พระสมเด็จพิมพ์แปลก

ที่ว่าแปลก ก็คือไม่ค่อยได้เห็น เค้าว่าเป็นพระที่อยู่ในกรุ วัดบางขุนพรหม พอดีไปเจอในเวป เลยรู้จักชื่อพิมพ์ เค้าเรียกกันว่า พิมพ์ฐานสิงห์ ครับ

ลองวิเคราะห์กันดู ต้องขออภัยที่ขาดความคมชัด เพราะภาพนี้ถ่ายด้วยโทรศัพท์มือถือ ครับ
Video บังเอินไปเจอที่...ของคุณ อ้วน รังสิต ที่เค้าว่ามาครับ....

 

บางเวป ลงเป็นพิมพ์ขาโต๊ะ แปลกมั๊ยครับ....

 

ผิดถูกขออภัยนะครับ
น่าจะเป็นพระเลียนพิมพ์ครับ
ดูจากการแกะพิมพ์แล้ว ขาขององค์พระ อกและเอวองค์พระ ไม่ได้สัดส่วนครับ
คราบกรุ ไม่น่าจะเป็นแบบนี้ครับ

 

ขอบคุณครับ ส่วนตัวผมคิดว่า เนื้อหาธรรมชาติ นั้นฟ้องให้ทราบกันอยู่แล้วละครับ
ก็ใช่ว่าจะมีแต่หลวงวิจารย์ ที่จะถวายตัวเป็นศิษย์ ท่านเจ้าประคุณสมเด็จโต ยังมีหลายคนที่ทำถวายและเป็นลูกศิษย์ท่าน เช่นสกุลช่างสิบหมู่ หรือชาวบ้านธรรมดา ก็มีมากมาย และกระทั่งช่างหลวง

จุดนี้เกินจากการพิจารณากันแค่พิมพ์ทรง แต่จะพิจารณาที่ พุทธศิลป์ ร่วมสมัย.... และเนื้อหาธรรมชาติความเก่า คราบกรุ มีประปรายในส่วนที่สำผัสไม่ถึง ส่วนผิวที่สัมผัสถึง อาจจะโดนกรอออก เพื่อดูพิมพ์ ดูเนื้อ และจากการใช้บูชา ดูแลรักษา เป็นเวลานาน จากเจ้าของเดิม
แต่ก็มองดูที่ รัก ความแห้ง กร่อน ร่อน และการยุบตัวของเนื้อ ตามธรรมชาติ การผุดตัว หดตัว ของมวลสาร แล้วจะรับรู้ได้ด้วยตัวท่านเอง .... ด้วยปัญญา
การกร่อนและเหี่ยว ของเนื้อหาต่างๆ บ่งบอกถึงอายุ

ถ้าเนื้อแบบนี้ และตรงพิมพ์ที่ เซียน เล่นหากัน คงอลังการณ์ แต่สำหรับผม เน้นพุทธคุณ และความเลื่อมใส ศรัทธา ต่อท่านเจ้าประคุณสมเด็จโตท่าน ที่จะนำพาให้ผมได้พบเจอ และบูชาในสิ่งที่ ถูกต้อง
และแบ่งบันความรู้ สิ่งใหม่ ให้กันและกัน...ครับ

 

ในเรื่องเนื้อและส่วนผสม มีหลายอย่าง หลายชนิด เช่นปูนเปลือกหอย ดิบ สุก, ปูนเพชร, ปูนหิน,ปูนแดง หรือมีอีกหลายๆอย่าง เช่นแก่น้ำมัน เนื้อเทียนไชย ในทำนองนั้น ไม่ตายตัวเสมอไป แต่ละเนื้อก็ยังมีข้อแตกต่าง แยกย่อยออกไปในการผสมในแต่ละครก แต่ละครั้ง ..... เหลวไป แน่นไป บ้างอาจจะพอดี ...แล้วด้วยสาเหตุนี้ ก็มีผลกับพิมพ์ ติดชัดติดไม่ชัด กดพิมพ์เอียง โย้ บ้างแม่พิมพ์สึกกร่อน เสียหายจากการใช้งาน เพราะพระเนื้อปูนโบราญไม่สามรถควบคุมคุณภาพในการผลิตได้....
แต่ที่ต้องมี และเหมือนกันคือ ธรรมชาติ การกร่อน ยุบ ย่น ของเนื้อ และ การผุดตัว กร่อนตัวของมวลสาร จากด้านในออกมาสู่ภายนอก นั้นแสดงถึงอายุ
พระผิวเปิด จะมองดูธรรมชาติ ของชั้นเนื้อ มวลสาร ต่างๆ ได้ง่ายกว่า เสมอ
พระสมเด็จแต่ละองค์ ไม่มีองค์ไหนเหมือนกัน ในเรื่องพิมพ์ทรง และเนื้อจะไกล้เคียงกัน แต่จะมีเอกลักษณ์เฉพาะตัว เฉพาะเนื้อหา เท่านั้น ถ้าเหมือนกัน นั้น ตีเก๊ไว้ก่อนเลย พิมพ์เก๊ไม่ยาก ...

