พิมพวดี สื่อวิญญานบาป.....บุญ

พิมพวดี สื่อวิญญาน....

​

โดย....ดร.พรนพ พุกกะพันธุ์

ภาควิชาบริการธุรกิจ คณะวิทยาการจัดการ
สถาบันราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา
สถาบันราชภัฏธนบุรี

 

....ในยุคแห่งความเจริญก้าวหน้าทางด้านเทคโนโลยี นักธุรกิจเป็นจำนวนมาก ต่างก็แข่งขันกันหาผลประโยชน์ ทั้งที่ถูกต้องตามกฎหมาย และผิดกฎหมาย โดยไม่เคยคำนึงถึงความมีจริยธรรม....

เพราะไม่เชื่อในกฎแห่งกรรม เห็นเป็นเรื่องไร้สาระ พิสูจน์ไม่ได้ ไม่คำนึงถึงบาป บุญ คุณ โทษ....

เรื่องที่ท่านจะได้อ่านต่อไปนี้ เป็นเรื่องจริง....มีตัวตนอ้างถึงได้....
รอการพิสูจน์จากท่าน....

อย่าได้ปรามาส ว่า ทำบุญ....ไม่มีผล / ทำบาป....ไม่มีผล กันต่อไปอีกเลย.
ลองติดตามดู นะครับ....

...................................................................................

 

เมื่อวันอังคารที่ 20 พฤศจิกายน 2544

เป็นวันที่ผมจะต้องไปสอนหนังสือแก่นักศึกษาภาค กศ.บป.
ที่สถาบันราชภัฎ บ้านสมเด็จเจ้าพระยา วิชาจริยธรรมทางธุรกิจ (Business Ethics) ซึ่งเป็นวิชาใหม่ที่จะสอนให้นักศึกษาภาควิชา บริหารธุรกิจ คณะวิทยาการจัดการ ได้เรียนรู้ถึงหลักการประกอบธุรกิจอย่างมีคุณธรรม เพื่อความสุขของสังคมที่อยู่ร่วมกัน

นักศึกษาเหล่านี้เป็นผู้อยู่ในวัยที่ทำงานหาเลี้ยงชีพด้วยตนเอง และมาเรียนภาคค่ำเพื่อปรับวุฒิของตนให้สูงขึ้น จะได้รับความรู้ใหม่ๆ เพื่อใช้ในการประกอบอาชีพของตนอย่างมีหลักเกณฑ์ต่อไป

 

และในวันนี้ ผมก็มีความจำเป็นที่จะต้องไปงานฌาปนกิจศพของ....
คุณเสียง โหสกุล บิดาของไลออนเสรี โหสกุล อดีตผู้ว่าการไลออนส์สากล ภาค 310 E

ซึ่งในระยะนั้น ผมดำรงตำแหน่ง นายกสโมสรไลออนส์อิสระภาพ กรุงเพทฯ
ซึ่งผมและไลออนเสรี โหสกุส จำเป็นที่จะต้องติดต่อกันเป็นประจำ
ทั้งนี้เพราะสโมสรไลออนส์ เป็นสโมสรของผู้บำเพ็ญประโยชน์ มีสำนักงานใหญ่
ตั้งอยู่ในสหรัฐอเมริกา ดำเนินงานเพื่อช่วยเหลือผู้ยากไร้ที่ด้อยโอกาส และไม่สามารถ
ที่จะช่วยเหลือตัวเองได้ เนื่องจากขาด แคลนทุนทรัพย์

สมาชิกของสโมสรไลออนส์จะช่วยสโมสรฯ ในการแข่งขันกันทำความดี ตามนโยบายของสโมสรไลออนส์สากล เช่น ช่วยกันจัดกิจกรรมหาทุน นำเงินที่ได้มาเป็นค่าใช้จ่ายในการบริหาร และบำเพ็ญประโยชน์ ไม่มีการแสวงหากำไร ช่วยผู้ยากไร้ด้วยความสมัครใจ นายกสโมสร และคณะกรรมการบริหารตำแหน่งต่างๆ ดำรงตำแหน่งอยู่ได้เพียง 1 ปี ก็จะต้องครบวาระ ผลัดให้สมาชิกคนอื่น ที่มีความรู้ความสามารถ ขึ้นมา บริหารงานแทน

