พระให้เงินแก่คนอื่นจะบาปไหม?

อ่านกระทู้ของท่านsaber แล้ว

ทำให้ ข้าพเจ้าก็นึกถึงเรื่องเงินที่เขาทำบุญให้พระ

เพื่อให้พระใช้เป็นการส่วนตัว ไม่ได้ถวายเป็นสังฆทาน

แค่นึกว่า ตอนคนเขาถวายเขาถวายด้วยปราถนาจะทำบุญ ถ้าไม่เป็นพระเขาคงไม่ถวาย

ให้แก่พระเพื่อใช้ในกิจกรรมต่างๆ เกี่ยวแก่ศาสนา

แม้กิจกรรมนั้นพระจะใช้เพื่อสงเคราะห์ตัวท่านเอง

เช่นว่า พระจะนำไปใช้เป็นค่าโดยสาร ซื้อหนังสือธรรมะ หลอดไฟใช้ในกุฏิ

คอมพิวเตอร์หรืออะไรก็ตาม ก็เพื่อใช้ในกิจการทางศาสนาเท่านั้น

(คนให้คงไม่ประสงค์ให้พระซื้อคอมพิวเตอร์มาเพื่อดูหนังโป๊หรือเสพความ

บันเทิงต่างๆ เพื่อบำรุงกิเลสแน่)

หากพระรูปนั้น นำเอาเงินนั้นไปให้แก่คนอื่น

เช่น สร้างบ้านให้อดีตภรรยา ค่าเล่าเรียนบุตร ค่าป่วยไข้ของบุตร สงเคราะห์ญาติที่ลำบากป่วยไข้

พระจะบาปไหม...?

และคนที่รับเงินจากพระนั้นจะบาปไหม...?

 

ขออนุโมทนาครับ เป็นคำถามที่ดี ที่มีประโยชน์มีแง่คิดที่ดีครับ

ควรเพิ่มความเห็นว่า ผู้ที่รับเงินจากพระ กรณีนี้จะบาปด้วยหรือไม่เข้าไปด้วยนะครับ จะได้เห็นภาพชัดเจนทั้งสองส่วนครับ รอท่านอื่นๆมาให้คำตอบก่อนครับแล้วเดี่ยวผมจะมาตอบให้ครับ เพื่อแสดงความเห็นร่วมกันในสิ่งที่ดีที่ถูกต้องครับ สาธุ

 

" คนที่รับเงินจากพระจะบาปไหม "
ใส่แล้วคะ
ประโยคสุดท้ายของข้อความเลย
ขอบคุณท่าน tjs ที่ท้วงติงคะ

 

บาป นั้นแปลว่า ชั่ว

สำหรับความคิดเห็นของผม บาปครับ ทั้งพระและคนที่รับเงิน

เงินนั้นถวายส่วนตัว ไม่ได้ถวายเป็นสังฆทาน ... ย่อมมีสิทธิ์ในเงินนั้น

แต่ญาติโยมเขาถวายเพราะเป็น พระสงฆ์ ... ซึ่งการเป็นพระสงฆ์ ควรจะใช้เงินในกิจที่เกี่ยวกับวัด เกี่ยวกับงานของศาสนา

ถ้าจะเอาเงินที่ญาติโยมเขามาถวายให้คนอื่นนั้น พระพุทธองค์ท่านอนุญาต

ให้ได้กับบิดามารดา และให้พอประมาณในการดำรงชีพ ไม่ใช่ให้แบบสมีเณรคำ

ดังนั้น ถ้าเอาเงินส่วนตัวจากการถวายไปเลี้ยงดูลูกเมียญาติพี่น้อง ก็ควรจะลาสิกขาไปทำงานเลี้ยงครอบครัว จะดีกว่าครับ

พระสงฆ์ไม่ได้มีหน้าที่เลี้ยงครอบครัว , ใช้เงินที่ถวายผิดเจตนาของญาติโยม , พระสงฆ์มีหน้าที่ทำพระนิพพานให้แจ้ง


.

 

คือ พ่อของผมท่านก็บวชอยู่ครับเวลาไปหาท่านท่านก็จะให้เงิน มาไว้กินไว้ใช้ครั้ง ล่ะประมาณ 300-500 บาท ผมก็รับมาครับ ผมว่าผมต้องทำบุญส้างพระ ชำระหนี้สงฆ์เป็นแน่แท้

 

====================

ขออนุโมทนาครับ อธิบายได้ชัดเจนกระจ่างดีเยี่ยมครับ สาธุ

 

อนุโมทนาค่ะ
เวลาคนอื่นว่าพระ หรือ ศาสนาพุทธเถรวาท ในเมืองไทย ว่า ....ฯลฯ
ซึ่งมักจะเป็นคนลัทธิอื่น เช่น ลัทธิกลายมาจากมหายาน หรือศาสนาอื่น เพื่อมีจุดประสงค์เพื่อเราดิฉันเปลี่ยนศาสนา

ดิฉันตอบกลับไปว่า "ไม่ใช่กิจของสงฆ์" ไม่ใช่เพราะศาสนาพุทธนิกายเถรวาทไม่ดี พระที่ทำไปนั้นถือว่าผิดและบาปด้วย

อยากจะตะโกนดังๆ ใส่คนที่ตำหนิพระ ว่า ตีความไม่ออกหรืออย่างไรพระมีหน้าที่สืบทอดศาสนา ฯลฯ
......เคยท่องตั้งแต่สมัยเรียนประถม......