 

ส่วนพระที่ลงรัก แล้วเอาเข้ากรุ ถ้ามองถึงในแต่ละชั้นของผิว แล้ว คราบกรุจะต้องอยู่บนสุด รองลงมาก็คราบรัก ต่ำลงไปจากรักก็จะมี คราบน้ำปูนที่ดันตัวออกมาผสมกับ น้ำมัน หรือ น้ำว่าน สีออกเหลืองๆ นวลๆ อ่อนแก่ แล้วแต่ความหนาแน่น คงจะแปลก ถ้าพระลงรัก แล้วเอาไปลงกรุ แต่ดันมีคราบกรุอยู่บน ผิวเนื้อแท้ ของพระนะครับ
ถ้าโดนล้างกรุออก ก๊จะเหลือแค่ รักแห้งๆ เหี่ยวๆ ร่อนออกบ้าง ติดแน่นบ้าง จมในผิวจรกการรัดตัวบ้าง ในเนื้อพระที่ยังไม่แห้งแล้วเอาไปลงรัก ครับ

 

แต่ก็ยังไม่จบเพียงแค่นี้ ในการพิจารณาพระสมเด็จ
เพียงแค่ดูความเก่า ในขั้นตอนแรก เท่านั้น

ส่วนขั้นตอนต่อไปคือ ดูของใหม่ " ดูความใหม่ในความเก่า" นั่นเอง คือนำพระมาห้อยบูชาเพื่อกระตุ้นการพัฒนาการของเนื้อปูนตามหลักวิทย์ สัก 2 อาทิตย์ก็สามารถดู สิ่งใหม่ที่เกิดขึ้นมาได้แล้ว คือเม็ดปูนสุก ผดเล็กๆขาวๆ ในที่ลุ่ม ลึก ดูนวลตา และเม็ดปูนดิบผดใสๆเล็กๆ บนส่วนที่สูง เนิน ควบคู่ไปกับความฉ่ำ หนึบจะเกิดกับพระที่มีอายุความเก่า เท่านั้น ....
ถ้าไม่มี ก็พลาสติก แต่งผิวละครับ เก๊ เก่า ไร้ซึ่งพัฒนาการ ก็แค่นั้น....

 

การหัดดูพระเก่าให้เป็น นั้นจะต้องมี"จินตนาการ"ให้สอดคล้องเพื่อทำความเข้าใจธรรมชาติ การเกิด การดับ ของวัตถุนั้นๆ และจดจำสิ่งนั้นๆ แล้วก็จะดูธรรมชาติความเก่านั้น....เป็น
ลองหาวัสดุ รอบๆตัวมาส่องดูอายุ ความเก่า และธรรมชาติ เพื่อศึกษา ฝึกฝน ถ้าชอบสะสมพระเก่า ....ครับ แล้วแยกแต่ละอย่างให้ออก ท่านจะเข้าใจลึกซึ้งไปอีก......

 

ดูง่ายๆ ครับ ชั้นผิว และคราบกรุ
กำลังขยาย 20X

 

เนื้อหาความหนึบแห้งของเนื้อออกไปทางสูตรวัดระฆัง ..... ว่ามะ

 

พระสมเด็จพิมพ์ไกเซอร์ ท่านใดมีขอชมรูปดูหน่อยครับ