ภาพ "พระโพธิสัตว์ ๑๐ พระองค์" ในพุทธศาสนาวัชรยานแห่งทิเบต...สัญลักษณ์และความหมาย

<TABLE style="BORDER-COLLAPSE: collapse" borderColor=#111111 cellSpacing=0 cellPadding=0 width="100%" border=0><TBODY><TR><TD width="100%"><TABLE width="100%" border=1><TBODY><TR><TD width="100%">

พระโพธิสัตว์วัชรสัตโต​

</TD></TR></TBODY></TABLE>



โอม.เบญจา.สัต.โต.ซา.มา.ยา.มา.นู.ปา.ลา.ยา*เบญจา.สัต.โต.เต.โน.ปา.ตี.ธา.ดี.โด.เม.บา.วา* ซุ.โต.คา.โย.เม.บา.วา.*ซุ.โป.คา.โย.เม.บา.วา. อา.นู.รัต.โต.เม.บา.วา.*ซาวา.สิท.ธิ.เมม.ปาร.ยา.จา.*ซาวา.กา.มา.ซุ.จา.เม.*จิต.ตำ.ชรี.ยำ.กู.รู.โฮุม. ฮา.ฮา.ฮา.ฮา.โฮ.*บา.กา.วาน.*ซาวา.ตะ.ถา.คะ.ตา.เบญจา.มา.เม.มุณ.จา.เบนจือ.บา.วา.มา.หา.ซา. มา.ยา.สัต.โต.อา.**

​

ธิเบตเรียก โด.เจ.เซม.ปา.
จีนเรียก กิมกังสักตอ​

วัชรสัตโต ท่านเป็นสัญลักษณ์แห่งโพธิจิตทั้งปวงแห่งจักรวาล เป็นโพธิจิตอันมั่นคงแข็งแกร่งประดุจวัชระ สรรพสัตว์เมื่อได้รับการอภิเษกจากท่านโพธิจิตก็บังเกิด ในมหายานนิกายเปิดองค์ท่านก็คือพระสมันตรภัทรโพธิสัตว์ ซึ่งถือว่าท่านเป็นบุตรคนโตของพุทธเจ้าทั้งปวง​

ผู้ศึกษาปฏิบัติธรรม เมื่อตั้งปณิธานในการปฏิบัติ เริ่มด้วยการขอสรณะ ในการปฏิบัติที่ตามมาได้เกิดอุปสรรคต่าง ๆ ขึ้น ซึ่งเกิดจากกรรมทั้งเก่าและใหม่ กรรมทั้งมวลเกิดจากจิต เมื่อจิตไม่บริสุทธิ์โพธิจิตก็บังเกิดขึ้นไม่ได้ การขอขมากรรมเป็นหนทางย้อนสู่จุดเริ่มต้นเพื่อประกอบและไม่ประกอบกรรม อันเป็นต้นเหตุแห่งจิตบริสุทธิ์ ในพุทธศาสนาทุกนิกายมีวิธีการขอขมากรรมแตกต่างกันมากมาย ซึ่งการขอขมากรรมในบทปฏิบัติขององค์วัชรสัตโตนั้น ถือว่าเป็นการขอขมากรรมขั้นสูงสุดเพื่อเข้าสู่พุทธภูมิ การปฏิบัติด้วยความศรัทธา สำนึกผิดและปณิธานไม่ผิดอีก อกุศลกรรมความไม่บริสุทธิ์ทั้งมวลจะถูกกำจัดออกไปจนหมดสิ้น​

องค์วัชรสัตโตองค์ท่านใสบริสุทธิ์ดังเช่นหินผลึก ใสปรุโปร่งดุจดังสายรุ้ง มีหนึ่งเศียรสองแขน สวมอาภรณ์สัมโภคกายประดับจินดามณี มือขวาถือวัชระอยู่บริเวณหัวใจ ซึ่งวัชระนี้ก็คือปัญญาแห่งพุทธเจ้าห้าพระองค์ มือซ้ายถือกระดิ่ง ซึ่งก็คือปรัชญาปารามิตาหรือศูนยตาสภาวะ ท่านนั่งบนดอกบัวสีขาวในท่าวัชรอาสน์ ท่านเป็นสัญลักษณ์แห่งวัชรธรรมของพุทธเจ้าทั้งปวง วัชระในมือขวาของท่านขจัดอุปสรรคสิบประการ กระดิ่งในมือซ้ายดุจดังเสียงแห่งศูยนตาธรรมปลุกสรรพสัตว์ให้ตื่นจากสภาวะแห่งอวิชชา​

บทปฏิบัติขององค์วัชรสัตโตท่านสำคัญมากในการปฏิบัติพุทธตันตระยาน ด้วยว่าเป็นบทปฏิบัติหนึ่งที่ต้องปฏิบัติก่อนการปฏิบัติใด ๆ ในทุกนิกาย​

..............................................................................
ที่มา : http://www.mahayana.in.th
โดย ริโวเช่ ธรรมสถาน Riwoche dharma center​

</TD></TR></TBODY></TABLE>

 

<TABLE width=600 border=0><TBODY><TR><TD width="100%"><TABLE style="WIDTH: 704px; HEIGHT: 39px" width=704 border=1><TBODY><TR><TD width="100%">

พระโพธิสัตว์อมิตายุส​

</TD></TR></TBODY></TABLE>คาถาประจำองค์โอม.อา.มา.รา.นี.จี.เวน.ตา.เย.โซ.ฮา.

