มีจิตอกุศลต่อเบื้องสูงในช่วงจิตมีกำลังบาปไหมคับ

search ใน google ก็พบว่ามีคนที่อาการนี้เยอะมาก เรื่องลามกบ้าง เรื่องความรุนแรงบ้างขึ้นมาเอง ถ้าจิตไม่มีกำลังคงไม่เป็นไร แต่ถ้ามันเกิดกับผู้ที่มีกำลังจิตจะบาปไหมคับ
แม้ว่าไม่ได้เจตนาแต่ยังมีกรรมไช่ไหมครับ กรรมจะส่งผลอย่างไรบ้างครับ แล้วแก้ไขยังไงได้บ้างคับ

 

จิตมีกำลังแต่มันหมดกิเลสหรือยังล่ะ
ถ้าจิตมันคิดโน่นนี่นั่นไปโดยการถูกครอบงำ
ด้วยกิเลสพาไปคิดไป
เราก็อย่าไปรับไปยินดีกับมัน แล้วมันบาปตรงไหน
เพราะขาดเจตนา ขาดความตั้งใจ
กำลังจิตที่ว่าเป็นกำลังของกิเลสด้วยมังฮะ

 

จิตยังมีกิเลสอยู่ครับ แล้วมันไปทำร้ายท่านที่อยู่สูงมากๆ มันเป็นกรรมหนักไหมอะครับ

 

ก็ยังจะไปยึดเอามันเป็นตัว
เป็นตนอีกทำไมล่ะ
ในเมื่อมันเป็นเรื่องของกิเลส
เราก็ใข้การบำเพ็ญเพียรเพื่อชำระกิเลส
ด้วยศีล ทาน ภาวนา
ไปเป็นนิจไป
เมื่อจิตถูกชำระกิเลสด้วยศีล
ทานภาวนามากขึ้นมากขึ้น
กิเลสจะเบาบางลง จึงจะเป็นจิตที่มีกำลังโดย
ไม่อยู่ใต้
อำนาจการปรุงแต่งด้วยอารมย์ต่างๆ
ทีนี้คงไม่ฟุ้ง ไม่คิด ไม่หวาดหวั่นอีกต่อไปฮะ

 

ผมครับคิดจนอนาคอนดร้ากินเข้าไปแล้วในฝันนะ สุดท้ายก็หนีไม่พ้น รอดได้เพราะยังมีบุญ

 

ไม่ฝึกให้มีสติระลึกว่าตอนนี้เริ่มคิดแล้วนะ
เอ้อ...จะคิดไรอีกล่ะแล้วก็ติดตามความคิด
ของตัวเองไปเรื่อยๆ ร้องอ้อ อ้อ ตามที่มันจะคิดไป
....
ฝึกไปบ่อยๆ จะลดความฝันแปลกๆ ไปเอง
ส่วนจะไปต่ออย่างไร
ปล่อยให้เป็นการพัฒนาของจิต
แต่เริ่มต้นก็ต้องใช้อุบายตั้งสติเฝ้าดูความ
คิดแค่นั้นก่อน สัก 3 วันก่อนค่อยดูความเปลี่ยนแปลง

 

หลวงปู่ พุธ ฐานิโย
วัดป่าสาละวัน อ.เมือง จ.นครราชสีมา
ท่านแนะนำ....


**************************
เรามีวิธีการจะพึงปฏิบัติได้ดังนี้
ในตอนแรกๆ
ท่านอาจจะภาวนาพุทโธ พุทโธ พุทโธ พุทโธ พุทโธ พุทโธ พุทโธ อยู่
อ่าว พอพุทโธ พุทโธ ไป จิตมันไม่นึกพุทโธไปนิ่งว่างอยู่เฉยๆ

ให้กำหนดดูความว่าง
อย่าไปนึกคิดอะไรขึ้นมา

เมื่อจิตมีความคิดขึ้นมาให้มีสติรู้ความคิดทันที
เมื่อจิตคิดทำสติรู้ความคิด
จิตมันจะหยุดนิ่งมันไม่คิด ก็ดูความนิ่งของมัน

เมื่อนิ่งไปสักหน่อยนึง มันจะคิดของมันขึ้นมา

เราก็ดูความคิด
นิ่ง ดูความนิ่ง
คิด ดูความคิด
สลับกันไปอย่างนี้

ในเมื่อสติสัมปชัญญะของท่านดีขึ้น
พลังจิตมันดีขึ้น
ตัวคิดมันก็จะคิดไม่หยุด
ตัวตามดูมันก็จะตามดูของมันไม่หยุด
ในเมื่อเป็นเช่นนั้น

ความคิดก็เกิดขึ้นเองโดยอัตโนมัติ
สติก็ทำหน้าที่รู้เองโดยอัตโนมัติ
จิตมันก็เดินไปในภูมิแห่งวิปัสสนา
เพราะความคิดมันย่อมมีความเกิดดับ เกิดดับ เกิดดับอยู่ทุกขณะจิต
เมื่อเรามีสติตามรู้ความคิดที่เกิดดับอยู่นั้น

เมื่อสติสัมปชัญญะตัวนี้มีพลังแก่กล้าขึ้น

จิตสามารถที่จะกำหนดรู้ ความเกิดดับของความคิด
ในแง่แห่งพระไตรลักษณ์
จะมองเห็นพระไตรลักษณ์
อนิจจัง ไม่เที่ยง ทุกขัง เป็นทุกข์อนัตตา ไม่ใช่ตัวของตัว
ปรากฏเด่นชัดขึ้นมา.....

 

คิดจนมีกรรมก็ตอนคิดมากเกินจนสมองบวมอะจะเกิดกรรมกับตัวเอง เมื่อเกิดตัวทุกข์ขึ้นก็เริ่มวงจรเกิดแก่เจ็บตายแล้วครับ อาจกลายเป็นฝันทุกวันแบบผมได้ เพ้อมานานแล้ว อย่าพึ่งคิดสั้นละกัน การทำร้ายตัวเองนี่บาปหนักเหมือนกันนะ สุดท้ายหยุดคิดตอนไหนได้ก็ควรรีบหยุดนะ เพราะเราคิดไปก็สู้สมองพวกมีบุญ บารมีมาเกิดไม่ได้หลอก การคิดก็เป็นได้แค่สะสมบุญเพื่อให้จิตทำงานดีขึ้นเท่านั้น

 

เราทุกคนเกิดมาก็มีบาปอยู่แล้วครับ การรู้จักเก็บกดแค่ชลอการไปเกิดใหม่ของเราเองครับ คนเราตายวันตายพรุ่งได้ทุกวันแหละ ขอให้อยู่ในความไม่ประมาทละกัน

 

จิตอกุศลน่ามาจากการเก็บกดมากไป จนวันหนึ่งมันล้นออกมาจากจิตใต้สำนึก ต้องได้รับการปลดปล่อยอย่างถูกวิธีอะครับ เดี๋ยวก็หาย มันเป็นเรื่องกฎแห่งกรรมอะ อธิบายไม่ไหวหลอก

 

ยิ่งพูดยิ่งออกห่างพุทธวิธีในการเจริญสติ
ถ้าต้องการเจริญสติ ต้องหยุดฟุ้ง หยุดคิด
เพราะการคิดฟุ้งๆ มันไม่สามารถสร้าง
ความสงบ เรียกสติคืนมาได้
จะปล่อยไปตามบุญตามกรรม
โดยไม่สนใจวิธีการฝึกหรือไง