ร่วมเล่าประสบการณ์ส่วนตัว เกี่ยวกับ หลวงปู่แหวน

​

ขอเชิญสมาชิกมาเล่าประสบการณ์ส่วนตัวเกี่ยวกับหลวงปู่เเหวน ไม่ว่าจะกับท่านโดยตรง หรือจากคำเเละการสอนของท่าน หรือจากหนังสือที่ท่านเคยอ่านมา

 

หลวงปู่เเหวนมาเจิมหน้าผาก

ตั้งเเต่ผมจำความได้ ในหมู่พระสงฆ์ หลวงปู่เเหวนเป็นองค์เเรกที่ผมรู้จัก เป็นพระองค์เเรกที่ผมเเขวน เเม้ตอนเเีรกจะยังไม่เคยเห็นท่าน เเต่ก็ได้ยินชื่อท่านจนชินหู เพราะเเม่สอนให้กราบพระ กราบท่านก่อนนอนเสมอ

จำได้ว่ามีอยู่คืนหนึ่ง ตอนนั้นผมอายุประมาณ 10 ขวบได้ ผมนั่งสวดมนต์อยู่กับเเม่ก่อนนอน พอเสร็จเเล้วก็นอน หลับฝันไปว่า ผมมากวาดบันไดอยู่ จำได้ติดตาจนมาถึงวันนี้ในลักษณะสถานที่
เป็นบรรไดขึ้นไปวัด ที่กว้างมาก คนยืนเรียงกัน น่าจะยืนได้มากกว่า 10 คน เเละสูงมาก มีบันได้เป็นร้อยๆขั้น มองขึ้นไปสุดลูกหูลูกตาเลย

ขณะที่กวาดอยู่นั้นก็มีพระสงฆ์ถือไม้เท้า ค่อยๆเดินลงมาช้าๆ จนมาอยุดอยู่ข้างหน้าผม ท่านไม่พูดอะไรเเล้วท่านก็เอานิ้วชี้มาจิ้มที่หน้าผากของผม วนไปมาเหมือนเจิมหน้าผาก เสร็จเเล้วผมก็ตื่น

ตอนเช้ามาผมมาเล่าให้เเม่ผมฟัง เเม่ผมยิ้มเเล้วบอกว่า ก็หลวงปู่เเหวนไง ผมก็งง เเต่ก็เเอบคิดว่าเเม่รู้ได้ไง เดามั้ง เเต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรจนโต

มีอยู่วันนึง ผมได้มาเห็นรูปท่านรูปนึง ท่านยืนถือไม้เท้า ลักษณะร่างกาย เเละการยืนเหมือนที่ผมเห็นใจฝันมาก มั่นใจเเน่นอนเเทบไม่ต้องคิด ไม่มีอะไรคาใจเลยว่าเป็นท่าน เพราะผมจำฝันนั้นได้อย่างดีจนถึงทุกวันนี้เลย

 

หลวงปู่เเหวนมาร่วมอนุโมทนาตอนบวช

ตอนนั้นผมอายุ ประมาณ 17 ปี ผมได้มีโอกาสบวชเณร (เณรโข่ง อิอิ) ผมอยู่ต่างประเทศเเต่ได้มาบวชที่เมืองไทย
ตอนนั้นหลวงปู่โตให้บวช เเละบวชกันหลายคน (เรื่องความเป็นมาเกี่ยวกับหลวงปู่โต ไว้ผมจะนำมาเล่าที่หมวดหลวงปู่โตในโอกาสหน้า)
บวชเจ็ดวันเท่านั้นเเต่เป็นเจ็ดวันที่ผมสำรวมที่สุดเเละรู้สึกดีที่สุดในชีวิต ผมได้บวชที่วัดระฆัง คณะ4