​

ธิเบตเรียก เซ.ลา.นัม.ซุม.
จีนเรียก เชียงซิ่วฮุก​

อามิตายุสโพธิสัตว์ มีความหมายว่า อายุสุดประมาณ เป็นพระโพธิสัตว์ที่ประทานอายุวัฒนะ ท่านทรงเป็นสัมโภคกายของพระอมิตาภะพุทธเจ้า ภาพอมิตายุสโพธิสัตว์ส่วนใหญ่แล้วจะมีภาพพระโพธิสัตว์อีก ๒ องค์ซึ่งเป็นพระโพธิสัตว์ที่ประทานอายุวัฒนะเช่นกันคือ นำเกียวมาโพธิสัตว์และดาราขาวโพธิสัตว์​

..............................................................................
ที่มา : http://www.mahayana.in.th​

โดย ริโวเช่ ธรรมสถาน Riwoche dharma center​

</TD></TR></TBODY></TABLE>​

 

<TABLE width=600 border=0><TBODY><TR><TD width="100%"><TABLE width="100%" border=1><TBODY><TR><TD width="100%">

พระโพธิสัตว์มัญชูศรี​

</TD></TR></TBODY></TABLE>คาถาประจำองค์ โอม.อา.รา.ปา.จา.นา.ดี

​

ธิเบตเรียก จัม.บาล.จัง.
จีนเรียก บุนซูซือลีผู่สัก

พระองค์ทรงเป็นปัญญาแห่งพระพุทธเจ้าทั้งปวง

ภาพพระมัญชูศรีโพธิสัตว์มีหลายลักษณะ ในภาพเป็นปางที่แพร่หลายที่สุด มีหนึ่งเศียรสองกร มือขวาถือกระบี่แห่งปัญญา (กระบี่แห่งปัญญาอันคมกริบตัดขาดอวิชชาทั้งมวล)มือซ้ายอยู่ในท่ามุทราหมุนธรรมจักรถือสายบัวดอกบัวขึ้นไปทางไหล่ซ้าย บนดอกบัวมีพระสูตรปรัชญาปารามิตาสูตร ("พระสูตรหัวใจแห่งปัญญานำพาข้ามฟากฝั่ง" เสริมสร้างปัญญาอันสมบูรณ์พร้อมเพื่อเข้าสู่โลกุตระ) นั่งในท่าวัชรอาสน์ บางลักษณะก็นั่งในท่าครึ่งวัชระห้อยเท้าซ้ายลงมา หรือบ้างก็นั่งมาบนหลังสิงโต(สิงโตเป็นสัญลักษณ์แห่งเจ้าป่าไม่มีความกลัวในอุปสรรคทั้งปวง)บทปฏิบัติในองค์มัญชูศรีโพธิสัตว์ มีหลายบทเปลี่ยนไปตามวรรณะแห่งองค์ท่าน เช่นสีขาว สีดำ สีแดง ในแต่ละบทของการปฏิบัติก็ไม่เหมือนกัน พุทธเกษตรของท่านอยู่ที่ภูเขาอูไท่ มีความเชื่อกันว่ากษัตริย์ และปรมาจารย์ ในธิเบตและจีนที่ทรงความสามารถและธรรมคือองค์อวตารของท่าน ดังเช่น ลองเชนปะ สซองคาปา และสังฆราชแห่งนิกายสักยะทุกองค์

ความหมายในคาถาหัวใจ
โอม การของสรณะเพื่อเข้าสู่การปฏิบัติธรรม
อา การเข้าสู่ศูนยตาสภาวะไม่เกิดไม่ดับ
รา ความบริสุทธิ์ไปแปดเปื้อนด้วยเหตุแห่งวัฏฏ
ปา ความเท่าเทียมกัน (สรรพสัตว์เท่าเทียมกันในการบรรลุ)
จา ในศูนยตาสภาวะไม่จำเป็นต้องมีธรรมและการปฏิบัติ
นา ในศูนยตาสภาวะปราศจากรูปแบบใดๆ
ดี อักขระประจำองค์

การเข้าใจความหมายในคาถาหัวใจขององค์พระมัญชูศรีโพธิสัตว์ขึ้นอยู่กับความรู้ลึกซึ้งในปรัชญาปารามิตาสูตร



..............................................................................
ที่มา : http://www.mahayana.in.th
โดย ริโวเช่ ธรรมสถาน Riwoche dharma center



​

</TD></TR></TBODY></TABLE>​

 

<TABLE width=600 border=0><TBODY><TR><TD width="100%"><TABLE width="100%" border=1><TBODY><TR><TD width="100%">

พระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร​

</TD></TR></TBODY></TABLE>

คาถาประจำองค์โอม.มา.นี.เปด.เม.โฮุม.
​

ธิเบตเรียก เชนเรซิก
จีนเรียก พระโพธิสัตว์กวนอิม ​

พระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ เป็นที่เคารพนับถือของชาวพุทธทั่วโลก พระองค์ทรงเป็นตัวแทนแห่งพระมหากรุณาของพระพุทธเจ้าทั้งปวง พระองค์ถือกำเนิดขึ้นด้วยพระมหากรุณาแห่งพระอมิตาภะพุทธเจ้า น้ำตาแห่งความสงสารในความหลงผิดของสรรพสัตว์ บังเกิดเป็นองค์พระอวโลกิเตศวรขึ้น เพื่อทำหน้าที่ชักจูงสรรพสัตว์พ้นห้วงทุกข์​

ในภาพพระโพธิสัตว์ทรงพระขรรค์คือพระมัญชูศรีโพธิสัตว์ซึ่งทรงเป็นตัวแทนแห่งพระปัญญาแห่งพระพุทธเจ้าทั้งปวง และพระโพธิสัตว์อีกองค์ที่หน้าดุ ๆ คือวัชรปาณีโพธิสัตว์ซึ่งเป็นตัวแทนแห่งพลังของพระพุทธเจ้าทั้งปวง พระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์โปรดสัตว์ในปางต่าง ๆ มากมาย เพื่อให้เหมาะสมแก่ภารกิจที่จะโปรดในแต่ละครั้ง ​

มหากรุณาเป็นคุณสมบัติประการหนึ่งที่เป็นตัวบ่งบอกคุณลักษณะของความเป็นพระพุทธเจ้า เป็นพระโพธิสัตว์ และเป็นพื้นฐานสำคัญประการหนึ่งที่ต้องปฏิบัติในการปฏิบัติพุทธตันตระธรรม โดยใช้ชื่อเรียกว่า โพธิจิต หลักการของโพธิจิต คือการตั้งปณิธานในการปฏิบัติเพื่อนำพาสรรพสัตว์ให้พ้นจากทุกข์หรือช่วยยกระดับของสรรพสัตว์ให้สูงขึ้น การให้สิ่งที่ดีแก่ผู้อื่นแน่นอนผู้รับย่อมได้ผลจากการนั้น แต่ผลที่ผู้ให้ได้รับนั้นยิ่งใหญ่กว่า การเห็นธรรมชาติของอัตตา อนัตตา อารมณ์ ความโลภ ความโกรธ ทุกประการเกิดขึ้นพร้อมกัน โพธิจิตเกิดขึ้นไม่ได้ถ้าเรายังคงยึดถือในอัตตา ความโลภ ความโกรธ ดังนั้นผลแห่งการตั้งปณิธานในโพธิจิตผู้ให้จึงเป็นผู้ได้รับผลอย่างแท้จริง​

พระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ในภาพเป็นปางสี่แขน ซึ่งชาวธิเบตถือว่าท่านเป็นผู้ปกป้องชาวธิเบต ชาวธิเบตมากกว่า ๙๙ เปอร์เช็นที่บูชาท่านและภาวนาคาถาหัวใจของท่านอยู่เป็นประจำ โอมมานีเปดเมโฮุม มีทั่วทุกซอกทุกมุมของธิเบต องค์อวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ท่านพระวรกายสีขาวกระจ่างสดใส สวมมงกุฎพุทธเจ้าห้าพระองค์ ผมดำมวยเป็นจุก สองมือพนมถือจินดามณี มือขวาถือประคำหินผลึก มือซ้ายถือดอกบัวแปดกลีบ ใบหน้ายิ้มน้อย ๆ ฉายแววแห่งพระเมตตา เชื่อกันว่าสายตาของท่านมองสู่ผู้ใด ผู้นั้นได้รับพลังในการบำบัดทุกข์ ไหล่ซ้ายมีหนังกวางพาดอยู่ สวมอาภรณ์สัมโภคกายห้าสี นุ่งผ้าไหมสีแดง สวมเครื่องประดับกายหลากหลาย โดยเฉพาะสวมสร้อยสามเส้น เส้นแรกสั้นอยู่บริเวณคอ เส้นที่สองอยู่บริเวณอก เส้นที่สามยาวถึงสะดือ นั่งในท่าวัชรอาสน์บนแท่นบัวรัศมีจันทร์ ประกายแสงห้าสีเปล่งออกจากพระวรกาย​

ความหมายแห่งองค์ท่าน เศียรเดียวคือความรู้แจ้งแทงตลอดในพุทธธรรม สี่แขนหมายถึงพรหมวิหารสี่ กายขาวคือจิตเดิมทรงความบริสุทธิ์ปราศจากมลทินทั้งมวล ไม่ตกอยู่ในภาวะสงสัยลังเลสับสน มงกุฎคือปัญญาแห่งพระพุทธเจ้าทั้งห้า ผมดำคือความบริสุทธิ์แห่งสภาวะปัจจุบัน อาภรณ์ห้าสีเปรียบดังพระพุทธเจ้าห้าพระองค์ สีแดงของผ้านุ่งคือสัญลักษณ์แห่งตระกูลปัทม ตุ้มหูเปรียบดังการคอยฟังเสียงร้องขอความช่วยเหลือจากสรรพสัตว์ทั้งหกภูมิ สร้อยคอสั้นคือการปฏิบัติได้มาซึ่งฌานองค์อักโษภยพุทธเจ้า สร้อยขนาดกลางคือการปฏิบัติได้มาซึ่งทานบารมีแห่งองค์พระรัตนสัมภวพุทธเจ้า สร้อยเส้นยาวคือการปฏิบัติได้มาซึ่งขันติบารมีแห่งองค์อโมฆสิทธิพุทธเจ้า ท่านั่งคือการหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด ท่าพนมมือคือปัญญาและพลังแห่งหนทาง ลูกประคำเปรียบดังการหลุดพ้นของสรรพสัตว์หนึ่งลูกต่อหนึ่งชีวิตที่พ้นทุกข์

​

ความหมายในคาถาหัวใจ​

โอม สีขาว คือองค์ปัญญาของท่าน ฌานบารมีของท่านได้ขจัดความเฉื่อยชา หลงในความสุขสบายของอัตตา ไม่ต้องเข้าสู่ภูมิเทวดา ดุจดังพระรัตนสัมภวะพุทธเจ้าทางทิศใต้​

มา สีเขียว คือเมตตาจิตของท่าน ขันติบารมีของท่านได้ขจัดความริษยา การแสวงหาชัยชนะด้วยเล่ห์กลต่างๆ ไม่ต้องเข้าสู่ภูมิอสูร ดุจดังพระอโมฆสิทธิพุทธเจ้าทางทิศเหนือ​

นี สีเหลือง คือกาย วาจา ใจ การกระทำ และบุญบารมีของท่าน ศีลบารมีของท่านได้ขจัดความยึดติดในตน ความปารถนาไม่สิ้นสุด ไม่ต้องเข้าสู่ภูมิมนุษย์ ดุจดังพระวัชรปาณิโพธิสัตว์​

เปด สีฟ้า คือเสมอภาพ ปัญญาบารมีของท่านได้ขจัดความโง่เขลา ชาด้าน เก็บกด ไม่ต้องเข้าสู่ภูมิเดรัจฉาน ดุจดังพระไวโรจนพุทธเจ้าอยู่ตรงศูนย์กลาง​

เม สีแดง คือความอิสระ ความมั่งคั่ง ทานบารมีของท่านได้ขจัดความโลภ ความหิวกระหาย ไม่ต้องเข้าสู่ภูมิเปรต ดุจดังพระอมิตภพุทธเจ้าทางทิศตะวันตก​

โฮุม สีดำ คือมหาเมตตากรุณา วิริยะบารมีของท่านได้ขจัดความโกรธแค้น การต้องการทำลาย ไม่ต้องเข้าสู่นรกภูมิ ดุจดังพระอักโษภยพุทธเจ้าทางทิศตะวันออก
อานิสงส์ในการปฏิบัติธรรมในองค์พระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ดุจดังแก้วสารพัดนึก​

..............................................................................
ที่มา : http://www.mahayana.in.th
โดย ริโวเช่ ธรรมสถาน Riwoche dharma center ​

​

</TD></TR></TBODY></TABLE>



​

 

<TABLE width=600 border=0><TBODY><TR><TD width="100%"><TABLE style="WIDTH: 670px; HEIGHT: 39px" width=670 border=1><TBODY><TR><TD width="100%" bgColor=#ffffff>

พระโพธิสัตว์วัชรปาณิ​

</TD></TR></TBODY></TABLE>

คาถาประจำองค์ โอม.เบญจา.เจน.ดา.มาหา.โร.ชา.นา.โฮุม.เพด.



