มีใครฝึกกสิณแล้วเกิดปาฏิหารย์แบบผมบ้าง

ขอบคุณครับ
ความรู้ ที่เอามาใช้ประโยชน์กับชาติปัจจุบัน เอามาใช้เล่นได้ ไม่เกิน 60 ปี ก็ต้องทิ้งไป ผมไม่เอามาเป็นสาระสำคัญครับ
ผมเอาสิ่งที่จะหยุดการเกิดชาติภพได้ เป็นหลักก่อนดีกว่า ได้พื้นฐานตรงนั้นแน่นแล้ว ค่อยกลับมาดูทีหลังก็ไม่สายครับ
ถ้าหลงไปเสียก่อน บางที กว่าจะรู้ตัวว่าหลงจากทางไปนิพพาน อาจจะอีกหลายชาติ ก็เป็นได้

 

ผมเจอเยอะแยะ คุณแรงจริง ยิงมาเลย ขอเต็มๆ

 

แล้วแบบผมทำให้เรือทั้งลำร้อน และรถทัวร์ทั้งคันร้อนเขาเรียกว่าอะไร
ถามอาจารย์ท่านก็ไม่บอก เกิดเวลาไปเที่ยว ระหว่างเดินทางเราก็เข้าสมาธิ

 

ถ้าส่วนตัวผมนะครับ.... "สร้างกรรม" ครับ

 

คงจะกรรมจริงๆละ แต่เพื่ออะไร

 

การที่เราสามารถใช้ฤทธิ์จนทำให้เกิดปาฏิหารย์ได้นั้น นอกจากเราจะปฎิบัติโดยไม่ลดละแล้ว ยังมีเหลือปัจจัยอืนๆอีก เช่น
1. การเคารพครูบาอาจารย์ (ศิษย์มีครู)
2. ไม่ผิดคำพูด(โดยเฉพาะกับผู้ปฎิบัติ)
3. สามารถขอบุญ-บารมี-ฤทธิ์ ของครูบาอาจารย์ได้(ในกรณีเรายังไม่สามารถใช้ฤทธิ์เองได้หรือทำได้แต่ ถ้ามากเกินไปก็ต้องขอ)
4. ปฎิบัติมาถูกทาง
5. มีความตั้งมั่น มุ่งมั่น ที่จะปฎิบัติ
6. ไม่ยึดติดกับรูปแบบตามตำรามากเกินไป
7. จิตใจ ท่านพร้อมที่จะเปิดใจของท่านเพื่อรับความคิดเห็นของบุคคลอื่นหรือไม่
.....ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราปฎิบัติมาต้องมีการทดลองหรือทดสอบ ทั้งต่อตนเองและให้ผู้อื่นได้รับรู้ด้วย เพื่อให้เกิดความแน่ใจ มั่นใจ ในสิ่งที่เราทำนั้นเป็นไปได้จริงหรือไม่

 

ชอบมากเลยถามอาจารย์ ท่านก็ไม่บอกท่านว่าเรารู้ดี รู้อะไรละอยากรู้แค่
สิ่งที่ทำและที่เกิดมันมีเหตูมีผลไหม

 

จริงแบบคุณปุณพิศว่าคะ เรื่องแบบนี้มันแปลก รีนาฯเคยเห็นเด็กผู้หญิงฝรั่งอายุแค่ก็มีพลังจิตเคลื่อนย้ายวัตถุทำให้ไฟกองเล็กๆลุกได้ บางคนไม่ได้ฝึกแล้วได้เองก็มี บางคนเป็นดร เก่งทุกเรื่องแต่นั่งยังไงๆก็ไม่ได้ฌาณก็มี อย่างญาติเราคนนึงบางคนว่าชอบแต่งตัวเพี้ยนๆเป็นตุ๊กตาน้องบลายท์ ....ไปไหนมาไหนคนมองตลอดว่ายัยนี่แปลกๆ แต่เค้าก็มีอะไรพิเศษๆ เช่น เห็นผีได้ แถมถ่ายรูปติดผีได้เป็นเรื่องง่ายๆ ของแบบนี้มันเกี่ยวกับจริตของใครของมัน ว่าใครมีพรสวรรค์ด้านไหน

แต่อยากจะบอกท่าน จขค ว่าเอาง่ายๆไม่ต้องระดับพระอรหันต์หรอกคะ แค่ระดับพระโสดาบัน ถ้าขาดสังโยชน์ไม่ถึง 3ข้อ ก็ไม่ได้พระโสดาบันนะคะ ส่วนสังโยชน์ ก็คือ


