พระอาจารย์เล็กแนะนำว่า "ที่ทำอยู่ยังไม่พอใช้งาน"

​

ในส่วนของการปฏิบัติธรรมสำคัญตรงความสม่ำเสมอ อย่าใจร้อน อย่าไปเร่งเอาได้ผลในครั้งเดียวหรือแค่ไม่กี่ครั้ง ทำไปเรื่อย ๆ ค่อย ๆ สะสมไป พอถึงระดับหนึ่ง ก็จะเริ่มเห็นว่ามีผลสำหรับเรา เพียงแต่ว่าบางคนก็ไม่นาน บางคนก็เป็นสิบ ๆ ปี

สมัยก่อนที่บ้านสายลม มีโยมผู้ชายท่านหนึ่ง ตะโกนมาตั้งแต่ปากประตูเสียงดังลั่นเลยว่า "หลวงพ่อครับ..ผมสร้างโบสถ์มาเท่านั้นหลัง สร้างหอระฆังมาเท่านี้หลัง สร้างศาลามาเท่าโน้นหลัง จนป่านนี้ผมยังไม่เป็นพระอรหันต์เลย..!"

หลวงพ่อบอกว่า "เดี๋ยว ๆ อย่าเพิ่งพูดถึงพระอรหันต์ รู้ไหมว่าเขาเป็นพระโสดาบันกันอย่างไร ?" เขาบอกว่า "ไม่รู้ครับ" หลวงพ่อก็บอกให้ไปซื้อหนังสือเล่มหนึ่งที่มีอารมณ์พระโสดาบัน บอกให้ไปอ่านแล้วทำตามนั้น ถ้าอยากเป็นพระอรหันต์

นั่นเขาเข้าใจผิด คิดว่าการทำบุญทั่วไปทำให้บรรลุได้ จริง ๆ แล้ว ถ้าทำเป็นก็บรรลุได้เหมือนกัน เพียงแต่ไม่ใช่ทำอย่างเขา ของเขาเพียงแต่ทำให้มากเข้าไว้ พอทำมากแล้วคิดว่าจะได้มาก

ถ้าถามว่าในเรื่องบุญได้มากไหม? ก็มากอยู่ แต่ว่าเป็นแค่ส่วนของทานเท่านั้น ยังไม่ก้าวไปสู่ในส่วนของศีลเลย จึงป่วยการเปล่า ๆ ที่จะพูดถึงการภาวนา

ความจริงจังและสม่ำเสมอจึงเป็นเรื่องสำคัญที่สุด พวกเราอยู่ในกระแสโลก ตั้งใจหนี..เท่ากับทวนกระแส ถ้ารามือเมื่อไรก็ลอยตามน้ำไป โดยเฉพาะบางเวลา บางขั้นตอน บางกำลังใจ ใช้เวลาเป็นปี ๆ ถ้าไม่มีความอดทนอดกลั้นจริง ๆ มักจะท้อเสียก่อน

ถ้ารู้สึกว่าทำไปเท่าไรก็ไม่ก้าวหน้า ให้รู้เลยว่า สิ่งที่เราทำยังไม่พอ เพราะฉะนั้น..จึงต้องย้ำแล้วย้ำอีก ซ้ำแล้วซ้ำอีก เบื่อไม่ได้ ถ้าเราทำเพียงพอ คือ สั่งสมกำลังได้ครบถ้วนสมบูรณ์เมื่อไร ก็จะก้าวผ่านไปเอง

จากประสบการณ์ที่ผ่านมา บางเรื่องติดอยู่สามปีก็มี อย่างโอกกันติกาปีติเป็นอยู่เกือบสามเดือน ดิ้นไม่เลิก นอนลงไปแค่นึกก็ดิ้นแล้ว

ฉะนั้น..ยิ่งติดนานเท่าไรก็ให้รู้ว่า สิ่งที่เราทำยังไม่พอใช้งาน มีแต่ต้องขวนขวายให้มากขึ้น ไม่ใช่เบื่อแล้วเลิก เป็นเรื่องที่จะต้องเจอทุกคน

บางคนก้าวหน้าจนเพื่อนไล่ไม่ทัน แต่ไปติดเอาตอนปลาย บางคนก็ติดตั้งแต่ก้าวแรกเลย เขาไปถึงไหนไม่รู้ ตัวเองไม่ได้เดินสักที แต่พอก้าวออกไปได้กลับแซงเขาเสียอีก

ฉะนั้น..วาระของแต่ละคนไม่เหมือนกัน พระพุทธเจ้าท่านจึงได้ตรัสโอวาทปาฏิโมกข์ว่า ขันตี ปรมัง ตโป ตีติกขา ความอดทนเป็นตบะอย่างยิ่งของนักปราชญ์ ถ้าไม่ทนก็ไม่ประสบความสำเร็จ


พระครูธรรมธรเล็ก สุธมฺปญฺโญ
เทศน์ช่วงก่อนทำกรรมฐาน ณ บ้านอนุสาวรีย์
วันเสาร์ที่ ๕ มิถุนายน ๒๕๕๓