​

ธิเบตเรียก ชัค.นา.โด.เจ
จีนเรียก กิมกังชิ้วผ่อสัก

วัชรปาณิโพธิสัตว์ พระโพธิสัตว์แห่งพลังอำนาจ เป็นสัญลักษณ์ของพลังความโกรธเกรี้ยวและความและความสุขสงบ ในพุทธศาสนาวัชรยาน องค์วัชรปาณิทรงศักดิ์สูงมาก ท่านเป็นผู้รักษากฎของพระพุทธไวโรจนพุทธมีเรื่องเล่าว่า พระนาครชุนได้เข้าสู่เจดีย์เหล็กของวัชรปาณิโพธิสัตว์ในเมืองนาครนครได้นำคัมภีร์ของวัชรปาณิโพธิสัตว์ (หนึ่งในคัมภีร์นั้นคือ มหาปรัชญาปารามิตา)และได้รับปัญญาทั้งมวลขององค์วัชรปาณิโพธิสัตว์มาด้วย วัชรปาณิโพธิสัตว์อยู่ในตระกูลวัชระ ซึ่งท่านก็คือองค์อวตารปางปราบมารของพระโพธิสัตว์มหาสถามปราบโพธิสัตว์(ไต้ซี่จี่ผู่สัก) โดยพื้นฐานการปฏิบัติวัชรยานแล้วต้องปฏิบัติในบทของท่านก่อน ด้วยว่าท่านสามารถช่วยเหลือผู้ปฏิบัติในการขจัดอุปสรรคหรือมารผู้ขัดขวาง ก่อกวนให้สิ้นไป

วัชรปาณิโพธิสัตว์มีหลายปาง เช่น หนึ่งหน้าสองแขน หนึ่งหน้าสี่แขน สามหน้าสี่แขน สามหน้าหกแขน หรือในปางยับยัม

ในภาพเป็นปางหนึ่งหน้าสองแขนสามตา วรกายสีน้ำเงินเข้ม สวมมงกุฎกระโหลกห้าหัว ผมชี้ชึ้นสีแดง คิ้วดังเปลวเพลิง มีเขี้ยวทั้งบนและล่าง ลิ้นม้วน ดวงตากลมโต ท่าทางดุร้าย เป็นการแสดงบารมีเพื่อข่มโลกทั้งสาม มือขวาถือวัชรอยู่ในท่าที่ทรงพลังที่สุดในท่าสยบมาร มือซ้ายถือเชือกขอ ประดับกายด้วยกระดูกและงู นุ่งหนังเสือและผ้าตวนสีฟ้า ขาขวางอ ขาซ้ายเหยียด ยืนอยู่บนแท่นบัวพระอาทิตย์ ล้อมรอบด้วยเปลวเพลิงแห่งปัญญา ท่านทรงพลังแห่งการปกป้องพุทธธรรมมีพลังสูงสุด

ในธิเบตภูมิประเทศค่อนข้างแห้งแล้ง ในช่วงที่เกิดภัยแล้งชาวธิเบตจะทำพิธีบูชาท่านเพื่อขอฝน มีตำนานเล่าว่าท่านมีหน้าที่ในการปกป้องภัยแก่นาคให้น้ำ ด้วยว่ามีนกสีทองคอยก่อกวนการทำหน้าที่ให้น้ำของนาค เมื่อนาคถูกก่อกวนก็จะหนีไปทำให้เกิดความแห้งแล้ง ในบางครั้งท่านก็ได้แปลงร่างเป็นนกสีทองเข้าโจมตีนกสีทองตัวจริงให้หนีไป (ในภาพบางภาพจะมีรูปนกอยู่ด้วย) ดังนั้น วัชรปาณิโพธิสัตว์จึงเป็นผู้ที่ทำให้ฝนตกต้องตามฤดูกาล

คำว่า ปาณิ ในภาษาสันสฤตแปลว่าน้ำ วัชรปาณิโพธิสัตว์ท่านอยู่ทางทิศเหนือ เป็นหัวหน้าผู้ควบคุมเทพธรรมบาลทั้งปวง เทพสมบัติทุกองค์ อสูร ยักษ์ เจ้ามังกร หน้าที่หลักของท่านก็คือช่วยเหลือพระอมิตาภะพุทธเจ้านำพาสรรพสัตว์เข้าสู่พุทธภูมิ

อานิสงส์ในการปฏิบัติธรรมในองค์วัชรปาณิโพธิสัตว์ เกิดบุญบารมีสุดประมาณ ได้รับการปกป้องภัยพิบัติซึ่งเกิดจากดิน น้ำ ลม ไฟ สมปรารถนาในสิ่งที่ต้องการ

ภาพวัชรปาณิโพธิสัตว์ส่วนใหญ่จะมีภาพโพธิสัตว์อีกสององค์อยู่ด้วย คือ มัญชูศรีโพธิสัตว์ ซึ่งก็คือพระปัญญาของพุทธเจ้า ภาพพระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ ซึ่งก็คือพระเมตตาของพระพุทธเจ้า และวัชรปาณิโพธิสัตว์ ซึ่งก็คือพลังอำนาจของพระพุทธเจ้าทั้งปวง



..............................................................................
ที่มา : http://www.mahayana.in.th
โดย ริโวเช่ ธรรมสถาน Riwoche dharma center







​

</TD></TR></TBODY></TABLE>​

 

<TABLE width=600 border=0><TBODY><TR><TD width="100%"><TABLE width="100%" border=1><TBODY><TR><TD width="100%">

พระโพธิสัตว์ดาราขาว​

</TD></TR></TBODY></TABLE>

คาถาประจำองค์​

โอม.ตา.รา.ตู.ตา.เร.ตู.เร.เบญจา.อา.ยุ.เค.โซ.ฮา.
​

ธิเบตเรียก ดอล.มา.คาร.โม.
จีนเรียก แปะโต๋วบ้อ​

พระโพธิสัตว์ดาราขาว ถือกำเนิดพร้อมกับพระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ ด้วยความเศร้าที่พระอมิตาภะพุทธเจ้าทรงเห็นสรรพสัตว์ลุ่มหลงอยู่แต่ในห้วงทุกข์ น้ำตาที่ไหลออกมาข้างขวาเป็นพระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ ข้างซ้ายเป็นดาราขาวโพธิสัตว์ เมื่อโพธิสัตว์ทั้ง ๒ องค์บรรลุธรรมแล้วได้เป็นกำลังสำคัญในการโปรดสรรพสัตว์ พระองค์ทรงเป็นหนึ่งในพระโพธิสัตว์ผู้ประทานอายุวัฒนะ​