ทุกสโมสรฯ จะเริ่มดำเนินงานจากเงินทุนบริจาคของสมาชิกเพียงเล็กน้อย แต่ด้วยความรู้ความสามารถของนายกสโมสร และเพื่อนสมาชิก ที่ได้ช่วยกันจัดกิจกรรมหาทุนเพียงปีละ 2 ครั้ง ก็มีเงินทุนเพียงพอที่จะใช้บริหารงาน และดำเนินกิจกรรมช่วยเหลือผู้อื่นที่ยากไร้ และด้อยโอกาสกว่าตน

 

ผลจากการแข่งขันกันกระทำความดี จะต้องทำเป็นรายงานกิจกรรม เสนอไปยังผู้ว่าการภาค และสโมสรไลออนส์สากล ที่เมืองโอ๊คปรู๊ค สหรัฐอเมริกา เป็นประจำทุกเดือน และผลของการกระทำความดีหากเข้าตากรรมการ ก็จะได้รับรางวัลเกียรติยศ และจัดพิธีมอบให้อย่างเป็นทางการ

ซึ่งผู้ได้รับโล่รางวัลเหล่านี้ ถือเป็นความภาคภูมิในใจผลสำเร็จของงาน ภายใต้การบริหารของตนตลอดระยะเวลา 1 ปี

 

บาป บุญ คุณ โทษ ตาย แล้วเกิด คุณเชื่อหรือ ว่า มีจริง หรือ ไม่มี




งานฌาปนกิจศพคุณพ่อของไลออนเสรี โหสกุล ครั้งนี้ ได้สร้างความแปลกใจให้แก่ผมเป็นอย่างมาก เพราะเป็นการฌาปนกิจศพ พร้อมกัน 2 ศพ

ศพหนึ่งคือ คุณเสียง โหสกุล ผู้เป็นบิดาของไลออนเสรีฯ

ส่วนอีกศพหนึ่งซึ่งตั้งอยู่ใกล้ชิดกันเป็นศพเด็กผู้หญิง อายุประมาณ 9 ปี
ซึ่งเป็นบุตรสาวของคุณเสียงฯ และเป็นน้องสาวของไลออนเสรี โหสกุล

เธอชื่อ....พิมพวดี

.....................................................................................................................

 

บาป บุญ คุณ โทษ ตาย แล้วเกิด คุณเชื่อหรือ ว่า มีจริง หรือ ไม่มี




เมื่อเวลาประมาณ 5-6 ปีที่ผ่านมา ผมได้เคยไปร่วมงานฌาปนกิจศพที่วัดมกุฎกษัตริยาราม หลายครั้ง และเมื่อเดินผ่านประตูทางเข้าวัดไปสู่เมรุ ศาลาตั้งศพศาลาแรกด้านขวามือ

จะเห็นเป็นศาลาที่ค่อนข้างแปลกเพราะภายในที่บรรจุรูปของผู้บริจาคสร้างศาลา ได้ทำเป็นเสมือนวิมานบนสรวงสวรรค์ มีรูปของเด็กหญิงหน้าตาหน้ารักประดิษฐานอยู่ในวิมานนั้นศาลานี้ชื่อว่า พลับเพลาพิมพวดี

 

บาป บุญ คุณ โทษ ตาย แล้วเกิด คุณเชื่อหรือ ว่า มีจริง หรือ ไม่มี




ศาลาตั้งศพนี้ สร้างความแปลกในให้แก่ผมก็คือ รูปผู้สร้างศาลาแทนที่จะเป็นผู้สูงอายุ ซึ่งบรรดาลูกหลานได้สร้างให้แก่บรรพบุรุษที่ได้ล่วงลับไปแล้วเพื่อเป็นอนุสรณ์

กลับกลายเป็นรูปของเด็กหญิงที่หน้าตาน่ารักสถิตอยู่ในวิมาน....
แสดงว่าเธอเป็นที่รักของครอบครัว และผู้สร้างศาลาแห่งนี้จะต้องเป็นผู้มีฐานะดี....
มีความรู้ความเข้าในในศิลปวัฒนธรรมไทยเป็นอย่างดีเยี่ยม....