เรื่องมีอยู่ว่า ประมาณวันที่ 2 หรือ 3 ป้าของผมได้นิมนต์ผมเเละเณรที่บวชด้วยกันทั้งหมด 5 รูปไปที่บ้าน เราเดินทางไปโดยรถตู้ พอเสร็จกิจเรียบร้อย ก็ทะยอยกันเดินขึ้นรถตู้ซึ่งจอดอยู่หน้าบ้านของป้า ผมขึ้นเป็นรูปสุดท้าย ก่อนขึ้นผมเหลือบไปมองที่ถังขยะเเห้งที่หน้าบ้านของป้า ผมเห็นเหรียญพระเล็กๆ เหรียญนึง ผมจึงเดินไปหยิบมา ในใจขณะนั้นคิดว่าใครเอามาทิ้งไว้
ลักษณะของถังขยะ เป็นถังชนิดที่ไม่มีฝาปิด มีขยะ (เศษกระดาษ) พูนเต็มจนนูนขึ้นมา เเละเหนือสุดนั้นมีพระวางอยู่เหมือนมีคนมาวางไว้ มิได้ปนกับขยะ

ผมหยิบมาเเล้วมาเดินถามทุกคนในบ้านของป้า ซึ่งขณะนั้นออกมายืนออส่งเณรขึ้นรถ ไม่มีใครเป็นเจ้าของเลย ไม่มีใครเห็นพระองค์นี้บนขยะเลย ป้าบอกให้ผมเก็บไว้ เพราะท่านมาร่วมอนุโมทนา
ลักษณะพระเป็นองค์กลมเล็ก ด้านหน้าเป็นรูปหลวงปู่เเหวน ด้านหลังเป็นเศษส่วนจากจีวรของท่านที่ถูกตัดให้เป็นสี่เหลี่ยมเล็ก ผมจึงหันไปฝากเเม่ไว้ก่อนจะขึ้นรถกลับวัด

ทุกวันนี้พระองค์นี้ถูกวางอยู่บนหิ้งพระของผม ใกล้ๆกับล็อคเก็ตที่ผมได้มาอย่างไรจำไม่ได้ ภายในล็อคเก็ตมีเส้นผมเยอะพอสมควร ผมเคยนำไปถามหลวงปู่โต ท่านก็บอกเพียงเเค่ว่า เจ้าของไม่ให้บอก ให้เราปฎิบัติจะรู้ได้เอง รวมไปถึงเคยยังโง่ ดื้อนำไปถามผู้ทรงอภิญญา เเละท่านก็ไม่ตอบเอาเฉยๆ ผมไม่รู้ว่าเป็นของหลวงปู่เเหวนไหม ไม่ทราบได้ เเต่ตอนนี้เลิกสงสัยเเล้ว ไม่ใช่เพราะรู้เเล้วนะครับ ก็ยังโง่เหมือนเดิม เเฮะๆ เพียงเเต่เลิกสงสัยเเล้ว

ผมนับถือหลวงปู่เเหวนมาก ท่านเป็นทั้งพ่อ....เเละครูบาอาจารย์คนเเรกของผมที่ผมนึกถึงทุกครั้งเวลาที่ผมกราบพระสงฆ์
เเม้ท่านจะละสังขารไปนานเเล้ว เเต่ท่านก็ไม่ได้ไปไหน อยู่รอบๆ คอยเฝ้าดูเมตตาลูกศิษเเละผู้ที่ปฎิบัติทุกคน
ธรรมใดที่ท่านเห็นเเล้ว ขอลูกได้เห็นเหมือนที่ท่านเห็นด้วยเทอญ

 

เคยโดนครับเพราะทะลึ่งตึงตัง เเต่มีอยู่ครั้งนึงท่านสอนธรรมะบางอย่าง เเต่ผมโง่ เข้าใจความหมายผิดดันไปสงสัยคำสอนตรงนั้น พอเวลาผ่านมาเีริ่มเข้า่ใจทำให้ีรู้สึกผิดมากเลยครับ ธรรมท่านสูงมาก ผมใช้เวลาเกือบปีกว่าจะเข้าใจ 555 ไว้ผมมาเล่านะึครับ