พระแม่ดาราขาวมีดวงตาเจ็ดดวง ฝ่ามือสองดวง ฝ่าเท้าสองดวง กลางหน้าผากหนึ่งดวง ดวงตาปกติสองดวง พระแม่ดาราขาวได้ชื่อเรียกอีกชื่อว่า พระแม่เจ็ดตา​

อานิสงส์ในการปฏิบัติธรรมในองค์พระแม่ดาราขาว คือ ความมีอายุวัฒนะ สุขภาพที่ดี หายป่วยจากโรคภัย​

..............................................................................
ที่มา : http://www.mahayana.in.th
โดย ริโวเช่ ธรรมสถาน Riwoche dharma center​

</TD></TR></TBODY></TABLE>​

 

<TABLE width=600 border=0><TBODY><TR><TD width="100%"><TABLE width="100%" border=1><TBODY><TR><TD width="100%">

พระโพธิสัตว์ดาราเขียว​

</TD></TR></TBODY></TABLE>คาถาประจำองค์โอม.ตา.เร.ตู.ตา.เร.ตู.เร.โซ.ฮา.

​

ธิเบตเรียก ดอล.มา.ชาง.คู.
จีนเรียก เสี่ยกิ๊วโต๋วบ้อ หรือ เลกโต๋วบ้อ ดอล มา ชาง คู

ชื่อเดิมคือ ดารากวนอิมโพธิสัตว์

ดารา ภาษาสันสกฤตคือพระแม่ผู้เมตตา ท่านเป็นปางอวตารปางหนึ่งของพระโพธิสัตว์กวนอิม และท่านก็คือองค์ที่ชาวจีนเรียกว่า น่ำไฮ้กวนอิม

องค์กวนอิมโพธิสัตว์ท่านมีความผูกพันกันสรรพสัตว์ในวัฏฏสงสารมาก สรรพสัตว์ที่ตกอยู่ในทุกข์มีมากมายมหาศาล แต่ผู้ที่สามารถโปรดสัตว์ได้มีเพียงนิดเดียว ประดุจน้ำหนึ่งหยดกับมหาสมุทร ด้วยพระเมตตาท่านจึงได้แบ่งภาคเพิ่มขึ้นเป็นกวนอิมพันมือ เพื่อช่วยงานโปรดสัตว์ได้มากขึ้น แต่ก็ยังไม่พอ งานมากเกินกว่าจะทำได้ ท่านจึงได้แบ่งภาคเพิ่มขึ้นอีก เป็นองค์พระแม่ดาราเขียว หรือเสี่ยกิ๊วโต๋วบ้อ ซึ่งเป็นองค์หลักของพระแม่ดาราทั้งยี่สิบเอ็ดองค์ (องค์ดาราเขียวที่เป็นหนึ่งในยี่สิบเอ็ด ไม่ใช่องค์หลักนี้ แต่เป็นการแบ่งภาคร่างขององค์หลัก)

คนส่วนใหญ่รู้จักแต่กวนอิมโพธิสัตว์ ไม่รู้จักพระแม่ดารา ซึ่งที่ถูกต้องแท้จริงแล้ว ภาพกวนอิมโพธิสัตว์ในรูปผู้หญิงเกือบทั้งหมดนั้น เป็นภาพของพระแม่ดาราซึ่งเกิดมาจากองค์หลักคือ กวนอิมโพธิสัตว์นั่นเอง

ในอินเดียโบราณมีบทปฏิบัติในองค์พระแม่ดารามากมาย เป็นไปตามภาคร่างที่ปรากฏ บางตำนานได้กล่าวไว้ว่าหลังจากพระแม่ดาราได้เกิดขึ้นแล้ว ได้ไปตั้งปณิธานต่อหน้าพระอโมฆสิทธิพุทธเจ้า ว่าจะโปรดสัตว์ทั่วจักรวาลให้พ้นจากทะเลทุกข์ และนี่เองเป็นที่มาของชื่อพระแม่ดาราเขียว

อานิสงส์ในการปฏิบัติธรรมในองค์พระแม่ดารา ขจัดอกุศลกรรม หมู่มารหลีกหนี ขอบุตรชายหญิงได้สมใจ ขอทรัพย์ได้ทรัพย์ ขออายุได้อายุ ขอสุขภาพได้สุขภาพ สุดท้ายช่วยคุ้มครองปกป้องผู้ต้องการเข้าสู่พุทธภูมิให้ได้เข้าสู่พุทธภูมิ



..............................................................................
ที่มา : http://www.mahayana.in.th
โดย ริโวเช่ ธรรมสถาน Riwoche dharma center




​

</TD></TR></TBODY></TABLE>​

 

<TABLE width=600 border=0><TBODY><TR><TD width="100%"><TABLE width="100%" border=1><TBODY><TR><TD width="100%">

พระโพธิสัตว์ปารามิตตา​

</TD></TR></TBODY></TABLE>

คาถาประจำองค์​

ตา.ยา.ถา.โอม.คะ.เต.คะ.เต.ปา.รา.คะ.เต.ปา.รา.สัง.คะ.เต.โบ.ธิ.โซ.ฮา.
​

ธิเบตเรียก เศส.เรบ.กยี.ภา.โรล.ตู.ชิน.มา.
จีนเรียก ปอ แย ปอ ลอ มิก ตอ ​

พระองค์ทรงเป็นบุคคลาธิษฐานแห่งการข้ามสู่ฝั่งโลกุตระ​

พระอวโลกิเตศวร ได้ทรงสอนคำสอนปรัชญาปารามิตาไว้แด่หมู่พระโพธิสัตว์สัมโภคกาย และได้ตกทอดคำสอนนี้แก่มนุษย์โดยผ่านทางคุรุนาครชุน พระสูตรปรัชญาปารามิตา เป็นพระสูตรสำคัญในพุทธศาสนามหายานและวัชรยาน "คำสอนประกายแห่งปัญญานำพาข้ามฟากฝั่ง"​