จึงสร้างศาลาได้อย่างสวยงานมีคุณค่ามาก พลับพลาพิมพวดีแห่งนี้ ....
ได้อยู่ในความทรงจำของผมตลอดมา ....

 

บาป บุญ คุณ โทษ ตาย แล้วเกิด คุณเชื่อหรือ ว่า มีจริง หรือ ไม่มี




จนกระทั่งอยู่มาวันหนึ่ง ผมได้มีโอกาสอ่านหนังสือเล่มหนึ่ง ซึ่งเป็นหนังสือที่ได้รวบรวมเหตุการณ์เกี่ยวกับจิตวิญญาณ สิ่งลี้ลับ กฎแห่งกรรม....ตายแล้วมาเกิดใหม่

และมีอยู่เรื่องหนึ่ง คือ พิมพวดี สื่อวิญญาณ โดยมีสาระสำคัญว่า วิญญาณของเด็กหญิงพิมพวดีที่ล่วงลับไปแล้วในชาตินี้ ไม่ไปเกิดใหม่ แต่ยังคงวนเวียนอยู่ในโลกทิพย์

และได้มาช่วยรักษาอาการเจ็บป่วยทางสมองของนายแพทย์ผู้อำนวยการโรงพยาบาลวชิระ จังหวัดภูเก็ต ซึ่งในชาติก่อนนั้นเป็นบิดาของเธอเคยรับราชการในรัชกาลที่ 3
ทำหน้าที่เป็นผู้คุมนักโทษ ที่เรียกว่า “ราชมัล” เป็นคนลงโทษนักโทษ ทรมานนักโทษ และประหารชีวิตนักโทษ

แม้จะอ้างว่า…เป็นการกระทำตามหน้าที่ หาได้รับการยกเว้นจากกฎแห่งกรรม....
และแรงอาฆาตจองเวรจากผู้ที่ต้องเสียชีวิตจากการกระทำนั้นไม่....

 

บาป บุญ คุณ โทษ ตาย แล้วเกิด คุณเชื่อหรือ ว่า มีจริง หรือ ไม่มี




ในชาตินี้ คุณหนูพิมพวดี ได้มาเกิดในครอบครัวของตระกูลโหสกุลบิดา คือ....
นายเสียง โหสกุล และมารดา คือ นางสมพร พัฒนวิบูลย์ โดยมีพี่น้องรวมกัน 5 คน คือ

1. นายเสรี โหสกุล สมรสกับ นางสาวธนิดา โกมลารชุน
มีบุตร 2 คน คือ นายพีระศักดิ์ โหสกุล และนายสุทธิศักดิ์ โหสกุล

2. นายวัฒนา โหสกุล สมรสกับ นางสาวลินดา สเวนเช่น
มีบุตร และบุตรตรี 2 คน คือ นายแอนดรู โหสกุล และนางสาวเจสสิก้า โหสกุล

3. นายถาวร โหสกุล สมรสกับ นางสาวคัทลียา ขันธทัต
มีบุตร 3 คน คือ นายคธาวุฒิ โหสกุล นายโอฬาริก โหสกุล และนายปองพล โหสกุล

4. นายวันชัย โหสกุล สมรสกับ นางสาวประวิสสร บัวจรูญ
มีบุตรีและบุตร 3 คน คือ นางสาวปริญดา โหสกุล นางสาวรสวรรณ โหสกุล
และนายศิขัณฑ์ โหสกุล


5. เด็กหญิงพิมพวดี โหสกุล (ถึงแก่กรรมตั้งแต่เยาว์วัย อายุได้ 9 ปี 9 เดือน)

 

บาป บุญ คุณ โทษ ตาย แล้วเกิด คุณเชื่อหรือ ว่า มีจริง หรือ ไม่มี




คุณเสียง โหสกุล บิดาในชาตินี้ของ เด็กหญิงพิมพวดีฯ ได้เริ่มต้นชีวิตโดยเป็นครูสอนภาษาจีนที่โรงเรียน มีนประสาท มีนบุรี และได้รู้จักกับคุณครูสมพร พัฒนวิบูลย์ ซึ่งเป็นครูสอนภาษาไทย หลังจากที่ได้รู้จักชอบพอกันระยะหนึ่ง จึงได้ประกอบพิธีมงคลสมรสกันในปี พ.ศ. 2482

