สรุป ใว้ ดังนี้


......เมื่อ พระเจ้านันทบุเรง เลิกทัพกลับไป ..เเล้ว ปรากฎว่า ..ไทยว่าง ศึกอยู่ 3 ปี ..ในระหว่างนี้ .."สมเเด็จ พระมหาธรรมราชาธิราช".. ประชวร เเละสวรรคต..ลง เมื่อ พระชนมายุใด้ 75 ปี...(เมื่อ ปีขาล เเรม 13 ค่ำ เดือน 8 )

สมเด็จพระนเรศวรมหาราช จึง...เสด็จขื้นครองราชสมบัติ...เป็น พระเจ้าแผ่นดิน..พระชันษาใด้ 35 ปี..


... ทั้ง ใด้ ทรง สถาปนา สมเด็จ พระอนุชาธิราช...พระเอกาทศรถ...ให้เป็นมหาอุปราช...


....ทั้งยัง ถวายพระเกียรติ "สมเด็จพระเอกาทศรถ"...ให้ทรงเป็น เสมือน พระเจ้าแผ่นดินอีก พระองค์หนึ่ง..



..( คล้ายๆ กับ สมเด็จ พระจอมเกล้า เจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 4 เเห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ทรง ยก สมเด็จ พระ อนุชาธิราช ..พระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัว ขึ้น เป็น the second king ..)

 

...เหตุที่ สมเด็จ พระจอมเกล้าเจ้าอยู่ หัว..ทรง สถาปนา.."สมเด็จพระปิ่นเกล้า เจ้าอยู่หัว"..ขึ้น เป็นพระเจ้าแผ่นดิน อีกพระองค์นั้น..

.. .ใด้ ปรากฎ ใน บันทึกไว้ว่า..." ด้วยเหตุว่า สมเด็จพระจอมเกล้า เจ้าอยู่หัว ใด้ทรง ตรวจ ดวงชะตา (บุญญาบารมี) ของสมเด็จ พระอนุชาร่วม พระราชมารดา พระราชบิดา พระองค์นี้เเล้ว ...ดวง พระชะตา เเรงมาก ..ทรงต้อง สถาปนา ขึ้นเป็น พระเจ้าแผ่นดินอีกพระองค์หนึ่ง

 

....พอ "สมเด็จ พระนเรศวร ".."เสวยราชสมบัติ"...ใด้ 4 เดือน

..ก็ทรงใด้ข่าวว่า .."บัดนี้ กองทัพ พม่ารามัญ เมือง หงสาวดี ..ใด้ กรีธาทัพ ..จำนวนพล 200000 (สองเเสน ).. มี "พระมหาอุปราชา เเห่งหงสาวดี เป็นจอมทัพ"


....ด้วย สาเหตุคือ...เมื่อ เมือง ประเทศราช ของ หงสาวดี ทั้งหลาย ใด้ทราบข่าว การถอยทัพ ของพระเจ้า หงสาวดี นันทบุเรง ครั้งมาตีไทยคราวก่อน ..กลับไปโดยเสีย รี้พลเป็นอันมาก

...มีบางเมืองคิดจะ เเยกตวเป็นเอกเทศ ..เช่น"เมืองคัง" ใด้ประกาศเเข็งเมือง


....สมเด็จ พระเจ้า นันทบุเรง จึงโปรด ให้ ..จัดทัพ ยก ไปปราบเมืองคัง ..ไพร่พล 100000 ( หนึ่งเเสนนาย) ...พร้อมทั้ง ยกมาตีไทย อีก ทาง 200000 (สองเเสนนาย ) ...หวังที่จะปราบปราบให้ราบคาบ มิให้ บรรดาเมืองขึ้น ..กำเริบ กระด้างกระเดื่อง ...อีกต่อไป

 

ผมว่าพระเจ้าบุเรงนองเป็นคนในสายราชวงศ์พระร่วงนะ ไม่อย่างนั้นพระมหาธรรมราชาคงไม่ยอมช่วยเหลือหรอก ทั้งพระนเรศวรกับพระยุพราชคงฉะกันตั้งแต่แรกเจอแล้ว คงจะไม่นับกันเป็นพี่น้องหรอก อย่าลืมว่าวงศ์พระร่วงที่เป็นลูกหลานของมะกะโทจะไม่ติดต่อสายสัมพันธ์กับญาติตนทางสุโขทัยเลยหรือ ทั้งพระมหาธรรมราชาและพระเจ้าบุเรงนองคงแค้นใจ เรื่องที่พระราชสมบัติทางอยุธยาไม่ถูกส่งต่อให้ตัวพระมหาธรรมราชาเหตุเพราะเป็นคนทางสายพระร่วง

 

....... ข้อสังเกตุ ของ คุณ ..กฮ.. ก็น่ารับฟัง..ครับ

ผมเอง เคยรวบรวมข้อมูล จาก บูรพาจารย์ เเละ บันทึกต่างๆ ...ใน เรื่อง องค์ พระประมุข ของชาติไทย... ทรงสืบ เชื้อสาย (สืบสายเลือด ) มาจาก สมัย เชียงเเสน โดย มิขาดสายเลย...


