รอยกรรม...รอยเกวียน โดยพระอาจารย์ชา สุภัทโท

ท่านพระอาจารย์ชา สุภัทโท เคยได้สอนเอาไว้ว่า
"กรรมทั้งหลาย ถ้าหากว่าเรากระทำแล้ว มันหมุนไปตามประหนึ่งวงล้อเกวียนกับรอยโค โคย่างก้าวไปที่ใด วงล้อเกวียนมันก็จะทับไป
กงจักรเหมือนวงล้อเกวียน วัฏฏะคือความหมุนเวียนมันไม่สิ้นสุด ไม่รู้จบ
วงล้อเกวียนมันจะใหญ่โตสักแค่ไหน หรือเล็กนิดเดียวก็ตาม เวลามันหมุนไป รอยก็จะยาวไปเรื่อย
ว่าแต่โคลาก มันจะไปถึงไหนเมืองไหน มันก็เป็นรอยลากยาวไปอย่างนั้นนะ นี่รอยเกวียน รอยล้อเกวียน
แต่สภาพความเป็นจริงล่ะ ล้อเกวียนมันไม่ยาวใหญ่อย่างนั้นหรอก ถ้าไม่มีสิ่งดึง สิ่งที่จะมาลากมันไป...
เอาโคเทียมมันไป เอาควายลากมันไป ไฉยร่องรอยมันจะรู้จบสักที มันก็ยาวออกไปเรื่อยๆอย่างนั้นเอง
นั่น...! ท่านว่า ถ้าทำบาป ไม่หยุดทำบาป รอยบาปมันก็ไม่หยุดจากจิตใจเช่นกัน
เป็นดุจเกวียนเหมือนเอาโควัวเทียม มันก็ลากไปไม่หยุด มันก็ทับรอยโคไปเรื่อยๆนะ
ถ้าเอาวัวปลดจากแอก อ้าว...มันคงจะเหลือแต่เกวียนหยุดนิ่ง จากนั้นก็พังทลายทั้งวงล้อมัน ทั้งตัวเกวียนให้หมดทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นบริวารอะไรของมันทุกอย่าง ทำลายให้สิ้นไป นี่ละ มันออกไปนะ
เราก็เช่นกัน เราหยุดทำ หยุดทำความผิด หยุดแล้วก็ทิ้งมันเสีย เหมือนเกวียนปลดโคออก ปลดทิ้ง โคก็หนีไป ส่วนตัวเกวียนนั้นหยุดอยู่กับที่..."

จากบทความของคุณดำรงค์ ภู่ระย้า <!--IBF.ATTACHMENT_687--><!-- THE POST -->