ทั้งสองจึงได้ลาออกจากเป็นครูเพื่อไปช่วยงานที่บ้านคุณปู่ ซึ่งประกอบกิจการค้าเป็นครอบครัวใหญ่ที่คุณเสียงและภรรยาต้องทำงานหนัก เนื่องจากมีญาติพี่น้องและคนงานที่จะต้องดูแลไม่น้อยกว่า 30 คน ทั้งสองนึกถึงอนาคตที่จะต้องเลี้ยงดูลูกๆ จึงขอแยกครอบครัวออกมาจากบ้านคุณปู่เพื่อทำการค้าขายตามลำพัง เพื่อสร้างฐานะให้มั่นคง โดยมีเงินสดติดตัวมาเพียง 500 บาท ไปอาศัยอยู่กับน้าชายประกอบกิจการขายน้ำมันหล่อลื่น บริเวณตึกแถวข้างวัดสระเกศ ถนนบำรุงเมือง โดยนำเครื่องทองของหมั้นของภรรยาออกขายเป็นทุน

กิจการเริ่มดีขึ้น จึงได้ย้ายกิจการมาอยู่ที่ตึกแถว 2 ชั้นแห่งใหม่ บริเวณรมคลองโอ่งอ่าง หลังภูเขาทอง วัดสระเกศ ในช่วงที่ย้ายไปใหม่ๆ ร้านของคุณเสียงฯ ยังไม่มีชื่อ

แต่เนื่องจากที่ตั้งของร้านอยู่ตรงข้ามกับทางเข้ากุฎีของท่านเจ้าคุณ เจ้าอาวาสวัดสระเกศ (ภายหลังได้รับโปรดเกล้าฯ สถาปนาสมณศักดิ์ที่ สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (อยู่ ญาโณทัย) และเป็นสมเด็จ พระอริยวงศาคตญาณฯ สมเด็จพระสังฆราชญาโณทัยมหาเถระในที่สุด)

คุณเสียง และภรรยา จึงได้มีโอกาสเข้าไปกราบนมัสการท่านอยู่บ่อยๆ และท่านเจ้าประคุณสมเด็จฯ ก็ได้ให้ความเอ็นดูแก่ครอบครัวโหสกุลเป็นอย่างมาก ทั้งยังกรุณาตั้งชื่อร้านให้ว่า “เสรีวัฒนา” ซึ่งเป็นการนำชื่อของบุตรชายสองคนแรก มาตั้งเป็นนามมงคล แก่กิจการของครอบครัวตลอดมา

 

บาป บุญ คุณ โทษ ตาย แล้วเกิด คุณเชื่อหรือ ว่า มีจริง หรือ ไม่มี



ในปี พ.ศ. 2489 ภายหลังจากสงครามโลกครั้งที่ 2 ได้สงบลงแล้ว ประมาณ 1 ปี

ครอบครัวโหสกุล ได้ย้ายมาเซ้งตึกแถวสี่ชั้น ที่หัวมุมถนนหลวงกับถนนมิตรพันธ์
ฝั่งตรงข้ามกับโรงเรียนวัดเทพศิรินทร์ ซึ่งแต่เดิมเป็นที่ตั้งของห้างฝรั่งชาติเยอรมัน

โดยยังคงนำชื่อ “เสรีวัฒนา” มาเป็นชื่อร้านใหม่นี้ด้วย

ในปี พ.ศ. 2493 จึงได้กำเนิดบุตรสาวคนสุดท้อง โดยตั้งชื่อให้เธอว่า พิมพวดี

 

บาป บุญ คุณ โทษ ตาย แล้วเกิด คุณเชื่อหรือ ว่า มีจริง หรือ ไม่มี




ในปี พ.ศ. 2503 ความเศร้าโศกครั้งยิ่งใหญ่ได้มาเยี่ยมเยียนตระกูลโหสกุล

โดยบุตรสาวคนเล็กที่ชื่อ พิมพวดี ซึ่งเป็นที่รักของทุกคนในครอบครัวได้เสียชีวิต
เพราะเป็นไข้เลือดออก ที่โรงพยาบาลศิริราช ด้วยวัยเพียง 9 ปี 9 เดือน