มีพระที่มาส่งธนาณัติเดือนละหลายหมื่นที่ดิฉัน สุดท้าย ดิฉันก็ไม่เข้าวัดนี้อีกเลยค่ะ (เคยมีคน"สอน" ดิฉันว่าเงินนั้น อาจจะให้โยมแม่ก็ได้นะ ไม่ผิดหรอกกกกกกกกกกกกกกกกก และเหมือนทำท่าเหมือนดิฉันมองโลกในแง่ร้ายด้วย)

 

เรื่องแบบนี้เราต้องดูที่เจตนาเป็นหลักแหละคับหรือจะทุกเรื่องเลย ซึ่งก็ยากที่จะรู็ว่าบุคคลนั้นมีเจตนาอะไร ถ้าเพื่อการสั่งสมทรัพย์ไว้ใช้อะไรเอง ก็แน่หละมีที่ไปแน่ๆ555

 

เรื่องนี่้ตอบได้่อย่างลำบากใจนะครับ

สิ่งสำคัญคือ พระภิกษุไม่ควรสะสมทรัพย์ ก็ถ้าจะใช้ก็ใช้ไปเกี่ยวกับพระพุทธศาสนา

หรือเป็นไปเพื่อประโยชน์แก่มวลชน หรือ สาธารณะประโยชน์เช่น จัดสร้างโรงพยาบาล

โรงเรียน เป็นต้น

 

ท่านพระครูที่บ้านที่ผมนับถือก็เช่นกันครับ สังเกตุดูเวลามีเด็กหรือญาติโยมมาเล่นกีฬามาช่วยงานที่วัดท่านจะเอาเงินในซองให้พ่อค้าที่มาขายขนมในวัด(วัดบ้านนอกรถขนมเยอะ)บอกเด็กทั้งญาติโยม อยากกินอะไรให้ถามพ่อค้าเด้อ..เวลากลับจาก ตจว. จะมา กทม. ท่านจะเอาเงินในซองพับๆมาก็บอกว่า เอาไว้เป็นค่าค่ารถ...ก็ไม่รู้ว่าบาปหรือไม่บาป

 

การให้ก็น่าจะเป็นสิ่งดีน่ะถ้าได้ช่วยเหลือหรือตอบแทนพระคุณ

 

บุญคือเจตนาที่จะทำความดี เพื่อให้ผู้อื่นเป็นสุข
บาปคือเจตนาที่จะทำความชั่ว เพื่อให้ผู้อื่นเป็นทุกข์
จะบุญหรือบาป มีเจตนาเป็นหลัก

 

ลองอ่าน แล้ว ลองฟัง แล้ว พิจารณาด้วยตัวเองครับ

กดเบาๆ http://www.sa-ngob.com/media.php?id=4839&con=1

 

พระให้เงินแก่คนอื่นจะบาปไหม?

มีทั้งบาปและไม่บาป ถึงแม้ว่าพระสงฆ์จะมีหน้าที่หลักคือเรื่องทางธรรม การขัดเกลาจิตใจและบรรลุมรรคผล แต่เราต้องไม่ลืมว่าพระสงฆ์ยังสามารถทำสิ่งอื่นๆได้อีกซึ่งเราก็ต้องยึดหลักธรรมคำสอนหรือตัวอย่างจากพระพุทธเจ้าเอาไว้ ว่าอะไรที่ทำได้หรือไม่ได้ สิ่งใดควรหรือไม่ควร

การเป็นพระสงฆ์ไม่ได้หมายความว่าจะต้องเย็นชา เห็นผู้อื่นเดือดร้อนแล้วต้องนิ่งเฉยเท่านั้น การฝึกปล่อยวางมันมีเส้นบางๆคั่นอยู่ระหว่างความใจดำ กับ การปล่อยวาง เรื่องพวกนี้ละเอียดอ่อนครับ มันต้องแยกเป็นกรณีไป

ดูพระพุทธองค์เป็นตัวอย่างก็ได้ หลังจากที่ท่านบรรลุอรหันต์ บรรลุธรรมต่างๆแล้ว ท่านตัดกิเลสได้โดยสิ้นเชิง ท่านปล่อยวางได้ทุกสิ่ง ตามตรรกะพื้นฐานแล้วท่านควรจะปลีกตัว ปลีกวิเวกออกจากสังคม ถูกมั้ยครับ แต่สิ่งที่ท่านทำคือการช่วยเหลือมนุษย์ให้หลุดพ้นจากกองทุกข์ ถ้าเราจะมาอ้างว่าเพราะท่านปล่อยวางไม่ได้ที่เห็นมนุษย์เป็นทุกข์ มันใช่หรือครับ