ในพุทธตันตระยาน การบรรลุเกิดจากการแปรเปลี่ยน โลภ โกรธ หลง ซึ่งเป็นพลังหนึ่งในตัว ให้เป็นพลังในการสู่โพธิญาน ทุกสรรพสิ่งที่บังเกิดสัมผัสรับรู้ได้ในมณฑลแห่งการปฏิบัติ ทุกภาพทุกประสบการณ์ในชีวิตบังเกิดเป็นนิมิต ทุกกระแสเสียงคือการภาวนามนตราของพระพุทธองค์ ของพระโพธิสัตว์ ทุกความคิดคือกระแสจิตแห่งมณฑล อันดำรงตนอยู่ในศูนยตาสภาวะอันไร้ขอบเขต ผู้ปฏิบัติมิได้เห็นการเริงระบำของหมู่ทวยเทพด้วยตา หรือได้ยินมนตราดังกึกก้องรอบบริเวณ ด้วยหู รับรู้ถึงแสงสีวิจิตรพิสดารในดวงจิต หากการได้เห็นได้ยินเสียงหรือได้รับรู้ในสิ่งต่างที่บังเกิดขึ้นและยึดติดกับมัน ก็จะทำให้อัตตาความยึดมั่นถือมั่นแข็งแกร่งมากขึ้น ในประสบการณ์อันสูงสุดในมณฑล ทุกภาพ ทุกเสียง ทุกสีสันเป็นเพียงอุปมาอุปไมย ดังเช่นหากคุณประสบกับโทสจริตอันเด่นชัด คุณย่อมถ่ายทอดมันเป็นรูปของเปลวเพลิงอันโชติช่วง โลภจริตในรูปของเครื่องถนิมพิมพาภรณ์ อัตตาตัวตนในรูปซากมนุษย์ใต้พระบาทองค์ยิดัม ตั้งแต่โบราณกาลผู้ฝึกฝนพุทธตันตระได้สร้างงานจิตรกรรมในรูปแบบต่างๆ ในรูปบุคคลาธิษฐาน ในรูปสัญลักษณ์แห่งมโนอันกระจ่างชัด ในรูปลัญลักษณ์แห่งพลังจักรวาล ฯลฯ ไว้มากมาย สำหรับผู้ฝึกฝนพุทธตันตระ การเข้าใจอย่างแจ่มแจ้งถึงพลังแห่งจักรวาลในรูปของสัญลักษณ์ ลวดลาย สีสัน และทรวดทรงจึงไม่ใช่เรื่องของจิตนาการหรือปรุงแต่ง หากแต่เป็นธรรมชาติอันจริงแท้ เปรียบดังบทเพลงอันแสนไพเราะได้สร้างความเคลิบเคลิ้ม และรู้สึกได้ถึงอารมณ์อันสุนทรีจนสามารถบรรยายเป็นรูปลักษณ์และสร้างสรรค์เป็นประติมากรรมขึ้นจากบทเพลงนั้น กระแสเสียงได้กลายสภาพเป็นสิ่งที่มีรูปร่าง สีสีสัน มีลวดลาย บุคคลาธิษฐาน รูปสัญลักษณ์ สีสันลวดลายทั้งหลายที่บังเกิดขึ้น นั่นคือ "มหามุทรา" ซึ่งหมายถึงสัญลักษณ์อันยิ่งใหญ่ โลกทั้งโลกคือสัญลักษณ์ สัญลักษณ์ในมหามุทราเป็นสัญลักษณ์ในปรมัตถ์สัจจ์ ไม่ใช่ในแง่ของสมมุติสัจจ์ ดังนั้น มหามุทราจึงเป็นสุดยอดแห่งสัญลักษณ์อันอันคมชัด กระจ่างใสของสรรพสิ่งที่มีอยู่จริง​

องค์ปารามิตาถือว่าท่านเป็นสัญลักษณ์หนึ่งเดียวอันเกิดจากพระสูตร ซึ่งก็คือพระสูตรปรัชญาปารามิตา อันเป็นพระปัญญาสู่นิพพานของพระพุทธเจ้าทั้งปวง ท่านถือเป็นมารดาของพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ ด้วยว่าพุทธเจ้าทุกพระองค์อาศัยพระสูตรปรัชญาปารามิตาเข้าสู่ความเป็นพุทธะ​

องค์ปารามิตาโพธิสัตว์ท่านกายสีเหลืองทอง หนึ่งเศียร สี่แขน มือขวาถือวัชระสีทองเก้าแฉก มือซ้ายถือพระสูตรปรัชญาปารามิตาสีทอง สองแขนด้านหน้าอยู่ในท่าสมาธิ นั่งในท่าวัชรอาสน์ สวมอาภรณ์สัมโภคกาย คาถาหัวใจของพระสูตรปรัชญาปารามิตาก็คือคาถาหัวใจขององค์ท่าน ซึ่งก็มีความหมายว่า"มหาสติ เกิดปัญญา นำพาข้ามวัฏฏสู่ฝั่งพุทธภูมิ"​

อ้างอิงหนังสือTHE MYTH OF FREEDOM AND THE WAY OF MEDITATION เชอเกียม ตรุงปะเขียน​

..............................................................................
ที่มา : http://www.mahayana.in.th
โดย ริโวเช่ ธรรมสถาน Riwoche dharma center​

</TD></TR></TBODY></TABLE>​

 

<TABLE width=600 border=0><TBODY><TR><TD width="100%"><TABLE width="100%" border=1><TBODY><TR><TD width="100%">

พระโพธิสัตว์ศรีอริยเมตไตย​

</TD></TR></TBODY></TABLE>

คาถาประจำองค์โอม.บุด.ดา.ไม.ตรี.มิน.โซ.ฮา.

