รวมโอวาทหลวงพ่อฤาษี วัดท่าซุง

อนุโมทนาค่ะ ขอบคุณมากนะคะทำนำคำสอนหลวงพ่อมาให้อ่านกัน มีที่มาด้วยทุกบทความเลย แล้วก็ยังมีภาพอีกมากมาย บางภาพไม่เคยเห็นเลยค่ะ ขอบคุณมากๆอีกครั้งนะคะ

 

​

สพฺพทานํ ธมฺมทานํ ชินาติ<O
การให้ธรรม ย่อมชนะการให้ทั้งปวง<O​

อภิวาท วันทาโมทนา สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ​

 

ขอขอบคุณมากๆครับสำหรับธรรมทานและขอกราบอนุโมทนาด้วยครับ สาธุๆๆ..

 

กราบพ่อด้วยหัวใจคะ
ขอนำบทความไปให้เพื่อนๆอ่านนะคะ
โมทนาอีกครั้งคะ

 

อย่าหลงตัวว่าดี ...
คนเจริญกรรมฐานนี้ มิใช่ไปสวรรค์เสมอไป ถ้าหลงตัวเมื่อไหร่ ลงนรกเมื่อนั้น คนที่มีดีหรือไม่มีดีนี่ เราสังเกตกันง่าย คนทีมีความดี มีสมาธิเข้าถึงใจแล้ว เขาไม่พูดส่งเดช มีกิริยาเรียบร้อย ถ้าจะพูดก็มีเหตุมีผล ไม่สักแต่ว่าพูด นี่เป็นเครื่องสังเกตภายนอก
ถ้ายิ่งทรงสมาธิเป็นฌาน ทรงฌานด้วยแล้ว พวกนี้ขี้เกียจพูดมาก ที่สุดเห็นหน้าคนแล้ว เบื่อในการพูด ไม่อยากจะพูด เพราะถ้าไปพูดเข้านะ มันเสียเวลาทรงสมาธิของเขา ดีไม่ดีไปชวนเขาพูดเรื่องเหลวไหลเข้า ก็เป็นการทำฌานเขาเสื่อม พวกนี้รังเกียจในการพูด เมื่อไม่มีความจำเป็น เขาไม่พูด
(หัวใจแห่งการปฎิบัติ๑) หนังสือพ่อสอนลูก

 

การหลงในร่างกายของตัวเองก็ดี หลงในร่างกายของบุคคลอื่นก็ดี
คิดว่ามันจะไม่แก่ มันจะไม่ตาย มันจะไม่ป่วยคิดไม่ถูกต้อง
เนื้อแท้จริงๆ แล้วคนก็ดีสัตว์ก็ดีเกิดมาในโลก เมื่อมีความเกิดขึ้นในเบื้องต้น
ก็มีความเปลี่ยนแปลงเป็นของธรรมดาคือแก่ลงไปทุกวัน
แล้วก็ตายในที่สุด เมื่ออารมณ์อย่างนี้เกิดขึ้น อารมณ์หลงในร่างกายก็น้อยลง

 

การที่อวดตัวว่ารู้มากตามตำราไม่มีความหมาย ความสำคัญมีอยู่อย่างเดียว
คือทำจิตให้พ้นจากกิเลสเป็นสมุจเฉทปหาน นี่เป็นความต้องการของ
องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและเป็นความต้องการของผมด้วย
ขอได้โปรดจำกันไว้ให้ดีว่า ผมต้องการคนที่มีความปราถนาในการตัดกิเลส
และก็พยายามตัดกิเลส ไม่ใช่เพาะกิเลส

 

ถ้าเราไม่ได้นึกไว้ก่อนว่าเราจะทำอะไร ทำไปโดยไม่มีเหตุมีผลแล้วก็ทำไปแล้ว
ไม่รู้ตัวว่าทำดีหรือทำชั่วอย่างนี้ เขาเรียกว่า คนบ้าไม่ใช่คนดี
ถ้ากล่าวในด้านของบุญกุศลและอกุศล เขากล่าวได้ว่าเป็นคนที่มีน้ำใจน้อมไปในด้านของอกุศล เมื่อน้อมใจไปในด้านของอกุศล บุคคลผู้นั้นเมื่อมีชีวิตอยู่ ก็มีความวุ่นวายหาความสุขมิได้ เมื่อตายไปแล้วก็มีแต่ความทุกข์