หากมีโอกาส เมื่อ ..พระราชประวัติ สมเด็จ พระนเรศวร มหาราช... สมบูรณ์ เเล้ว .. ผมอาจจะนำ มาลงไว้ ( เป็นข้อมูล เพิ่มเติมครับ)

 

ถ้าให้ผมวิเคราะห์พระราชอุปนิสัยของพระนเรศวรแล้ว การที่พระองค์ออกนำทัพด้วยพระองค์เองนั้น ไม่น่าจะใช่การแสดงความกล้าหาญแต่เป็นเพราะติดนิสัยที่จะไม่ยอมสูญเสียกำลังพล หากพระองค์อยู่หน้าทัพแล้วอาวุธต่างๆ จะมุ่งตรงมายังพระองค์ ทำให้กำลังพลของพระองค์ปลอดภัยมากขึ้น ในส่วนที่แสดงความกล้าหาญนั้นน่าจะเป็นการไม่หลบกระสุนปืนเสียมากกว่า

บทสวดพาหุงฯ และชยันโตฯ คงอธิบายได้ว่าพระนเรศวรและพระยุพราชขัดแย้งกันเรื่องใด

 

... พระมหาอุปราช ยกออก จากเมือง หงสาวดี เมี่อ ..เดือน 12 เเรม 12 ค่ำ ปีขาล พ.ศ.2133..

..คราวนี้ เดินทัพมาทางด่าน พระเจดีย์ 3 องค์ ( พระเจ้าหงสาวดี มักจะยกทัพมาทาง ด่านเเม่สอด)..


...ความประสงค์ พระมหาอุปราชา ..หมายจะยกทัพด่วน เข้าตี ..เมืองไทย โดยมิให้ทันตั้งตัว...(ย่นระยะเวลาใด้ 15 วัน ..เพราะหาก เดินทัพมาทาง เเม่สอด จะใช้เวลา 30 วันอย่างเร็วที่สุด)


....

 

....ข้างฝ่ายไทย ศึกคราวนี้ เป็นการ จวนตัว ...หากจะต้อนผู้คนเข้า ในเมืองหลวง ก็เป็นการลำบาก ทั้งจะไม่ทันการณ์..


.... หากเเต่ วิสัยเเห่งองค์สมเด็จ พระนเรศวร...ทรง "ว่องไวในเชิงศึก"..



...ทรงเห็นว่า ศึกครานี้ ..หากตั้งรับ ในกรุง อาจเเพ้ศึกใด้....พระองค์ จึงทรง ยกทัพหลวงออกไปในเดือนยี่ ..



...เมื่อถึงเมืองสุพรรณ ..ทรงใด้ข่าวศึก มาว่า ...พระมหาอุปราชา ยกทัพใหญ่ ..มาถึงเมืองกาญจนบุรีเเล้ว...


....ด้วยพระปรีชาสามารถ ..สมเด็จพระนเรศวร..ทรงให้ หยุดซุ่มทัพหลวง..เอาไว้ เเล้ว ..ทรง เเต่งกองทัพน้อย..ออกไปรบล่อ พม่า..


...โดยทรง .ให้ทัพน้อยนั้น...ทำที..จะไปรักษาเมือง กาญจนบุรี...

 

... เหตุการณ์ เป็นดั่ง..."สมเด็จพระนเรศวรเจ้า ทรงคาดการณ์ เอาไว้"...


....พม่ายก มาถึงเมืองกาญจนบุรี.. เห็นว่า ไม่มีผู้ใด ออกมาต่อสู้ ..ก็ใด้ใจ (กองทัพน้อยฝ่ายไทยยังมาไม่ถึง)..


...พระมหาอุปราชา..ทรงหมายมั่นพระทัยว่า..."ศึกคราวนี้ เมืองไทย ..พินาศ เเน่ "..


...เเละไทย คงยั้งทัพอยู่ ป้องกัน ..ที่ในกรุง เหมือนคราวก่อน...ประกอบกับ พวกพม่า ยกทัพมาโดยไทยไม่ทันตั้งตัว


...ฝ่ายพม่า รามัญ จึงยกทัพมาด้วยความประมาท..เร่งฝีเท้า หมายเเต่จะเข้าตี กรุงศรีอยุธยา ให้เร็วขึ้น..