​

ธิเบตเรียก จัม.ปา.โกน.โป
จีนเรียก มีเล็กฮุก

ด้วยพุทธทำนายที่ว่าพุทธศาสนาในยุคปัจจุบัน คือยุคพระศากยมุนีพุทธเจ้า มีอายุ ๕,๐๐๐ ปี เมื่อถึงปลายยุคสรรพสัตว์ตกอยู่ในห้วงทุกข์มหาศาล ด้วยว่าได้หลงระเริงในวัฏฏะสงสาร พระธรรมคำสั่งสอนถูกลืมเลือนไปจนหมดสิ้น เมื่อเวลานั้นมาถึง พระศรีอริยเมตไตย ซึ่งขณะนี้ประทับอยู่ ณ สวรรค์ชั้นดุสิต ก็จะลงมาบังเกิด เพื่อกระตุ้นเตือนสรรพสัตว์อย่าได้ละเลยในการปฏิบัติธรรมดังเช่นพระพุทธเจ้าทั้งหลายที่ได้ปฏิบัติมาแล้ว

ภาพพุทธลักษณะมีทั้งในปางพุทธเจ้าและในปางพระโพธิสัตว์ ในภาพนี้เป็นปางพระโพธิสัตว์พระวรกายสีทอง บนเศียรมีเจดีย์ มืออยู่ในท่ามุทราหมุนธรรมจักร นั่งบนสิงหอาสน์ พระบาทห้อย ใต้พระบาทมีแท่นบัวรัศมีจันทร์ มีดอกไม้อยู่ด้านหลัง ดอกขวามีธรรมจักร บนดอกซ้ายมีกาน้ำอมฤต

ในวัดในประเทศธิเบตและจีนที่มีการสร้างพระประธานเป็นพระพุทธรูปสามองค์ ด้วยหมายถึงพระพุทธเจ้าแห่งอดีต ปัจจุบัน และอนาคต ซึ่งองค์ทางขวามือคือองค์อมิตาภะพุทธเจ้า มีดอกบัวเป็นสัญลักษณ์ คือพระพุทธเจ้าในอดีต องค์กลางก็คือองค์ศากยมุนีพุทธเจ้า มีบาตรเป็นสัญลักษณ์ คือพระพุทธเจ้าในปัจจุบัน และองค์ทางซ้ายมือองค์พระศรีอริยะเมตไตย มีเจดีย์เป็นสัญลักษณ์ คือพระพุทธเจ้าในอนาคต



..............................................................................
ที่มา : http://www.mahayana.in.th
โดย ริโวเช่ ธรรมสถาน Riwoche dharma center




​

</TD></TR></TBODY></TABLE>​

 

<TABLE width=600 border=0><TBODY><TR><TD width="100%"><TABLE width="100%" border=1><TBODY><TR><TD width="100%">

พระโพธิสัตว์นำเกียวมา​

</TD></TR></TBODY></TABLE>

คาถาประจำองค์


โอม.โบม.โซ.ฮา. โอม.อา.มาริต.ตา.อา.ยุด.เด.โซ.ฮา.
​

ซุดตอนำเกียวมา พระโพธิสัตว์ผู้ประทานอายุวัฒนะ ท่านเป็นหนึ่งในสาม พระโพธิสัตว์ผู้ประทานอายุ อันได้แก่ นำเกียวมาโพธิสัตว์ อมิตายุสโพธิสัตว์ และโพธิสัตว์ดาราขาว

องค์นำเกียวมาโพธิสัตว์ มีสามหน้าแปดแขน แต่ละหน้ามีสามตา หน้ากลางขาวสงบ หน้าขวาเหลืองทองยิ้มนิด ๆ หน้าซ้ายสีฟ้ามีเขี้ยว ดุ วรกายอ่อนช้อยขาวบริสุทธิ์ ข้างขวามือหนึ่งถือวัชรกากบาท มือที่สองถือดอกบัวมีองค์อมิตภะพุทธเจ้านั่งอยู่ มือที่สามถือลูกศร มือที่สี่อยู่ในท่าประทานพร ข้างซ้ายมือที่หนึ่งอยู่ในท่าหมัดวัชรและมีเชือกอยู่ในมือ มือที่สองอยู่ในท่าไม่กลัว มือที่สามถือคันศร มือที่สี่อยู่ท่าสมาธิมีขวดน้ำอมฤตอยู่บนมือ สวมอาภรณ์สัมโภคกาย ท่านั่งวัชรอาสน์บนดอกบัวจันทร์

การปฏิบัติในองค์นำเกียวมา องค์ท่านอยู่ตรงกลาง ขนาบข้างด้วยพระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ถือดอกบัวขาว และวัชรปาณิโพธิสัตว์ปางสงบ องค์ยิดัมอยู่คุ้มครองทั้งสี่ทิศ องค์ยิดัมทุกองค์มือข้างหนึ่งถืออาวุธ อีกข้างอยู่ในท่าหมัดวัชร วรกายสีฟ้าทั้งสี่องค์ ผมแดง นุ่งหนังเสือ ประดับด้วยงู อยู่ในท่าปราบมารล้อมรอบด้วยเปลวเพลิง

องค์นำเกียวมา หน้าสีขาวเปรียบดังการหยุดภัยอันตรายทั้งปวง หน้าสีเหลืองเปรียบดังการบังเกิดสรรพสิ่งที่ดีงาม หน้าสีฟ้าเปรียบดังการปราบมาร แขนทั้งหกเปรียบดังบารมีหก แขนข้างที่มีพระอมิตภพุทธเจ้า เปรียบดังการเทิดทูนครูบาอาจารย์ ศรเปรียบดังการขจัดความคิดที่ไม่ดี คันศรเปรียบดังการชนะทั้งสามโลก ขวดน้ำอมฤตให้อายุยืนปราศจากโรคภัยไข้เจ็บ



..............................................................................
ที่มา : http://www.mahayana.in.th
โดย ริโวเช่ ธรรมสถาน Riwoche dharma center



​

</TD></TR></TBODY></TABLE>​

 

ตราบเมื่อจิตบริสุทธิ์แล้ว จึงเกิด "โพธิจิต"
การเดินทางของพุทธภูมิคือการทำจิตให้บริสุทธิ์
เมื่อนั้น เขาจะรู้ตัวเองว่าเขามี "โพธิจิต"
โดยไม่มีใครมาบอก เขาจะสงสัยตัวเอง
และค้นหา จนค้นพบว่า "เขาคือใคร"


โพธิจิตไม่มีทางเกิดได้ หากใจไม่บริสุทธิ์

 

วัชรยาน....พุทธตันตระ (๑)