 

ดิฉันขอเล่าประสบการณ์ที่ประสบกับตนเองนะค่ะ

โดยส่วนตัวแล้วดิฉันเคารพนับถือหลวงปู่แหวนมาก และเคยอธิฐฐานขอเป็นศิษย์ท่านถ้าดิฉันเคยทำบุญ หรือเคยเป็นศิษย์อาจารย์กันมาก่อน หลังจากนั้น มีคืนหนึ่งท่านได้มาเข้าฝัน โดยดิฉันเห็นท่านเหาะมาทางหน้าต่างค่ะ แล้วท่านก็มาสอนสมาธิให้ดิฉัน ตอนนั้นดิฉันอายุแค่ 12 ขวบเท่านั้นเอง หลังจากนั้นท่านก็มาสอนทุกคืนเลยค่ะ โดยบางครั้งท่านก็สอนอยู่บนเมฆ บางครั้งก็จะพาไปสถานที่ต่างๆ โดยท่านบอกว่า ให้ทำจิตให้นิ่งเพราะดิฉันเคยมีพื้นฐานในอดีตชาติมาแล้ว จึงทำได้เร็ว หลวงปู่ท่านพาไปดูนรก และสวรรค์ด้วยค่ะ

 

หลวงปู่แหวนเป็นพระที่เราแขวนตอนเด็ก ๆ และนับถือท่านมาก จนเมื่อเร็ว ๆ นี้ สามี เจอสร้อยทอง และมีพระหลวงปู่แหวนเลี่ยมทองห้อยอยู่ด้วย สามีเลยเก็บไว้ให้เรา ตัวเองไม่ทราบมีความเกี่ยวข้องอะไรกับท่านหรือเปล่า เพราะเวลาที่เห็นรูปท่าน หรือมีใครพูดถึงท่าน จะสะอื้นจากจิตใต้สำนึกและร้องไห้โฮ ออกมา จนเพื่อนที่คุยด้วยงง..ว่าเราเป็นอะไร ถึงวันนี้ก็ยังไม่ทราบว่าตัวเองเคยมีส่วนเกี่ยวข้องกับท่านหรือเปล่า

 

ขออนุโทนาบุญในทุกความเห็น(น้ำตาไหลด้วยค่ะ)ปลื้มแทนทุกท่านที่หลวงปู่มาโปรดค่ะ..มาช่วยกันปกป้องพระพุทธศาสนากันนะค่ะ

 

กราบหลวงปู่แหวน
ชื่อพระอริยสงฆ์ที่ผมได้ยินมาตั้งแต่เด็กๆ ที่ผู้ใหญ่ชอบพูดกันมากก็คือหลวงปู่แหวนและตอนนั้นก็มีเหรียญหลวงปู่แขวนคออยู่เหรียญหนึ่ง แต่ตอนนี้ไม่รู้หายไปไหนแล้ว แต่ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรก็เคารพนับถือตามผู้ใหญ่
จนมา 1 ปีที่ผ่านมานี้ผมเริ่มมาอ่านประวัติของพระอริยสงฆ์ในประเทศไทยเราเลยถึงรู้ว่าท่านก็เป็นศิษย์คนหนึ่งของหลวงปู่มั่น
และ 2-3 คืนที่ผ่านมานี้ผมฝันได้ไปกราบท่าน โดยเข้าไปหาท่านและมีคนแนะนำให้รู้จักท่านว่า "นี่คือหลวงปู่แหวน" ผมก้มลงกราบท่าน 3 ครั้งแต่ละครั้งที่ก้มลงกราบท่าน ท่านจะเอามือตบหัวผมเบาๆทั้ง 3 ครั้งที่ก้มลงกราบ พอตื่นขึ้นมารู้สึกอิ่มเอิบใจมาก

 

