พระแก้วกรุฮอด วัดสะแล่ง ครูบาสมจิต แบ่งกันชม

หลายปีก่อน ประมาณ พศ. ๒๕๕๐-๕๑ ตามญาติๆเดินทางไปวัดสะแล่ง ท่านครูบาสมจิต ซึ่งขณะนั้นดิฉันไม่รู้จักท่านเลย ตามๆกันไปถวายเทียนพรรษา ในกลุ่มพวกเรา 4คน ถวายเทียน พวงมาลัยเสร็จ ท่านก็ล้วงพระแบบนี้มา 4องค์ ดิฉันได้องค์พระเชียงแสนเป็นแก้วสีเขียว ดีใจมากยื่นมือไปรับ ท่านพูดว่า"ระวังคอขาดนะ" ดิฉันก็เงยหน้ามองท่านด้วยความตกใจ ท่านบอกว่า" หมายถึงพระกรุพวกนี้เป็นของมีค่าเป็นที่ต้องการเก็บดีๆนะโยม" ดิฉันค่อยโล่งใจที่ท่านพูดแบบนั้น นึกว่าจะโดนทายทักเรื่องอนาคต รับมาแล้วก็ยังไม่รู้จักคุณค่าเก็บไว้เฉยๆ แต่ชอบมากเพราะเป็นคนชอบอัญมณีอยู่แล้ว ปีนั้นพิพิธภัณฑ์ยังไม่เสร็จ แต่เห็นมีพระเขียวๆแบบนี้หลายองค์ในตู้ ขากลับจากแพร่แวะร้านเฟอร์นิ้เจอร์ตึกแถวเห็นรูปที่ทางร้านแขวนขึ้นจึงทราบว่าท่านเป็นเกจิอาจารย์ อีกหลายๆปี ผ่านไปพวกเราและเพื่อนๆ แวะไปไหว้พระ ก็ไม่มีใครได้รับแจกอีกเลย ต้นปีที่ผ่านมานี้ ท่านได้ละสังขารแล้ว จึงขอรำลึกถึงคำสอนของท่าน ตลอดจนความทรงจำครั้งหนึ่งที่ได้ไปกราบท่าน และรับพระแก้วกรุฮอดจากแพร่

 

ศึกษาจากในนี้ ท่านเซียนมีบทความให้ติดตามหาความรู้เกี่ยวกับพระแก้ว มีความเห็นอย่างหนึ่งว่า พระแก้วกรุฮอดควรหนักมือ แต่พระองค์นี้สีเขียวไม่หนัก น่าเสียดายที่เข้ากรอบไปแล้ว อยากทราบเหมือนกันว่าเป็นแก้วอัญมณีอะไร เพราะถ้าวัดกันด้วยน้ำหนัก สีใสจุยเจียที่ได้รับมาพร้อมกัน องค์พระไล่ๆกัน จุยเจียสีใสมีความหนักมือมากกว่า ระดับความเก่าน่าจะสังเกตุได้จากรอยผิว ไม่เหลือเนื้อให้เดาเลยว่าเป็นหินชนิดไหน

 

พระจากกรุเดียวกัน อัญมณีไม่เหมือนกัน องค์นี้ตามขอจากญาติมาเป็นสมบัติแล้ว

 

พระพิฆเนศสีเขียว องค์ที่สาม กรุเดียวกัน