ผมว่าเราโฟกัสไปที่ตัวพระสงฆ์มากเกินไป จนมองข้ามเรื่องธรรมชาติของมนุษย์ด้วยกัน ว่ามนุษย์นั้นย่อมต้องช่วยเหลือ พึ่งพาอาศัยกัน มนุษย์เป็นสัตว์สังคม ซึ่งการช่วยเหลือกันมันก็มีหลายระดับ หลายรูปแบบ

เด็กวัด อยู่กินกับวัดพระท่านก็ให้อาหาร ให้เงิน บางคนพระท่านก็ส่งเสียค่าเล่าเรียนด้วย ก็ถือว่าเป็นการอุปถัมภ์ให้เขามีชีวิตต่อไปได้ เพื่อในภายภาคหน้าเขาจะได้มีโอกาสใช้ชีวิต มีอนาคตที่ดี อยู่วัดพระบางรูปก็สั่งสอนให้สวดมนต์ด้วย ถ้าพระท่านไม่ช่วยเหลือ ไม่อุปถัมภ์สั่งสอน เด็กคนนั้นก็อาจไปอยู่กับสิ่งที่ไม่ดีจนเสียผู้เสียคนก็เป็นได้

ถ้าเราบอกว่าควรใช้เงินไปกับเรื่องพระพุทธศาสนาเท่านั้น แบบนี้พระท่านก็ให้ข้าวหมาไม่ได้ ให้ทรัพย์สินเงินทองของใช้อื่นๆแก่ผู้ยากไร้ไม่ได้ ไม่สามารถแบ่งที่วัดให้เป็นโรงเรียนได้ สมัยโบราณเวลาจะเรียนหนังสือก็ต้องไปเรียนที่วัด ใครสอนหนังสือละก็พระไงครับ เรื่องพวกนี้มันก็ผิดหมด บาปหมดเลยนะสิครับ

ผมกลับมองว่าการให้ทาน การสละทรัพย์แบบนี้จะเป็นการดีแก่การปล่อยวางด้วยซ้ำ เพื่อไม่ยึดติดกับของนอกกายเหล่านี้ การบรรลุธรรมมาได้หลายรูปแบบครับ อยู่ที่ว่าปัญญาจะเอื้อหรือเปล่า

บาปหรือไม่บาป มันก็อยู่ที่หัวใจและเจตนาของพระท่านเป็นหลัก

ผมว่านะควรไปทำความเข้าใจเรื่องสังฆทานเสียใหม่เถอะ ว่าทุกวันนี้เราเข้าใจสังฆทานกันดีแล้วหรือยัง ทรัพย์สินเป็นของสงฆ์ เหล่าสงฆ์จะเอาทรัพย์สินนั้นไปทำอะไรก็เรื่องของสงฆ์ ไม่ใช่เรื่องของฆราวาส บุญที่เกิดจากสังฆทานมันเป็นบุญในลักษณะการถวายด้วยเจตนาที่ไม่เลือกพระสงฆ์ผู้รับและขั้นตอนครบองค์สังฆทาน บุญไม่ได้เกิดเพราะพระท่านเอาของเหล่านั้นไปทำอะไร นั่นไม่เกี่ยวกับฆราวาสแล้ว และสิ่งของที่ได้มาจากสังฆทานพระท่านก็จะร่วมประชุมกันในการใช้สิ่งของ จะแบ่งให้ใคร จะเอาไปใช้ทำอะไรพระท่านจะตกลงกันเอง ไม่จำเป็นต้องเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับพระพุทธศาสนาเสมอไปก็ได้ อย่างที่หลวงตามหาบัวท่านก็เคยทอดผ้าป่าช่วยชาติ เงินพวกนั้นก็ไม่ได้ไปอยู่กับพระพุทธศาสนาเลย และวัดอื่นๆก็จัดทอดผ้าป่าเพื่อสร้างโรงพยาบาล สร้างโรงเรียน และอื่นๆ ที่ไม่เกี่ยวกับพระพุทธศาสนาเลยด้วยซ้ำ

เป็นเรื่องยากที่เราจะเข้าใจพระพุทธศาสนากันอย่างถ่องแท้ จนกว่าคุณจะได้เข้าไปห่มเหลือง และใช้ชีวิตในแบบพระสงฆ์กันจริงๆ เรามองจากภายนอกในสายตาของฆราวาส มันก็ยากที่จะทำให้เราเข้าใจเรื่องของพระสงฆ์ได้อย่างถูกต้อง 100% หลายๆคนยังคิดแบบแคบๆอยู่เลย ทั้งที่เรื่องต่างๆมันก็เกิดขึ้นใกล้ตัวเรานี่เอง