ประสบการณ์นี้เกิดขึ้นก่อนที่จะไปเรียนฝึกมโนมยิทธิมาค่ะ ...วันหนึ่งขณะกำลังจะเริ่มนั่งสมาธิพอ เข้าที่ หลับตา ก็เห็นหลวงปู่แหวนลอยมาตรงหน้า ชัดมากค่ะ หลวงปู่อยู่ในท่าสมาธิ ไม่พูดอะไรค่ะ ยิ้มให้อย่างเดียว
แต่เราซิ ตื่นเต้นจนสมาธิเสียไปเลย ตื่นเต้นว่าเราเห็นได้อย่างไร และดีใจมาก มากๆ เลยค่ะ ก็มาเล่าให้พี่ที่ทำงานฟัง เขาแนะนำว่าลองไปฝึกมโนฯที่บ้านสายลมดูซิ

 

ดิฉันเคยนอนสมาธิแล้วหลับไปฝันวันได้ไปอยู่ในสวนแห่งหนึ่งสวยงามมากมีโบสถ์ และวิหารสีขาวสวยงามมาก ในบริเวณสวนนี้มีเกจิอาจารย์จำนวนมากนั่งสมาธิกันอยู่โดยแต่ดิฉันรู้จักไม่หมด ในฝันดิฉันแต่ชุดสีขาวไปกับคุณแม่ซึ่งตามความเป็นจริงแล้วคุณแม่เสียชีวิตไปแล้ว คุณแม่ก็แต่งชุดสีขาว มีตั้งแต่หลวงปู่โตพรหมรังสี หลวงปู่หล้าตาทิพย์ หลวงปู่มั่น หลวงปู่คง หลวงปู่ดู่ หลวงพ่อเงิน ครูบาศรีวิชัย หลวงปู่ฝั้น หลวงพ่อเงิน และเกจิอาจารย์อีกหลายท่านนั่งสมาธิกันอยู่เต็มไปหมดเลยค่ะ สักพักดิฉันเห็นหลวงปู่แหวนกำลังเดินมาทางดิฉันกับคุณแม่ มีลูกศิษย์แต่งชุดสีขาวเช่นกันเดินตามท่านมา แล้วก็มีช้างโขลงหนึ่งมาจากไหนไม่ทราบวิ่งมาจะชนหลวงปู่แหวน เมื่อดิฉันเห็นดังนั้นก็รีบฉุดหลวงปู่แหวนวิ่ง เมื่อโขลงช้างเข้ามาใกล้ก็หายไป เมื่อดิฉันหายตกใจก็ปล่อยมือหลวงปู่แหวนแล้วก้มลงกราบท่านขอประทานอภัยท่านที่ไปถูกเนื้อต้องตัวท่านซึ่งจะทำให้ท่านอาบัต แต่ท่านบอกว่าเจ้าลุกขึ้นเถอะ เราเท่าเทียบกันไม่มีแบ่ง แล้วท่านก็เดินไปนั่งสมาธิที่บริเวณเดียวกับที่มีเกจิอาจารย์นั่งสมาธิกันอยู่ ค่ะ ซึ่งพอตื่นนอนตอนเช้าดิฉันรู้สึกปลื้มใจเป็นอย่างมากที่ได้ฝันเห็นแบบนั้นยังจนจำภาพนั้นอยู่จนถึงปัจจุบันนี้

 

กราบนมัสการหลวงปู่แหวนคับ

 