 

นี่เป็นอันว่ากิเลสจากเสียงมีความหนักมากฉะนั้น การหาทางระงับกิเลสจากเสียง
คืออำนาจ ของความโกรธ พระพุทธเจ้าตรัสให้ใช้ขันติ หรือว่าละมานะ
การถือตนถือตัวเสีย ไอ้ขันตินี มันก็ไม่แน่เหมือนกัน ถ้าขันติบ่อยๆ
มันก็ชักโมโหเหมือนกันนะ รึใง ขันตินี่เราไม่ว่า ก็เพราะว่าไม่มีขันที่ใหนมาติเรา
มีแต่เราติขัน ฉะนั้น โมโหโทโสความโกรธ พระพุทธเจ้าท่าน บอกว่ามาจากมานะ
ถ้าเราไม่มีการถือตัวถือตน อย่างเดียว โมโหโทโสมันก็ไม่มี

 

...ใครเขาจะคิดอย่างไรเป็นเรื่องอารมณ์จิตของเขา เราอย่าไปยุ่ง เขาอยากด่าให้เขาด่า...
...เขาอยากสรรเสริญก็ให้เขาสรรเสริญ เขาอยากจะนินทากลั่นแกล้ง ก็ให้เขานินทากลั่นแกล้ง ให้มันเป็นเรื่องของเขา เราอย่าเกี่ยว ใจของลูกจะมีแต่ความสุข ไอ้เรื่องรับคำนินทา รับคำสรรเสริญนี่พ่อรับมาแล้ว มันกลุ้มเหลือเกินลูกรัก ทำให้ไม่สบายทั้งกายทั้งใจ การนินทาว่าร้ายเป็นเรื่องธรรมดา ไม่เห็นว่ามันดีมันชั่ว เพราะถ้อยคำของคนไม่สนใจ ในเมื่อเราดีเสียแล้ว ใครเขาจะว่าชั่วก็เป็นเรื่องของเขา เราก็ไม่ชั่วไปตามปากของเขา ถ้าเราชั่วใครเขาจะมาชมว่าเราดี เราก็ไม่ดีไปตามเขาว่า....

 

ทุกชาติที่เราเกิดมาต้องบาป บุญก็ทำบาปก็ทำ เวลาที่บาปให้ผล มันก็โง่ทุกอย่าง เห็นจากดีเป็นชั่ว จากชั่วเป็นดี เวลาที่บาปให้ผล เราต้องให้อภัยเขา การที่โมโหโทโสชาวบ้านนี่ มันตัวบาป จำไว้นะ โมโห นี่ว่างๆ เราก็ถ่ายวีดีโอไว้ ตั้งกล้องไว้ เวลาโมโหตั้งกล้องไว้แล้วก็ถ่าย มันออกท่าใหนบ้าง พอเลิกโมโหแล้วมาฉายให้ดู มันสวยใหม เสียงพูดก็เหมือนกัน ดีไม่ดีฟังไม่รู้เรื่อง โมโห คือโมหะตัวหลง มันเป็นบาป...

 

จงอย่าไปเพ่งเล็งบุคคลอื่น จงอย่าสนใจกับอารมณ์ของคนอื่น จงอย่าสนใจกับจริยาของบุคคลอื่น ให้พยายามปรับปรุงใจตนเองเป็นสำคัญ และให้ทรงพรหมวิหาร ๔ มีอิทธิบาท ๔ ฟังแล้วก็ต้องจำ จำแล้วก็ต้องประพฤติปฎิบัติ จงจำไว้
...จงจำไว้ ถ้าจำไม่ได้ก็จงรู้ตัวว่าเลวเกินไป คนเลวเขาไม่เรียกว่าคน เขาเรียกว่าสัตว์ในอบายภูมิ ต่อไปนี้ให้ทุกคนควบคุมตัวเองเป็นสำคัญ อย่าเข้าไปยุ่งกับคนอื่น