ซึ่งก่อให้เกิดความโศกเศร้าเสียใจให้แก่คุณเสียง และคุณสมพร โหสกุล เป็นอย่างมาก เพราะเป็นบุตรีคนเดียวและจากไปตั้งแต่อายุยังน้อย คุณเสียงฯมีความเสียใจมากถึงกับกินไม่ได้นอนไม่หลับ เห็นรูปของลูกสาวสุดที่รักคราวใดเป็นต้องร้องไห้โฮ

หรือถ้าหากใครเผลอเอ่ยถึงบุตรสาวคนนี้ทีไร คุณเสียงฯ เป็นต้องปล่อยโฮทุกครั้งไป

 

บาป บุญ คุณ โทษ ตาย แล้วเกิด คุณเชื่อหรือ ว่า มีจริง หรือ ไม่มี





เพื่อลดความอาลัยอาวรณ์ คุณเสียงฯถึงกับเปลี่ยนพฤติกรรมการใช้เวลาว่าง จากที่เคยออกไปฟังเพลง เต้นรำ หรือดูโทรทัศน์ที่บ้าน กลับไปเรียนภาษาอังกฤษแทน นับตั้งแต่การเรียนขั้นพื้นฐานด้วยตนเอง

ต่อมาจึงไปเรียนกับอาจารย์เสนาะ ตันบุญยืน และภรรยา คือแหม่มไอรีน และเรียนการอ่าน – เขียน ภาษาอังกฤษกับครูชาวอเมริกัน (Mr. Vance M. Buamgartner) ที่ได้มอบหมายงานการบ้านให้คุณเสียงทำครั้งละมาก ๆ เพื่อให้ลืมความโศกเศร้า

จนกระทั่งสามารถสนทนากับชาวต่างประเทศได้ และเขียนจดหมายภาษาอังกฤษ โต้ตอบกับบรรดาตัวแทนในต่างประเทศได้เป็นอย่างดี

 

บาป บุญ คุณ โทษ ตาย แล้วเกิด คุณเชื่อหรือ ว่า มีจริง หรือ ไม่มี







ในช่วงแห่งความเศร้าโศกเสียใจ ด้วยการจากไปอย่างไม่มีวันกลับขอบบุตรีเพียงคนเดียว ทำให้คุณเสียงฯ เกิดความคิดที่จะต้องสร้างถาวรวัตถุขึ้นเป็นอนุสรณ์

จึงได้ไปเข้าเฝ้าเจ้าประคุณสมเด็จพระสังฆราช (จวน อุฏฐายี) เจ้าอาวาสวัดมกุฎกษัตริยาราม (ในขณะนั้น) กราบทูลว่า มีความประสงค์จะหาที่ในบริเวณวัดที่เหมาะๆ สร้างศาลาสักหลักหนึ่ง เพื่อเป็นอนุสรณ์ให้ลูกสาว และถวายวัด ไว้สำหรับตั้งศพของบรรดาญาติโยมทั่วไป

ซึ่งท่านได้ให้การสนับสนุน โดยทรงอนุญาตให้รื้อกุฎีหลังหนึ่ง ที่ตั้งอยู่ข้างอาคารสำนักงานผลประโยชน์ของวัดเป็นสถานที่ก่อสร้างศาลา

โดยใช้ขื่อว่า “พลับพลาพิมพวดี” ดังที่ปรากฏอยู่จนทุกวันนี้


(เจ้าประคุณสมเด็จฯ เมตตามาในงานพิธี)

 

บาป บุญ คุณ โทษ ตาย แล้วเกิด คุณเชื่อหรือ ว่า มีจริง หรือ ไม่มี





ด้วยความตั้งใจที่จะสร้างอนุสรณ์สถานของบุตรสาวให้สวยที่สุดเท่าที่จะสามารถทำได้

จึงได้มอบหมายให้ อาจารย์ น.ต. สมภพ ภิรมย์ สถาปนิกชื่อดังในขณะนั้น เป็นผู้ออกแบบศาลาทรงไทยประยุกต์ ซึ่งท่านก็ได้กรุณาออกแบบและควบคุมตรวจงานด้วยตนเองอย่างใกล้ชิด งานก่อสร้างได้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดีตามที่คุณเสียงฯคาดหวังไว้