ขออนุญาติเล่าสักหนึ่งเรื่องครับ เป็นเรื่องของคุณแม่เล่าให้ฟังอีกทีหนึ่ง ตั้งนานมาแล้วสมัยที่คุณแม่ผมยังอยู่ในช่วงวัยรุ่น แม่ผมเป็นคนต่างจังหวัดครับ เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในขณะที่แม่อยู่ที่บ้านเพื่อนของแม่อีกทีครับ เรื่องมีอยู่ว่า แม่ผมกำลังจะเข้ากรุงเทพ เพื่อมาหางานทำ แต่ใจก็กลัวๆกล้าๆ เพราะว่าไม่เคยมากรุงเทพเลย ตัดสินใจไม่ได้สักที วันนั้นแม่เล่าว่าแม่นั่งอยู่ในบ้านของเพื่อน ห้องที่แม่อยู่นั้นมีตู้อยู่ใบหนึ่งชั้นบน มีรูปของหลวงปู่แหวนและ พระเครื่องอยู่จำนวนหนึ่ง เมื่อแม่มองเห็นรูปของหลวงปู่ แม่ก็ นึกถามในใจว่า จะไปกรุงเทพดีหรือไม่ดี แม่เล่าว่าในตอนนั้นจิตใจก็ค่อนค่างสับสนมากจะไปก็กลัวก็เลยมีความคิดว่าจะไม่ไปมากกว่าที่จะไป แต่แล้วก็เกิดเหตุการณ์ประหลาดขึ้นครับ แม่บอกว่าในขณะที่มองดูรูปหลวงปู่แหวนที่อยู่ในตู้อยู่นั้นก็มีความรู้สึกเหมือนกันว่า ประตูตู้ได้อ้าออกและได้เห็น หลวงปู่ ในภาพนั้นมีชีวิตขึ้นมา และพูดกับแม่ว่า จะไปกลัวทำไมกับคนเหมือนกัน พูดภาษาเดียวกัน ไม่น่ากลัวหรอก เข้าป่าสิน่ากลัวกว่าคุยกับสัตว์ไม่รู้เรื่อง กับคนยังพอคุยกันรู้เรื่องแล้วจะไปกลัวทำไม ตอนนั้นแม่เล่าว่าไมได้หลับหรือสะลึมสะลือแต่อย่างใดครับ มีสติครบถ้วน หลังจากเหตุการณ์นั้น แม่ก็ตัดสินใจเข้ากรุงเทพอย่างไม่คิดมากอะไรอีกเลย ครับ เรื่องนี้แม่เองได้เล่าให้ผมฟังค่อนค่างบ่อยมากครับเวลาคุยกันเรื่องพระ แม่ก็จะชอบย้อนเล่าถึงเรื่องนี้

 

อนุโมทนาสาธุกับทุกท่านด้วยนะครับ ส่วนผมมีประสพการณ์ครั้งหนึ่งเมื่อหลายปีมาแล้ว ผมได้นั่งรถญาติไปซื้อของในตลาดแห่งหนึ่งย่าน ตจว. พอกำลังก้าวเท้าลงรถ (ไม่ได้เหยียบนะครับ) ผมเห็นพระองค์หนึ่งตกอยู่ที่พื้น หยิบขึ้นมาดูเป็น เป็นเหรียญหลวงปู่แหวนและมีสร้อยเส้นเล็กๆ (เป็นสร้อยโลหะ) ดูจากลักษณะคงจะขาดแล้วหลุดล่วงอยู่ มองดูคนแถวนั้นก็ไม่มี และดูลักษณะน่าจะหล่นมาหลายวันแล้วเพราะมีฝุ่นติดค่อนข้างมาก เลยคิดว่าคงเป็นบุญของเราที่ได้เจอ ทุกวันนี้ท่านยังอยู่ที่หิ้งพระครับ

 

ขออนุโมทนาบุญ กับทุกๆ ท่าน ครับ ประสบการณ์ผมก็ไม่มีอะไรมากคับ แค่ผม อยากได้หลวงปู่แหวนห้อยคอ ครับ พอผมพูดจบ น้าคนหนึ่งซึ่งเป็นตำรวจตะเวนชายแดน ก็ ขึ้นไปบนบ้าน หยิบเหรียญหลวงปู่แหวนมาให้ผม ผมดีใจมาก ( เป็นเหรียญที่ นายหลวงท่านสร้างเมื่อ 2519 ภปร. พระราชศรัทรา)

 

