รำฃึกวันเข้าพรรษาและอาสาฬหบูชา

รำลึกเมื่อวันเข้าพรรษา-อาสาฬหบูชา
มนัสกตเวที พระพ่อนี้ใครจะเหมือน
คำสอนไม่ลบเลือน ยังแชเชือนจิตเรื่อยมา
พ่อจากพรากลุกแก้ว นิพพานแล้วใดจะหา
จึงน้อมใจบูชา 30ตุลาใจคำนึง
วันมรณะภาพ ลูกขอกราบให้ล่วงถึง
คำสอนยังตราตรึง ยังซาบซึ้งตรึงหทัย
กสิณอภิญญา โมทนาใจปราศรัย
ธรรมน้อมพร้อมหทัย พ่อมอบให้ด้วยใจจริง
จึงน้อมใจเคารพ ใจน้อมนพเคารพยิ่ง
บูชาด้วยทุกสิ่ง ตราบเท้าประวิงเข้าพระนิพพาน ​

​

โอ้ว่าวันเข้าพรรษา อาสาฬหบูชา แฮ
ลูกจึ่งรำลึกจินตการ เทิดไว้
รำลึกพ่อพรหมยาน จอมปราชญ์
มหาเถรฯทรงธรรมล้ำ เลิศด้วย ดวงใจ ​

​

ลูกจึ่งตั้งจิตคิดตั้ง โคลงสำคัญ
บ่งกตัญญุตาอัน มากล้น
รักพ่อรักในธรรม์ เทียบจิต
ดุจด้วยรักชีวิลูกนั้น แน่แท้ พ่อเอย​

คุณพ่อพ่อเทียบด้วย มหาสุธาธาร
จะเปรียบเทียบเป็นการ ไป่สิ้น
รักพ่อพ่อรู้จินตการ ลูกศิษย์
พ่อของลูกผู้พิชิต ปลิดร้าย กิเลศมาร​

​

ลูกรักพ่อพ่อโปรดรู้ เจตนา
จึ่งตั้งโคลงเป็นบูชา พ่อไว้
หวังจะกตัญญูตา มอบแด่ พระพ่อ
พระผู้เข้านิพพานแล้ว ลูกรัก พ่อปักใจ​

​

บูชาพระราชพ่อ พรหมยาน
พระผู้สอนนิพพาน เพียบพร้อม
พระผู้ทรงกรรมฐาน สี่สิบ
พระผู้ทรงธรรมไว้ ไป่เว้น เลยวัน​

ครูผู้ยิ่งใหญ่ด้วยพระ ศาสนา
พ่อผู้เป็นบูรพา เพียบพร้อม
พระผู้ทรงวิชา มหาปราชญ์
พระผู้ควรแก่ชาติ จะเทิดไท้ ยิ่งไอศูรย์​

​

รักพ่อเปรียบเทียบด้วย ดวงหทัย
รักพ่อเปรียบเทียบคำอำไพ กล่าวอ้าง
รักพ่อเทียบสุลาลัย จนหมด
น้ำตาลูกหลั่งร้อย ถ้อยแม้น แทนคำ ​

ถึงตายเกิดใหม่ซ้ำ ไฉน สนองคุณ
คุณพ่อเลิศการุญ ปกเกล้า
พระธรรมต่างมาลากุล กลิ่นใกล้ หทัยมาล
คุณพ่อมหาศาล มอบลูกไว้ ในคำสอน​

​

อีกครูอีกผู้พระคุณ เลิศหนัก
หลวงปู่ปานผูกรัก เลิศแล้ว
เป็นปฐมาจารย์ชัก สอนพ่อ
ลูกจะเทิดทูนไว้ เทิดเกล้า เกศี​

​

ทั้งครูผู้ที่ไม่ได้ กล่าวมา
พระผู้สอนพระธรรมมา สถิตล้ำ
ลุกขอเทิดทูนครูอา จารย์พ่อ
พระผู้ทรงคุณล้ำ เลิศด้วย ดวงใจ​

​

วันนี้ลูกจึ่งรำลึก บูชา
คุณพ่อเลิศล้ำฟ้า ปกเกล้า
ลูกจะปฏิบัติบูชา เพื่อพ่อ
ให้พ่อชื่นใจไว้ เพื่อพ้น บ่วงมาร​

​

​

​

ดวงหทัยมุ่งกราบพ่อพระราช พรหมยาน
บูชาพ่อดุจปาน เปรียบฟ้า
ขอน้อมตั้งดวงมาล บูชาพ่อ
ตั้งดวงจิตมั่นแล้ว กราบด้วย ศรัทธา​

เอาโคลงตั้งมั่นร้อย แทนมาลา
เอาคำอักษรบูชา เทิดไว้
เอาคำพร่ำพรรณณนา คุณพ่อ
สิ้นหมดอสงไขย กัปล์ไร้ คำประมาณ
​

คุณค่าแทนพร่ำน้ำ คุณคำ
อีกบทแห่งพระธรรม สั่งไว้
อีกปฏิปทาอัน ควรค่า ปฏิบัติ
ข้อปฏิบัติชัดแจ้ง แห่งพระ โพธิญาญ​

ฤาเปรียบเทียบด้วยดินฟ้า มหาสมุทร
เกรงแผ่นดินจักทรุด ผ่อนม้วย
เปรียบเทียบด้วยคำบริสุทธิ์ กล่าวอ้าง เองนา
เอากตัญญูเทิดไท้ ให้แม้น แทนคำ​

​

รสธรรมพระประทีปแก้ว นาถา
ดั่งเดชจักรพระนารยณ์พา ขว้างไว้
รสธรรมซาบ อาบใจ พระพ่อ
ดุจธรรมจักร ผลักไว้ ตัดแม้ กิเลศกรรม​

เอนอ่อนโอ้คิดจิต อาดูร
องค์พระภควันต์นเรนศูรย์ ยอดฟ้า
สั่งพระนิพพานนุกูล ให้จิต
พ่างพาล่องนิพพานแก้วเลิศแม้น เมืองใด
รักพ่อเปรียบเทียบด้วย ดวงหทัย
แต่งโคลงประสงค์ใจ หลั่งร้อย
แทนบุบผามาลัย หทัยกลิ่น
เป็นโคลงแก้วกล่าวแล้ว จิตมนัสกตัญญู​

จบโคลงปลงจิตตั้ง ปรารถนา
ขอข้าฯสำเร็จพระโพธิญาญพา สัตว์พ้น
ให้สำเร็จแก่สรรเพชญญุดา ญาญแก้ว
ขนสัตว์ข้ามนิพพานแล้ว เสร็จมาตร ปรารถนา
​

 

เอ นายไปลอกมาจากเวปไหนหรือแต่งเองเพิ่งรู้นะว่าแต่งเองก็เป็น

 

แต่งเองสิวุ้ย