ลัทธิตันตระ ​

เดิมเป็นของฮินดู ซึ่งเชื่อว่าเทพเจ้าต้องมีศักติหรือชายา เพื่อเสริมอำนาจบารมี เช่น พระศิวะต้องมีศักติชื่อ อุมา หรือกาลี เป็นต้น ศาสนิกนี้ชอบปิดบังคำสอนจึงไม่รู้ว่าเกิดในยุคใด แต่มาแพร่หลายหลังพุทธศตวรรษที่ ๑๐-๑๑ โดยซึมซาบเอาความเชื่อดั้งเดิมในจารีตวรรณกรรม และผสมปรัชญาพุทธศาสนา พระพุทธศาสนาแบบตันตระถือเป็นวิวัฒนาการความคิดสร้างสรรค์ในอินเดีย


การพัฒนาการ ๓ ระดับ
ของพุทธแบบตันตระในอินเดีย

ระยะที่ ๑ มันตรยาน

เกิดขึ้นในพุทธศตวรรษที่ ๙-๑๐ จากนั้นก็พัฒนาการนำสิ่งใหม่เข้ามาสู่พุทธศาสนามีพิธีกรรมทางไสยศาสตร์เพื่อการบรรลุธรรม โดยนำเอา มันตระ มุทรา มัณฑละ และเทพเจ้าเข้ามาในพุทธศาสนาอย่างไม่เป็นระบบ เช่น การท่องบ่นมนต์ หรือ ธารณีแตกต่างกัน บูชาเทพเจ้า หรือพระโพธิสัตว์องค์ใดก็ได้ แล้วทำเครื่องหมาย มุทรา หรือนิ้วมือให้ถูกต้องก็จะศักดิ์สิทธิ์หรือสำเร็จผลได้

ระยะที่ ๒ วัชรยาน

พระพุทธศาสนานิกายนี้ได้พัฒนาคำสอนเป็นระบบตั้งแต่พุทธศตวรรษที่ ๑๒ โดยผสมผสานกับคำสอนเดิมทุกสายกับหลักของพระเจ้า ๕ พระองค์ มีอาทิพุทธเจ้า เป็นต้น หลักการปฏิบัติเด่นชัด คือ สหัชญาณ เหมือนกับพุทธนิกายเซ็นในจีน คือเน้นการปฏิบัติ รู้แจ้งภายใน ถ่ายทอดผ่านคำปริศนาไม่ผูกมัดตัวเองด้วยคำสอนเก่า หรือคำสอนกำจัดแบบตายตัว วัชรยานนี้มีในทิเบต และภูฏานในปัจจุบัน

ระยะที่ ๓ กาลจักร หรือ กาฬจักร

หมายถึงวงล้อแห่งเวลา เป็นพัฒนาการยุคสุดท้ายของพุทธศาสนาแบบตันตระ โดยประสานความคิดที่แตกแยกกัน และเน้นโหราศาสตร์ ถือว่ามีศักติประจำพระพุทธเจ้า พระอิศวรปางดุร้าย และพระโพธิสัตว์ปางดุร้ายพร้อมกับมีธรรมบาล หรือยิดัมคุ้มครองรักษา กาฬจักรนี้เคยรุ่งเรืองในอินโดนีเซียมาก่อนศาสนาอิสลามจะมีอิทธิพล


ที่มา : http://www.saengchandra.com/index.php?lay=show&ac=article&Ntype=1&Id=415649

 

วัชรยาน...พุทธตันตระ (๒)

ลัทธิวัชรยาน ​

ชื่อหนึ่งของลัทธิพุทธตันตระ ซึ่งถือว่ามีหลักปรัชญาสูงเหนือธรรมชาติ มีความแข็งเหมือนเพชร ใสเหมือนอากาศ ไม่มีใครต้านได้เหมือนสายฟ้า จึงเรียกปรัชญานั้นว่า วัชระ และเรียกลัทธิว่า วัชรยาน

เป็นที่ทราบกันดีว่าพระพุทธเจ้าได้ทรงหมุนกงล้อพระธรรมจักร 3 ครั้งด้วยกัน หมายความ ท่านได้เทศนาในหลักใหญ่ๆไว้ 3 เรื่อง 3 วาระ

ครั้งแรกที่เมือง สารนาถ แค้วนพาราณสี
ครั้งที่2 ที่กฤตธาราโกติแค้วนราชคฤห์
ครั้งที่3 ที่ไวศาลีครั้งแรกเทศนาเกี่ยวกับพุทธศาสนาฝ่ายเถระวาท

ครั้งที่2และครั้งที่ 3ท่านได้เทศนาเกี่ยวกับมหายานในมหายานได้มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากใน เรื่องของอุดมคติการหลุดพ้นของสรรพสัตว์ทั้งหมดเป็นอุดมคติของมหายานอุดมคตินี้ เรียกว่า โพธิจิตหรือจิตรู้แจ้งการพัฒนาโพธิจิตขึ้นเพื่อต้องการสำเร็จรู้แจ้งเป็นพระพุทธเจ้าเพื่อประโยชน์ สุขของสรรพสัตว์ทั้งหมดบุคคลใดที่มีอุดมคตินี้และปฏิบัติอุดมคตินี้บุคคลนั้นก็คือพระโพธิสัตว์ ซึ่งการตายแล้วเกิดใหม่เป็นที่ยอมรับกันในหมู่ชาวพุทธด้วยกันแต่ก็มีความคิดเห็นที่แตกต่างใน พุทธศาสนิกแต่ละนิกายฉะนั้นถ้าเรายอมรับในเรื่องการตายแล้วเกิดใหม่ก็หมายความว่าในแต่ละ ครั้งแห่งการเกิดต้องมีบุพการี1กลุ่ม ในการเวียนว่ายตายเกิดในวัฏฏะสงสารนี้แต่ละคนได้มีบุพการีมาแล้วเป็นจำนวนที่นับไม่ถ้วนและด้วยเหตุผลนี้ต้องยอมรับว่าสรรพสัตว์ที่บังเกิดขึ้นได้เคย ดำรงสถานะภาพความเป็นบุพการีมานับครั้งไม่ถ้วนฉะนั้นการแสวงหาทางหลุดพ้นจึงควรเป็นไปพร้อมกันหรือให้บุพการีไปก่อน แล้วเราค่อยหลุดพ้นตามไปนี่คือความเป็นพระโพธิสัตว์

พระอาจารย์ชาวทิเบตได้กล่าวไว้ในศตวรรษที่14 ว่า "ความทุกข์ทั้งหมดเกิดขึ้นจากการเห็นแก่ตัว ความสุขทั้งหมดเกิดขึ้นจากการหวังดีให้ผู้อื่นมีความสุข