ถึงผมจะไม่มีประสบการณ์โดยตรงกับหลวงปู่แหวน แต่ผมก็ไปกราบหุ่นขี้ผึ้งของท่านที่วัดดอยแม่ปั๋งเป็นประจำแทบทุกปี สัปดาห์ที่แล้วก็เพิ่งพาครอบครัวไป ถ้าใครยังไม่เคยไป ก็ลองไปดูได้นะครับ ที่วัดของหลวงปู่แหวนเค้าก็ยังดูแลให้อยู่ในสภาพที่ดีอยู่ ในวัดก็มีสระน้ำที่มีปลาตัวใหญ่ๆอยู่เต็มเลย สามารถพาเด็กๆไปให้อาหารปลาได้ และทางที่ไปอำเภอพร้าว(เชียงใหม่)ก็สวยมากๆ นอกจากจะได้ไปไหว้พระทำบุญแล้ว ถือได้ว่าเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่น่าสนใจอีกแห่งหนึ่ง

 

ลืมเล่าไปอีกเรื่องหนึ่งครับ คือก่อนที่จะไปกราบหุ่นขี้ผึ้งหลวงปู่แหวนในวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ผมมีปัญหาอย่างหนึ่งที่แก้ไม่ตกมาหลายเดือนแล้ว ผมก็เลย
อฐิษฐานต่อหน้าหุ่นขี้ผึ้งของหลวงปู่แหวนว่า ขอให้ปัญหาดังกล่าวคลี่คลายไปได้ด้วยดีเถอะ.. ซึ่งก็ปรากฎว่า หลังจากที่ผมอฐิษฐานไปในวันนั้น วันรุ่งขึ้น ก็มีคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเข้ามาให้ความช่วยเหลือจนปัญหาดังกล่าวผ่านพ้นไปได้ในที่สุด หลายคนอาจจะมองว่านี่เป็นเรื่องบังเอิญ แต่สำหรับผม นี่เป็นความเมตตาของหลวงปู่ที่มีให้กับผมครับ

 

ขออนุโมทนาสาธุคะ
ตอนยังเด็กนั้นจำได้ว่าตั้งแต่เกิดมาจนจำความได้นั้น..ได้ห้อยหลวงปู่มาจนโต..
จนเหรียญบางมาก..จนรูปหลวงปู่เลือนลางมาก..แต่โตมาไม่รู้เหรียญนั้นหายไปไหน..

 

โมทนาสาธุครับ ผมขออนุญาตเพิ่มเติมนะครับ

เมื่อคืนวันที่ 15/03/2553 ราวตี 5 ผมฝันเจอหลวงปู่ขาว ผมดีใจมากเพราะอยากเจอท่าน แต่เราเกิดไม่ทันเนอะ ในความฝันผมได้ปรนนิบัติท่านโดยการนวดที่ขาซ้าย ยังได้ทักท่านเลยเลยว่าน่องซ้ายแข็งมากครับหลวงปู่ ขณะเดียวกันก็มีโยมมาขอให้ท่านพิจารณาพระพิมพ์ที่เสกโดยท่านด้วย ฝันนานอยู่แต่ท่านไม่ได้สอนธรรมะ ฯลฯ ... ครั้งนี้นับว่าเป็นครั้งที่สองในการฝันเจอพระอริยะเจ้า

นิมิตรฝันเจอพระอริยะครั้งแรกในชีวิตคือ...ผมฝันเจอหลวงปู่แหวน

ตอนนั้น(วันที่ 19/09/2551) ผมไปไหว้พระธาตุลำปางหลวง ประจำปีเกิดแล้วนอนที่ รร.ทิพย์ช้าง ตั้งใจว่าพรุ่งนี้เช้าจะเดินทางไปไหว้หลวงพ่อพระพุทธชินราช พิษณุโลก และดูเขาแข่งเรือยาวที่หน้าวัดใหญ่ด้วย