สังโยชน์ แปลว่า กิเลสเป็นเครื่องร้อยรัดจิตใจให้ตกอยู่ในวัฎฎะ มี 10 อย่าง

1. สักกายทิฏฐิ เห็นว่า ร่างกายเป็นเรา เป็นของเรา (คำว่าร่างกายนี้หมายถึง ขันธ์ 5)
2. วิจิกิจฉา ความลังเลสังสัย ในคุณพระรัตนตรัย
3. สีลัพพตปรามาส รักษาศีลแบบลูบ ๆ คลำ ๆ ไม่รักษาศีลอย่างจริงจัง
4. กามฉันทะ มีจิตมั่วสุมหมกมุ่น ใคร่อยู่ในกามารมณ์
5. พยาบาท มีอารมณ์ผูกโกรธ จองล้างจองผลาญ
6. รูปราคะ ยึดมั่นถือมั่นในรูปฌาน
7. อรูปราคะ ยึดมั่นถือมั่นในอรูปฌาน คิดว่าเป็นคุณพิเศษที่ทำให้พ้นจากวัฎฎะ
8. มานะ มีอารมณ์ถือตัวถือตน ถือชั้นวรรณะเกินพอดี
9. อุทธัจจะ มีอารมณ์ฟุ้งซ่าน ครุ่นคิดอยู่ในอกุศล
10. อวิชชา มีความคิดเห็นว่า โลกามิสเป็นสมบัติที่ทรงสภาพนักปฏิบัติที่ท่านปฏิบัติกันมาและได้รับผลเป็นมรรคผลนั้น ท่านคอยเอา สังโยชน์ เข้าวัดอารมณ์เป็นปกติ เทียบจิตกับ สังโยชน์ ว่า เราตัดอะไรได้เพียงใด แล้วจะรู้ผลปฏิบัติอารมณ์ที่ละนั้นเอง
    สังโยชน์ทั้ง 10 ข้อนี้ ถ้าพิจารณาวิปัสสนาญาณแล้ว จิตค่อย ปลดอารมณ์ที่ยึดถือได้ครอบ 10 อย่าง โดยไม่กำเริบอีกแล้ว ท่านว่า ท่านผู้นั้นบรรลุอรหัตผล

;aa17

 

รบกวน ท่านทั้งหลาย ที่ได้สำเร็จแล้ว เช็ค ให้ด้วยครับว่าผมเป็นอย่างไรบ้าง
เอานามนี้ นะครับ ธนันดร สุคโต พรหมจารียัง ครับ เช็คผ่าน ชื่อนี้ได้เลยนะครับ รบกวน แจ้งผล ด้วยแล้วกันครับ จะขอบคุณมาก มาย

 

อ้าว ไม่เห็นมีใคร มาตอบเลย หายไปไหนหมด เห็นมีแต่คนเก่ง ๆ มาโพส
กันทั้งนั้น คราวนี้ทำไมหายหมด มาตอบกันหน่อย สิ

 

สงสัยจะเป็นเพราะเทศการสงกรานต์มั้งคะ เลยไม่มีใครมาเข้ากระทู้;aa47

 

...ท่านอาจไปฝึกอยู่ครับ...

 

ติดตามอยู่ ครับ ท่าทางจะสนุก

 

แนวทางดำเนินไปสู่การไม่มาเวียนว่ายในวัฏฏะ
กระผมปฏิบัติสมาธิภาวนาตามหลักพ่อแม่ครูบาอาจารย์หลวงตามหาบัว โดยการปฏิบัติเน้นฝึกอารมณ์อยู่ทุกขณะจิต มีคำบริกรรมพุทโธเป็นนิจไม่ส่งใจส่ายแส่ออกนอก มีสติรู้ตัวอยู่เสมอ ดีรู้ ไม่ดีรู้ ฟุ้งรู้ ไม่ฟุ้งรู้ ทำทุกขณะไม่ว่านั่ง นอน ยืน อ่าน ทำ พูด คิด ดึงมาสู่ปัจจุบันในพุธโธเสมอ พิจจารณาธรรมไปเรื่อยๆไม่ตึง ไม่หย่อน เดินทางสายกลาง ครับ อนุโมทนาบุญกับทุกคนทุกท่านครับ

 

อ่านแต่ละอย่างแล้ว ละ มึน !! 555+ ปล่อยว่างๆๆๆ ง่าย สุด ว่างซะ จะได้ไม่ มึน หัว

 

ผมทำได้แค่ปล่อยวาง และ ปล่อยให้มันเป็นไปตามธรรมชาติของมันเอง

 

ผมยังไม่เห็นปาฏิหารย์อะไรในกระทู้นี้เลยครับ

 

สาธุ กับท่านผู้มีดวงตาเห็นธรรม...