ในส่วนของการตกแต่งภายในนั้น ด้านผนังทึบกรุด้วยหินอ่อน ตรงกลางผนังประดับด้วยวิมานทรงไทย ทำด้วยไม้สักแกะสลักลงรักปิดทองคำเปลว ตั้งอยู่เหนือแท่นหินอ่อนภายในวิมานได้ตั้งรูปถ่ายของบุตรสาวสุดที่รัก พร้อมพานพุ่ม และเครื่องบูชา

สำหรับงานแกะสลักตัววิมานนั้น ทั้งคุณเสียง และคุณสมพรฯ ได้ใช้ความเพียรพยายามสืบเสาะหาช่างแกะสลักที่มีฝีมือเป็นเลิศมาสร้าง และช่างที่ได้ชื่อว่ามีฝีมือเป็นเลิศที่ได้เลือกสรรมานั้น กว่าจะทำงานได้เสร็จสมบูรณ์เป็นที่ถูกใจ ต้องลงมือทำงานถึง 3 ครั้ง 3 ครา การก่อสร้าง “พลับพลาพิมพวดี” จึงได้เสร็จสิ้นลงในราวปลายปี พ.ศ. 2504

นับตั้งแต่นั้นมาบรรดาญาติ ๆ พี่น้องของตระกูล “โหสกุล” จะร่วมกันไปทำบุญให้น้องสาวคนสุดท้องเป็นประจำปีละ 2 ครั้ง คือ ทุกวันที่ 25 ตุลาคม ซึ่งเป็นวันคล้ายวันเกิด และทุกวันที่ 2 กรกฎาคม ซึ่งเป็นวันคล้ายวันที่เด็กหญิงพิมพวดีเสียชีวิต และคุณเสียงฯ จะส่งคนไปทำความสะอาดใหญ่ล่วงหน้าหนึ่งวันก่อนวันทำบุญทุกครั้งไม่เคยขาด

 

โมทนากะเรื่องราวดีๆนะคะ

 

คุณ artty<SCRIPT type=text/javascript> vbmenu_register("postmenu_143789", true); </SCRIPT> ครับ....

ยังไม่ถึงครึ่งเรื่องเลยครับ....
อย่าลืม ติดตามให้จบนะครับ ของดีจะอยู่ท้าย ๆ ครับ....

 

ค่ะ เดี๋ยวรออ่านต่อค่ะ

 

กิจการค้าของคุณเสียงฯ เจริญก้าวหน้าขึ้นมาตามลำดับ นับตั้งแต่กิจการค้าน้ำมันเครื่องยนต์ มาเป็นบริษัทตัวแทนจำหน่ายอะไหล่เครื่องยนต์ และร่วมลงทุนกับหุ้นส่วนชาวญี่ปุ่นทำการผลิตชิ้นส่วนเครื่องยนต์ เพื่อป้อนโรงงานประกอบเครื่องยนต์ในประเทศ

เมื่อได้รับการส่งเสริมการลงทุนเรียบร้อยแล้ว กิจการในเครือ เสรีวัฒนา ได้ทยอยเปิดดำเนินกิจการติดต่อกันมา คือ

บริษัท ไดน่าเมททอล จำกัด เปิดดำเนินกิจการเมื่อวันที่ 4 สิงหาคม พ.ศ. 2517
บริษัท อ๊าร์ท – เสรีนา ปิสตัน
บริษัท เชอร์รี่ เสรีนา จำกัด (เดิมชื่อ ชีน่า แก๊สเก็ต)
บริษัท เอ็น ที อาร์ จำกัด
บริษัท T.R.W. FUJI Co. Ltd

โดยมี บริษัท เสรีวัฒนาอุตสาหกรรม จำกัด ซึ่งคุณเสียง โหสกุลเป็นประธาน เป็นบริษัทแม่ฝ่ายไทย และบุตรชายทั้งสี่คน ได้เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงที่สำคัญ ในการบริหารงานร่วมกับหุ้นส่วนจากต่างประเทศ

ด้วยวิสัยทัศน์อันกว้างไกล และด้วยประณิธานอันแรงกล้าที่จะสร้างรากฐานของครอบครัวให้มั่นคงไว้ให้แก่ลูกหลาน ตลอดระยะเวลาอันยาวนาน คุณเสียงไม่เคยหยุดคิด หยุดทำ