ราวตี 3-4 ในความฝันสถานที่แห่งนั้นเป็นกุฏิเก่าๆเล็กๆ ผมก็ได้ปรนนิบัติท่านโดยการนวดที่แขนข้างซ้าย (เพราะท่านนั่ง) ในความรู้สึกจะมีหลวงปู่ครูบาศรีวิชัย นั่งอยู่อีกมุมห้อง แต่ไม่เห็นหน้าท่าน และตอนนั้นก็ไม่ได้รู้ประวัติท่านเลย ... คำถามแรกที่ผมถามท่านว่า หลวงปู่ผมรู้สึกผิดเหลือเกินที่ไม่ได้ไปหาพ่อก่อนที่ท่านจะสิ้น ผมจะเป็นไรมั๊ย? ท่านนิ่ง ... ผมก็เลยถามต่อว่า หลวงปู่ ผมจะปฏิบัติธรรมได้หรือเปล่า? ท่านก็นิ่ง สักพักท่านก็ดึงหัวผมเข้ามาแล้วเป่าลงบนหัวในความรู้สึกขณะนั้นก็เย็นวาบเหมือนมีลมเย็นๆหรือน้ำตกเย็นๆเทลงหัว สักพักผิวหนังของท่านจากปกติก็เหี่ยวย่นลงมากๆ จากนั้นผิวของท่านก็แปลเปลี่ยนเป็นช้ำเลือดช้ำหนองประมาณว่าไม่มีหนังห่อหุ้มเนื้อเลย ต่อมามีเข็มจากคุณหมอจากไหนไม่รู้เสียบลงไปที่อก(ราวนม)หลวงปู่ทั้งซ้ายและขวา ร่างของท่านก็แปลเปลี่ยนเป็นองค์เล็กลงผิวออกดำแดงมีตกกระเหมือนคนแก่ทั่วไป

อารมณ์ผมขณะนั้นตกใจตั้งแต่แรกที่เห็นผิวหนังลอกออกมาแล้ว ก็เลยเดินออกไปทางด้านหลังกุฏิท่าน ไปเจอชายหนุ่มคนหนึ่งผิวขาวนุ่งผ้าขาดๆเนื้อตัวมอมแมม กำลังนั่งซักผ้าสีกลักให้หลวงปู่อยู่ ก็เลยถามว่าคุณเป็นใคร มาทำอะไรที่นี่ เขาไม่ตอบแต่ในมโนคติรับรู้ตำตอบว่า เขาพึ่งมามาจากทางบ้านเฮา(ทางภาคอิสาน)ในเช้าวันนี้ มาเพื่อปรนนิบัติหลวงปู่แทนคนเก่าที่พึ่งจากไป ในความรู้สึกก็ตกใจ อารามว่าหมอนี้แปลก เพราะถามไรก็ไม่ตอบ(พูด)

ก็เลยเดินกลับมาทางด้านที่หลวงปู่นั่ง ซึ่งตอนนี้หลวงปู่ได้หายไปแล้ว แต่ผมเห็นพระห่มจีวรสีกลักแข็งๆทื่อๆองค์พระก้เหมือนหุ่น เดินผ่านหน้าผมเข้าไปในวัดแห่งหนึ่ง สิ่งที่แปลกมากที่สุดคือแต่ละองค์มีความสูงพอๆกับประตูโขง(ประตูทางเข้าวัด) ผมนับพระที่เดินผ่านหน้าผมไปได้ประมาณ 11 องค์นิแหละ (จำได้ว่าหวยงวดต่อมาออก 911 แต่ผมไม่ได้ซื้อ ฝันเจอขนาดนี้ก็เป็นบุญแล้ว)

...จากนั้นผมก็ตื่นขึ้นมาแล้วรู้สึกเหนื่อยๆมากๆ .... ก็เลยคิด พิเคราะห์ดูว่าหลวงปู่ท่านต้องการบอกอะไรกับเรา แต่ที่แน่ๆ ผมเปลี่ยนเส้นทางจาก ว่าจะไปนมัสการหลวงพ่อพระพุทธชินราช เปลี่ยนเป็นไปสักการะหลวงปู่แหวน ที่ อ.พร้าว จ.เชียงใหม่ แทน ซึ่งเหตุการณ์ที่ผมเดินทางไปนมัสการท่านก็มีเหตุอัศจรรย์อยู่พอสมควร ไว้วันหลังจะมาเล่าให้ฟังสำหรับการเดินทางโดยอาศัยรถโดยสารจะทุลักทุเลขนาดไหน หุหุ..

วิเคราะห์ความฝัน: หลวงปู่น่าจะสอนธรรมว่า "อย่า...ไปยึดติด หลงไหลในกายเนื้อหรือผิวหนังของมนุษย์เลย”...เหมือนท่านจะรู้ว่าเรายังติดในเรื่องของ กิเลศ กามราคะอยู่ จากวันนั้นมาถึง ณ วันนี้ก็ได้เบาบางลง ได้รับรู้ว่าความสุขเช่นนี้เป็นของหยาบและต่ำที่สุด อีกทั้งทำให้เราต้องติดอยู่ในบ่วงแห่งสังสารวัฏ

สำหรับหลวงปู่แหวนในความรู้สึกของผม ตอนที่ผมยังเด็กๆก็ได้ยินชื่อเสียงของท่านเป็นอย่างดี รู้จักท่านจากเหรียญที่พ่อแม่ท่านให้แขวนคอ...ท่านเป็นพระอริยะสงฆ์ที่พวกเราชาวอิสานเคารพรักท่านมากๆครับ
.................

สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ทวารัตตะเยนะ กะตัง สัพพัง อะปะราธัง ขะมะถะ เม ภันเต อุกาสะ ขะมามิ ภันเตฯ ฯ

กราบขอขมาองค์หลวงปู่แหวน สุจิณโณ หากลูกหลานล่วงเกินหลวงปู่ฯ


กราบ กราบ กราบ (พระพุทธ พระธรรม พระอริยะสงฆ์)
กราบ กราบ (บิดามารดา ครู-อาจารย์)
..................
มนุษย์มีความฝันเืนื่องจากเหตุ 4 ประการ ดังนี้
1. บุรพนิมิต คือ เหตุการณ์ในอดีตหรืออำนาจจิตได้กำหนดให้ฝันเองโดยไม่ได้ตั้งใจ มักเป็นฝันที่เชื่อถือได้ตามสมควร
2. เทพสังหรณ์ คือ เทพยดา วิญญาน สิ่งศักดิ์ิสิทธิ ได้เข้ามาดลใจให้ฝันโดยไม่นึกคิดมาก่อน เป็๋นฝันที่มักเป็นจริง
3. จิตนิวรณ์ คือ จิตใจคิดเอง ตามที่คิดหรือตั้งใจไว้ ทำให้ฝันเกี่ยวกับเรื่องที่ต้องการประสงค์ เป็นฝันที่เชื่อถือมิได้
4. ธาตุโขภะ คือ ร่ายกายที่ไม่ปกติ เจ็บป่วยทางกาย ทางใจ ทำให้ฝันเพ้อไป โดยไม่รู้ตัว เป็นฝันที่ไร้สาระ







กรุณาติดตามอ่านต่อในกระทู้ : http://palungjit.org/threads/หลวงปู่แหวนมาโปรดในนิมิตร-ฝัน.231506/<!-- google_ad_section_end -->

 

กราบนมัสการหลวงปู่แหวนด้วยใจอันบริสุทธิ์
สมัยเด็กๆเคยเห็นเหรียญของหลวงปู่แหวน ด้านหลังเป็นรูปพญาครุฑของคุณย่า
เคยได้ยินชื่อท่านมานานเหมือนกัน จนได้มีโอกาสศึกษาประวัติของท่าน
น่าความเคารพศรัทธายิ่งนัก
อนุโมทนา สาธุ